Task Force Enigma : Cody Unabia 9

By Dalisay

Chapter 9

Napasimangot si Kearse sa ginawang pagtawa ni Cody. Naiinis siya dito pero higit ang inis na inilalaan niya ngayon sa sarili. Bakit? Ano ba kasing pinagsasasabi niya sa harapan nito kanina? Mukha lang siyang tanga. Iyon pa naman ang ayaw na ayaw niya. At hindi ba writer siya? Bakit wala siyang masabing matino samantalang kapag gumagawa siya ng prosa magdamagan eh umaabot siya ng labindalawang libong salita, tapos dito, "Don't worry, Be happy" lang siya? Susme!

Maluha-luha na ang mga mata nito ng tumigil sa pagtawa. Ewan niya kung exaggerated lang siya, pero, ang gwapo pala ni Cody kapag tumatawa. Parang nabawasan ang edad nito. Teka? Ilang taon na nga ba ito?

"Ilang taon ka na Cody?" hindi niya napigilang itanong ang nasa isipan.

"Hmm?" Anito habang ikinakalma pa ang sarili.

"OA na Cody." naka-ismid na wika niya.

Humagikgik pa ulit ito ng parang batang tuwang-tuwa sa bagong kalaro. Hindi na naman niya maiwasang mapatanga rito. Everytime na lang na napapatitig siya sa lalaking ito, nawawala ang konsentrasiyon niya.

"Bakit ba ang cute-cute mo Kearse?" saad ni Cody. Nakabadya pa rin ang pinipigilang tawa sa labi nito. Kaya tuloy, ang pobre niyang mata, napako ng tuluyan sa mapupulang labi na iyon. Walang kakurap-kurap. Na-imagine niya agad ang naging halusinasyon niya rito noong isang araw.

Sa sobrang pagkahaling ng kanyang paningin sa labi nito ay hindi na naman niya napansin ang mabilis na paglapit nito sa kanya.

When Kearse finally get to realize that Cody was out of his line of sight, Cody's face was only an inch away. Giving him access to his gorgeous eyes. Thick lashes. Smart, sharp and feisty. And he was caught in a trance.

Lalo pa siyang nawala sa sarili ng maramdaman ang dampi ng mainit nitong hininga sa kanyang mukha. Parang hinihigop nito ang life-force niya at hindi siya makahinga ng maayos. Pero sa lahat ng hindi makahinga ng ayos ay siya ang may pinakamasarap na pakiramdam. Para siyang dinadala nito sa alapaap. As if he was high on drugs.

At iyon nga, ang feeling niya ng pagka-high ay lalo pang nadagdagan ng hawakan siya ni Cody sa pisngi. Nanginig ang tuhod niya sa antisipasyon. Will he kiss me?

Read more...

Terrified 8

Author:Rovi/Unbroken
BLOG:http://strangersandunbrokenangels.blogspot.com
FB:Iheytmahex632@gmail.com



NOTE:Sa inyong lahat, maraming salamat.





Para akong nabuhusan ng sinampal sa narinig. Ayaw na magpakasal ni Jared sa akin? At bakit? Ano bang ginawa ko? Ano bang mali o offensive na nagawa ko para maging ganyan sya sa akin? Bakit naging ganito? Nung nakaraan okay na okay kami, tapos all of a sudden aayaw sya? Saan ba ako nagkulang?

Wala ng tigil ang pagtulo ng aking mga luha.

Napuna ito ng aking ina at agad itong lumapit sa akin.

“Anak? Bakit ka umiiyak? What's wrong?”

Nagtama ang aming mga mata, dama ko ang laking pagtataka at concerned sa kanyang mga galaw. Nagdalawang-isip ako kung sasabihin ko ba, sa oras na malaman ni Mama ang dahilan ay tiyak magiging malaking eskandalo to. Ayoko namang madamay pa sila Tita Stella at Tito Victor.

Ako ay nagpakawala ng isang malalim na buntong-hininga. Humarap ako sa aking ina at pinilit na ngumiti.

“Anak, bakit ka umiiyak? Sabihin mo sakin. Sino ba yung tumawag? Si Jared yun diba? Bakit ano bang problema? May problema ba?” Parang rifle na sabi nito

Kahit ang sakit-sakit, pinilit kong ngumiti sa aking ina. Dapat hindi nya malaman ang mga bagay na ito.

Tumingin ako sa kanya at pinahid ang aking mga luha.

“Ma. Wa-wala pong problema.” pagsisinungaling ko

“Ha? Anong wala? Iiyak ka ba ng ganyan kung walang problema Kath?”she said in disbelief

“Ma,ang saya-saya ko lang po.”

Napaisip ako kung ano ang idadahilan ko. Alam kong mahirap magsinungaling pero gusto kong malaman ang sagot sa mga tanong ko ng mag-isa. Di dapat malaman ng kung sino man hangga't di ko nakakausap si Jared sa mga bagay-bagay.

“Masaya po ako ka-kasi, sinabihan ako ni Jared na mahal nya ako.”

Kasinungalingan.

Napataas ang kilay ng aking ina.

“Anak? Ganoon kababaw? Impossible yan.”

“Ma. Kung alam mo lang. Mula ng malabas si Jared sa rehab naging madalang na syang magsabi ng 'Mahal kita' sa akin. Kaya ang saya-saya ko lang.” pagtatakip ko pa.

“Okay Kath. Siguraduhin mo.”

Bakas ang pagbabanta sa boses ng aking ina.

“Opo Mama.”

“Ano tara na? Alis na tayo. Kanina pa nagaantay ang driver.”

Halos makalimutan ko na may lakad pala talaga kami ngayon. Pero hindi ko naman matitiis na hindi makausap si Jared tungkol sa bagay na ito.

“Mama. Kayo nalang muna ang makipagusap don sa restaurant. Basta Oriental ang gusto namin.”

“Ha? Eh akala ko ba kasama ka sa food tasting?”

“Ma,urgent eh. Kailangan kong pumunta kay Jared. Nagtatampo kasi di ako nakasabay sa breakfast nila kahapon. Naglalambing Ma eh.”

Nakita ko ang pagbuntong-hiniga ng aking ina.

“Oh Sya. Sige. Kukunin ko nalang yung isang kotse at sumakay ka na dyan. See you later.”

Agad akong humalik sa aking ina at mabilis akong lumabas ng bahay para sumakay sa nakapark na kotse sa garahe.

“Manong derecho tayo kala Jared.”

Read more...