Endorsed to Love : Chapter 9 and 10 (end)

Chapter 9

“Uy, lalabas na pala siya ngayun.” Siko ni Arlene kay Nel ng pumasok siya sa araw na iyon, nagkaroon siya ng dalawang araw na bakasyon at ngayun ay excited siyang pumasok sa hospital. 

Alam niyang isa si Rob sa dahilan kung bakit gustong gusto na niyang bumalik sa hospital, sinilip niya kanina ang kwarto nito ngunit mahimbing ang tulog nito kaya hindi na niya ito ginambala. Gusto sana niyang ipakita ditto ang idinagdag niya sa kwento nito, gusto niyang malaman kung ano ang magiging reaksyon nito, at higit sa lahat gusto niyang sabihin ditto na hindi niya alam kung papaano tapusin ang kwentong alam niyang tapos na. Ngunit bakit pinapangako niya siyang ipagpatuloy ito? Ano ang gusto niyang katapusan, hindi pa ba tapos ang kwento nina Geoff at Anthony gayung pumanaw na ang isa sa kanila?

“Uy…sabi ko lalabas na siya ngyung araw na to, dapat nung isang araw pa, pero sinabi niyang hihintayin ka daw niya.” Kwento ni Arlene.

“Bakit siya lalabas? Alam natin pareho na hindi pa siya magaling…”

“Sa tingin mo ba Nel gagaling pa siya?” anitong seryoso ang mukha.

Natigilan siya at nangilid ang kanyang mga luha, si Rob…ang kanyang si Rob, alam niyang darating at darating din sya sa araw na ito. Hindi pa man ay ramdam na niya ang espasyong iiwan nito sa kanyang puso.

“Iuuwi na daw sya sa probinsya,” patuloy nito ‘at dun na ipagpapatuloy ang gamutan, at ang sabi, baka daw ikukuha siya ng private nurse niya doon, uy alam mo bang may nagbabayad sa mga gastusin niya? Mahirap lamang siya… may kaibigan ata siyang siya ang nagpapagamot sa kanya.”
tiningnan ni Nel si Arlene ng may pagdududa

“Don’t tell me, hindi mo alam? Ikaw na paboritong nurse niya?” sabi nitong nanunukso “sayang sya no? ang pogi pa naman niya” dagdag pa nito.

Napatango lamang si Nel.

------

Dahan dahan niyang pinihit ang pinto, medyo madilim sa kwarto, lumapit siya sa kama kung saan payapang natutulog si Rob, pinagmasdan niya ang mukha nito, humpak na ang mga pisngi, halata ang nangingitim na balat sa ilalim ng kanyang mga mata, maputla, wala na ang dating sigla na bumabakas sa kanyang mukha. 

“Rob,” bulong nito “I will miss you,” lumunok siya dahil kung may anong bikig sa kanyang lalamunan “I just want you to know that you’ve touched my life…” tuluyan ng tumulo ang luha sa kanyang magkabilang pisngi niya “binigyan mo ng bagong direksyon ang pananaw ko, na higit sa pagpapahalaga ng sariling buhay ay kailagan nating magmahal…alam ko mahal mo din ako, dama ko sa bawat titig at bigkas mo ang kakaibang ligayang hatid n gating pinagsamahan…” napahikbi sya sa bigat ng nararamdaman… “I Love you, higit sa pisikal na pagmamahal…isa ka sa mga taong nagbigay pagasa sa buhay ko, ipinaramdam mong hindi hadlang ang anumang karamdaman para magmahal ng isang tao, I love you…” ulit nito
tinitigan niya ito, ang pagtaas baba ng kanyang paghinga, ang paghihirap na kung siya lamang ang masusunod ay gusto na niyang tapusin…tap- natigilan siya, at muli ay lumamlam ang kanyang mga mata

“Ngayon naiintindihan ko na kung bakit ganon ang ginawa mo kay Geoff, sa kwento natin…” bulong nito, “ayaw mong tulad moy mararanasan niya ang kirot ng sumpang sakit na iyan, ayaw mong kahit sa imahinasyon lang ay matulad sayo ang taong binuo ng iyong panaginip…ang pagkukutya, ang panghuhusga ng lipunang ganid sa moralidad, ang lipunang tulad ko ay nagbubulagbulagan sa katotohanang ang pagibig ay hindi lamang para sa kanila, kundi para rin sa atin…” impit ang mga hikbing anas niya.

Tumalikod siya, at tinungo ang pinto ng kwarto, isang huling sulyap at tuluyan niya itong isinara, hindi niya nakita ang dahan dahang pagdausdos ng mga luha sa mga pikit na mata ni Rob.

Inaayos ni Nel ang mga papeles na kailangan sa pag discharge kay Rob, hawak niya ang patient chart na sa halos kalahating taon ay lagi niyang hawak, “Perez, Robbie” ang nakasulat sa nakadikit na puting papel sa bakal na cover ng patient chart. 

Nakatayo siya sa may nurse station at nangingilid ang mga luhang isinusulat ang kailangang ilagay sa discharge paper ni Rob, hindi niya napansin ito na itinutulak na sa pasilyo ng isang utility ng hospital, huminto ito sa harap niya “Nel…” nanghihinang tawag nito.

Itinaas ni Nel ang paningin at nagtama ang kanilang mga mata. Ngumiti si Rob ngunit wala ng buhay ang mga ngiting iyon.

“Ahmmm…” tinanggal ni Nel ang namumuong bara sa kanyang lalamunan “P-pano bayan, edi hindi mo na makikita ang pina cute na nurse ditto?” Aniya na pilit pinasaya ang boses.

