Beautiful Andrew : Chapter 10

Succesful ang operasyon, ngunit kinailangan parin ni Andrew ang mag undergo ng chemo therapy. Ilang bwan din siyang pabalik balik sa hospital para sa kanyang check up. Alam niyang nakabantay lang sa kanya lagi si Nel kahit hindi parin sila naguusap bukod na lamang kung kinakailangan para sa kanyang gamutan, at bukod sa nalaman niya kay Nel na nagbasyon si Carl ay hindi niya parin ito nakikita mula noon. Napapansin din niya ang tila laging pagkawal ni Nel sa sarili, pumapayat din ito at halatang laging puyat, hindi na ito ang dating Nel na kilala niya para itong may sakit o may iniindang karamdaman dahil sa mga pagbabagong nakikita niya ditto, ngunit alam niya anghirap ng trabaho nito pinagsawalang bahala na lamang niya ang mga bagay na iyon.

Si Carl, sa tuwing naaalala siya ni Andrew ay hindi niya parin maiwaasan ang hindi mangiti, napatawad na niya ito, alam niyang mahal din siya nito. Siya ang dahilan kung bakit lumalaban siya sa karamdaman niya, umaasa siyang kasabay ng kanyang paggaling ay ang pagbabalik nito sa kanyang piling. Si Nel lang ang tanging tulay upang Makita niya si Carl, ngunit ayon dito hindi pa ito handa upang harapin siya.

“Congratulations Mr. Tabuso, you are now cancer free” tila musiko sa tenga ang tinurang iyon ni Dr. Santos, nakangiti ito at bakas sa kanyang mga mukha ang saya.

Sa sobrang tuwa ay niyakap niya ang doctor ng mahigpit at hindi niya mapigilan ang maluha.

“Thank you doc, I owe you my life.” 

“It’s my job, and you paid me for it” pagbibiro ng doctor,sabay na natwa sina Andrew at Ali.

Parang nasa alapaap ang kanyang nararamdaman, ngunit may kung anong kulang parin at nanatiling may bakas ng lungkot sa kanyang puso, si Carl. Pinuntahan niya si Nel agad agad ng malaman niya ang balita ng doctor ngunit hindi niya ito naabutan sa staion nila, ayon sa mga kasamahan ay pangatlong araw na daw nitong absent. Nagalala siya ngunit nawala din ito ng sinabi ng isang nurse na bukas ay baka papasok daw ito dahil may aasikasuhin ayon na rin rito ng makausap niya sa telepono.

Magaan ang loob na nilisan ni Andrew ang hospital, bukas babalik siya upang harapin na ang kanyang pangarap. Alam niya hindi sumisira sa usapan si Nel “magpaparaya ako…” tila ay narinig niyang muli ang tinig ni Nel, bukod dito ay ramdam niya na siya ang mahal ni Carl at gagawin niya ang lahat makuha lamang itong muli. Kay Carl lamang sya tunay na liligaya, isa pa sya lamang kanyang Beautiful Andrew.

----

You were just the dream that I once knew

I never thought I would be right for you…

I just can’t compare you with

Anything in this world…

Habang naglalakad sya papalapit sa nurse station ng umagang iyon ay dinig niya ang kantang pumapainlang sa paligid galing sa FM Radio na nakagawian nang pinapakinggan ng mga nurse sa 2^nd floor station, napangiti siya at naalala niya si Carl.

Ang mga ngiti nito, mga halakhak na animoy pagaari niya ang mundo. Ang paraan nito ng pagsasalita lalung lalo na pag binibigkas nito ang Beautiful Andrew at hindi niya makalimutan ang napakaseryosong mukha nito ng minsang napagusapan nila ang paborito nitong halaman sa rooftop, “Shouldn’t that would be the other way around? That the fate of the stone depends on the plant, remember…. your roots hold me.”

Napangiti siya ng maalala niya ang kanilang nakaraan, ang pagibig na pinagsaluhan nila sa tuktok ng hospital kung saan siya naroroon ngayon.

…as endless as forever

you’re all I need to be with

forevermore….

Ilang minuto din siyang nakatayo at ninanamnam ang kanta sa FM Radio kaalinsabay ng mga alaala niya kay Carl, bago siya napansin ni Arlene, ang nurse na malapit kay Nel.

“Sir Andrew an gaga niyo naman ata, hinahanap niyo ba si Nel?” tanong nito sa kanya.

Tumango lamang siya bilang tugon, bahagya siyang nainis dahil pinutol siya nito sa kanyang pangangarap panaginip.

“Nandito na siya, kagabi pa…dumating siya bago ako mag out, sabi ni Leo hindi pa raw sya umuuwi dahil nakita niya kanina na bumaba galing dyan sa taas” sabay nguso na ang tinutukoy ay ang rooftop.

“Nasaan siya ngayon?” tanong niya.

“Hindi ako sigurado, pero baka nandyan sya sa kwarto ni Sir Carl” kumabog ang dibdib niya pagkarinig palang sa pangalan ni Carl. Aalis na lamang sya upang puntahan ang kwarto sa dulo ng 2^nd floor ng nagtanong si Arlene.

“Sir Andrew, n-nagaway ba kayo ni Nel? O..o nagaway ba sila ni Sir Carl, dumating kasi siya dito at dumiretcho sa taas kagabi na mugto ang mga mata at halatang pagod na pagod…a-akala ko nga papasok siya para sa duty, pero tila wala sa sariling hindi pa ako pinansin.” nagtatakang tanong ni Arlene,

“Pinabayaan ko na lamang sya, siguro pagod lang talaga…at si sir Carl nga po pala, may balita ka sa kanya? Matagal ko na siyang di nakikitang kasama mo o ni Nel?” mahabang pagpapatuloy ni Arlene.

Nagkibit balikat na lamang si Andrew at bahagyang nagalala sa mga tinuran ni Arlene, “ano kaya ang problema ni Nel, problema kaya sa relasyon nila ni Carl” tanong niya sa sarili, at mula sa kawalan ay tila narinig niyang muli ang mga salita nito kamakailan “magpaparaya ako…” lihim na nabuhayan siya ng pagasa.  “alam na kaya nito na lubusan na siyang magaling, kung kayat tinupad lang nito ang pangakong pag-ibig sa pagitan nila ni Carl?” ayaw magpaawat ng kanyang puso sa mga bagay na kanyang inaasam asam, napamura siya at lihim na pinagalitan ang sarili.

Kakatok pa sana siya ngunit napansin niyang bahagyang nakabukas ang pinto, tahimik na pumasok siya at sinalubong siya ng madilim na silid, mag aalas nuebe na ng umaga ngunit nakasara ang mga bintana at ang makakapal na kortina ay nakatabing dito, ang tanging ilaw lamang sa paligid ay ang bughaw na liwanag na nanggagaling sa naka stand-by na tv sa video mode.

Sa kama ay ang nakaupong si Nel, mula sa makulimlim na liwanag ng tv ay nababanaag niya ang mga matang mugto at ang walang kaparis na kalungkutan.

Binuksan niya ang ilaw, at bahagya siyang nagulat sa kanyang nakita, pinagmasdan niya si Nel, magulo ang buhok nito at hindi nakaahit ng ilang araw dahil sa mahahaba na nitong buhok sa mukha, pati ang pag ligo ay tila nakalimutan na nito puno ng tuyong putik ang mga kamay nito maging ang dilaw na damit ay nanililimahid, humpak ang mga pisngi at ang kapaguran ay nakikita sa mga nangingitim nitong ilalim ng mata, at ang kanayang mga mata… puno ng paghihirap at pangungulila.

Lalapitan na sana niya si Nel ng lingunin siya nito, nagtama ang kanilang mga mata at walang anu ano’y dumaloy ang luha sa mga mata nito.

“He loves you…m-more than anyone else,” mahina ang boses na humikbi ito “I’m sorry for everything Andrew, I want you to know that Carl never ceased to love you”

“A-anong…?” naguguluhang tanong ni Andrew, ngunit may kung anong bikig na ang bumamabara sa kanyang lalamunan at ang tila sasabog na niyang dibdib.

“H-he’s gone, Andrew…Carl’s gone” halos pabulong na sagot ni Nel.

Read more...

Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick. (Part 28)

Salamat sa mga patuloy na sumusubaybay ng series na ginawa ko. Ganun din sa mga silent readers na nagbabasa rin ng series ko. Nawa'y kung merong mga GRAMMAR FLAWS kayo na makikita especially this EPISODE, ipagpaumanhin ninyo na lang kasi first time ko lang magsulat.

Salamat din sa mga:

Kaibigan ko, kaklase ko sa block section ng MBA sa PLM, mga ka-officemate ko na habang tina-type ko ito ay binabasa ng patago ang nobela ko, sa bestfriends ko at mga barkada ko, at higit sa lahat, kay Patrick na siyang naging dahilan para makapagsulat ako ng ganito. (Sino siya?! Well... Secret!! Hehehehe..)

Siyempre, sa mga avid readers na palaging nagko-comment ng nobela ko:
Sina Dada, jac, mArk, mcfrancis, j.v, -Ram, makki, Nujum, LightRundle, Erion, boy jazz, coffee prince( number one fan ng novel ko! Thanks ulit ah!!) Kuya Nitro, mga anonymous readers (mga mentor ko pagdating sa grammar and spelling) Ross ram, salamander, jeh, Aqua16, Sen Janus(Don't worry, i will post some of my missing parts of my story ASAP, but not now..) dark_ken(Ano na kaya nangyari sa last series niya? Hindi na ako updated eh..) jasper.escamillan, Ernes_aka_jun, Magno, Jay aka Jcoi, BourbonConan, chris018, jayfinap(in-add ako sa account niya at isa sa mga idol ko pagdating sa series) zenki, Ronn, ogie8906, at si JhayCie. Guys.. Sana nagustuhan ninyo ang story ko!!!



ANY COMMENTS, OPINIONS AND VIOLENT REACTIONS ARE AFFABLY WELCOME!!!

(This story is based on my real life. I changed the names of those persons involved including myself to keep our characters confidential and personal.)

Any commonality to any individual, place, or written works are absolutely COINCIDENTAL.

