Someone Like Rhon 4

by JoshX


"IF THIS IS THE real date today, then I came from the future."

Pabulong lang ang pagkakasabi ko noon dahil kahit sarili ko ay hindi halos makapaniwala. Paano ba naman ay computer age at high tech na ang 2011 tapos may ganito pang mangyayaring time-travel ek..ek..

Sa naulinigan niya ay mabilis ding nagsalita si Kenn, "And you expect me to believe that?"

GGgrrrr! Oh My, please let me wake up on this bad dream!

Pero in fairness, hindi rin ganoon ka-bad. Ikaw ba naman ang makatagpo ng ganito ka-gwapong lalaki? Sa isang banda, kung ito nga'y panaginip, partly parang ayaw ko ng magising pa!

"But that was the only possible explanation why I'm here standing in front of you," sabi ko na ramdam na ang unti-unting pagbangon ng inis sa aking dibdib.

Humakbang si Kenn palapit sa akin saka muling nagsalita. "That could be a perfect masquerade, I guess."

Nakapagpakabog ng dibdib ko ang halos isang talampakan na layo na lang ng mukha niya sa akin. Nag-angat ako ng mukha para tumingin sa kaniya ng diretso. "Anong sinasabi mo?"

A sly grin lined Kenn's perfect mouth. Hinawi niya ng kanang daliri ang ilang strands ng buhok na tumakip sa aking kaliwang mata sa paghampas ng malamig na hangin. "I was right the first time I saw you, you're a spy."

Nataranta naman akong bigla. Hindi ko nga lang malaman kung iyon ay dahil sa sinabi niya o dahil sa muling paghakbang niya at halos dumikit na ang maskulado niyang katawan sa akin. I could feel the heat vibrating from his flesh coming out of his fatigue uniform. Our faces now only a few inches apart. His iced blue eyes directed towards my black irises.

Pakiramdam ko'y biglang tumahimik ang buong paligid at lumakas ang pagkabog ng dibdib ko sa suot kong puting semi-fit striped polo. I wish I could avert my glance but doing so would only mean submission to him.

I felt his eyes slowly melting any resistance I have within me. And it was almost a whisper when I answered in a stammering voice, "N-no, y-ou're definitely mis-mistaken."

"If you're not a spy, somebody must have sent you here."

"I said...I must have come from the future..."

Saglit na natigilan si Kenn na parang nag-isip ng mariin. Then with a glint in his iced blue eyes he said, "Drigo might have guessed it right this morning following my encounter with Ligaya. A bright man, he surely is."

"I don't know what you're talking?"

"Really?"

I gave Kenn a slight nod.

"Liar..." Kenn said, a slight anger formed his face. "Drigo must have based his assumption of my sexual preference as how I made sex with Ligaya last night and sent you here at the right place and at the right time. He would not really stop no matter what it takes."

"I don't know any of these persons or any connections or business you have with them. I just wanted to leave this place and time and go back to South Korea."

Take note, pahabol ng isip ko. He mistook me as an offering to him which clearly means he's one of us.

Parang hindi rin naman niya narinig ang sinabi ko dahil nakasentro na ang tingin niya sa naisip na isa akong pakawala ng sinasabi niyang Drigo.

"Nonetheless, it was an irresistible offer that I would willingly take."

I must have slapped him for treating me like a man-whore but the sexual connotation behind his words prevented me.

Kenn inched forward finally pressing his upper torso against my body and his lips almost touching mine. I closed my eyes as his intoxicating fresh male scent enters my nostrils. My mind wants me to step back but my body loves to feel the warmth and strength of his body.

Gusto kong mataranta nang maramdaman ko ang pagpintig ng kaniyang harapan na nakadikit sa nagigising ko na ring pagkalalaki. Kahit hindi ko pa nakikita alam kong malaki iyon base na rin sa pag-angat nito sa kaniyang fatigue pants. Malamang mas malaki kaysa sa akin na ngayon ay tuluyan ng umalsa sa suot kong itim na slacks. Anomang pigil ko, wala akong magawa nang magsimula itong gumalaw bilang tugon sa nag-aalsang kalaban.

Oh My! I could not control the automatic sexual reaction overpowering my whole body.

Hinayaan ko na ang aking isip hanggang matagpuan ko na lang ang aking mga kamay na humawak sa kaniyang magkabilang braso to brace myself from falling.

I felt myself melting on the contours of his body. Napaawang ang aking mga labi in anticipation sa expected kong pagdikit ng kaniyang mga labi for a kiss.