Ngumiti ito, at tila ba sinenyasan na lumapit, hindi halos nito maitaas ang kamay. Lumapit siya ditto, at hindi niya mapigilan ang yakapin ito, pigil ang mga luha.

“Sandali…” bumalik si Nel sa Nurse station at kinuha ang libro sa may drawer, lumapit ito uli “Hindi ko pa tapos ang kwento nila Geoff at Anthony, ngunit may naidagdag ako…” pilit ang ngiti, “Dalhin mo ito, at gusto ko tapusin mo, tulad ng dati pwede mong ipasulat ito sa magiging nurse mo” 

Hinawakan ni Rob ang kamay niya na nakapatong sa librong dinala niya sa may kandungan nito, mahinang iniusog niya ito sa kanya…

“Nel,…t-tapusin mo.” Ngumiti ito, at tila ba gamit ang buo niyang lakas. 

Lumunok si Nel, upang matanggal ang bikig sa kanyang lalamunan, nasa harap niya ang lalaking hindi niya inaasahang mamahalin niya ng higit pa sa nararapat.

May kung anong lakas ng loob ang nagtulak sa kanya upang siya dampian ng halik sa mga labi, malamyos, masuyo…puno ng pagmamahal. Gumanti ng mahinang halik si Rob, at sa pagkakatong iyon napapikit silang pareho na animoy sa kanila ang mundo, ang luhang kanina pa pinipigilan ay tuluyang binasa ang mga pisngi nilang halos magkadikit. Napatid ang halik na iyon na tinapos ni Nel ng napakahigpit na yakap.

Nanlalaki ang mga matang napatingin sa kanila ang utility man at ang nurse supervisor na kanina pa nakamasid, at si Arlene pasimpleng pinahid ang mga luha sa kanyang mga mata, sa harap niya ay nasasaksihan niya ang isang pag ibig nab ago sa kanyang paningin ngunit napakatotoo s akanyang pakiramdam. Tumalikod ito at pumasok sa pantry.

“Ah eh ser,” putol ng utility man, “naghihintay na yung kapatid niya sa may cashier.”

“-ah..wait, hintayin niyo na at nmatatapos ko na din ang discharge papers niya, hintayin niyo ang gate pass.” Sabi ni nel na pinupunasan ang mga luha.

“Ah kukunin na lang mamya ser sabi kukunin daw ditto nung isa nilang kasama, hindi pa naman ata sila lalabas.” Anito na itinulak na si Rob.

Nakatanaw lang si Nel, habang tulak tulak si Rob papalayo, tila ba inilalayo ditto ang puso niya.

“Paalam Rob…” nayakap niya ang libro nito. May nahulog na sobre mula sa loob nito, at naaalala niya ng iaabot sa kanya ni Rob yon nung sinusulat palang nila ang kwento nito.

“Buksan mo ang sobreng iyan kapag natapos mo na ang kwento…napakahalaga sa akin niyan” tila narinig niyang sabi nitong muli.

Pinulot niya iyon, naglakad siya sa pasilyo at tinungo ang kwarto ni Rob, bakante ang kama, at tila ba kasing hungkang ng kanyang nararamdaman. Naglakad siya sa may bintana at hinawi ang asul na kurtina upang pumasok ang liwanag ng araw mula sa labas. Nanginginig na mga kamay ay binuksan niya ang sobreng hawak niya…

Isang larwan iyon, isang mukha na noon lang niya nakita, Tila gumagalaw at sinasayaw ng hangin ang maikli at magulo nitong buhok, bahagyang kapal ng mga kilay na binagayan ng medyo may kasingkitang mga mata, matangos ang ilong at mapupula ang mga labing bahagyang nakaawang na tila ba’y nagaanyaya ng ito ay halikan. Bumagay din dito ang tila bay nakalimutang ahitang balbas.

May kung ano siyang nararamdaman habang nakatitig sa mukha nito, na tila ba ay kilala niya ang lalaking nasa larawan, hindi niya maipaliwanag….

Natigilan siya ng may makapa pa siya sa loob ng envelope, kinuha niya iyon at namangha sa nakita, isang perang papel, isang libong buo na lukot na sa kalumaan nagtatakang binaligtad niya iyon at napamaang ng makita niyang may nakasulat doon ‘Anthony’ at sa ilalim nito ay ang mga katagang ‘I Love You’ …

Biglang bumukas ang pinto at napatingin siya sa kung sinumang naroroon, nanlaki ang mga matang napatitig siya sa lalaking nakatayo sa harap niya, ang lalaking kanina lamang ay tinititigan niya sa larawang hawak niya, maliban sa nagiba ng bahagya ang itsura nito dahil sa medyo mahaba ang magulo nitong buhok at halatang matagal ng hindi nakapagahit ay hindi parin maitatatwa na siya ang lalaki sa larawan.

“Where is he?” sambit nito na tila nagmamakaawa, “Nasaan si Geoff?” ulit nito.

-------

Chapter 10

“Where is he?” sambit nito na tila nagmamakaawa, “Nasaan si Geoff?” ulit nito.

Hindi nakasagot si Nel, ngunit tila binuhusan siya ng malamig na tubig ng napagtanto niya ang isang katotohanan…

“Nasaan si Rob? Nakaalis naba sya, sinabi kong kailangan niya akong hintayin.”mahinahong sambit ng isa pang lalaki sa likod nito, isang matandang tsinito.