DISCLAIMER: The author withholds all his prerogatives to the work, and requests that in any use of this material that his rights are purely respected. No part of this story maybe reproduced or transmitted in any form or by any means: replicating, copying, duplicating or otherwise, without the prior consent or permission of the author himself.

To visit my accounts, just get me in track here, AyT?!:

Blog: http://pinnohy.blogspot.?com/

FB: http://www.facebook.com/pINNOHy

TWITTER: @pINNOHy (just follow me and I'll follow you back!!)

HAPPY HOLIDAYS mga ka-BOL!!

--------------------------------------------------
Part 28

"Jacob!! Kamusta!"

Si Jan. Tinawag niya ako habang naglalakad papuntang PLM. kinamusta niya ako. Nginitian ko lang siya. Napansin ko sa dibdib niya na nakatago ang necklace sa t-shirt niya na nakasulat ay "dao wears bench". Tinanong ko kung ako yung tinatawag niya. Gusto daw ni Lei na lumabas kami para magkaroon naman kami ng bonding kasi napapansin niya ang paglayo ko sa kababata niya. kinumpirma ko sa kanya na sasama ako.

Bigla akong ninakawan ng halik ni Jan. Halik daw yun ng pasasalamat. Kinilig ako pero hindi ko na lang yun pinahalata sa kanya. Umalis siya habang nilalagay ang malaking headphone sa ulo niya. Habang naglalakad, nakita ko si Gelo at sumabay ako sa kanya.

Nakakaasar ang second day ko sa eskwelahan. Agad kaming nag-exam sa Philippine Literature ng suprise. Hindi yun inaaasahan kaya bokya ako dun sa exam. Natapos ang subject ko na nakasimangot.

"Bawi ka na lang next time!"

Sabi ng kaklase ko, si Faith. Nagtapos siya sa Manila Science ng highschool at nakasalamin siya na tulad ni Lei. Mukhang matalino, pero kolokoy din pala siya tulad ko, bagsak sa exam. Napangiti ako sa kanya at sabay tapik sa balikat.

Natapos ang klase ko ng alas tres. Mahaba kung tutuusin pero ok lang. Tinignan ko ang CP ko kung may nagtext sa akin at meron nga. Binuksan ko ang inbox at nagtext sa akin si Lei.

"big bro. punta u d2 now! beside mapua. im hir with jan. ka2labas lng nmin. treat daw niya ulit."

Ui.. Treat! May kaya kasi si Jan eh. Varsity player siya ng Mapua at naging best player of the month ng kanyang sport. Agad akong pumunta para maabutan sila.

"Lei, tignan mo siya! Ang gwapo pala niya no?" Sabi ni Jan Kay Lei habang papalapit ako sa kanila

"Narinig ko yun! Ikaw Jan ah!! Bakla ka ba?!"

"Please.. Promise me you would never say this to anybody?! Sige, aamin ako, I'm in the closet. Yup you hear it right! Bisexual ako, discreet lang."

"Grabeh!! sa itsurang yan na gwapo, matipuno, maganda ang kutis, malalaman namin na you're just like us?!"

"Psst.. Baka may makarinig! Be careful to what you might have to say. Varsity ako dito and I don't want to ruin my name here just because of my identity."

"Sorry!!" sabi ko ng pabulong.

Tumingin ako kay Lei. Napagiti din siya. Parang me gusto akong sabihin kay Jan kaso baka magalit lang siya kaya nanahimik na lang ako.

Niyaya kami ni Jan na pumunta ng SM Mall of Asia. Kakabukas lang nun kaya kailangan daw kaming makapunta to experience something like that, pero bago muna ang lahat, kailangang samahan daw muna namin siya sa condo niya para kunin ang wallet.

Sa me likod ng SM Manila ang condo niya. Hati sila ng ka-boardmate na nag-aaral sa isang prestihiyosong pamantasan. Medyo maliit na kwarto lang kung tutuusin, pero dama sa maliit na condo ang lamig at preskong pakiramdam. Nakita ko rin sa loob ang picture niya nung nasa states pa siya. Gwapo na pala siya eversince! Naka-bonnet siya na printed ang watawat ng USA. Sa isang tabi, sa ibabaw ng kanyang study table, nakita ko ang violet na notebook. Medyo makapal ito at mukhang luma na. Nang bigla kong nilapitan ay nakaramdam ako ng kakaibang pakiramdam. Parang inuutusan ako ng sarili ko na basahin ang nilalaman ng violet notebook na nakapatong sa study table niya. Walang anu-ano ay bigla kong tinungo ang kinaroroonan ng notebook nang biglang..

"Kuya, saan ka pupunta?!"

Bigla kong narinig ang boses ni Lei. Tumingin akong bigla sa kanya. Hindi ko pala alam na kasama ko siya kanina pa, kaya dali-dali akong lumapit para sabihin ang dahilan kung ano ang ginagawa ko.

"Ah eh.. Baby bro, ahm.. Na-curious lang ako sa notebook na yun.. Yun oh!!(sabay tingin dun sa study table)"

"Ah, don't mind it, it's just an ordinary thing!"

Umupo ako sa tabi niya. Agad kong binuksan ang CP ko para tignan kung may nagtext hanggang sa biglang dumating si Jan sa harapan namin ni Lei.

"Oh, guys, c'mon! Let's go outside!!"

Umalis kami sa condo niya at pumunta sa LRT. Nang sumakay na kami, pansin ko ang panay na tingin ni Jan sa akin. Hindi ko na lang yun pinansin. Habang naglalakbay, pansin ko sa kanila na nagbubulungan sila. Minsan habang nagbubulungan ay tumatawa pa. Parang tanga lang, pero hindi ko na lang kinibo. Inisip ko na lang yung nangyari sa akin kahapon. Bigla tuloy akong kinabahan. Kinuha ako ni Jan at inakap.

"Ikaw talaga! Wag mong seryosohin yan!"

"Teka hoy, baka magselos ako niyan!" sabi ni Lei

"Kayo ba?! Ikaw ah! I wonder kung papatol ka dito?!"

Hindi na siya nagsalita. Ayaw kong matuklasan niya ang aming relasyon. Lumayo ako sa kanya ng konti para makahinga sa mahigpit na pag-aakap niya sa akin.

"Teka bro, gwapo pala tong si Jacob eh, pwede bang pahalik?!"

Tinignan ko si Lei. Parang mas ok pa sa kanya kung hahalikan ako ni Jan. Biglang tumango siya sa kanya.

"Ah.. Sorry, I'm not a type of guy you thinking of! I'm not that easy to get!"

Lumayo ako sa kanya. Parang mas naging agresibo siya nang tumanggi ako, hanggang sa hinalikan ako sa pisngi ng panakaw.

"Ano ka ba!! You're not funny anymore!! Ano ba ang gusto mo, brod?!"

Nagalit ako. Tinulak ko siyang bigla papalayo sa akin. Napaulos siya. Tumingin ang lahat ng sumasakay sa amin sabay talikod at humarap kay Lei.

"Sorry na!! Sorry na!! Sinusubukan ko lang naman yung temper mo kung hanggang saan! Mukhang magagalitin ka nga!!"

May kinuha siya mula sa bulsa niya. Hindi ko na lang siya pinakialaman pa. Tumingin ako kay Lei at pinagsabihang paayusin niya ang kababata niya kundi uuwi ako sa amin ng di oras, hanggang sa naramdaman ko na may parang kumalabit sa likod ko.

"Snickers, want some?! take this as my peace offering!"

Nagbigay si Jan ng snickers na favorite namin ni Lei. Tinanggap kong bigla. Hinati ko yun sabay bigay kay Lei. Ngumiti ako kay Jan at sinabing wag ng uulitin yun.

"See bro! We're just friends already! Ang bilis ano?!"

"Gago! Nagtimpi lang yan sa'yo!"

Tumawa kami habang nasa loob ng LRT. Buti na lang at walang guard na sumisita sa amin kaya nakain namin ang snickers na binigay sa akin ni Jan.

Tumagal ng 15 minutes ang pagko-commute namin papuntang MOA hanggang sa nakapunta kami dun ng exaktong 4:20pm

First stop namin ay sa KFC malapit sa Mang Inasal. As usual, inaasar pa rin ako ni Jan. Parang gusto niya akong asarin ng asarin hanggang sa nakatikim siya sa akin ng isang malutong na kotong sa ulo.

"Oh ano?! Mag-aalaska ka pa ba?!"

Walang anu-ano ay bigla akong hinalikan ulit sa pisngi. Hindi na ako makapagpigil kaya itinapon ko ang gravy sa kamay niya. Nagalit siya kaya naghanap siya ng paraan para makaganti. Si Lei ay tumatawa lang sa amin habang nanonood.

Para kaming bata kung tutuusin. Talagang ugaling kano itong bagong kaibigan ko. Maharot at tusong gumanti.

Nang nahimasmasan ay bumalik kami sa kinakain. Nagkwento siya tungkol sa buhay niya habang nasa abroad. Kasama niyang lumaki ang lola niya sa Dallas. Dun daw siya lumaki kasama ang pinsang babae. Bumalik siya sa Maynila para mag-aral. Mayroon daw siyang dapat balikan at yun ang plano niya habang nasa bansa. Mahal na mahal daw niya yun kaya ikamamatay daw niya kung mawawala sa kanya yung taong gusto niyang balikan. Tinanong ko kung sino ba yung taong yun pero hindi siya sumagot. Agad na pumasok sa isip ko si Patrick. Parehas sila ng sitwasyon. Bigla akong nagkaroon ng hinala na baka siya ang first love ko na hanggang ngayon ay umaasang babalikan ako.

Bigla kong naalala ang violet notebook. Bakit gusto kong malaman kung ano ang nasa loob nun?

Bumalik ako kina Lei. Mukhang malungkot ito. Kinuha ni Jan ang kamay nito at hinalikan. Siguro, innate na sa kanya ang ganung ugali, nanghahalik sa mga kakilala niya. Nilagay ko yung kamay ko sa likod niya at hinimas-himas para gumaan ang kanyang loob. Biglang nag-ring ang CP ko at lumayo sa kanila para sagutin ang tawag.