Pero hindi niya ako hinalikan. Bumitaw ang kaliwang kamay ko sa pagkakahawak sa kaniyang braso saka inilagay sa aking tagiliran nang maramdaman kong gumalaw ang kaniyang kanang kamay na parang may kinuha. Maya-maya lang ay naramdaman kong isinuot sa aking kamay ang isang parang bakal na bagay.

Nagmulat ako ng mga mata saka awtomatikong dumistansiya sa kaniyang katawan. Tumingin ako sa kaniyang mukha; nakakaloko ang kaniyang pagkakangisi.

"Posas? Bakit mo ako pinosasan?" gulantang kong tanong sa kaniya nang makita ang inilagay sa aking kaliwang pulso. The sexual tension slowly fading between us.

Lalo akong nagulat nang ang kapares ng posas ay inilagay naman niya sa kaniyang kanang pulso. "I have to do this until I finally determine your true motive in doing this."

"You cannot do this to me, you're treating me like a criminal!" I yelled at him in anger.

"I just did."

"Take this off and release me!"

"I can't."

"Give me the key. I'll do it my own."

"I don't have it. I left it at home."

Napapikit ako para pakalmahin ang sarili. Nagbilang ng hanggang sampu then opened my eyes again. Pero hindi pa ako muling nakakapagsalita nang unahan niya ako.

"Sorry to disappoint you," halos natatawa niyang sabi.

Nabahiran ng pagtataka ang aking mukha. "Disappoint me?"

"Yup. You're expecting me to kiss you before I put on the handcuffs." He chuckled.

Napailing ako to deny it kahit iyon naman talaga ang totoo. Siyempre nakakahiya kaya iyong ganoon, iyong maiwan na nakabuka ang mga labi mo sa ere waiting for someone to take it. Pero ang totoo, I was longing for his kiss!

"Huh, yabang mo," tanging sabi ko and praying na sana hindi niya naiintindihan ang tagalog.

Kenn's smile widened.

Lalo namang nag-level up ang inis ko sa kaniya. Ayoko kasi nang ganoong feeling na parang pinamumukha sa aking patay na patay ako sa kaniya kahit na ganoon na nga.

Hinila niya ng bahagya ang kamay na nakaposas para sumunod ang kamay ko. "Don't worry, you'll have my kiss sometime later." Sumeryoso itong bahagya saka nagpatuloy, "That's a promise," sabay kindat sa akin.

The nerve of this man! ngitngit ng isip ko pero isang bahagi naman ng puso ko ang gustong tumalon at magtanong: kelan iyong sometime later?

MABILIS NA ANG GINAWANG pagpadyak ni Edong sa kaniyang bisikleta. Mahirap na kasing maabutan siya ng paparating na ulan. Isa pa kailangan niyang makauwi kaagad para mapauwi na ang kapitbahay nilang si Samuel na siyang inuusap niya na magbantay sa kaniyang ina araw-araw.

Kaya nga nang tanungin siya ni Aling Lydia kung okay lang sa kaniya ang stay-in, pinakiusapan niya talaga ito na payagan siyang mag-uwian. Wala kasing mag-aalaga sa kaniyang inang si Laura na ayaw namang kumuha ng ibang kasambahay bukod sa yaya niyang si Ate Soledad na umalis na rin sa kanila sampung taon na ngayon ang nakakaraan.

"Kumusta ang inay?" tanong niya kay Samuel na mas bata lang sa kaniya ng dalawang taon, medyo payat ang pangangatawan pero gwapo dahil malakas din ang sex appeal.Mas matangkad siya ng limang pulgada sa kanilang kapitbahay. Nadatnan niyang nakaupo ito sa may balkonahe at nakatanghod sa mga nagdadaang tao't mga sasakyan.

Matamis ang pagkakangiti nito sa kaniya. "Ayos naman Kuya Edong. Gaya dati, nanatili lang sa kaniyang wheelchair sa loob ng kaniyang silid . Maghapon lang siya sa loob at kung may kailangan saka lang kakalampagin ang maliit niyang kampana para ipaalam na tinatawag niya ako. Siyempre hindi naman siya nakakapagsalita kaya kailangan pang basahin ang isinulat niya sa papel na palagi niyang hawak para malaman ko ang gusto."

"Bakit hindi mo sinamahan?"