Mula sa likod nila ay dumating si Arlene, “Sir, ahmm Mr. Lee 'eto napo yung gate pass.” Anitong natigilan na makita niyang halos nagtititigan lang amg tao sa loob ng kwarto, napatingin ang unang lalaki kay Arlene at napadako ang mga mata nito sa hawak niyang gate pass. Bigla itong tumalikod at mabilis na naglakad palayo…

Tanging si Mr. Lee, Arlene at Nel nalang ang nasa kwarto, tiningnan ni Nel si Mr. Lee ng nagtatanong…

Kinuha nito ang gate pass, tumalikod na din ito at sinundan ang lalaking una ng umalis.

“Sya si Mr. Lee, sya ang nagbabayad sa lahat ng gastusin ditto ni Rob…” kwento ni Arlene “Hindi ko kilala yung kasama niya, pero cute sya ‘no?” sabi nitong tila kinikilig.

Wala ng narinig pa si Nel sa mga sinasabi ni Arlene. Napatingin sya sa labas ng bintana sa ibaba, kung saan sa di kalayuan ay…

“Geoff…!” sigaw ni Anthony sa lalaking sakay ng itinutulak patungo sa may gate ng hospital. Napahinto ang nagtutulak at iniharap niya ang lalaking sakay ng wheelchair ayon na rin s autos nito.

“Geoff…” bigkas ni Anthony, natigilan siya sa paglapit ng humarap sa kanya si Geoff. Nagtama ang kanilang mga mata, at sa isang saglit lang inilang hakbang lang ni Anthony ang distansya sa kanila ni Geoff, niyakap niya ito kaalinsabay ng mga luhang dumadaloy sa kanilang mga mata.

Mula sa itaas ay natatanaw ni Nel ang tagpong iyon, sa di kalayuan ay nakita niya si Mr. Lee na palihim na pinapahid ang mga luha. Mula sa kanyang kinatatayuan habang nakatanaw sa dalawang pusong nagmamahalan ay dama niya ang ligayang hatid nito sa kanyang puso. Batid niya na sa mga oras na iyon ay may dalawang pusong nagtapo at pinagtagpo ng kapalaran, ng pagibig na higit pa sa kamatayan.

Napabuntung hininga siya, sumilay ang mapait na ngiti sa kanyang mga labi at pinahid niya ang luhang dumaloy sa kanyang mga mata, sa di kalayuan ay nakita niya ang dalawang labing naglapat, dalawang pusong nasumpungan ang tunay na pagibig, alam man niyang hindi na magtatagal ay iiwan din ng isa ang pusong nagmamahal ngunit alam din niya at sigurado siya na ang pag ibig ni Anthony at Geoff..-ni Rob, ay magpapatuloy hanggang sa kabilang buhay, tulad din ng pag ibig niya na kahit sa huling hininga ay hindi niya malilimutan.

Binuklat niya ang huling pahina ng Librong tangan niya, inilakip niya ang litrato at ang perang papel ditto, at sa kanyang malamyos at mahinhin na sulat kamay, ay inisulat niya ang alam niyang mga huling katagang kanyang isusulat sa buhay ni Rob.

-end-

Endorsed to Love
by Glenmore Bacarro

also by gmore's Nel's Nurses Notes

   Beautiful Andrew
   Midnight Blue

   Wish Kiss
   JoyRide

   Spin The Bottle

Read more...

Hiling updates

I deeply sorry sa mga nag aabang ng updates ng HILING series.

For the mean time ay hndi po muna ako magpopost ng update, may k0nting changes po kasi.

But isa lng po masasabi ko. I will still post the updates soon. Siguro ill try to finish the whole series muna bago ko i continue ang posting.

Again maraming salamat po sa pag tangkik ninyo ng aking akda at sorry po kung hindi na mun ako mag update

-3rd-

Read more...

Endorsed to Love : Chapter 7 and 8

Chapter 7

Parang umakyat lahat ng dugo sa kanyang ulo sa kanyang nakita, at namuoo ang galit sa kanyang dibdib. Pabalibag niyang binuksan ang pinto na syang ikinagulat ni Geoff.

“What’s the meaning of this?!” pabulyaw nitong tanong kay Geoff. Hindi niya napansin na mugto ang mga mata nito dahil na rin sa may kadilimang liwanag.

“A..A-nthony, h-hindi…” hindi na naituloy ni Geoff ang sasabihin dahil umigkas ang mga kamao ni Anthony at pinawalan nito ang isang suntok sa mukha ni Geoff, natumba ito sa sahig at mabilis na inalalayan ng kasama nitong lalaki.

“Hayop ka! Kailan mo ‘ko niloloko?! Tang ina mong pok-pok ka! Hindi paba sapat ang mga binibigay ko at kailangan mo pang maghanap!!!?” sigaw painsulto ni Anthony.

“Anthony, m-mali ang iniisip mo.” Sapo ang mukha at dumudugong ilong na balik sigaw ni Geoff.

Humugot si Anthony sa bulsa, inilabas ang wallet at mula doon ay naglabas ng mga perang papel
“Ito…ito ang kailangan mo dib a?!” sabay haggis samapal sa mukha ni Geoff ang mga salapi at nagkalat ito sa sahig. Tumalikod si Anthony at halos masira ang pinto sa lakas ng pagkakasara nito, dinig pa ni Geoff ang tila pagtabig nito sa nakaharang ng upuan o di kaya ay mesa.

Dahan dahang pinagpupulot ni Geoff ang mga ngakalat na pera at hindi niya mapigilan ang mga luha sa pag agos. Higit sa sakit na dulot ng suntok na iyon ni Anthony ay ang mga salita at ang pagdududa nito sa pagibig niya para rito. 

“Ito…” anas niya na hilam ng luha habang isa isang pinupulot ang mga salapi “…ito, ito naman talaga ang kailangan ko diba? Ito ang dahilan ng lahat, dahil dito kaya tayo nabubuhay..d-dahil…dito, k-kaya tayo nagpapakaputa…nagpapakadumi… dahil dito-…” may diin ang mga salita at impit ang ginawa niyang pagtangis, hilam ng luha at dugo habang nakaluhod at tangan ang mga salapi.