Habang nasa labas ng KFC, napansin ko ang ginagawa ng dalawa. Parang may pinagdadaanan si Lei. Iyak ng iyak sa harap ni Jan na wari'y parang nahihirapan sa problema. Agad kong minadali ang pagsagot sa kausap sa CP para kausapin sila.

"Oh Baby bro, bakit ka umiiyak?!"

"Ah, eh.. Uhm.. Just a personal problem, Jacob, never mind it!"
Sabi sa akin ni Jan.

"No, it's not an ordinary problem anymore! I think my baby bro is facing such big dilemma, kailangan kong malaman yun."

Iyak ng iyak si Lei. Ramdam ko yun. Hindi ko alam kung bakit pero feeling ko, napakalaki ng problema niya, hanggang sa tumayo siya sa amin at sinuntok ang mesa sa harapan ng malutong.

"Teka, Lei, hold on! What seems to be the problem ba?! Alam ninyo, para kayong tanga! Wag nyo nga akong gaguhin dito! (tumingin kay Lei) Sige na baby bro, just tell to big bro about your problem."

Umiiyak pa rin siya. How weird! Kanina lang ay masaya kaming nagku-kwentuhan tapos nung i-nopen ni Jan yung life niya, bigla siyang umiyak? Ano yun?

Pinaupo ko si Lei, dumukot ako ng panyo sa bulsa ko at ibinigay sa kanya. Kinuha naman niya yun. Tinanong ko si Jan kung ano ba talaga ang dahilan ng pag-iyak ng baby bro ko hanggang sa umalis sa harapan namin si Lei na parang may susugurin. Kaagad na hinabol ko siya.

"Baby bro!! Ano ka ba?! Ano bang problema mo?"

"Kuya sorry!! Sorry talaga!! Gagawin ko ito para sa iyo! Sana mapatawad mo ako!! Ayaw Lang kita masaktan! Mahal kita kuya! Mahal kita!"Sabi ni Lei habang naglalakad papalayo sa akin.

"Teka, pag-usapan natin to!"

Agad na tumakbo si Lei papalayo sa amin. Sinundan ko siya pero pinigilan ako ni Jan.

"Jacob, just let him release his emotions, maiintindihan mo rin siya."

Agad kong tinanggal ang kamay ko sa kamay niya. Hinabol ko si Lei pero nakaalis na yung orange na cab papuntang LRT na sinasakyan niya kaya tinigil ko ang paghabol sa kanya.

Bumalik ako kay Jan para sabihing uuwi na rin. Kailangan kong kausapin si Lei para malaman ko ang dahilan ng pag-iyak niya pero pinigilan ako ni Jan. Nagpumiglas ako at sinampal siya.

"Wag na wag mo akong pipigilan sa gusto ko, sino ka ba? Kakakilala ko lang sa'yo ngayon kaya wag mo akong aabusuhin! Susundan ko si Lei just because I want to talk to him!"

Lumayo ako. Pinabayaan ko si Jan ng mag-isa. Mukhang sising-sisi siya sa ginawa ko sa kanya.

Umuwi ako ng bahay na marami ang naglalaro sa isipan ko. Bakit kaya umiyak si Lei gayong kinuwento lang ni Jan ang buhay nito sa amin? Bakit siya lumayo? Bakit kailangan niyang i-insist ang pagsosorry sa akin, gayong wala siyang ginagawang masama? Hay Lei!! Namatay lang si Cheney, nagkaganyan ka na!!

Nang pauwi na, nakita ako ni Joseph habang naglalakad.

"Jay, kamusta lakad nyo ni Jan at Lei?!"

"Yun, 'seph, magulo! Basta magulo! Nag-walk out si Lei ng walang dahilan? Ano yun?!"

"Tsk..tsk..tsk.. Hay Lei! Bakit ayaw mo pa kasi sabihin ang totoo eh! Pinahihirapan mo pa ang sarili mo!!"

"Ano?! Hindi ko narinig?!"

"Ah wala! Basta Jay, wag na wag mong iiwan si Lei! Kahit pa dumating sa buhay mo si Patrick!"

"Ha?! Ano?!"

"Yun lang! Payo ko sa'yo, sundin mo ang puso mo, huwag ang isip, ok?! Uwi na ako!"

Hindi ko alam kung ano ang ibig sabihin ng mga sinasabi ni Joseph. Siya lang kasi ang ka-close ko sa magbabarkada eh! Parang napakalalim ng sinabi niya. Bigla tuloy gumulo ang iniisip ko sa sinabi niya sa akin. Hay naku!! Bakit pa kasi nag-walk out pa si Lei eh! Gumulo tuloy utak ko!

Nang nakarating sa bahay, eksaktong alas syete y media na ng gabi. Nakita ko sina mommy na nanonood ng TV habang si daddy ay kumakain. Pumunta ako kay daddy para magmano. Pagkatapos ay umakyat ako at nagbihis. Pagkabihis ay kinuha ko ang CP ko para tignan ang text message na natanggap ko hanggang sa may nagtext sa akin na di ko kilala, ayun din ang gamit niyang number na si-nave ko dati nung nagtext siya sa akin noon. Kinamusta niya ako at alam daw niya ang nangyari sa amin sa MOA kaya wala daw akong dapat itago sa kanya.

"Teka, sino k b? bat mo alam ung gngwa ko? alam mo, nk2pikon k n! pag aq hindi n ngtimpi sau, ipapa-block q sim mo!"

Hindi siya nagreply. Tulad ng dati. Nagpasya na lang ako na hindi ko papansinin ang mga nangyayari sa akin simula kaninang umaga sa paghalik sa akin ni Jan hanggang sa pagwo-walk out ni Lei at pagsasabi sa akin ni Joseph tungkol sa kanya.

Pumasok sa kwarto ko si Patrick, yung alagang aso na binigay sa akin ni Cheney noong nabubuhay pa siya. Kinuha ko ang aso at hinalikan sa ilong. Dinala ko siya sa double deck na hinihigaan ko at kinausap habang hinihimas.

"Kamusta na Patrick ko?! Alam mo, ang dami ng nangyari sa akin ngayon! Nag walk out kuya Lei mo tapos, hinalikan ako ni Jan yung bagong kakilala ko, tapos yung mga sinasabi sa akin ng kuya Joseph mo tungkol kay kuya Lei mo... Argh!! Gulong-gulo na ako!! Alam mo, kung nasa kalagayan mo ako, malamang maguguluhan ka rin.. Hay naku!!"

Hinalikan ko ulit ang aso ko at niyakap. Ang lambot ng balat niya! Para kang humawak ng teddy bear kaso gumagalaw. Kung nandito lang si Cakie ko, sana hindi ako nahihirapan ng ganito!!

Isang linggo kong hindi nakausap si Lei. Lagi siyang lumalayo sa akin. Kahit na lagi kong nakakasama si Jan everytime na umuuwi kami galing school ay agad na lumalayo siya. Hindi ko pa rin alam ang dahilan kung bakit, ayaw naman niyang sabihin sa akin, kaya kahit masakit, para lang sa kanya, lalayo ako.

Mabait pala si Jan. Para rin pala siyang si Lei. Matalino na, athlete pa! Naging mas ka-close ko siya kesa kay Lei. Mas lamang lang ng kaunting puntos si Lei dahil mas gwapo at may dating ang mukha niya, kaso talagang mailap siya sa akin ngayon.

Si Gelo ang pinagsasabihan ko ng problema ko sa dalawa. Alam na niya rin ang sexual preference ko. Mukhang mahihirapan daw akong harapin si Lei lalo na at hindi ko alam ang dahilan kung bakit siya lumalayo. Buti na lang bumalik ang pagkakaibigan namin.

Patuloy pa rin akong pinadadalhan ng snickers ng nagpapakilalang PATRICK. hindi ko rin siya ma-contact sa CP ko. Ang mga sulat at padala niya ay iniipon ko lang at hindi ipinapaalam especially kay daddy.

Minsan habang papalabas ng school, nakita ko ang mysteryosong lalaki na nagmamanman sa akin. Sinundan ko siya ng tingin at nang tumalikod ay kaagad ko siyang hinabol. Kumaripas ako ng pagtakbo hanggang sa nakarating ako sa tapat ng Mapúa at nakitang lumalabas si Lei. Tinigil ko muna ang paghabol. Agad kong pinuntahan si Lei pero mailap pa rin.

"Lei, baby bro.. Ano ba ang problema mo? Sige na, sabihin mo na sa akin!!"

Hindi siya sumagot. Hindi ko alam kung bakit ayaw niya akong sagutin. Ito ang first time na nangyari sa amin ni Lei na nag-iiwasan kami sa isa't-isa. Agad kong kinuha ang bisig niya at humarap sa kanya.

"Sige, baby bro, sabihin mo sa akin ang problema, sabihin mo at handa kitang patawarin! Sige na."

Biglang lumiwanag ang kaninang malungkot niyang mukha, pero saglit lang yun. Bumalik siya sa dating gawi at inalis niya ang kamay ko sa bisig niya.

"Kuya, maiintindihan mo rin ako kung bakit kailangan kong gawin ito sa iyo!! Sorry kuya, mahal kita!"

Umalis si Lei na napaluha sa akin habang naglalakad. Masakit para sa akin na nakikita siyang ganun. Mahal ko siya pero para niya akong sinasakal sa ginagawa niya sa akin.

Habang pinapanood na umaalis si Lei ay biglang dumating si Jan na mukhang pagod na pagod.

"Oh Jan, ba't parang pagod ka ata? Ano ba ginawa mo?"

"Ah eh... Ah! Nag-practice kasi kami ng basketball sa gym. Pagkatapos kasi ng practice ay umalis ako para puntahan ka, ano ok ka na?"

"Tara, kain tayo!!"

Niyaya kong kumain sa Mc. Donald's sa may tapat ng Lyceum si Jan. Ako naman ang nanlibre sa kanya. Bumili ako ng dalawang burger at dalawang regular fries pati na rin drinks.

"Jacob, kung malaman mo na nandito si Patrick, anong gagawin mo?" tanong sa akin ni Jan habang kumakain.

