Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick. (Part 4)

Salamat sa mga patuloy na sumusubaybay ng series na ginawa ko. Ganun din sa mga silent readers na nagbabasa rin ng series ko. Nawa'y kung merong mga grammar flaws kayo na makikita, ipagpaumanhin ninyo na lang kasi first time ko lang magsulat.

Salamat din kina:

Dada, jac, mArk, mcfrancis, j.v, Erion, coffee prince, anonymous, Ross ram, dark_ken, Ernes_aka_jun, Magno, Jcoi, chris018, Nitro, zenki, ogie8906, at si JhayCie. Guys.. Sana nagustuhan ninyo ang story ko!!!

(This story is based on my real life. I changed the names of those persons involved including myself to keep our characters confidential and personal.)

To visit my accounts, just get me in track here:

Blog: http://pinnohy.blogspot.?com/

FB: http://www.facebook.com/pINNOHy

--------------------------------------------------

Part 4

"Teka lang bro!!"

Napatigil akong bigla sa sinabi niya sa akin. Tumingin siya sa akin na parang may gusto siyang sasabihin sa akin, walang anu-ano, nakipaglaban naman ako ng tingin. Akala niya, hindi ko siya uurungan.

"Sorry if i didn't answer you. Hindi kasi ako kumakausap sa mga taong di ko kakilala eh, especially those who seems stranger for me. Well actually, your face is much familiar, ikaw yung kumausap sa akin sa CR right?! Well, by the way I'm Lei. Magkaklase tayo this year."

Ibinigay niya sa akin ang aking kanang kamay senyales na willing siyang makipagkaibigan sa akin, At sinunggaban ko naman agad iyon.

"Nice to meet you bro! Ok Lang sa akin yun, by the way I'm ought to go! Baka naghihintay na sa akin si Ms. Pelaez kanina pa!! "

Agad na tinungo ko ang library to meet my co-leaders at nakita ko na nandun ang lahat, marahil ako na naman ang hinihintay dahil sobra na akong late.

"Mr. Inocencio, how dare you to go here late, Next time you must avoid that behavior or else, I'll sue you to the President since he's not here around."

"Sorry po ma'am!!"

Agad na tinanggap niya ang sorry ko. At nagproceed na kami sa meeting. Well, officer lang ako dito, wala akong alam o kakilala man lang ni isa sa mga duly top officers dahil isang linggo pa lang ako dito. Biyernes pa naman ngayon at kailangan kong buksan ang account ko sa friendster at papasikat pa lang na "Facebook" dahil my mga pinsan ako sa ibang bansa. Habang nagsasalita si ma'am Pelaez, walang anu-ano ay may biglang pumasok s isipan ko na naging dahilan upang hindi na makinig sa kanya.

"Mr. Inocencio, would you mind to give some suggestions regarding this matter?"

Bigla akong nagising sa sinabi ng parang nangangasar na si Ma'am Pelaez sa akin.

"Well, with regards to subject matter, sorry ma'am but I don't have any idea about the topic that you have discussed."

"Mind no more, Mr. Inocencio. Sige at pwede ka nang umupo."

Bigla akong kinabahan dahil wala talaga sa isip ko na patulan siya. Sumusobra na kasi siya eh. Kaya marami nang mga officers dito na pilit umaalis marahil dahil sa ugali niya.

Natapos ang meeting ng 30 minutes dahil nag-ring agad yung bell at marahil ay maggagabi na. Well, as what I expected, wala ring pinagtunguhan lahat kundi sermon sa lahat ng officers. Hay buhay. Buti na lang, habang binubuksan ko ang bag ko ay biglang lumiwanag yung CP ko tanda ng may nagtext sa akin. Si Cheney pala at kinakamusta ako.

"cakie koh. Musta na u?? Wag u mgpalipas ng gutom ah!! Ingat!! Love you po!!<3"

Agad na nireplayan ko siya nang napagtanto ko na wala na pala akong load. Sayang dahil sobra ko siya agad na-miss kahit araw-araw ko na siyang nakakasama. Kaya si-nave ko na lang sa outbox ko yung message niya para makita niya na natanggap ko yung message niya.

Habang naglalakad pauwi sa bahay, nakita ko sina Gelo at Michael na mukhang mag do-dota kaya agad akong tumakbong parang bata patungo s kanila.

"Bro, San kayo pupunta?" sigaw ko habang tumatakbo patungo sa kanila.

"Dota bro!! Sama ka!! Dali!!"

Nagtungo kami sa computer shop malapit sa Gagalangin. Pero puno na, kaya napagdesisyunan namin na sa bahay na lang nina Gelo sa Cavite St.kami nagcomputer. Sakto at walang tao sa bahay nila kaya, na-engganyo akong kinuha yung PSP niya sa kanila malapit sa istante ng DVD nila.

"Daming laro nito Gelo ah!! Pahiram naman ako nito isang araw lang. Sige na!!"