Dahan dahang inalalayan siya ni Mr. Lee na nuon ay hindi mapigilan ang pagtulo ng mga luha. 

“Tahan na Geoff.”

Nagwala sa kanyang pad si Anthony, hindi niya maikumpara ang sakit na nararamdaman. Ang sakit ng pagtataksil, ng panlilinlang ng pagsisisnungaling. Ilang beses niyang pinagsususntok ang pader hanggang nabalian yata ang kanyang kamao at nagdugo, ngunit di niya alintana iyon mas malalim ang sugat na dinulot ni Geoff sa kanyang puso.

Ilang araw din siyang nagmukmok at wala siyang ginawa kundi sisihin si Geoff sa mga nagyayari. Ngunit sa kabila niyon ay may kung anong kirot na dulot ng pagkawalay niya ang kanyang nararamdaman. Hindi niya maitatatwa sa kanyang puso na mahal niya parin ito at handa niyang tanggapin muli ito sa buhay niya.

Nabuo ang isang desisyon at dali dali siyang nagbihis at nagpunta sa lugar kung saan madalas tumatambay si Geoff noon, ngunit nanlumo siya ng di niya mahanap doon ang lalaki. Pinuntahan na niya lahat ng mga pwedeng puntahan ni Geoff ngunit wala ito, pinuntahan niya sya maging sa inuupahan nitong kwarto at nangistorbo pa sa may ari ng paupahan upang alamin lang kung andoon si Geoff ngunit sinabi nitong hindi na umuupa doon ang lalaki.

Huling pinuntahan niya ang bar kung saan niya siya hulingh nakita ngunit wala din doon si Geoff. Palabas na siya ng Makita niya ang lalaking kasama niya sa loob ng VIP room noon, ang matandang Intsik. 

Pagkakita sa kanya ni Mr. Lee ay tumigas ang mukha nito at naaninag ang galit sa mga mata nito..

“Excuse me? Ako si Anthony, H-hindi ba ikaw ang kasama ni Geoff nung gabing…nung gabing…”

“Ako nga.” Sagot nito ng matigas na tinig, halata ang matinding poot sa lalaking kaharap.

“Gusto ko lang malaman kung alam mo kung nasaan sya?”

Tinitigan siya ni Mr Lee at kung nakamamatay lamang ang titig na iyon..

“Bakit mo siya hinahanap? At kung alam ko bakit ko sasabihin sayo?” matigas nitong sabi.

“Please..kailangan ko lang syang Makita…please..”pagsusumamo nito.

Tila walang narinig si Mr. Lee, tinitigan niya lamang ito at dinaanan na niya ito patungo sa bar.

Hinabol siya ni Anthony at hinawakan siya sa may braso…sa isang iglap ay kumawala ang isang napakalakas na sampal…

“How dare you!” puno ng poot na bigkas ni Mr.Lee “Ang kapal ng mukha mo…pagkatapos ng lahat…h-..” hindi mapigilan ni Mr. Lee ang emosyon.

“G-gusto ko lang malaman kung nasaan sya.” Mahinahong putol ni Anthony.

“P-Patay na s-siya…” anas ni Mr. Lee na hindi na napigilan ang kanina pa gustong tumulong luha.

Chapter 8

"Patay n-na siya.” Sumilay ang mga luha sa mga mata ni Mr. Lee

Tila huminto ang mundo ni Anthony sa narinig, “Paanong…hi-hindi, kai-lan?” pautal niyang tanong.

Tanging mga luha lang ang nakuha niyang sagot kay mr. Lee, mga matang nanguusig, mga matang puno ng poot. “Hindi mo na sya kailangan Anthony…at hindi ka niya kailangan, hayaan mo na sya kung nasaan man sya ngayon.” Lumayo ito at iniwan si Anthony na nakatulala, naguunahang nahulog ang mga luha sa kanyang mga mata kaalinsabay ng mga alaala nila ni Geoff.

-----

“Patay na sya? Ganun lang yon?” tanong ni Nel kay Rob “bakit ganon? Bakit mo siya pinatay sa kwento mo? Paano na si Anthony?” tanong ni Nel na halata ang pagkadismaya, “paano na natin ipagpapatuloy ang kwentong ito kung pinatay mo na ang bida.” Naaalala niya ang isang araw na iyon ng tinanong niya si Rob.

Dumilat si Rob mula sa pagkakapikit at tinitigan si Nel, natigilan si Nel sa nakita, nangingilid ang mga mata ni Rob at ditto kita niya ang kakaibang lungkot, kakaibang sakit na ngayon lang niya nakita sa mga mata nitong lagi ay puno ng buhay at saya. 

Ngumiti ito, isang malungkot na ngiti.

“Alin ang mas malungkot?” halos bulong na tanong nito, hirap na ito sa pagsasalita “ang mawawala si Geoff na hindi na makikita ni Athony na buhay o ang siya ay mamatay?” 

“Parehong malungkot,” sagot ni Nel, “at kung ako ang masusunod, hindi ganyang ending ang isusulat ko.” Sagot ni Nel, na tila ba may kung anong nakaraan siyang biglang naalala. Sinalamin niya ang mga lungkot sa mata ni Rob,.

Tila nakita ni Rob ang mga lungkot sa kanyang mga mata, at natigilan din ito “nagmahal kana ba?” tanong nitong tila inosenteng tinatanong ang isang bata.

