Sana Ay Ikaw Na...
Monday, January 3, 2011
By: Mikejuha
email: getmybox@hotmail.com
fb: getmybox@yahoo.com
Author's Note:
Straight po ang kuwento na ito, at nagawa ko ito may 2 taon na ang nakalipas. Actually, nalimutan ko na ang kwentong ito na naipost ko sa isang straight na site...
Anyway, heto pinost ko pa rin. Sana ay mag-enjoy pa rin kayo kahit papaano.
-Mikejuha-
----------------------------------
Sana Ikaw Na… [1]
Lumaki ako sa mahirap na pamilya. Ang tatay ko ay isang magsasaka at ang nanay ko naman ay isang housewife. Panganay ako sa pamilyang may 2 lalaki at 2 babae. Dahil sa kahirapan, hindi na magawang makatapus pa ng college ang mga nakakatandang kapatid. Nung magkaroon na rin sila ng mga sariling pamilya, nasaksihan ko ang kahirapan din nila. Kaya nung makapag-college at makakuha ng academic scholarship, ipinangako ko sa sarili na tapusin ang pag-aaral. At ito nga ang ginawa ko – aral, aral, at aral pa. Ganyan ako kadeterminadong makatapus.
Mahiyain, may inferiority complex. Yan naman ang personalidad ko. Ang tingin ko sa sarili ay isang hamak, mahirap, at mababa lang ang kalagayan. Walang bisyo, ni hindi tumitikim ng sigarilyo o alak. Hindi din ako sumasali kahit sa mga fraternity at halos walang barkada. Kung may grupo man akong sinasalihan, iyon ay mga clubs na accredited ng schools lang at kung may mga kaibigan man, yun din yung mga tipong walang bisyo, kagaya kong mahirap lang din, ang mga utak ay nakatutuk sa pag-aaral. Ang regular hangout ko lang ay library, classroom, o ang botanical garden, paborito kong pahanginan.
Pero may positive din naman akong ugali. Likas na matulungin. Gentleman kumbaga. Halimbawa, kahit maliliit na bagay kagaya ng paglinis ng blackboard, hindi ko na hintayin pang linisin mismo ni maam o sir ito, kusa kong linisin na ang board bago pa ito magamit. Kapag may mga activities naman ang school na kailangan ng volunteers, nanjan kaagad ako.