"utot mo, gago!! ni mga pinsan ko nga hindi ko pinapahiram eh, ikaw pa kaya. Dito mo na lang laruin iyan."

"Asar ka naman bro!! Parang Hindi ka naman friend!! Sige na!!"

"Hindi!!"

Napansin ko na wala na rin pala si Michael. Kaya lumabas ako at nagpahangin. Sa gilid ng Cavite St. nakita ko si Michael, naninigarilyo. Hithit buga ang istilo niya sa paglalaro niya sa sigarilyo. Agad akong nagtungo papunta sa kanya.

"Bro, anong ginagawa mo dyan? Palipad oras? Tena sa loob nina Gelo!!"

"Mauna ka na bro, susunod ako!"

Sigaw niya habang nakatingin sa akin. Mukhang may pinagdaanan itong kabarkada ko ah!! Kasi sa samahan naming lima, kapag naninigarilyo sila (hindi kasi ako naninigarilyo eh) ng sunod-sunod na hithit-buga, ibig sabihin, may mga problema silang pinagdadaanan. Kaya kahit na may clue na ako sa kanya, Hindi ko pa ring maiwasang itanong sa kanya kung bakit siya may pinagdadaanan.

"Puta ka bro, wag mong seryosohin yan, ano kami sa'yo, imbalido? Tayo-tayo na lang ang nagtutulungan dito kaya sabihin mo sa akin yang kinikimkim mo?"

"Bro, si Michael kasi eh!!"

"Anong si Michael?"

"Hay basta, malalaman mo rin!!"

" Ewan, iwanan na lang kita diyan!!"

"Teka bro, sunod na ako sa'yo, tapon ko lang yung upos ng sigarilyo ko."

Sumunod sa akin agad si Michael na balisa. Hindi ko maintindihan!! Siya na ang nagsara ng gate. Nasa monitor ng computer si Gelo nang nagdodotang mag-isa. Pagkatapos, makalipas ang ilang minuto, binuksan niya ang account niya sa Friendster at Facebook. Sa isang tab sa gilid ng monitor, napansin ko yung website na www.randyblue.com. Naging curious ako at agad na pinabuksan ko kay Gelo ang website nang...

"Bro, wag na!! Siguro hindi ka pa handa para makita yung website na ito! Malalaman mo na lang maybe sooner or later, but not now!!"

Nagtaka ako sa sinabi ni Gelo sa akin. Biglang lumawak yung bewilderment ko dahil napuna ko din yung sinabi sa akin ni Michael. Ano bang meron sa dalawang ito? Tangina, ayaw kong nagiging tanga sa barkada eh. Parang mga babae na malihim sa mga ginagawa sa buhay. Anak ng tinapang buhay naman oh!!

Napagdesisyunan ko na laruin ko na lang yung PSP na hiniram ko kay Gelo. Andaming games!! Sulit dahil andun yung favorite kong games. Sayang naman kasi hindi ko ito mauuwi sa bahay. Nakakapanghinayang naman!

Tuloy pa rin kami sa aming mga ginagawa habang lumilipas ang oras sa bahay ng kabarkada ko, nang dumating yung nanay ni Gelo sakay ng lumang Pajero may dalang mga grocery items na 5 plastic ng samut-saring de lata, noodles, at iba pa.

"Oh, kumain na ba kayo?" anyaya ni tita sa aming tatlo.

"Mom!!" Sabay halik sa pisngi ni Tita na akala mo'y matagal nang di nagkita kung iisipin.

Pinatay ni Gelo ang monitor ng computer sabay alis sa kinauupuan niya kanian habang naglalaro sabay nag pagsigaw ng,

"Tara na bro, ayaw ninyo pang kumain? May dala si mommy ng Lechong Manok, sayang lang at walang kakain nito bukas."

Agad na tinigil ko ang aking ginagawa, samantalang tinigil naman ni Michael yung ginagawa niyang pagnanasa ng Magazine sa ilalim ng maliit na table sa gitna ng tatlong sofa.

"Ansarap naman nito, Grabeh!! Panalo!" bulalas ko dahil sa sobrang sarap ng manok na sinusubo ko sa bunganga ko.

Nagtext sa akin si Cheney, halatang hinahanap ako dahil magkatabi lang kami ng bahay malapit sa crossing ng Varona St. at Pacheco St.,

"cakie ko, asan n u? andito ako sa haus ninyo. Pls txtbck.."

Wala talaga akong load. Kaya napagdesisyunan ko na magpaload agad at sakto naman dahil malapit ang loading station sa bahay nila.

Tinitigan kong mabuti ang dalawa. Mukhang may problema ata. Hindi kinakausap ni Gelo si Michael habang si Michael ay patuloy ang pagtingin Gelo na parang nangungusap habang kumakain. Hindi ko na talaga kinakaya kaya umalis muna ako at nagdesisiyong magpaload muna sa labas. Habang papasok sa loob, inobserbahan ko ang dalawa. Ganun pa rin ang ginagawa nila habang si Tita ay busy sa panonood ng isang programa sa Kapamilya Network.