Ngumiti lamang si Nel, “tulad mo Rob, may mga bagay na din akong inilibing na sa limot, iba na ako ngayon,” napa buntong hininga ito “matagal ng wala ang dating ako, matagal ng wala si Midnight Blue.” Napapikit si Nel at tumulo na ang kanyang mga luha.

Iniiwas ni Rob ang tingin, bumaling siya at tumitig sa puting kisame.

“Tapusin mo ang kwento ko Nel,” anas nito… “hindi ba’t ipinangako mo sa akin dati na tatapusin mo ang kwentong iyan kapag hindi ko na kaya.” Nagmamakaawang tono nito.

“Ngunit paano? Pinatay mo na si Geoff, paano ko mabibigyan ng masayang katapusan ang kwentong ikaw mismo ay hindi malagyan ng saya at pag asa?” tanong ni Nel.

“May mga bagay tayong kailangang tanggapin ng maluwag at dapat maging Masaya sa anu mang kahihinatnan nito.” Halos pabulong na sagot nito. “tapusin mo ang kwento Nel, mangako ka ulit.”

Hindi nakasagot si Nel, pinagmamasdan lamang niya si Rob hanggang gapiin na ito ng mahimbing na tulog.

-----

Hindi pinaniwalaan ni Anthony ang mga sinabi ni Mr. Lee. Paanong mangyayari iyon? Bakit hindi nagpapakita sa kanya si Geoff, bakit kailangan niyang magtago? Hindi siya naniniwala sa paliwanag ni Mr. Lee na namatay ito ng gabi ding iyon, paanong sya ay sasagasaan at bigla na lamang iiwan? Paanong hindi niya naramadaman ang pagkawala nito? Bakit hindi pinaniniwalaan ng kanyang puso na wala na ang taong kanyang iniibig?

Si Geoff, ang lalaking nagpabago sa kanyang buhay, ang nagpabago sa mga paniniwalang ni sa hinagap ay hindi aakalain na kanyang magiging tagapagligtas sa kalungkutan?
hindi niya mapigil ang muli ay pagpatak ng mga luha, hindi niya mapigil ang sakit at inuusig siya ng kanyang kunsensya… 

“N-nasaan k-ka… Geoff? Tangi niyang nausal.


Halos gugulin niya ang buo niyang maghapon sa kakahanapo sa kanya, ilang bwan na din siyang pabalik balik sa mga lugar na dati ay tinatambayan ni Geoff, nagbabakasakaling doon ay Makita niya siyang muli. Nilibot na din niya ang halos lahat ng mga hospital sa metro manila ngunit sadyang hindi niya mahanap si Geoff. Hinanap niya ang mga dating tinitirhan nito ngunit wala talaga ito, tanging si Mr. Lee lamang ang siyang tulay niya sa katoohanang ayaw tanggapin ng kanyang puso. 

Alam niyang naaawa na rin si Mr. Lee sa kanya, ngunit tulad niya ay wala itong magawa dahil sa ayaw niyang tanggapin ang katotohanang wala na ito.

Read more...

Endorsed to Love : Chapter 6

Chapter 6

Mag aalas nuebe na ng gabi ng lisanin niya ang kwarto ni Rob, hanggang alas sais lang duty niya araw araw, pero simula ng simulan nila ni Rob ang pagsusulat sa kanyang pangarap na libro ay lagi na siyang nasa tabi nito pagkatapos na pagkatpos ng kanyang duty. Sya ang paborito niyang pasyente, naaalala pa niya ng una itong ipinasok doon, at kung makailang ulit na ding nagpabalik balik doon hanggang sa ngayon nga ay naconfine na ito ng matagalan, at ayaw man niyang aminin hindi na bumubuti ang kalagayan nito. Patuloy ang pagbagsak ng katawan nito at prone sa halos lahat ng sakit dahil sa halos wala ng kakayahan ang katawan niya na labanan ang anumang mikrobyo na madikit dito. Patuloy din sa pagbulusok pababa ang kanyang T-cells count, tanda na tuluyan nang ginagapi ng AIDS ang kanyang katawan.

Kanina lang, halos wala siyang naisulat dahil sa hirap na itong magsalita dahil sa kanyang matinding pag ubo, ilang araw na rin pinipilit na ipagpatuloy ang kanilang ginagawa kahit pa kung minsan ay pinapagalitan na ito ni Nel dahil ayaw niyang magpahinga. Nagka Pneumonia na ito, isang kumplikasyon na kinatatakutan niya. Kung minsan ay napapaisip siya kung bakit napakaimportante ng kwentong kung sususmahin niya ay pawang kalibugan lamang. Pinahid ni Nel ang namumuong luha sa kanyang mga mata ng tanawin niya ang kwarto kung saan ay mahimbing na natutulog ngayon si Rob. Si Rob, ang maamo niyang mukha, masayahin at tila ba hindi nauubusan ng buhay ang kanyang mga mata, bata pa n asana ay ineenjoy palang niya dapat ang buhay…si Rob, na natutuhan na niyang mahalin sa kabila ng lahat.

Pagkadating sa bahay inilapag niya ang bag, naupo sa kama at tumitig sa kawalan. Madilim sa silid niya, inabot niya ang switch ng lampshade at tila ba wala sa sarili na kinuha niya ang libro ni Rob sa kanyang  bag. Binuklat niya ito at muli ay nabuhay sina Geoff at Anthony sa kanyang imahinasyon…

-----

“I just don’t get it!” pabulyaw na sigaw ni Anthony. “Bakit ayaw mong tanggapin ang tulong na ibinibigay ko sayo at patuloy ka parin sa ginagawa mo.” Anito na pigil ang galit “Kaya naman kitang buhayin ah…”
Walang imik lang na nakikinig si Geoff sa litanya ng kanyang boyfriend. 