"Syempre, ibabalik ko ang nawala kong pagmamahal sa kanya. Mahal na mahal ko siya kung tutuusin."

"Eh pano yung kapatid mo?"

"Ah.. Eh.. Teka nga, bakit nasama kapatid ko? Eh si Patrick lang ang pinag-uusapan natin? Hanggang kapatid lang ang turing ko sa kanya. Mahal ko siya bilang KAPATID LANG!! I don't want to step up our relationship into the next level."

Hindi nag-react si Jan. Mukhang napangiti pa nga ito. Habang kumakain, bigla kong naisip si Lei. Nami-miss ko na yung baby bro ko. Sana gumaan na ang pakiramdam niya sa akin para matuloy ang pagmamahalan namin sa isa't-isa.

Habang kumakain, bigla siyang nagpaalam sa akin na mag-CR. Pumayag naman ako. Bumalik ako sa kinakain ko pagkatapos.

Habang may kinakain, bigla akong napatingin sa bag niya. Nakabukas ito. Tinangka kong tignan ang loob ng bag niya hanggang sa nakita ko ang isang notebook na kulay violet. Kinuha ko kaagad yun at inilagay sa bag ko ng mabilis. Gusto kong malaman kung ano ang nasa laman nito. Bumalik siya na nasilid ko ang notebook sa aking bag.

"Oh, is there any problem?"

"Nothing! Let's eat!"

Kumain kami. Hindi ko alam kung bakit ko ginawa na kunin sa kanya ang notebook. Malakas kasi yung kaba ko nun habang tinitignan ko yun na nasa ibabaw pa ng study table niya. Wala siyang kamalay-malay na nakuha ko na ang violet notebook na makapal at mukhang luma na sa loob ng bag niya.

Pagkatapos nun ay nagyaya na si Jan para umuwi. Agad na hinatid ko siya sa condo niya sa likod ng SM at nagpasya na umuwi na rin.

Habang naglalakad, kinuha ko ang CP ko. Nagtext sa akin ulit ang mysteryosong lalaki na nagpapanggap na siya daw si Patrick.

"alam q ang gnwa mo! kinuha mo ung violet na notebook. sana matauhan ka kung mb2sa mo e2. konti n lng at mk2lala mo na aq."

Agad kong si-nave ang text message niya sa akin. Ano kaya ang ibig sabihin ng text niya? Ano ang laman ng violet na notebook na kinuha ko sa bag ni Jan?

Itutuloy...

Read more...

Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick. (Part 27)

Salamat sa mga patuloy na sumusubaybay ng series na ginawa ko. Ganun din sa mga silent readers na nagbabasa rin ng series ko. Nawa'y kung merong mga GRAMMAR FLAWS kayo na makikita especially this EPISODE, ipagpaumanhin ninyo na lang kasi first time ko lang magsulat.

Salamat din sa mga:

Kaibigan ko, kaklase ko sa block section ng MBA sa PLM, mga ka-officemate ko na habang tina-type ko ito ay binabasa ng patago ang nobela ko, sa bestfriends ko at mga barkada ko, at higit sa lahat, kay Patrick na siyang naging dahilan para makapagsulat ako ng ganito. (Sino siya?! Well... Secret!! Hehehehe..)

Siyempre, sa mga avid readers na palaging nagko-comment ng nobela ko:
Sina Dada, jac, mArk, mcfrancis, j.v, -Ram, makki, Nujum, LightRundle, Erion, boy jazz, coffee prince( number one fan ng novel ko! Thanks ulit ah!!) Kuya Nitro, mga anonymous readers (mga mentor ko pagdating sa grammar and spelling) Ross ram, salamander, jeh, Aqua16, Sen Janus(Don't worry, i will post some of my missing parts of my story ASAP, but not now..) dark_ken(Ano na kaya nangyari sa last series niya? Hindi na ako updated eh..) jasper.escamillan, Ernes_aka_jun, Magno, Jay aka Jcoi, BourbonConan, chris018, jayfinap(in-add ako sa account niya at isa sa mga idol ko pagdating sa series) zenki, Ronn, ogie8906, at si JhayCie. Guys.. Sana nagustuhan ninyo ang story ko!!!



ANY COMMENTS, OPINIONS AND VIOLENT REACTIONS ARE AFFABLY WELCOME!!!

(This story is based on my real life. I changed the names of those persons involved including myself to keep our characters confidential and personal.)

Any commonality to any individual, place, or written works are absolutely COINCIDENTAL.

DISCLAIMER: The author withholds all his prerogatives to the work, and requests that in any use of this material that his rights are purely respected. No part of this story maybe reproduced or transmitted in any form or by any means: replicating, copying, duplicating or otherwise, without the prior consent or permission of the author himself.

To visit my accounts, just get me in track here, AyT?!:

Blog: http://pinnohy.blogspot.?com/

FB: http://www.facebook.com/pINNOHy

TWITTER: @pINNOHy (just follow me and I'll follow you back!!)

ADVANCE MERRY CHRISTMAS, ka-BOL!!

--------------------------------------------------

Part 27

College life. Eto ako ngayon. First time na papasok sa eskwelahan ng hindi gaanong kilala ang lahat. As if I'm just a stranger again in a school that full of mystery. Another venture of adjustment.

Nasa loob ako ng PLM at nakapambihis ng pangsibilyan. Hindi pa kasi tapos yung uniform na pinatahi sa sastre ni mommy eh, kaya pinag-tiyagaan ko munang suotin ito. Naglalakad ako sa malawak na field ground ng pamantasan nang napansin ko ang isang pamilyar na mukha. Si Gelo.

"Gelo!! Kamusta?! Dito ka pa rin pala nag-aaral? Ano kurso mo bro?"

"Ah eh.. Political Science pre, but if I could have a chance to shift another course, well I'll choose Accountancy. First choice ko kasi eh!"

"Eh, what happened ba?"

"Naabutan ako ng pagsasara ng course, that's why I decided to took BS Pol.Sci as my course, but maybe this coming year, I'll shift."

"Tama lang! Teka, saan nag-aaral boyfriend mo?"

"Ah sa, PMI siya sa Escolta, ti-nake niya yung Custom Administration. Well, kaka-break lang namin this past month. Ayaw niya kasing mag-reply sa mga text ko sa kanya eh, and he really doesn't care me too much, kaya I decided to ended up our relationship."

"Ah, ganun, sayang naman!! Well, I am thrilled knowing that you're my schoolmate here. Sana bumalik ang friendship natin before."

"Sana nga, Jacob."

Si Gelo, naging kabarkada ko noong high school. Dito rin pala siya nag-aaral sa PLM, nagtapos siya sa isang Catholic School dahil ayaw ng mommy niya na maulit ulit ang nangyari sa kanila dati. Since then, naging mas close kami ngayon.

Marami akong naging kaklase na feeling ko mas maraming ibubuga. Ayaw ko nang makipag kumpitensya sa kanila. Sapat na ang award na nakuha ko noon sa graduation ng high school.

Pagkatapos ng klase ay pinapunta ako ni Lei sa tapat ng Mapúa para sunduin siya. Umuwi na rin si Gelo dahil kailangan niyang samahan ang mommy niya sa office. Habang naglalakad, binasa ko ang course outline ng subject namin sa daanan at nang nakarating sa tapat ng Mapúa ay bigla akong nabangga ng isang matipunong lalaki na medyo hawig kay Lei.

"Tangina naman oh! Ba't hindi tinitiignan kasi yung dinadaanan eh! Ano ba?!"

"Ah sorry, it wasn't my intention to hurt you!!"

Tinignan ko ulit siya sa mata at nang na-percieve kong mabuti ang kaanyuan niya ay agad ko siyang nakilala.

"Ah!! Jan!! Kamusta!!"

"Ah eh, Ikaw pala yan, akala ko naman kung sino!"

"Dito ka pa rin ba nag-aaral?"

"Yup!! I'm studying here at Mapúa!"

"So you mean to say, lumipat ka ng school? Hindi ba sa TIP ka nag-aaral?!"

"Yup, but that's the only option I need to choose eh. At saka, para hindi na rin ako malayo sa condo ko malapit sa SM Manila."

"Kung sabagay! Teka, si Lei!! Nakita mo ba si Lei?"

"Well I just saw him in front of Mapúa, kakakita ko lang sa kanya about a minute ago, maybe he's still there, I'm about to go!!"

"Thank you ah!!"

Nagmadali akong puntahan si Lei sa labas ng Mapúa. Habang naglalakad, bigla kong naalala ang kakisigan ni Jan. Ang cute ng style ng buhok niya, patayo sa gitna at nakababa naman ang gilid nito. Parang bagong gising siya. Nakita ko rin ang kakaibang kulay ng buhok niya na feeling ko ay natural na sa kanya, tulad ng kay Lei. Matangos ang ilong niya. Para siyang si Bobby Andrews na Justine Timberlake kung iisipin, pero mas hawig talaga siya ng pinagsamang Cheney at Lei kung tutuusin. Napansin ko rin ang kanyang mga dimples sa bandang ibaba ng kanyang magkabilang parte ng bibig. Kusa itong lumalabas habang nagsasalita siya. Bumaling ako sa katawan niya. Ang ganda. Mas maganda at mas maskulado ang katawan nito bukod sa akin. Malaki din at matambok ang kanyang mga bisig sa magkabila. Bigla akong nahalina sa itsura niya habang kausap ko siya. Nakita ko na nakabakat ang malalaking dibdib niya sa muscle type na t-shirt na kulay green na nakabakat din ang nakatayong mga utong. Nakita ko rin na nakataas ang laylayan ng ibaba ng t-shirt niya at nakaangat ito sa mabalbong sinturon nito. Siyempre hindi ko ring maiwasang sumulyap sa nakabakat niyang alaga. Hindi pa yun nangangalit kung tutuusin pero, ang laki at ang tambok ng kanyang harap na animo'y parang nangangalit nang talaga! Bakat na bakat! Ito ang first time kong mabighani sa tulad niya na lalaking mas matikas pa kaysa sa akin.

