By: Jayson
Genre: Homo-erotic, Fantasy
Note: Matatapos na po ang Engkantadong gubat. Salamat sa nagsubaybay nito. Maraming salamat din kay JoshX inaabangan ko ang iyong Catch me Irwin, salamat din kay Royvan, sweetjohn, mico, Ar , Kearse, Myx, Akie, Clydekent at sa mga anonymous commentors. Kung may nalimutan man ako ay pasensya na po. Sana ay magustuhan niyo po ang mga huling tagpo sa mahiwagang mundo ni Jed at Joseph.
*******************************************
Si Joseph ang naunang pumasok sa kweba at dahan dahan nilang tinungo ang kinaroroonan ng kayamanan kung saan naman natutulog ang dragon. Sa tapat ng kayamanan nakita nila ang dalawang espada, walang ingay nila itong kinuha, ngunit nang papalapit na sila biglang nagising ang dragon at lumabas ang usok sa mga ilong nito. Napatigil naman ang dalawang magkapreha na parang natulala. Tinitigan sila ng dragon at kumindat kindat pa ito sa dalawang lalaki. Nabigla sila ng magsalita ito.
“Maari ninyong kunin ang dalawang espada at lisanin ang kwebang ito, ngunit huwag na huwag ninyong gagalawin ang aking kayamanan kung hindi ay mamatay kayo!”
Binigyan ng konsiderasyon ni Jed ang pakiusap ng dragon at akmang aalis na sana, ngunit si Joseph ay umandar ang kasakiman at sa tindi ng pagnanasang maangkin ang kayamanan ay biglang dinampot ang espada at dali-daling tinaga ang buntot ng dragon. Nasugatan ito at sa sobrang sakit, sumigaw ito ng napakalakas at pagkatapos ay bumuga ng apoy. Swerte naman si Joseph at hindi umabot ang apoy sa kanyang kinatatayuan kundi ay tostado sana ang labas niya.
Natantiya agad ng dalawang lalaki kung hanggang saan lamang aabot ang apoy na ibubuga ang dragon, Nanatili sila sa pwesto kung saan ligtas sila sa mainit na apoy. Gaya ng ginawa nila sa agta, naghiwalay si Joeph at Jed at sinugod ang dragon mula sa magkabilang direksyon. Mukhang epektibo namang ang kanilang ginawa at ang dragon ay nagtamo ng maraming sugat sa katawan.
Pakiramdam ni Jed ay mahina na ang dragon at medyo naging kompyansa na sya. Naging madalas ang kanyang pagtaga sa katawan nito. Noong muli niyang tagain ang dragon ay mabilis itong nakabuga ng apoy at tinamaan ang kanyang braso, nasunog ito at sa sobrang sakit ay nabitawan niya ang espada at napasigaw ng malakas.
Binigyan ng attensyon ng dragon ang sugatang si Jed akmang bubuga nanaman ito ng apoy ng mabilis na tumalon si Joseph sa harapan nito ng di napapansin at tinaga ang leeg ng dragon. Sa puntong iyon, naglumpasay sa sahig ang dragon at nawalan ng buhay. “Bilis, hilingin mo agad sa tunkod mo na gumaling ang iyong sugat” utos ni Joseph kay Jed.
Pinagmasdan ni Joseph kung papaano gumaling ang mga paso sa kamay ni Jed gamit ang mahika ng tungkod. Sa kanyang likuran naman agad na naglaho ang kayamanan kasabay ng huling hininga ng dragon. Tinulungan ni Joseph si Jed na makatayo at agad na tumingin sa paligid upang kunin na sana ang kanyang gantimpala ngunit napa sigaw nalang siya sa galit ng wala na siyang mahagilap ni kahit isang kayamanan. Naglaho na din ang patay na katawan ng dragon. Pagkatapos ay naglakad ang dalawa papasok sa isang silid ng kweba at doon nila nakita ang nagsasarapang pagkain at maiinom.
“Hmm at ginamit ulit ng bata ang tungkod, panginoon.”
“Tama ka at hindi lang isang beses kundi dalawa, napakagaling. Namangha talaga ako.”
“Dalawa? Dibat isang sugat lang naman ang hinilom niya?”