“Mahal na mahal kita Geoff, at handa kong ibigay lahat.” Anas nito na nanlulumo.

Nilapitan siya ni Geoff, niyakap “ssshhhh tahan na, pangako iiwan ko na ang pagiging callboy.”

Natingala sa kanya si Anthony “Promise?”

“Promise.” Sagot nito, hinalikan siya sa labi.

Walang kaalam alam si Anthony ay patuloy si Geoff sa ginagawa. Bukod sa hindi siya matanggap tanggap sa anumang trabaho dahil wala itong pinagaralan ay wala ring nagtitiwala sa kanya kapag nalaman ng isa syang bayarang lalake. Tinatanggap niya ang perang binigay ni Anthony, pero sumsideline parin siya sa QC Circle dahil lingid sa kaalaman ni Anthony ay sa kanya lang umaasa ang pamilyang nasa probinsya. Sya ang nagpaparal sa kanyang bunsong kapatid at maging ang tumatayong tatay sa anak ng kapatid niyang babae na nabuntisan. Hindi alam ni Anthony ang lahat ng iyon dahil hindi rin niya ipinapaalam, ayaw niyang idamay pa ito sa magulong buhay niya at ayaw niyang dalhin pa nito ang mga aproblemang sya lang dapat ang pumapasan.

“May problema ba tayo?”tanong ni Anthony isang araw. Pansin kasi nito ang parang kawalan kibo ni Geoff nitong mga nakaraang araw. Ilang beses na din siya nitong tinanggihang makipagtalik. Hindi na nga niya maalala kung kalian ang huli na sila ay nagniig, kung hindi pagod si Geoff ay sinasadya nitong wag syang dalawin sa pad nito oh hindi siya nakikipagkita sa kanilang tagpuan, iniiwasan sya nito.

“Wala…w-walang problema.” Tumingin ito sa mga sasakyang nagdaraan. Nasa isang kapehan sila ng mga oras na iyon. Hindi an nagtanong si Anthony.

“A-nthony… a e, may sasabihin ako.”

“Ano yun?”

“A…s-siguro, hindi mo muna ako makikita ngayung mga susunod na araw…m-magbabakasyon muna ako sa amin, sa Isabela…”

Napakunot ang noo ni Anthony “Hindi mo nasabi sakin na taga Isabela ka…hmmm pero sige, tama lang may ipapadalang tao ang kompanya namen sa Cebu malamang ako yun, yun na rin ang sabi sakin ni Mr.Perez, siguro mga isang bwan ako dun…ikaw? Hanggang kalian ang balak mong bakasyon?”

“Siguro mga isang bwan din.”

“Ah Okay, kailangan mo ng pera?”

“Ah hindi na, salamat na lang.” sabi nitong may lungkot sa mga mata.

Nakaalis na si Geoff papuntang Isabela kahapon at huli na ng malaman nbi Anthony na hindi pala siya ang ipapadala ng kumpanya. Nanghinayang siya dahil sana ay nakasama sya kay Geoff kahit hanggang dalawang araw lang sya doon, at kailangang bumalik para sa trabaho. Dahil walang pasok kinabukasan ay napagpasyahan niyang mag unwind sa isang bar bago umuwi.

Magulo at maingay sa loob, karamihan na sa mga tao roon ay lango na sa alak. Dumiretcho sya sa bar at umorder ng beer at iginala niya ang paningin sa mga tao roon. 

Nakailang tungga palang sya ng kanyang beer na mapadako ang paningin niya sa nakaawang na pinto ng VIP room, at doon ay tila may nakita syang pamilyar na tao – si Geoff.

Kumakabog ang dibdib na dahan dahan siyang lumapit sa kwarto, at mula sa salaming bintana ay pinagmasdan niyang mabuti ang mga tao sa loob nyon. Isang may edad ng lalake, parang Intsik dahil sa chinito ito, at nakayakap at tila ba inaalo ang lalaking nakasubsob sa dibdib nito…si Geoff nga!

Read more...

Endorsed to Love : Chapter 5

Chapter 5

Halos araw araw bago umuwi si Nel ay dinadaanan nito si Rob. Kwentuhan at tuksuhan at kapag handa na itong ipagpatuloy ang kwento nito ay inilalabas na ni Nel ang bakanteng libro at duon ay ipinagpapatuloy niya ang pagsususlat sa bawat salita o namumutawi sa labi ni Rob. Kung minsan natutulugan siya nito at kailangan pa niyang basahin muli dito ang mga naisulat na niya ng gayon ay malaman ni Rob kung saan siya magpapatuloy. Sa edad nitong 38 ay humihina na ang memorya nito sa kadahilanang si Nel mismo ang higit na nakakaalam. 

Waring buhay ang mga karakter nina Geoff at Anthony sa bawat pahinang naisusulat niya. Mga kathang isip na ngayon nagbibigay kulay sa buhay ni Rob, maging si Nel ay nagkakaroon ng kakaibang excitement at matagal na niyang kinukulit ito kung ano ang magiging ending. Tanging ngiti lamang ang sinsagot ni Rob at pagkay tatanungin siya ng… “Hindi ko naisip kung ano ang gagawin ko sa kanila, ikaw Nel, ano ang gusto mong maging ending? Kung ipapasulat ko ba syo ang ending ng kwentong iyan ay isususlat mo ba para sa akin?”

Ngiti lang din ang naisasagot ni Nel at kung minsan ay nakikita niya ang kislap ng pag asa sa mga mata nito.