Eksaheradong sinapo nito ng kamay ang noo saka pailing-iling. "Hay naku Kuya, mas okay ng hayaan siya sa loob. Tsaka pinalalabas din naman niya ako kaagad kapag pumasok ako."

Ganoon talaga ang kaniyang ina, laging masungit. Lalo pang lumala nang maaksidente ito at hindi na nakalakad. Iyon namang tungkol sa hindi pagsasalita, ayon sa Doktor ay pinili na lang ng kaniyang ina ang ganoon kahit pwede naman itong magsalita.

"Kuya Edong, pasensiya na pala at hindi kita naipaglinis sa mga kalat na ginawa ng nanay mo. Gaya dati ayaw niyang linisin ko."

"Okay lang. Sanay na ako."

Iniwan muna niya si Samuel at tumuloy siya sa loob ng bahay. Gaya dati nagkalat na naman ang mga gamit sa loob at halo-halo na naman ang mga kung anu-anong abubot ng kaniyang ina. Sa totoo lang hindi niya maintindihan kung bakit ganito ang trato nito sa kaniya. Hanggang sa masanay na rin siya sa ugali nito. Hanggang siya na mismo ang mag-isip ng rason kung bakit.

Malamang dahil maaga silang iniwang mag-ina ng kaniyang ama nang mamatay ito. Isang kamatayan na sobrang dinamdam ni Laura. Ang kamatayan ng ama na ang may kagagawan ay isang sundalong Kano na nagngangalang Jebediah Wainwright, ang ama ni Lieutenant Prince Kenn Wainwright.

"Mano pa 'nay," bungad ni Edong sabay kuha ng isang kamay ni Laura na nakaupo sa kaniyang wheelchair at nakatunghay sa labas ng binatana.

Tumingin lang ito sa kaniya, blangko pa rin ang ekspresyon ng mukha. Inilipat sa susunod na pahina ang hawak na bigkis ng papel saka nagsulat at ipinabasa sa kaniya. "Nagawa mo na ba ang unang plano?"

"Opo. Nagawa ko po kaya lang..."

Nangunot ang noo ng kaniyang ina. Muling sumulat, "Kaya lang pumalpak ka? Mukhang wala talaga akong maaasahan sa 'yo!"

"Hindi naman po ako pumalpak. Hindi ko na lang po nahintay ang resulta gawa ng kailangan ko ng umuwi para sa inyo."

Bumakas ang galit sa mukha ni Laura. "At ako pa ngayon ang dahilan kung bakit hindi mo nagawa?"

"Hindi naman po sa ganoon. Hayaan niyo po bukas, aalamin ko kung anong nangyari."

Umiling ang kaniyang ina. "Siguradong palpak iyon. Wala ka kasing diskarteng maganda."

"Bukas po siguradong may magandang balita na ako sa inyo."

"Sige pasayahin mo ako Edong. Ipaghiganti mo ang iyong ama kay Jebediah Wainwright sa pamamagitan ng anak niya."

"Opo," maikling tugon ni Edong. "Maiwan ko po muna kayo at maglilinis muna ako ng bahay at magluluto ng hapunan."

Hindi man lang siya pinansin ng ina sa huli niyang sinabi.

Nagtuloy muna si Edong sa kusina. Naisipan niyang magsasalang muna siya ng sinaing bago mag-imis ng mga kalat. Inabutan niya si Samuel doon na nakaupo sa mesa na gaya ng dati ay naghihintay sa kaniya.

Pagkatapos uminom ay inilagay niya sa lababo ang pinag-inumang baso. Nakatalikod siya kay Samuel nang maramdaman niyang yumakap ito mula sa kaniyang likuran at ang pisngi ay idinampi sa kaniyang malapad na balikat.

"Hindi ka ba nagsasawa? Halos araw-araw mo na itong ginagawa," sabi niya.

"Hindi Kuya Edong. Iba ka kasi, kapag natitikman lalong pinananabikan," tugon nito na ang kanang kamay na nakayakap sa kaniyang dibdib ay pinadausdos pababa sa kaniyang tiyan papasok sa loob ng suot na pantalon.

Hinawakan niya ang kamay ni Samuel para pigilan. "Baka marinig tayo ng inay," sabi niya pero alam niyang magpupumilit pa rin ito sa kagustuhan.