“Hiniling din niyang maglaho ang kayamanan. Alam niyang magiging pabigat ito sa kanilang paglalakbay. At sakto lang din ang kanyang ginawa kasi makikita mong sa susunod nilang paglalakbay ay mawawala din ito sa kanila. Napaka talino ng kaniyang hiniling na maglaho ang kayamanan, kasi ang nakakatanda ay medyo sakim at madaling masilaw dito. Magiging sanhi pa ito ng panibagong problema.”
Nainis ng sobra si Joseph sa pagkawala ng kayamanan, ngunit di naman niya alam na si Jed ang may kagagawan nito kaya hindi niya sinisi ang bata. Sa gabing iyon, mahimbing na nakatulog si Jed sa bisig ni Joseph.
“Hmmm, nagkakasundo sila at may teamwork, dahil dito ay madali nilang natatalo ang kanila mga kalaban. Sa susunod nilang pagsubok, sigurado akong mahihirapan sila sapagkat bibigyan ko sila ng kunting pahirap sa sarili.”
“Pinapayagan po ba iyan sa ating batas, panginoon?”
“Habang nakikipaglaban sila bilang isa, at wala naman ako idadagdag o kukunin sa kanilang mga kakayahan at kapangyarihan, Naayon pa rin sa batas ang aking gagawin.”
“Maaring tama po kayo panginoon, pero taliwas parin ito sa kaluluwa n gating batas.”
“Ah, munting nilalang, isang araw, kapag mayroon kanang sariling teretoryo, madidiskobre mo nalang na ang pagkilos ayon sa mga titik na nakasaad sa batas ay mahirap gawin. At isa pa ito ay magiging parte ng kanilang pagsubok at kapag napagtagumpayan nila ito ay mawawala din naman ang sumpang ibibigay ko sa kanila.”
“Nag aalangin parin po ako panginoon.”
“Magtiwala ka lang sa akin munting nilalang.”
Kinaumagahan, naunang gumising si Jed, nakahiga lamang siya at pilit inintindi kung ano ang mali sa paligid. Ang alam niya ay nakatulog siya sa mga bisig at yakap-yakap ni Joseph, pero ngayon ay iba ang lahat. Siya na ngayon ang may yakap yakap sa kanyang mga bisig. Mas maliit kaysa kanya ang taong kayakap niya at sa tingnin niya isa itong bata.
Kumurap siya at muling dinilat ang kanyang mga mata at nakita niya ang ulo ng batang kayakap niya. Itim ang buhok nito at medyo manipis ang pangangatawan. Sa kanyang pagkamangha, nalilibugan siya sa katawan ng bata. Hindi yata ito tama, sapagkat dati ay mas gusto niya ang mas nakakatanda sa kanya, ngunit ngayon ay talagang nalilibugan siyang pinagmasdan ang bata sa kanyang kandungan.
Sa pagnanasa niyang Makita ang kabuuan ng katawan ng bata ay inangat niya ang kanyang balikat at halos mapasigaw siya ng Makita niyang napaka balbon na ng kanyang mga kamay. Tiningnan niya ang kanyang katawan na bumagay naman sa kanyang maskulado at mabuhok na kamay. Napansin niyang mabalbon ang boo niyang katawan ngunit alam niyang hindi naman siya makisig, maskulado at mabalbon. Ang tanging pamilyar lamang sa kanya ang ay ang tungkod na nakadikit pa rin sa kanyang tagiliran.
Kinuha niya ang bag ni Joseph at dinukot ang isang salamin. Nang tingnan niya ang sarili sa salamin ay nakita niya ang mukha ni Joseph. Hindi siya makagalaw at hindi makapaniwala sa kanyang nakita.
Tiningnan niya ang kanina ay kayakap niyang bata, pamilyar sa kanya ang imahe nito, ito ang mukha na dati niyang nakikita kapag kaharap niya ang sarilli sa salamin. Nakatitig lamang siya sa bata at di makapaniwala sa mga pangyayari.
Nagising si Joseph at napako ang tingin niya sa sariling mukha na ngayon ay nasa harapan niya. Sa likod ng kanyang ulirat, pilit niyang inintidi kung ano ang nagyayari at kung papaano ipaliwanag ang kanyang nakikita. Sa hindi maipalawanag na dahilan, nakatingin siya sa sariling katawan, at nakita niyang malaki pala ito. Sa puntong iyon, nakatayo ang dalawa, magkaharap at nakitingin sa katawan na dati nilang pag aari.