----

Napadalas ang pagkikita nina Anthony at Geoff at sa di malamang kadahilanan ay nahuhulog na ang loob nila sa bawat isa. Naulit din ang minsang pagtatalik ng mga ito ngunit hindi na tinanggap ni Geoff ang anumang kabayaran pagtapos nila magniig. Ipinagpipilitan man ni Anthony ay wala parin itong nagawa. Naaalala pa niya kung panong parang kinurot ang kanyang puso ng iaabot sa kanya ni Anthony ang pera, nainsulto at gusto niyang magalit. Ngunit ano ba siya sa buhay ng lalaking ito? Hindi bat isa syang hamak na bayaran lamang?

Nagpatuloy parin siya sa pag sama sama sa ibat ibang kostumer, at tulad ng dati dahil sa maganda ang kanyang katawan at may ipinagmamalaki siyang angking kagwapuhan ay marami ang nahuhumaling sa kanya at pabalik balik upang siya ay tikman.

Si Mr. Lee, isang matandang Intsik na nagging kostumer na niya ang muli ay pumik up sa kanya gabing iyon. Mabait si Mr. Lee, isang beses lang siya nito natikman at simula ng makilala niya ito at nang nalaman nito ang kanyang hirap na buhay ay hindi na inulit ni Mr. Lee ang pagpapakasasa sa kanyang katawan, bagkus ay naawa ito at kapag siya ang kanyang nagiging kostumer ay nagsisilbi lang siyang isang escort na kasa kasama nito sa kung saan mang sosyalan na pinupuntahan nito. 

Sandali lang siya sa party kung saan sila pumunta ni Mr. Lee pinauwi din siya nito agad, at dahil sa nangangailangan siya ngayun ng malaki laking halaga ay bumalik siya sa pwesto, at doon nadatnan niyang muli si Anthony.

Papalapit palang sya ng sinalubong siya ni Anthony ng yapos at napakapusok na halik. Nabigla man ay hindi rin niya nagawang itulak ito bagkus ay ginantihan nito ang mga nagaalab na halik niya. Madiin ang halik niya, animoy nagmamadali na parang bang hayop na hayok na hayok. Kinailangan pa niyang itulak ito upang hugutin niya ang kanyang hininga dahil sa napakatagal nilang halikan. Tinitigan sya ni Anthony at tila ba nabingi siya sa lakas ng kabog ng kanyang puso ng marinig niya ang malamusika nitong boses.

“Geoff I love you. I can’t go on with my life without you.” Anitong tila nagmamakawa. “Please sabihin mong mahal mo rin ako. Sabihin mong kailangan mo rin ako, na hina hanao hanap mo rin ako, please…”

Sa halip na sagutin ay biglang hinalikan siya ni Geoff, halik na tila ba nagsasabing pareho sila ng nararamdaman.

Pagkasarang pagkasara palang ng pinto ng pad ni Anthony ay siniil na siya ng halik ni Geoff, ginantihan niya ito ng mas maalab ding halik. Habang naglalakbay ang kanilang mga kamay sa unti unti ng nahuhubaran nilang katawan ay nagtatagpo ang kanilang mga dila. Animoy mgkaaway na magkayapos kasabay ng mga tila de numerong galaw ng mga kamay ng walang pagmamadali, hagod na nagpatindi sa kani kanilang pagnanasa. Isa isang nahubad ang kanilang mga kasuotan at tanging mga putting saplot na lang sa kanilang nagngangalit na pagkalalaki ang tumatabing sa kanila. Mainit ang katawan ng bawat isa na lalong pinapadarang ng mas maiinit na halik. Naglakabay ang mga halik ni Geoff sa leeg ni Anthony, inilalabas nito ang dila at pinapadaan na animoy hinihimod nito ang anumang madaanan. Nakarating ito sa kanyang mga utong at duon ay manakanaka niya itong kinakagat sabay ng pagsipsip at paghalik sa nakatyo nitong utongg. Ang kanayang kanang kamay hinihimas ang nakaumbok nitong harapan at ang isa ay mahinhing pinisil ang kabilang dibdib. Tanging ungol lamang ang naisasagot ni Anthony, ang mga kamay nito ay napapakapit sa balikat at humahagod sa likod ni Geoff. Hindi nagtagal ay bumaba si Geoff at hindi na nito pinahirapan pa ang kanina pang gustong magpumiglas na pagkalalaki ni Anthony. Idinampi niya ang dulo ng kanyang dila sa pinakabutas ng ari nito at nalasahan niya ang maalat alat at manamis names na pre cum niya, napaliyad si Anthony sa pagdampi palang ng mainit na dila ni Geoff. 

“Ooohhhh…suck meee…pleeeaassee..” ungol nito. 

Waring nanunudyo pang diniladilaan lang ni Geoff ang ulo ng ari nito at pinapadaan ang dila sa kabuuan ng katawan nito pababa sa kanyang mga bayag. “…pleeaaasssee…” pagmamakaawa muli Anthony.
Pagkarinig niya doon ay tuluyan na niyang isubo ang kabuuan nito “Ooohhhh….” Napapaliyad na ungol ni Anthony. Isinagad ni Geoff ang pagsubo sa kabuuan nito at sinipsip na animoy bata na uhaw na uhaw. Sinuso niya ito at labas masok siyang nagpakasasa sa pagkalalaki ni Anthony. Naramdaman niya pagunat ng mga hita nito at kakaibang bilis ng pagkantot nito sa kanyang bibig, hinugot niya ang ari nito mula sa pagkakasubo 