Sa isang banda, iyon lang naman ang maibibigay niyang kapalit kay Samuel sa pagbabantay nito sa kaniyang ina sa maghapon. At iyon lang naman talaga ang gusto nito dahil noong una'y inalok na niya ito ng pera pero ayaw nito. Nilinaw nito sa kaniya ang gusto sa simula pa lang. Pumayag siya dahil naisip niya wala rin namang mawawala sa kaniya dahil lalaki naman siya.

Hinila ni Samuel ang kamay mula sa pagkakahawak niya. "Huwag kang mag-alala Kuya Edong, hindi niya tayo maririnig. At tsaka, sikreto natin ito di ba? Walang ibang makakaalam."

Nagpaubaya na si Edong nang sumunod na magtangka ang kamay ni Samuel na sumiksik sa loob ng kaniyang brief. Pumikit siya saka nag-imagine na babae ang may sakmal ng kaniyang alaga.

Mula sa banayad na hagod ay hindi na nakuntento si Samuel kayat binuksan na ng tuluyan ang pantalon ni Edong saka hinila pababa ang pantalon kasama na ang suot na brief. Pumihit siya paharap kay Samuel na ngayon ay lumuhod na ng tuluyan sa kaniyang harapan.

Malambot pa ang alaga ni Edong nang maramdaman niyang isinubo iyon ni Samuel habang nakahawak ang mga kamay nito sa kaniyang balakang. Pipigilan pa sana niya sa huling pagkakataon si Samuel pero nasimulan na nito ang halinhinang paghagod- supsop sa kaniyang alaga na nagdulot ng kakaibang kiliti at sarap sa kaniya.

Naramdaman na lang niya na kahit anong pigil niyang huwag tigasan ay kusa ng nagkakabuhay at humahaba ang kaniyang alaga. Napakapit pa siya sa gilid ng lababo sa sarap ng ginagawa sa kaniya.

Tuwang-tuwa naman si Samuel sa pagtigas ng laman na nasa loob ng kaniyang bibig. Alam niya talaga kung paano galitin ang Kuya Edong niya. Kaya naman lalo pa niyang pinagbuti ang kaniyang ginagawa. Inilabas niya ang kaniyang dila para lasahan isa-isa ang bayag ni Edong.

Napapitlag naman si Edong sa pagsayad ng mainit na dila ni Samuel sa isa niyang bayag. Magaling talaga ang kanilang kapitbahay. Muntik pa siyang mapasigaw nang isubo nito ang isang bilog habang sakmal ng kamay ang kaniyang tirik na alaga na patuloy sa pagtaas-baba. Parang buto ng santol na hinimod at nilaro ito ni Samuel.

Naramdaman naman ni Edong na malapit na siya kaya hinawakan niya ang ulo ni Samuel saka itinulak palapit sa kaniyang alaga. Muling pumasok sa loob ng mainit na bibig ni Samuel ang kaniyang matigas na alaga at muli na namang naglulumikot ang dila nito para tudyuhin siya. Dahil doon, naalimpungatan na lamang si Edong na kusa ng gumagalaw ang kaniyang balakang para maglabas-masok sa pagitan ng labi ni Samuel ang kaniyang sandata.

Papabilis ng papabilis ang ginawa niyang pag-ulos. Sa bawat ulos ay halos pumasok ang kabuuan niya sa bibig ni Samuel na kita namang nahihirapan at napapaduwal ng kusa.

Sa pinakahuling ulos ay hindi na niya pinigilan ang sariling mapasigaw sa sarap at napahawak na siyang kusa sa ulo ni Samuel saka niya naramdaman ang init sa dulo ng kaniyang ari at sumirit ang kaniyang masaganang katas diretso sa lalamunan ni Samuel.

Sa labas ay nag-umpisa ng pumatak ang ulan.

BIGLAAN ANG PAGBAGSAK ng malalaking patak ng ulan na nagpa-panic sa akin pero si Kenn nanatiling cool and composed. Saglit na naglaho ang nararamdaman kong inis sa kaniya. Iba talaga ang lalaking tao, parang hindi basta-basta matitinag.

"We have to get out of here and look for a shelter," sabi niya. Mabilis na bumakas ang mga ga-pisong patak ng ulan sa suot niyang fatigue uniform.

"Sa jeep mo," suhestiyon ko sa pagpapalagay na kaniya ang naka-park na jeep sa may di kalayuan.

Umiling siya. "That can't be, the service jeep is top down."

Wala nga namang bubong o trapal ang service jeep niya. Kung doon kami susukob siguradong mababasa din kami.