Nakita ko sa daanan si Lei. Mas gumuwapo ito kumpara sa madalas kong nakikita siyang naka-uniform habang pumapasok sa ekwelahan. Medyo fitted type ang suot niyang black t-shirt ni Batman na na-emphasize ang kaputian nito. Naka-salamin sa mata siya na binigay ko sa kanya dati. Naka-jeans na medyo fitted at faded sa mga binti nito at nakasapatos siya na Chuck Taylor type.

"Oh, kuya, sakto dating mo ah! I wasn't able to catch up my last subject kasi na-late ako. Buti na lang and Jan is here para makausap ko. Well anyway, big bro, how's your first day in college."

"Heto, nangangapa! Para nga akong imbalido dun eh. Walang makausap! Ayaw ko namang maging feeling close sa kanila. Papansinin ko lang sila kapag kinausap nila ako."

"Ah ganun ba?! Well nagtext sa akin si Joseph at sabi niya, hintayin daw natin siya sa may tindahan sa tapat ng Lyceum. Mukhang papalabas na rin siya."

Pumunta kami ni Lei sa harapan malapit sa Lyceum. Hindi ko alam kung anong tawag dun, pero may nakita akong matandang babae na nagtitinda sa harap ng school ng tatlo kong kabarkada at bumili ako ng dalawang kendi sa kanya. Hindi kami naninigarilyo ni Lei, kung umiinom ng alak ay rarely for occasions lang. Tumabi kami sa gilid para umiwas sa mga naninigarilyong mga estudyante sa labas ng school.

After five minutes of waiting, nakita namin si Joseph, kasama niya sina Shaine at Jayson. Hinihintay na daw kami nina Nikol at Hiro sa SM Manila kaya umalis kami kaagad para makita sila. Nang nakapunta at nakita namin sila sa tapat ng National Bookstore, bigla akong nanibago sa itsura nila kasi iba na ang mga uniform na suot nila na dati ay pare-pareho nung highschool pa kami. Dumiretso kami sa Teriyaki Boy at dun kami kumain.

Nagtaka kami dahil nasa third floor na ang Teriyaki Boy na dati ay nasa upper ground floor lang. Walang anu-ano ay nakita namin si Jan na pasakay ng escalator at mukhang bababa. Tinawag ni Lei si Jan at ipinakilala siya sa bawat isa sa amin.

"Oh..shit!! Ang gwapo naman niya!" pabulong ni Shaine sa akin habang nakikipagkamay siya kay Jan.

Si Jan ang tipong boy next door. Sa appeal pa lang nito ay aakalaing mong nangongolekta ng GF sa buhay niya. Sabi sa akin ni Lei, half American daw siya. Para rin pala siya na kadugo niya.

"Teka baby bro, pansin ko parang magkahawig kayo ah?! Sure ka bang kababata mo talaga siya?!"

"Oo nga! Believe me, kasabayan ko pa ngang naliligo nang nakahubad iyan eh!! Just ask him!"

Totoo nga. Magkababata nga sila. Inimbita ng barkada si Jan para kumain at sumabay sa amin.

Sumama sa amin si Jan. Tinignan ko siya ulit. Ang pupungay pala ng mata niya. Parang ka-mata nina Lei at Cheney. Mahahaba rin ang kanyang mga pilik-mata. Tulad ni Lei, wala siyang peklat sa mukha. As in malinis siyang tignan kahit may balbon siya sa ibaba ng kanyang labi. Para hindi mahalatang pinapapantasyahan ko siya, tumabi ako kay Lei at pumuwesto naman siya sa tabi ni Shaine na kinikilig pagkatapos.

"Jacob, ang gwapo naman niya!! All out siya!! As in!!"

Nagulat ako nang binulong ni Hiro sa akin na may pagtingin din siya sa binatang katabi ko. Baklang ito, malandi din pala!

Nag-order ang lahat sa harap ng counter ng fast food pwera lang sa akin at kay Jan. Hindi ko siya gaanong ka-close kaya medyo malayo ang loob ko sa kanya. Pinabili ko na lang si Joseph ng pagkain ko samantalang si Lei naman ang kumuha ng pagkain niya. Pinagmamasdan ko siya. Mukhang mahiyain itong lalaking ito. Agad niyang kinuha ang iPod niya sabay pasak sa tenga ng mga malalaking headphone na nakasabit sa leeg niya. Hindi siya tumitingin sa akin, kaya malayang kinikilatis ko ang kanyang kaanyuan.

Lumipas ang 15 minutes nang natapos silang pumila sa counter. Ibinigay ni Joseph ang pagkain ko samantalang ibinigay din ni Lei ang pagkain ni Jan. Tumabi si Jan kay Lei dahil magsi-CR lang saglit si Shaine. Pansin ko ang panay na pagbubulungan ng magkababata sa tabi ko.

Habang kumakain, napag-usapan ng barkada ang tungkol sa mga nangyari sa amin sa unang araw ng klase. Another adjustment para sa amin pero ayos naman daw. Kinuwento ko rin sa kanila ang pagkikita namin ni Gelo sa school. Habang nakikipagkwentuhan, pansin ko na sumusulyap ng tingin sa akin si Jan. Sunod-sunod yun. Hindi ko na lang kinibo. Itinuloy ko pa rin ang pakikipagkwetuhan sa kanila.

Habang umiihi, hindi ko pansin na nandun pala si Jan at umiihi rin. Sa kabilang cubicle siya. Sayang at gusto ko pa namang masulyapan ang nakatagong alaga nito. Tumingin siya sa akin at ngumiti.

"So, Jacob! Nice to see you here!"

"Same with you, Jan."

"You know what, maraming sinasabi si Lei about you. I want to discover everything about your personality, so can I be your friend?"

"Sure, yun naman pala eh!"

Humarap siya sa akin habang tinataas ang zipper ng kanyang pantalon. Biglang nagising si dudong, kaya napapilipit tuloy ako sa kinatatayuan ko para itago ang alaga. Tinaas niya ang kanang kamay niya at ibinagay yun sa akin.

"Yan ah!! We're now officially friends!! Sabi niya habang kinakamayan ako.

Habang kinakamayan, hindi pa rin matanggal sa mata ko ang nakakabighani nitong umbok malapit sa ibaba ng harap niya. Basta, habang pinagmamasdan ko siya, ramdam ko ang pagtaas ng erotic stimulation mula ulo ko hanggang kay dudong.

Sabay kaming lumabas ng banyo. Mukhang tapos na silang kumain. Nagtatawanan sila habang yung iba ay nagpi-picture sa loob para daw ilagay sa Friendster. Napansin ko rin ang boses niya kanina nung kausap niya ako. Medyo mababa at modulate lang kung tutuusin, pero nakaka-inlove para sa kanya na marinig yun. Unlike kay Lei na medyo may pagka-Christian Bautista ang boses nito na pinaghalong matining na mababa.

Nagyaya ang barkada na pumunta ng Quantum pagkatapos kumain. Kinuha ko ang mga kamay ni Lei at sabay naglakad. Nasa harapan silang lahat kaya hindi nila napapansin ang ginagawa naming dalawa. Si Jan ay laging nakatabi sa akin. Hindi ko alam kung pero sigurado akong gusto niya talaga akong makilala ng lubusan.

Nakarating kami sa loob ng quantum. Maraming tao kasi first day of school. Syempre, nandun kami para magkantahan.

Matagal kaming naghintay sa labas para makagamit ng kwarto para makakanta, siguro 45 minutes din yun. Pansin ko talaga kay Jan ang panay na tingin na natatanggap ko sa kanya. Hindi ko na lang ito kinibo. Samantala, laging inaalaska ni Nikol si Shaine kapag nakikitang nakasimangot siya, kaya biniyayaan siya ni Nikol ng Miss Simang award at for now on, si Miss Simang na siya at siya lang ang makakatanggap nito at wala ng iba.

Nakapasok na kami sa loob. Medyo malamig. Napansin kong mabilis mag-shiver si Jan. Pumunta si Lei at kinamusta ang kababata.

Ilang oras kaming naglagi sa loob ng videoke room. Halos lahat kami kumanta pwera kay Jan. Mahirap daw para sa kanya ang mga kanta lalo na mga tagalog songs kasi hindi siya gaanong pamilyar na kantahin yun.

Umalis kami ng quantum ng may napansin na naman akong papel na nakalukos sa ibaba. Agad kong kinuha yun at tinignan. Nang nabuksang lahat, mayroon na namang "Sorry Jacob" na sulat pero at this point, baligtad ito.

Sorry Jacob!!I still do love you!!
Sorry Jacob!! I still do love you!!
Sorry Jacob!! I still do love you!!

Nang tinignan ko ang date, August 18 1997. Hindi ko alam kung bakit ko nakikita ang ganung mga sulat pero may isa akong hinala, na sa loob ng kwarto, sa aming walo kung sino ang nagpapakalat ng ganitong sulat sa akin.

Kaagad kong tinago yun. Iipunin ko ang mga papel na ito at gagawa ng imbestigasyon kung sino ang may pakana nito.

Natapos ang araw sa amin na puno ng kasiyahan at kababalaghan. Umuwi kaming lahat dama ang kasiyahan na akala namin ay mahihinto lang kapag nagtapos kami high school. First day of school is cool talaga!!

Habang dumadaan sa kalye ng Pacheco malapit sa amin, may napansin akong nagmamamanman na isang lalaki. Halos kasing edad ko lang. Matangos ang ilong nito at mukhang foreigner. Kumaripas ako ng lakad, lakad na eventually naging takbo na rin, hanggang sa hindi na niya ako kaagad nasundan. Feeling ko siya yung nakita ko sa sementeryo ni Cheney na hinabol ako. Ano kaya ang motibo ng mysteryosong lalaking ito sa buhay ko? Bakit niya ako sinusundan?

Itutuloy..

Read more...

Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick. (Part 26)

Salamat sa mga patuloy na sumusubaybay ng series na ginawa ko. Ganun din sa mga silent readers na nagbabasa rin ng series ko. Nawa'y kung merong mga GRAMMAR FLAWS kayo na makikita especially this EPISODE, ipagpaumanhin ninyo na lang kasi first time ko lang magsulat.

