Chapter 7 : Ang Kuya Kong Crush ng Bayan,

Tuesday, November 16, 2010

By: Mikejuha
email: getmybox@hotmail.com
fb: getmybox@yahoo.com



Hindi ako sunagot sa pag-imbita niyang umupo ako sa tabi niya. Bagkus, nanatiling nakatayo lang ako sa harap, nakatapis pa rin ng tuwalya, nakapamaywang at ang mukha ay hindi ma-drowing sa pagkainis.

“Oo nga pala, nagsabi sina Tito at Tita na mag-aatend daw sila ng lamay sa isang kasamahan nilang namatay. Ako na raw ang bahala dito sa iyo.”

“At sa iyo na pala ngayon nagpaalam ang mga magulang ko no?”

“Paano umakyat ka na at noong malaman nilang dito ako matutulog sa iyo, sinabi na nila sa akin at sabihin ko daw sa iyo.” Ang pangangatuwiran niya. “O, may reklamo? At… kasalanan ko ba kung ang mukha na ito, na hindi lang pogi, ay mas makapagkakatiwalaan pa kaysa sa iyo…” sabay pose naman papogi. “Ano sa tingin mo…”

“Ang kapal mo, grabeh! Ikaw na lang kaya ang maging anak nila at ako ang outsider” ang sarcastic kong sabi.

“Pwede…” ang pang-aasar naman niyang sagot.

“Arggghhh!” Sigaw ko sa sarili, nanatiling nakatayo at nagpupuyos sa harap niya. Iyon bang feeling na galit na galit ka, sa loob-loob mo ay gusto mo siyang mag-sorry sa kanyang ginawa o mag-expalin ngunit hayan, lalo pang nang-iinis. At syempre, ayaw ko ring i-open ang issue tungkol doon sa pag-etsapwera niya sa akin noong dumating ang girlfriend niya dahil may isang parte rin sa utak ko na nagtanggi-tangihang wala akong naramdaman o kaya’y baka isipin naman niya na inlove talaga ako sa kanya. “Yukkkkk!” sigaw ko na lang sa sarili.

Read more...

Chapter 6 : Ang Kuya Kong Crush ng Bayan,

By: Mikejuha
email: getmybox@hotmail.com
fb: getmybox@yahoo.com



Mistulang nawala ang kalasingan ko sa narinig. Nilingon ko siya. “K-kuya, hilong-hilo ako eh, nasusuka pa...” ang pag-aalibi ko na lang. Sa totoo lang, may parte din ng utak kong nag-udyok na sumang-ayon sa gusto niya. Ngunit kinontra ito ng isa pang parte ng isipan ko. At dahil latang-lata ang katawan sa kalasingan, hindi na ako nagsalita pa at ipinikit na lang ang mga mata.

“Ok, tulog ka na bunso...” ang isinagot na lang niya sabay halik sa pisngi ko.

Naramdaman ko namang bumalikwas ng kama si Kuya Paul Jake at tinungo ang CR. Malakas ang kutob ko na doon niya itinuloy ang kagustuhang magpaparaos.

Lalo namang humanga ako sa ipinamalas na kabaitan ni Kuya Paul Jake sa maluwag niyang pagtanggap sa ginawa kong pagtanggi sa gusto niya. Naikumpara ko tuloy sa kanya si Kuya Rom na sobrang demanding at hindi pumapayag ng hindi na sagot. 

Yun na ang huli kong natandaan.

Kinabukasan, maaga kaming bumalik sa accommodation. Kailangan pa kasi naming magligpit ng mga gamit upang pagkatapus ng pagkatapus kaagad ng awarding, diretso na kaming lahat sa bus para bumalik na sa aming lugar. Syempre, may bahid din ng lungkot dahil sobrang saya ko sa lugar na iyon, maraming nangyaring first time na karanasan, memorableng naramdaman, muntik pa akong malunod…at mas naging close kami ng mga ka-teammates ko, lalo na kina Kuya Rom at Kuya Paul Jake.

Nauna na palang dumating sa accommodation namin si Kuya Rom. Hindi ko lang alam kung anong oras ngunit noong makita niya kaming dalawa ni Kuya Paul Jake na nagsama, napansin kong biglang umasim ang mukha niya. Ewan ko kung ano ang nasa isip niya. Pero wala akong pakialam. Syempre, may galit ako sa ginawa niya. Ikaw ba naman ang bigla na lang iwanan ng walang ni ho ni ha. Dumating lang ang girlfriend niya, kusa na lang ba akong isinantabi na parang wala lang, hindi ako kilala, o hindi ako nag-iexist. Feeling ko tuloy isa akong tissue paper na pagkatapus ipahid ay kusa na lang itinapon sa basurahan. Ano iyon? Ang saklap kaya… 

Read more...

Chapter 3 and 4 Tol... I Love You!

By: Mikejuha
Email: getmybox@hotmail.com
Fb: getmybox@yahoo.com
Blogspot: http://www.michaelsshadesofblue.blogspot.com


“Tolllll!! Ansakitttt!!” Sigaw ni Lito.

“Masakit pala ha?! Mas masakit pa d’yan ang naramdaman ko, tangina mo! Binaboy mo ako, walnghiya kaaa! Heto pa! Ummmm!”