Napaluha si Gelo habang kumakain at agad na kinuha ni Michael ang mga kamay nito n parang humihingi ng sorry at nagmatigas na piniglas niya ang mga kamay na handang gumawa ng karahasan sakaling ulitin pa niya ito. Nagkaroon tuloy ako ng pagtatanong sa sarili ko. What seems to be the problem for both of them?

Nakapasok na ako nang agad kong napansin na pinupunas ni Gelo ang mga mata nito at itinigil agad ni Michael ang tangkang pagsusuyo nito sa kanya. Animo'y parang magsyota ang dalawa sa ginagawa nila habang walang kamalaymalay si tita na nanonood ng sinusubaybayang programa. Ayaw kong bigyan ng kahulugan ang ginagawa ni Michael kay Gelo pero hindi ko talaga maiwasan. Nang maglaon, napagdesisyunan ko na rin na kalimutan ang pagdududa at agad binalikan ang kinakain sa hapag.

Mabilis ang araw na lumilipas. Nakatanggap akong muli ng text message ni Cheney. Talagang mahal niya ako at mahal ko din talaga siya. Lalo ko siyang minahal dahil sa mga pangyayari sa buhay namin na ginagawa lang ng mga tao na mas ahead sa amin ng age. Agad na binasa ko ang message at ito ang nabasa ko.

"Cakie koh! Mukhang di ka mk2uwi ngyn ah. Sabihin u lng ung reason and then I'll tell to your mom na hindi ka mk2uwi. I Love you, cakie!!"

Agad akong nagreply. Mukhang Oo nga at di nga ako makakauwi. Gabi na at may mga tanod na rumoronda sa paligid ng kalye. Tahimik ito na parang aakalain mo n mayroong subdivision sa distrito ng Tondo, na talagang wala naman. Medyo malamig na ang gabi at pinatay na rin ang ilaw ng katabi naming loading station tanda na magsasara na ito, at agad na nireplyan si Cheney.

"cakie ko, mukhang di nga ako makakauwi. Please tell my mom that I can't go home late at night kasi maaga pasok ko sa school. See you then, tomorrow.. I <3 you!!"

Nakita kong nagpalit na ng damit si Gelo. Sa edad niyang 14, aakalain mong 17 years old siya sa tangkad na angkin. May tigyawat siya s gilid ng pisngi niya pero hindi ito halata dahil sa malasutla niyang kutis na animo'y parang babae sa sobrang puti. Mapungay ang mga mata na parang nangungusap at ang ilong ay mas matangos ng kaunti kaysa s mysteriosong lalaki na nakilala ko kanina. Medyo payat siya at matambok ang likuran. Para akong nalilibugan sa kanya pero hindi ito dapat mangyari. Lalaki ako at mahal na mahal ko si Cheney!

Nakasando siya at nakapajama nang lumabas sa CR at nagtanong.

"Uuwi ka pa ba? Wag na bro!! Etoh, saluhin mo, pati na rin yung boxer short ko. Wag mong nenenukin sa akin yan ah!!"

Agad na sinalo ko ang sabong panlaba kasama na rin ng boxer short at Zonrox na gagamitin ko para linisin ang dumi ng uniform ko.

"Huy salamat bro ah!! Teka nakita mo ba si Michael?"

"Heto't natutulog sa itaas, Kung gusto mo, sa itaas ka na rin matulog para hindi ka lamukin diyan sa sofa."

"Ok Lang ako dito bro. Sige na!! Maglalaba lang ako dito at pagkatapos matutulog na rin."

Agad na nagtungo ako sa CR at nagumpisang mag-anlaw. Pagkatapos ay sinimulan ko na ring maligo kahit pagod sa maghapong pangyayari sa skul at pati na rin sa pagitan namin ni Cheney, nang biglang may bumagsak ng kung ano sa pinto mismo ng CR habang naliligo.

"Sino yan? May tao po!!"

Binilisan ko ang pagligo at sinuot agad ang boxer shorts ko na nakalimutang pang magpunas. Agad akong tumingin sa salamin upang suriin ang sarili ko.Bata pa ako pero malalaki na ang dibdib ko, para akong nag we-weights pero ang totoo lang, nagiging malaki ang katawan ko dahil na rin sa business namin na ako na rin ang minsang ngdedeliver sa mga clients namin. Napansin ko ang medyo matangos kong ilong at may dimples na kusang lumalabas habang ako'y nagsasalita. Medyo hindi ako matangkad pero nananaig pa rin yung kakisigan ko na talagang nagbibigay libog sa mga bading at kumadrona sa amin.

Binuksan ko ng pinto at nakita ko si Gelo na gising pa at nakatutok sa monitor habang may ginagawang kakaiba na first time ko lang nasaksihan.

Itutuloy..

Read more...