Salamat din sa mga:

Kaibigan ko, kaklase ko sa block section ng MBA sa PLM, mga ka-officemate ko na habang tina-type ko ito ay binabasa ng patago ang nobela ko, sa bestfriends ko at mga barkada ko, at higit sa lahat, kay Patrick na siyang naging dahilan para makapagsulat ako ng ganito. (Sino siya?! Well... Secret!! Hehehehe..)

Siyempre, sa mga avid readers na palaging nagko-comment ng nobela ko:
Sina Dada, jac, mArk, mcfrancis, j.v, -Ram, Nujum, LightRundle, Erion, boy jazz, coffee prince( number one fan ng novel ko! Thanks ulit ah!!) Kuya Nitro, mga anonymous readers (mga mentor ko pagdating sa grammar and spelling) Ross ram, salamander, jeh, Aqua16, Sen Janus(Don't worry, i will post some of my missing parts of my story ASAP, but not now..) dark_ken(Ano na kaya nangyari sa last series niya? Hindi na ako updated eh..) jasper.escamillan, Ernes_aka_jun, Magno, Jay aka Jcoi, BourbonConan, chris018, jayfinap(in-add ako sa account niya at isa sa mga idol ko pagdating sa series) zenki, Ronn, ogie8906, at si JhayCie. Guys.. Sana nagustuhan ninyo ang story ko!!!



ANY COMMENTS, OPINIONS AND VIOLENT REACTIONS ARE AFFABLY WELCOME!!!

(This story is based on my real life. I changed the names of those persons involved including myself to keep our characters confidential and personal.)

Any commonality to any individual, place, or written works are absolutely COINCIDENTAL.

DISCLAIMER: The author withholds all his prerogatives to the work, and requests that in any use of this material that his rights are purely respected. No part of this story maybe reproduced or transmitted in any form or by any means: replicating, copying, duplicating or otherwise, without the prior consent or permission of the author himself.

To visit my accounts, just get me in track here, AyT?!:

Blog: http://pinnohy.blogspot.?com/

FB: http://www.facebook.com/pINNOHy

TWITTER: @pINNOHy (just follow me and I'll follow you back!!)

ADVANCE MERRY CHRISTMAS, ka-BOL!!
-----------------------------------------------

Part 26

Agad na tumakbo ako. Kumaripas ako ng takbo hanggang sa makita ko siya sa harapan ko. Agad siyang tumakbo. Tumakbo ng tumakbo hanggang sa hindi ko na naman siya nakita. Bigla siyang nawala sa paningin ko. Hindi ko pala alam na sumusunod sa akin si Lei. Hinihingal siya kaya imbis na sundan ko ang mysteryosong lalaki ay ibinaling ko na lang ang tingin sa kanya.

"Kuya, sino ba yung sinusundan mo?"

"Si Patrick!! Nakita ko siya?!"

Hindi naniwala sa akin si Lei. Pinabalik niya ako dun sa kinaroroonan ni Cheney na kasama siya. Mukha siyang galit. Well, naiintindihan ko siya, kaya hindi ko muna siya pinansin.

"Cheney you know what, pinagod ako ni Kuya, he just keep insisting me that he saw Patrick somewhere in here. Pinagod pa niya ako!! Nakakaasar siya!!"

"Ikaw naman baby bro! Hindi ka naman mauto, sorry na!!"

Ngumiti siya sa akin. Napansin ko na biglang lumakas ang hangin. Biglang nagdilim, kasabay nun ang malamig na simoy ng hangin. Mukhang uulan, agad kaming nagpaalam kay Cheney at nagpasyang umuwi na ng bahay dahil wala kaming sisilungan sa sementeryo.

Nakarating kami sa bahay ni Lei ng eksaktong alas sais ng gabi. Sakto at nang nakauwi kami ay biglang bumuhos ang napakalakas na ulan. Buti na lang at bumagsak yun habang bumibiyahe kami sa jeep.

Huminto ang ulan nang kami ay nasa daan papuntang Divisoria. Medyo maputik noong araw na yun, kaya nang nasa bahay na kami ay agad kaming nagpalit ng damit at dumiretso sa inumang nagaganap sa bahay ni Joseph.

Masaya naming ipinagdiwang ang selebrasyon ng graduation namin. Naglabas ng tatlong case ng Colt 45 at ng maraming pulutan ang daddy ni Joseph. Kasama namin sa bahay bukod kay Joseph sina Hiro, Jayson, at Nikol. May mini videoke na inihanda nila para sa selebrasyon. Nagbiro pa nga sila ng huwag kakanta ng "REMEMBER ME THIS WAY" at "IM MISSING YOU" baka daw akong mag-walk out na naman.

"Jacob, buti na lang at unti-unti mong natatanggap ang pagkamatay ni Cheney, alam mo, bro, bilib na ako sayo!! Ang tatag mo!!" sabi ni Jayson habang namumulutan.

"Well, that's the spirit!! Ganun talaga bro, kailangang tanggapin at lahat, kahit masakit!"

Tumagal ang inuman namin ng barkada hanggang di na namin napapansin na mabilis na tumatakbo ang oras. Alas onse na ng gabi at mukhang di na kaya ng baby bro ko ang umuwi. Mukhang first time niya na uminom ng ganung kalala kaya nagpasya akong iuwi muna siya sa bahay.

Sa bahay, habang inihihiga ko siya sa kama sa loob ng kwarto, agad siyang nagsalita habang natutulog.

"Sorry Jacob!! I lied to you!! Sorry!!"

Bakit kaya niya sinasabi iyon, eh wala naman siyang ginagawang masama sa akin? At isa pa, mahal ko naman siya eh, magbabago lang yun kung darating si Patrick sa buhay ko.

Bumaba ako at pumunta sa CR para maghilamos. Pagkatapos nun ay nagsipilyo, nagpalit sa itaas ng damit at nagpasyang matulog na.

Habang natutulog, bigla kong nanaginip ng isang tao. Wala siyang mukha, pero tinatawag ko siyang Patrick. Hinahabol ko siya pero hindi ko siya mahabol. Tinatawag ko siya, pero ayaw niyang makinig. Nag-aalala ako kaya nilakasan ko ang sigaw ko. Sigaw ako ng sigaw hanggang nakita ko sa panaginip ko si Lei na nasa malayo na nakangiti at pagkatapos ay lumapit siya sa akin at hinalikan. Nadarama ko ang ligaya ng aking mga labi sa paghalik sa kanya. Sana, kung siya lang si Patrick, mamahalin ko siya ng buong-buo!

Bigla akong nagising. Sa pagdilat ko, nakita ko si Lei, nakatitig sa mga mata ko. May bigla akong naramdaman sa kanya. Ang maamong mukha ang nagpapabilis ng pagtibok ng puso ko. Bumibilis ito habang tumatagal. Parang sasabog. Parang mawawasak. Hinawakan ko ang kanyang mala anghel na mukha, mula pisngi hanggang sa mga labi. Ang lambot! Parang kerubim na bumaba sa langit para alagaan ako at mahalin. Napatingin ako sa mga mata niya. Napakaamo na parang inosente. Ang mapupungay na mga mata ang nagpapabighani sa akin para siyay mahalin ko. Hindi ko alam. Hindi siya si Patrick, pero parang napakaligaya ko sa kanya.

Bigla akong itinayo ni Lei habang nakatitig sa kanya, mas lalo kong nakita ang mala-porselanang mukha na parang si Sto. Niño kung iisipin. Hinipo ko ang buhok niya, ang lambot! Maikli lang ang buhok niya pero mas malambot ito kumpara kay Cheney. Bigla niyang nilapit ang labi niya sa labi ko, hanggang nakarating sa puntong naglapat ito sa isa't-isa.

"Kuya, gagawin natin ito para kay Cheney, para sa pagmamahal natin sa kanya."

Bigla kong hinalikan ang mga labi ni Lei. Ang bango ng hininga niya! Nandun ang amoy ng alak na nainom namin pero mas lamang pa rin sa kanya ang samyo ng hangin na binubuga ng kanyang mga ilong sa mukha ko. Tulad ng paghalik niya sa akin last JS prom, naramdaman ko din ang sarap ng kanyang mga halik. Naramdaman ko rin na tumutusok sa pisngi ko ang matangos niyang ilong. Hindi ito ang unang ginawa niya pero para sa akin, ito ang pinakamasarap na halik na ginawa niya.

Hinalikan ko siya hanggang napagdesisyunan ko na hubarin ang mga damit niya. Nakita ko mula sa katawan niya ang payat, pero malaman niyang pangangatawan. Ang tiyan niya na parang may nakaumbok na parang pandesal at ang buhok niya mula sa pusod hanggang sa ibaba ng kanyang pagkatao. Ang kinis ng katawan niya! Parang mas maputi ang katawan nito kaysa kay Cheney. Parang katawan ng isang manikin na masarap hawakan. Sinubukan kong hawakan ito, matigas pero napakadulas. Hinubad din niya ang katawan ko sabay tulak sa akin para humiga.

Ipinatong niya ang dibdib niya sa dibdib ko. Ang init! Ang sarap ng skin-to-skin contact na naging dahilan kung bakit tumatayo ang nasa ibaba ko. Agad niyang pinaramdam sa akin ang alaga nito sa alaga ko. Biglang tumigas lalo ang alaga ko. Buhay na naman siya. Nararamdaman ko ang paglabas ng pre-cum ni Lei habang nakapatong ako sa kanya. Agad niyang idinikit ang buo niyang katawan sa katawan ko hanggang bumaling siya sa mukha ko at hinalikan akong muli.

Pagkahalik sa akin, ramdam ko ang kanyang mga labi at ang nilalabas na hininga sa aking mukha hanggang nilibot nito ang leeg at tenga ko. Pagdating sa tenga, kaagad niyang kinagat ng bahagya ang hikawan ko. Bigla akong kinilabutan. Gusto ko siyang pigilan dahil baka makiliti ako't mapasigaw pero, hindi ko na lang tinuloy. Nakakakiliti talaga! Lalo na ang init ng hininga niya na dumadampi sa puno ng tenga ko.