Lumakas na lalo ang ulan. Ang nabasang parte ng polo ko ay kumapit na sa aking balat at nag-mukhang see-through na. Ang unform naman niya ay nagkulay dark fatigue na sa patak ng ulan at dumikit na rin sa curves ng kaniyang muscles.

"Follow me," Ken commanded.

Dapat walk beside me, bulong ng isip ko na siya ko rin namang ginawa pero pinauna ko pa rin siya ng hakbang to lead the way.

"Saan ba tayo pupunta?" tanong ko nang halos patakbo na kaming pumasok sa isang magubat na parte ng lugar na iyon. Ramdam ko na ang tubig sa aking balat maging hanggang sa aking suot na brief. Ang tubig ulan ay walang tigil na rin sa pag-agos sa aking mahabang buhok na ngayon ay nagmukhang bagong straight dahil kapit na rin sa aking anit. Alam kong malapit na akong mangatog dahil sa kasamang malakas na hangin ng ulan.

Hindi sumagot si Kenn bagkus ay lalong binilisan ang hakbang kayat napilitan na rin akong umagapay. Walang tigil na rin sa pag-agos ang tubig-ulan mula sa kaniyang noo pababa sa kaniyang mukha at katawan. In fairness gwapo pa rin siya at mas tempting pag wet look.

Maya-maya lang ay tumigil kami sa isang parte ng gubat, sa harap ng isang parang burol.

"We'll take this out," utos niya.

Dahil na rin sa posas kaya medyo hirap ako pero pinilit ko pa ring maging synchronize ang aking galaw sa kaniya nang hilahin namin ang mga baging at damo sa aming harapan hanggang lumabas ang isang lagusan papasok.

"We'll stay inside," sabi niya nang makita ang alinlangan sa aking mukha.

Nakaramdam kasi ako ng takot dahil hindi ko naman alam kung ano ang nasa loob. Paano na lang kung may Anaconda pala o isang higanteng gagamba? Oh My! I don't want to die in the hands of these beasts.

"It's safe inside," paniniguro ni Kenn. "I have been there with a negrito friend a week after I arrived at Fort Stotsenburg."

Wala na rin akong nagawa nang pumasok na siya sa loob. Nakaposas kami kaya no choice ako kundi ang sumunod. Isa pa giniginaw na rin ako sa labas.

Madilim naman sa loob ng kweba maliban lang sa malamlam na liwanag na galing din sa pinasukan namin. Nalanghap ko ang amoy ng kinulob na lupa at bato. Tahimik din sa loob kaya halos dinig ko ang pagpatak ng tubig ulan sa sahig mula sa aming mga damit. Basang-basa na talaga ako dahil kahit hanggang ilalim ng balls ko dama ko na ang tubig.

Sa tingin ko nama'y sanay si Kenn sa loob dahil alam niya kung saan ihahakbang ang mga paa na maingat ko namang sinusundan. Mga ilang hakbang lang ay muli kaming tumigil, maya-maya ay marahang umupo na parang may inipon. Nagsindi ng dala niyang cigarette lighter saka sinilaban ang inipon pala niyang mga tuyong dahon at malilit na kahoy.

Kumalat ang kulay yellow-orange na liwanag sa parteng iyon ng kweba. Napag-alaman ko tuloy na nasa may bandang bukana lang pala kami dahil may natatanaw pa akong espasyo papasok pa sa pinakaloob. Bigla ko tuloy naisip paano kung may lumitaw na halimaw doon sa dakong iyon at bumulaga sa amin?

Napansin ko rin na sa isang tabi ng kweba ay may balumbon ng tuyong damo at kinortehan na parang kama. Malapit naman sa apoy ay may parang sampayan na gawa sa sanga ng kahoy.

Pagkatapos lagyan ng mas malaking piraso ng kahoy ang apoy ay muling tumayo si Kenn, inilabas ang isang dagger knife sa kaniyang holster.

"What are you doing?" gulat kong tanong sa kaniya nang ipasok ang dulo ng kutsilyo sa kaliwang manggas ng aking polo.

"We have to take our clothes off. This is the only way you can pull it out," paliwanag niya.

Nakuha ko naman ang punto niya kaya hinayaan ko siya nang laslasin niya ang gilid ng aking damit mula sa manggas hanggang sa tagiliran. Kita ko ang paghanga sa kaniyang mga mata nang tuluyan ko ng mahubad ang polo at humantad ang aking matikas na katawan at morenong balat. I can see the fires of desire in his iced blue eyes.

Huli ka! pilyong sabi ng isip ko.