Napansin ni Joseph na ang malaking lalaki sa kanyang harapan ay may hawak na salamin, hinarap ng malaking lalaki ang salamin sa kanya at nakita niya ang mukha ni Jed sa salamin.
“Mahabaging Diyos!” sabi ni Joseph ngunit ang boses ay di kanya.
“Pinagpalit ang ating mga katawan” sabi ng lalaki.
Tiningnan ni Joseph ang malaking lalaki sa kanyang harapan at sa kauna-unahang pagkakataon nakita nya ang sarili sa mata ng ibang tao. Kakaiba ang kanyang naramdaman at sa loob niya ay parang may kiliting nangunguryente sa boo niyang kalamnan. Nabighani siya sa kanyang nakita, kahit napakalaki nito. Nagustuhan niya ang maskulado at matipuno nitong katawan, kahit ni minsan hindi niya naisip na attractive ang isang ari ng lalaki ngunit sa puntong iyon ay tila ang tingnan ito ay nagdudulot ng kakaibang sensasyon sa kanyang katawan.
Dati pa ay gusto na ni Joseph ang babae at kapwa lalaki, ngunit ni minsan hindi siya nakakantot ng sino man, sapagkat nasanay siya na siya ang laging may control sa kama. Ngunit ngayon, naramdaman nalang niya ang pagnanasag tumuwad at maangkin. Naramdaman din niya ang pagnanasang mahawakan at maisubo ang alaga ng lalaki.
Si Jed man ay naguguluhan kasi ni minsan hindi pa niya naramdaman o naranasan ang mang-gahasa ng sino man. Ngunit ngayon, kahit na pinagmamasdan lamang niya ang batang katawan na dati niyang pagmamay-ari ay tumayo na ang kanyang alaga. Hinawakan niya ito at namangha siya sa laki nito. Lalo pa itong lumaki ng Makita niyang nakatingin dito ang bata. Agad niyang hinawakan ang ulo ng bata at diniin ang mukha nito sa ngayon ay galit na galit nitong alaga. Nasarapan naman si Joseph sa ginawang iyon ni Jed. Pinagsaluhan nila ang kaligayahan na noon lamang nila naranasan. Isang kaligayahan na hindi naman nila normal na nararamdamn noong nasa kani-kanilang katawan pa sila. Naabot nila ang langit ng sila ay maging isa at dahan dahan na naiinitindihan ang isip at damdamin ng taong dating nagmamay ari ng katawang kanila ngayon ay taglay.
Nang humupa na ang kanilang makamundong pagnanasa, nagutom ang dalawa. Agad silang naglinis ng katawan, nagbihis at pagkatapos ay tinungo ang silid kung saan nadoon ang mga pagkain. Nang matapos silang kumain, nagpahinga ng kunti at saka nagpasyang maligo sa may ilog. Habang papalabas sila sa kweba nakarinig ng kakaibang ingay si Joseph at bigalang napasandal kay Jed.
“Anong nangyari sayo?” tanong ni Jed.
“Nakaramdam ako ng kakaiba, parang nag iba ang paligid. Tama ka, ang loob ng kweba ay nasa ibang lugar.”
“Wag kang mag alala, sa hindi kalaunan ay masasanay ka rin diyan.”
Nang makarating sila sa isang ilog upang maligo, napansin ni Jed na makapal na ang balbas sa kanyang mukha ay kailangan niyang mag ahit. Hindi pa niya naranasan ang mag ahit at nang Makita siya ang shaving kit ni Joseph ay medyo natakot siyang baka masugatan. Tinuruan naman siya ni Joseph kung paano hawakan iyon. Tinulungan na rin ni Joseph si Jed na ahitin ang bigote nito.
Nang matapos silang maligo, naisipan nilang bumalik sa kweba upang magbalot ng makakain. Nang makapasok, nakita nila sa ding-ding ng kweba at nasa ibabaw lang ng mesa kung saan nakahanda ang mga pagkain, ang nga salitang nagsasaad:
‘Ngayong ikaw ay siya at siya ay ikaw,
Upang wakasan ang sumpa kailangan ninyo ng palatandaan.
Kayo ay muling magbabalik sa inyong katauhan,
Kung masasagot ninyo ang pitong bugtong ng kagubatan.’
-Abangan ang huling mga tagpo-
Read more...