Pagkatapos nun ay ako naman ang gumawa. Hinalikan ko siya at gunalugad ko mula sa leeg hanggang sa puno ng tenga niya. Napapaungol siya, dahil dun, ginalingan ko. Sinipsip ko ang leeg niya hanggang sa namula ito. Hinawakan ko ang buhok niya, pagkatapos ay sinabunutan ko ng bahagya, hanggang sa bumalik ako sa bibig niya at hinalikan iyon.

Bumaling ako sa dibdib niya. Tuloy-tuloy pa rin ang paghalik ko sa kanya. Ang sarap ng lasa ng natuyong pawis ang nalalasahan ko sa twing hinahalikan siya. Pansin ko ang mabilis na pagmula ng kanyang dibdib. Nakakaaya! Parang kamatis yung kulay kung titignan. Nang di nakintento, pumunta ako sa mga namumulang utong nito. Nakakatuwa! First time ko lang matitikman ang dibdib ng isang lalaki sa kanya. Maliit kung titignan, pero parang mas naging masaya ako sa ganung uri. Nilaro ko ng dila ang kanyang kaliwang utong pagkatapos ay sinipsip. Kinagat ko rin ito ng bahagya. Naramdaman ko na parang napaangat siya. Ganun din ang ginawa ko sa kabila.

"Oooohhhh...."

Napaungol siya. Mas pinatindi ko ang paggawa ng ganun sa kanya. Nang nagsawa ay bumaling naman ako sa tiyan niya papuntang pusod. Nilinis ko ang pusod niya sa pamamagitan ng dila ko. Ginalugad ko iyon na parang kumakain ng kendi sabay sipsip ng marahan. Naramdaman ko sa gilid ng mukha ko ang kanyang mga buhok na nakaguhit mula sa pusod niya pababa. Huminga siya ng malalim. Agad niyang hinawakan ang buhok ko, hanggang sa unti-unti kong nararamdaman ang banayad na pagsabunot niya sa akin. Mukhang gigil na siya sa ginagawa ko.

Agad kong tinanggal ang boxer shorts niya. Hanggang nakita ko ang brief niya na kulay puti. Bakat na bakat sa kanya ang lagpas pusod niyang alaga. Puta, parang mas malaki pa yung sa kanya kesa sa akin ah?! 6 1/4 yung sa akin pero mas mukha akong namangha dahil mas lagpas pa yung sa kanya hanggang sa pusod nito. Bigla akong na-excite na hawakan yun at bigyan ko ng tikim.

"Oh.., Kuya!! just suck this!! I wanna feel the intense of your sexual urges!!"

Hinawakan ko ang kanyang alaga mula sa ulo nito hanggang sa mga alaga niya. Ramdam ko ang basa ng ulo niya dahil sa pre-cum na lumabas. Agad na napaangat siya sa ginagawa ko. Dinama ko gamit ang hintuturo ko sa kamay, hanggang sa inutusan niya akong buksan at dungawin na ang nangangalit na alaga.

Nang binuksan ko ang alaga niya ay laking gulat ko sa aking nakita. Ang ganda!! Hindi ko ito nakita sa buong buhay ko pwera yung sa akin. Mas malaki ito na ga-mineral water na maliit ang sukat ng taba. Ang puti nito at mamula-mula ang ulo. Nakita ko rin sa harap niya ang mabalahibong buhok sa kanyang ari. Kakaiba ito dahil yun ang first time ko na nakakitang kulay brown na maitim ito. Ang cute! Bumalik ako sa alaga niya. Talagang galit na galit talaga. Kita ko ang ulo ng alaga niya na naglalaway, ang daming lumalabas. Agad akong kumuha ng katas galing sa kanya gamit ang hintuturo ko at tinikman. Manamis-namis na parang tubig ang itsura pero ang lapot niya. Hanggang sa unti-unti kong binuka ang bibig ko at dinahan-dahan ang subo sa nagagalit na etits ni Lei.

"Oh Jacob!! I love you!! Just do it harder!! Much harder as you can!!"

Ang sarap! Maalat-alat na nakakakiliti ang feelings sa loob ng bibig ko. Nang tinangka kong ibaon ang alaga nito sa bibig ko ay bigla akong nabilaukan. Kalahati pa lang yun ng kanyang alaga pero parang sa tingin ko, sagad na hanggang sa bibig ko yun. Bigla tuloy akong naluha.

Habang subo ko ang kanyang pagkalalaki, sinusulyapan ko ang kanyang reaksyon. Mas gwapo pala ito kapag napapapikit na di ko mawari kung nasasarapan o nahihirapan. Para siyang anghel na kinakalantari ng demonyong katulad ko.

Dinedere-derecho ko ang pagtaas-baba ko sa etits niya. Habang umuungol siya ay kaagad na naeenganyo akong gawin sa kanya ang pinapagawa niya sa akin. Hindi ako nakuntento sa ginagawa ko sa kanya. Hininto ko ang pagtaas-baba ko sa kanyang ari at sabay dinilaan ang katawan nito mula pababa hanggang pataas. Napaangat siya. Ramdam niya siguro ang kuryente na naramdaman ko nung ginawa niya ito sa akin. Agad akong huminto sa ginagawa ko sa kanya. Pinagmasdan kong muli ang itsura ng kanyang pagkalalaki. Basang-basa ito na madulas. Biglang tumaas ang erotic sensation ko habang tinititigan ang kanyang ari. Bumalik ako sa ginagawa ko sa kanya. Napahugot siya ng malalim na paghinga. Sa puntong yun, inilagay niya ang isa niyang kamay sa likuran ko hanggang napagpasya kong balbalin yun gamit ang aking kanang kamay.

Tumagal ang pagbabati ko sa kanya ng limang minuto. Hanggang sa bumalik ako sa unang ginawa ko sa kanya. Sa puntong yun, hinipo ako sa ulo ni Lei at sabay kadyot sa bibig ko habang nakasubo ang nangangalit niyang ari. Pagkatapos ay bumaling ako sa alaga niya, agad ko munang inamoy ang mga itlog ng kanyang alaga. Ang bango! Me kung anong pumasok sa isip ko na halikan yun at dilaan, at ginawa ko naman yun. Napaungol siya ng hindi oras na napanginig pa nga habang ginagawa ko yun. Hindi ako nakuntento at inihilamos ko sa mukha ko ang kanyang itlog hanggang ang basa nitong kaanyuan ay napunta sa mukha ko. Pinabuka ko siya ng konti, agad kong dinilaan ang mga singit nito hanggang sa hinalik-halikan na parang sumisipsip ng kalamansi. Bumaling din ako sa butas niya. Bigla kong naalala ang butas ni Cheney sa kanya dahil magkasing pareho sila nito. Mamula-mula na maputi na ang pinagkaibahan lang ay mas marami siyang buhok sa parteng yun kesa sa kanya. Ginalugad ko gamit ang dila ko ang nag-iisa niyang butas na ginawa ko kay Cheney noon. Mas umungol pa siya. Nagustuhan ko lalo yun! Dinila-dilaan at hinalik-halikan ko ang kanyang butas hanggang bumalik ako sa kanyang ari at sinubo ang sa kanya.

"Oh.. Jacob, I'm coming!!"

Sunod-sunod ang pagbalbal niya sa bibig ko na dumating sa puntong kailangan kong isuka yun, pero tiniis kong lahat, hanggang sa lumabas sa akin ang dagta niya na pahinto-hintong lumalabas sa loob ng bibig ko. Wala na sa ulo ko at sa likod ko ang kanyang mga kamay. Ang sarap pala! Maalat-alat na manamis-namis! First time lang lahat ito kaya hindi ko pinalagpas na lunukin lahat ang dagta na pinakawalan niya sa bibig ko.

"Did you gulped all?!"

Hindi ko na siya sinagot. Ang sarap kasi eh. Para akong inosenteng tanga na hindi ko alam kung ano ang gagawin. Basta ang sa tingin ko, nakapagbigay-lakas para sa akin ang dagta na unang bumulwak sa bibig ko sa unang pagkakataon.

Pinatayo niya ako. Hinalikan niya ako sa labi ng isang nag-aalimpuyos hanggang sa bumaba siya sa akin at sabay sinubo ang nangangalit ko na rin alaga. Habang subo niya ang alaga ko ay kinuha niya ang aking mga kamay at hinawakan niya ng mahigpit. Napatingala ako. Ang sarap! Ramdam ko ang kiliti sa ibaba ng pagkalalaki ko na parang habang tumatagal ay mas lalo pang lumalala. Agad niyang hininto ang pagsusubo sa aking alaga hanggang sa napagdesisyunan niya na tumalikod at tumuwad siya akin at itinapat ang aking alaga sa likuran nito.

"Kuya, please just fuck me in my ass!! I just want to feel your dick inside my butt!! Sige nah!!"

Sa una, hindi ako pumayag, ayaw kong nasasaktan ang baby bro ko, pero wala na akong magagawa pa, ayaw kong sa puntong yun ay magtatampo pa siya sa akin ng dahil dun. Agad na nilawayan ko ang aking alaga sabay tutok sa pwitan niya na first time ko gagawin sa isang lalaki na tulad ng kinakapatid ko.

Mainit, masikip, masarap, malambot ang naramdaman ko ng mapasok ko siya. Tinutulak niya at kinakabig ang bewang ko hangang sa ako na rin mismo ang natutong gawin iyon. Paulit-ulit kong ginawa yun sa kanya.

"Please kuya!! Just fuck me harder!! I want to feel your dick penetrates my body inside!! Sige na!!"

Habang binabayo ko ang likod ng alaga ko, nararamdaman ko na nanginginig ang mga paa nito. Nakikita ko rin sa mala-anghel na mukha niya ang paghihirap sa ginagawa ko sa kanya. Napabuntong hininga ako. Gusto ko nang itigil ito dahil naaawa ako sa kanya pero, nabalutan na ng kalibugan ang buo kong pagkatao.