Ganoon din ang ginawa niya sa kaniyang unipormeng fatigue. Nang maghubad naman siya, ako naman ang napanganga at halos tuluan ng laway.

Paano kasi'y maputi siya, mas maganda at mas malaki ang katawan niya sa akin. Dahil na rin sa strike ng liwanag mula sa apoy na nasa isang gilid lang, naging mas defined ang kurba ng mga muscles at mas prominente ang anim na pandesal sa kaniyang flat abdomen.

Napansin ko rin ang suot niyang chain necklace na gawa sa silver with a half unicorn head pendant.

Sa lamig ng paligid para akong naiinitan.

Napansin ni Kenn ang matagal kong pagkakatingin sa kaniyang hubad na katawan. Napangisi ito saka nagsalita. "How did I fare? I guess I've passed your standards with that look in your eyes," nanunukso nitong sabi.

Para naman akong pamumulahan ng mga pisngi.

Oh My! I hate myself! Ano ba itong nangyayari sa akin? I'm 29 years old pero nagiging ganito pa ang reaksiyon ko sa isang 24 years old. Kung tutuusin dapat ako ang superior dito but it's the other way around. Pangalawang beses na niya akong nahuli so tatanggi pa ba ako?

Hindi na lang ako umimik.

Kenn's smile widened. Para bang lalong natuwa na gusto ko ang katawan niya.

Isinabit namin sa sampayan ang aming pang-itaas.

"Take off your trousers and undergarments," utos niya.

Napapitlag ako. Alam kong tama lang na hubarin din ang pantalon at brief pero bigla akong kinabahan na parang ewan. Parang nakaramdam ako ng magkahalong excitement at anticipation na magkikitaan kami and who knows what comes next, di ba?

"We're both men here. I think you don't mind our being naked tonight, do you?"

Napahinga ako ng malalim. "N-no. N-not at all."

Pinauna ko muna siya dahil hindi naman kami pwedeng magsabay at nakaposas. Hinayaan ko lamang ang aking kaliwang kamay na sumunod sa kaniyang kanan nang magsimulang i-unbuckle niya ang kaniyang belt at tinanggal ang butones.

Para naman akong matutuyuan ng lalamunan at napalunok akong bigla nang ibaba ni Kenn ang kaniyang zipper at humantad sa aking harapan ang kaniyang puting brief.

Pinigilan ko ang panginginig ng aking kaliwang kamay na kalapit lang ng kamay niyang nagbaba naman ngayon sa suot na pantalon.

Wow! Pati mga muscles niya sa hita at binti ay well formed din. Tama din ang laki nito at balanse sa laki ng kaniyang torso. At may isa pang malaki na nakabukol sa kaniyang white brief!

"Will you pull it down for me?" tanong ni Kenn na nakakaloko ang pagkakangiti.

"S-sorry?" sagot-tanong ko kunwari'y hindi ko siya narinig na gusto niyang ako ang magbaba ng kaniyang brief.

Hindi naman na niya inulit na ikinagaan ng kaunti ng pakiramdam ko. Paano naman baka kung ako ang nagbaba ng brief niya baka kung ano na ang magawa ko sa natatakpan noon pagkatapos.

Halos hindi na ako humihinga nang hawakan niya ang magkabilang gilid ng waistband ng kaniyang brief. I tried so hard not to stare but I cannot control a part of me who wants to see it uncovered.

Dahan-dahan naman ang ginawang pagbababa ni Kenn sa kaniyang brief. Doon ko napagtanto na kahit nakabukol na ito kanina ay hindi pa pala ito fully erect, dahil nang tuluyang bumagsak ang brief sa kaniyang mga paa, bumagsak din ito at pumaling sa may kaliwa.

Iniimadyin ko pa lang ngayon sa habang lampas limang pulgada, gaano pa kaya ang ihahaba noon kapag tumigas na? Maputi din ito at halatang mataba. Kapansin-pansin na wala itong buhok at ahit talaga. At kaya pala wala akong makitang helmet is becase Kenn was actually uncut!

Ibinaling ko ang tingin sa nagniningas na apoy bago pa ako muling mahuli ni Kenn na nakatitig sa kaniya.

"Now it's your turn. Would you like me to help you, or you'll do it your own?" casual nitong tanong.

Bigla akong napipi sa kinatatayuan. Alam kong may problema: sobrang tigas na ngayon ng aking alaga sa loob ng aking brief!

To be continued..