“Tollll! Sakittttt! Tama na Tollll!” Sigaw uli ni Lito.

“Sige, magmakaawa ka, tarantado! Heto paaaa! Umm!”

Naka-ilang palo din ako sap wet ni Lito hanggang sa pulang-pula na ito at umiiyak na sya. “Tol… patawarin mo na ako, please…”

“Hindi! At hindi kita patatawarin.” Ibinaba ko na ang paddle, at tinungo ang VCD player at nagpalabas ng bold. Tapus, hinubad ko ang t-shirt, ang pantalon at pagkatapus, ang brief.

Finorward ko ang palabas upang dumeretso sa mga nag-uungulang mga nagtatalik na pornstars. Nilakasan ko ang sound upang marinig ni Lito. Sinalsal ko naman ang sarili kong ari upang tumigas. Noong tumigas na ito, sumampa na ako sa taas ni Lito at ikinakanyod-kanyod ang ari sa umbok ng pwet niya, ang isang kamay ay isinambunot sa buhok niya. “Gusto mo ito, ano?! Anooo!!!!” Sigaw ko.

Hindi kumibo ni Lito. Kitang-kita ko ang mga luhang dumaloy sa pisngi niya. Noong libog na libog na ako, sa naririnig na mga ungol mula sa VCD, itinutok ko na ang matigas kong ari ko sa bukana ng puwet ni Lito at biglang umulos. Hindi ko na nilagyan ng pampadulas ito, gusto ko talagang maranasan niya ang sakit. “Arrggggghhhh!” Ang sigaw niya noong pumasok na ang pagkalalaki ko sa loob ng lkuran niya.

“Masakit ba? Masakit ba?! Sigaw ko uli habang patuloy na umuulos, hindi na ininda kung masasaktan man siya.

Read more...

Chapter 11 : Kung Kaya Mo ng Sabihing Mahal Mo Ako

By: DALISAY
e-mail: I could tell you... But then I have to kill you. LOL! (mura yan. :p)
blogsite: dalisaynapusoatkaluluwa.blogspot.com
Other details: I speak softly but I carry a VERY BIG stick!

Kung kaya mo ng sabihing mahal mo ako
GBOI stretched his arms to reach the man beside him but he was not there. Napaangat ang ulo niya at tiningnan ang parteng hinigaan nito. It's still warm. Naamoy niya pa ang amoy ni Pancho sa bedsheet at sa mga unan. Napangiti siya.

Last night they made love thrice. Pagkatapos ng "bakbakan" nila sa ibaba ng log-house ay umakyat sila sa itaas para ipagpatuloy iyon sa silid nito. He wantonly surrendered to him. Naaalala pa niya kung paano nito pinaligaya ng husto ang pakiramdam niya. Nag-init na naman ang katawan niya sa pag-alalang iyon...

*****

Panco's breath was still rugged. But his eyes speaks volumes of expression he visibly showed him. He was amazed how wonderful and powerful his grips are. Bahagya pang nananakit ang anit niya sa bahagyang pagsabunot nito sa kanya as he cum. Okay lang, although its been a while since he last tried mouth-fucking.

He was big. As big as life itself. He could not believe how he was able to make this big man moan and groan in pleasure. Ngayon nga ay nakatingin pa rin ito sa kanya. Bahagyang nananakit ang puson niya at ang kanyang sariling arousal ay hindi pa rin humuhupa.

Pancho smiled and kissed his forehead. Napakalambing ng gesture na iyon na nakapagpatunaw sa kanyang puso. Niyakap niya ito at sumubsob sa malapad na dibdib nito. It felt heaven. Naramdaman niya ang hininga nito sa batok niya. It was a very silent night. Tanging ang mga paghinga at huni ng mga pang-gabing insekto lamang ang maririnig sa paligid.

Read more...

Chapter 2 : Unbroken

“You found me when no one else was looking. How did you know
just where I would be?”
-Kelly Clarkson,You found Me.



Natapos ang dinner namin ni FR. Halatang buso na busog sya. Kitang kita mo sa kanyang mga mata na nageenjoy sya sa mga nangyayare. Parang batang nakakain ng chickenjoy. Namumutawi sa kanyang mata ang sobrang ligaya.

Patuloy kami sa pagrecall ng nakaraang tatlong taon ng pagsasama.
Pinagusapan ang mga dahilan ng away,narealize ko na sobrang bababaw lang ng dahilan. Minsan pagod ako sa work,minsan wala sya sa mood. Pero wala pa kaming napagaawayan na grabe ang dahilan. Mahal na mahal namin ang isa't isa.

Nasa gitna kami ng magandang usapan ng biglang..

“Aarrrgghhhh brown out!”. Tangan ng mga nasa restaurant sabay sabay.

Natawa ako. Dahil sa nawalan ng ilaw ang chandelier,naging ang mga tea light candles ang nagsilbing tanglaw ng mga tao dun. Para sa akin,mas naging romantiko ang setting. Naiilawan kami ng isang maliit na kandila.
Mas mahihirapan ako nito gawin ang aking plano.

Read more...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

  © Blogger template Brownium by Ourblogtemplates.com 2009

Back to TOP