Ramdam ko ang sikip ng kanyang kalooban. Ang init ng nadarama ko sa kanyang loob ang nagpapaengganyo sa akin para malibugan ng todo. Nagma-muscle contraction siya sa loob. Lumalaban ang kanyang sikip na parang sinasakal ang aking alaga pero hindi ako nagpatalo. Hinimas ko ang mapuputi, mamula-mula at walang galos ng sugat na mga pisngi ng kanyang pwet. Ang lambot! Napatingala akong bigla. Dun ko unang naramdaman ang sarap ng pagpatol sa isang lalaki na akala ko ay suntok sa buwan lang para sa akin noong kami pa ni Cheney.

"Ok ka lang, baby bro?! Baka nasasaktan ka na, ititigil ko na ito?!"

"No Kuya!! You just have to keep it going!! I like the way you fuck my butt, kahit first time ko lang ito gagawin."

"First time?!"

Kaya pala nanginginig at naluluha ang kolokoy na kapatid ko eh, first time din pala niya. Ako ang naka devirginize sa kanya. Kaya pala naaawa akong gawin ito sa kanya dahil ibinigay niya ang buo niyang pagkatao sa akin.

Tinuloy-tuloy ko lang ang pagbayo sa likod niya hanggang biglang me kung anong naramdaman ako sa pantog ko na lalabas na parang tapos nang mag-ipon ng something sa loob, hanggang sa ipinasok ko ng buong-buo ang aking alaga sa kanyang butas at pinutok sa kaloob-looban ni Lei ang aking dagta na pahinto-hintong lumalabas at pumipintig-pintig sa loob ng kanyang nag-iisang butas.

Agad akong napaluhod. Para akong nanghina. Mukhang marami ang nailabas ko dahil may ilang araw na rin ako na hindi nagpapalabas simula namatay si Cheney. Ang sarap ng pakiramdam! Wala akong pakialam kung napagod ako sa ginawa ko kay Lei.

Dahan-dahan kong inilabas ang aking ari sa kanyang butas at nang umabot na sa pagkuha ko sa aking ulo ay umulas siya at napasigaw sa sobrang sakit.

"Awwww!!!"

Hanggang sa narinig ko ulit ang nakakatuwang sound na una kong narinig noong nagsex kami ni Cheney pagkatapos binilisang ihugot palabas.

"Pluk"..,

Bigla akong natawa. Totoo nga at first time niya sa akin. Masikip ang butas na pinasukan ng 6 1/4 inches kong alaga, pero hindi siya nagpatalo, mas naging proud ako sa sarili ko pagkatapos kong ginawa yun sa kanya dahil dun ko nalaman ang tunay na pagmamahal sa akin ng baby bro ko.

Napansin ko mapuputi at mababalbon niyang hita sa likod na bumababa ang aking dagta mula sa mga butas niya. Napansin ko na may kasama itong dugo. Nag-alala tuloy ako na baka magkasakit siya at mawala siya sa akin tulad ni Cheney.

"Baby bro, halika nga!! Eto na yung first and last na gagawin ko sa'yo ito ah!! Mukhang nasaktan ka talaga!! Next time, I would not allow to enter my cock to your hole kapag ginawa ulit natin to."

Pinunasan niya ang kanyang butas gamit ang T-shirt na iniabot ko sa kanya. Mukhang marami yata ang nailabas ko. Pagkatapos ay inihagis niya sa marumihan at tumabi sa akin habang nakahiga ako. Agad na kinuha ko ang ulo niya at dinikit sa dibdib ko. Parehas kaming nakahubad nun. Hinang-hina kaming ginawa ang aming makamundong pagnanasa
at inaalay namin yun para kay Cheney.

Ikinandado ko ang pinto, pagkatapos ay humiga siya na nasa ulo niya ang dibdib ko sabay dumapa. Gusto kong matulog kasama siya ng nakahubad. Gusto kong maramdaman ang kanyang mga balat na kumikiskis sa balat ko habang kami ay natutulog at higit sa lahat, para masolo ko ang aking baby bro ngayon gabi.

Pumunta ako sa kama at inihiga sa dibdib ko si Lei. Pareho kaming nakahubad. Inilagay ko ang ulo niya sa dibdib ko at dun dumapa para matulog. Ramdam ko ang mapuputi niyang balat na mainit na dumadampi sa balat ko. Ang kanyang buhok ay nararamdaman ko sa utong ko at ang kanyang ilong ay nakatusok sa dibdib ko. Syempre, ang kanyang mahaba at malaking alaga na tumutusok sa mabuhok na binti ko na mukhang galit pa rin hanggang ngayon.

Nakatulog kami ng ganun ang posisyon. Para kaming mag-asawa. Tumagal ang tulog namin ng hanggang walong oras nang hindi gumagalaw.

Nagising kaming dalawa ng alas ocho na ng umaga. Nagulat ako sa posisyon namin, nakatalikod ako sa harap niya samantalang nakatutok ang kanyang alaga sa aking likod. Parang me ibig ipahiwatig ang baby bro ko, pero hindi ko pwedeng isuko ko ang aking likod sa kanya, kundi si Patrick lang ang makikinabang at wala nang iba.

Tumayo ako at ginising siya, pagkatapos ay pumunta sa aparador at kumuha ng damit pambihis. Kinuha ko rin si Lei. Agad kaming nagbihis ng sabay. Mukhang masaya ang kanyang mga gising dahil nakangiti ito habang nagbibihis sa harapan ko. Nang tumapat ang sinag ng araw sa katawan niya, mas lalong nag-illuminate ang kaputian na walang halong chemical na pinapahid para ma achieve ang ganung consistency. All natural siya in one whole package!

Nang natapos ay sabay kaming bumaba. Nakita ko si daddy na nanonood ng movieng Armageddon. Wala si mommy at mukhang nasa family business namin kaya sinamahan ko muna si Lei na kumain kasama siya. Nakita ko ang aso na binigay sa akin ni Cheney at lumapit kay Lei. Kinuha yun ni Lei at hinarot.

Pagkatapos ay pumunta kami sa family business na 3 blocks away sa bahay namin. Itinuro ko sa kanya ang lahat ng tungkol sa family business namin at kung kailan katagal na yun mina-manage ng family namin. Pinakilala ko rin siya sa mga tauhan at pati na rin kay Kuya Elmer.

Medyo tumagal ng isang oras kong iginala siya sa family business namin. Nagyaya siyang umuwi kaya hinatid ko siya sa kanila pauwi ng bahay.

Lumipas ang oras, araw at buwan na magkasama kaming dalawa. Minsan pumupunta sa amin sina Hiro at Nikol kasama si Joseph para maglakwatsa ng magkakasama. Nakapunta na rin kami sa mga bihira kong puntahan tulad ng SM Megamall, Trinoma, at syempre, ang bago naming tambayan, ang Intramuros. Nagselebrate din kami ng aking ika-17 na birthday pero this time, wala na si Cheney. Malungkot kung iisipin dahil wala na siya, pero tinatagan ko ang loob ko. Nandiyan naman ang barkada kaya hindi ako gaanong nalungkot sa pagkawala niya. Binigyan ako ni Lei ng isang teddy bear na kulay puti para hawakan ko ito just in case na nalulumbay ako sa pagkawala ng cakie ko. Me natanggap rin ako sa nagpapanggap na PATRICK ng isang dosenang snickers. Niyaya rin nila ako minsan na mapanood ang labanan ng skateboard sa may harap ng post office ng Maynila at tinuruan nila.

First week ng April, magkakasama kaming nag-enroll na pito. Una akong nagpa-enroll sa PLM at kinuha ko ang Mechanical Engineering para sa kurso ko, sumunod si Lei, kinuha niya ang Marine Engineering na naging course ng daddy niya sa Mapúa. Sumunod sina Shaine, Joseph at Jayson sa Lyceum. Si Shaine ay Tourism ang kinuha, si Jayson ay Commerce at si Joseph naman ay Business Administration , major in Marketing. Si Nikol ay pinalad na makapasok sa PNU at kinuha niya kaagad ang kursong BS Secondary Education major in English samantala ang pinaka-kawawa sa barkadang si Hiro ay sa FEU bumagsak. Wala sa vicinity kasi ng intramuros ang eskwelahan ni Hiro, kaya kailangan pa niyang mamasahe para lang makapunta sa amin sa intramuros. Well, dahil gwapo siya at matipuno, kinuha niya ang kursong Mass Com para daw mas maging sikat na model balang araw. Sunod-sunod na araw yun ng month of April kaya feeling ko para akong napagod sa kanila.

Sa paglipas ng panahon, mukhang palagiang pinadadalhan ako ng mga sulat ng nagpapakilalang PATRICK. Ayaw ko pang maniwala dahil iba ang sulat nito sa sulat niya na binigay niya sa akin last Christmas. Pero kung ikukumpara ko ang message niya ay mas malaman at mas nakakakilig ito. Nagpapadala rin siya ng snickers na favorite namin simula pagkabata. Ayaw niyang magpakita sa akin dahil hindi pa raw siya prepared, kaya umaasa akong sa susunod na school year ko siya makikita at mahahagkan. May mga balita akong natatanggap na mag-aaral siya somewhere in Intramuros pero hindi pa tiyak kung saan.

Minsan, nakakatanggap ako ng mga text message na nagpapahiwatig ng pagmamahal ng nagtext sa akin. Hindi ko siya ma-contact kasi laging out-of-reach ang area niya. Sinubukan kong mag-reply pero hindi siya sumasagot. May mga hinala akong pinaglalaruan ako ng taong ito at kung dumating ang oras na mahuhuli ko siya, tiyak na ang latay na may kasamang black-eye para sa kanya.

Tapos na kung tutuusin ang buhay ko sa high school. Mga hindi makakalimutang pangyayari sa buhay ko ang naghatid sa akin para sariwain ang lahat. Parang napakabilis ng oras. Tulad din ng paglipas ng oras ang pagmamahal ko kay Cheney. Oo, simula ng napamahal sa akin si Lei ay unti-unti ko siyang nakakalimutan sa puso ko. Hindi yun ibig sabihin na nakalimutan ko na ang pagmamahal niya, kundi nakakalimutan ko na ang sakit na namutawi sa puso ko noong lumisan siya. Sana Cheney, kung nasaan ka ngayon, malamang, masaya kang pinagmamasdan kaming unti-unting nagbabago ang mga buhay namin.

Itutuloy..

Read more...