“Wag muna…”aniya na tila baa song ulol sa tindi ng libog. Hinila niya ito pababa, dalawa na silang nakasalampak sa carpeted na sahig, hinalikan siyang muli ni Geoff “pasukin mo ako Anthony…gusto kong maramdaman ka sa loob ko.”bulong niya. Parang wala sa sarili na napatango lamang si Anthony, pinahiga ito ni Geoff at muli ay bumaba ang halik niya sa nakatindig parin nitonbg ari, sinuso niya muli ito ng ilang sandal, mayat maya umayos ito ng pwesto at inupuan niya ang kanina pay itinutok niyang pagkalalaki ni Anthony. Ng maramdaman ni Anthony ang mainit na nakapalibot sa ulo ng ari niya ay nahugot niya ang hininga dahil sa ibayong srap nito kung kayat napaliyad siya at naikantot niya ang ari at naipasok ito ng buong buo at sagad na sagad sa kaloob looban ni Geoff. Napkislot si Geoff sa konting kirot na hatid ng hindi niya inaasahang pagkadyot ni Anthony. Hinayaan niyang naisagad ang kabuuan nito sa kanya at hinintay niyang marelax ang kanyang muscle duon, napalamas siya sa dibdib ni Anthony, ng mahimas masan ay kusa na niyang iginalaw ang kanyang katawan upang mailabas masok ang ari ni Anthony. “Oooohhhh…shiitttt..ang sssaaarrrappppp.”ungol ni Anthony, hindi niya maipaliwanag ang kakaibang sarap na hatid ni Geoff. Dumapa bahagya si Geoff upang abutin ng kanyang mga labi ang mga labi ni Anthony at patuloy parin sya sa pagindayog sa saliw ng mga musikang ungol nila ni Geoff kasabay ng kanyang paghagod at pagbate sa ari nito. Bumilis na ang bawat ulos, at sinasalubong ito ni Geoff na sarap na sarap sa bumibilis na pagkantot ni Anthony…pasok na pasok…sagad na sagad…

“Ayyaaan naaaaa….Ooohhhhh…”

“Immm cummmmiiinng…Oooohhhh..Aahhhh”

Magkasabay nilang narating ang rurok ng kaligayahan.

-----

“Dapat ba talaga ganon ang isususlat ko?” tanong ni Nel. Sa aminin man niya o sa hindi nalibugan siya sa mga salitang namutawi sa labi ni Rob. Hindi rin siya sigurado kung naisulat niya ba ito ng maayos o ayon sa kagustuhan niya.

“Gusto mo sabihin ko ulit? Para maisulat mo ng maayos?” sabi nitong tila nanunukso, nakngiti ito at nangaakit ang tono. Tinapunan din nito ng tingin ang kanina pa nakaumbok na harapan ni Nel na bakat sa manipis niyang puting uniform.  

“Ulol!” ang nasagot ni Nel sabay tawa.

“Kiss me.” Anas ni Rob, seryoso ang mukha nito at nakatitig ng mapangakit.

Natigilan si Nel, at sa di malamang kadahilanan na tila bay nabato balani at dahan dahan nitong inilapit ang mukha sa nakahigang si Rob. Idadampi na lamang niya ang kanyang mga labi ng iniiwas ni Rob bigla ang kanyang mukha at pagak na tumawa.

Napatitig lang si Nel sa kanya, nagtatanong, nagtataka…

“Alam mong matagal ko ng kinalimutan ang mga bagay nay an…” sambit ni Rob na ngayon ay nakaguhit sa mukha ang kakaibang lungkot at paghihirap “Ikaw ang mas higit na nakakaalam…alam mo ang kalagayan ko hindi ba? Ayokong may madadamay pa sa kung anung impyerno meron ako ngayon….” Nangilid ang luha sa kanyang mga mata. Nakatitig lang si Nel, bakas sa kanya ang pagkaawa, ngunit wala syang nakikita sa mga mga mata nito ang pagkaawa o galit sa sarili…wala ding pagsisisi siyang naramdaman, tanging sakit at paghihirap ng kalooban lamang.

“Hindi naman nakakahawa ang halik diba?” sambit ni Nel, tanong na sya mismo ang dapat na sumagot.
Nagtama ang kanilang mga mata…sa mga mata ni Nel ay kita niya ang pagmamahal, pagmamahal ng higit pa sa nararapat…pagmamahal na kakaiba mula sa kanyang natutuhan na ring mahalin na tagapag alaga, si Nel ang kanyang nurse.

Napapikit siya pagkat ayaw niyang Makita ang pagmamahal na iyon sa kanyang mga mata, at dumaloy ang mga butil ng luha sa kanyang magkabilang pisngi…

----

Read more...

Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick. (ANG PAGWAWAKAS!!!)

Salamat sa mga patuloy na sumusubaybay ng series na ginawa ko. Ganun din sa mga silent readers na nagbabasa rin ng series ko. Nawa'y kung merong mga GRAMMAR FLAWS kayo na makikita especially this EPISODE, ipagpaumanhin ninyo na lang kasi first time ko lang magsulat.

AUTHOR'S NOTE:

----> Maligayang Kapistahan ng Banal na Sto. Niño sa inyong lahat!! Heto na ang pinakahuling kabanata ng seryeng sinusubaybayan ninyo.. Salamat sa mga readers na nagbigay oras para basahin mula Part 1 hanggang sa huling kabanata ang seryeng ito.. Ako at si Patrick ay malugod na nagpapasalamat sa inyo!!! NAWA'Y PAKIHINTAY PO ANG PANGALAWANG SERYE NA GINAGAWA KO PA LANG AT POSIBLENG I-LAUNCH SA ABRIL O MAYO, PAGKATAPOS NG UNANG TAON KO SA PAG-AARAL.. (in short, pahinga muna pansamantala.. Hehehe..)

Hindi naman ako mawawala sa inyo, bagkus ay magsusulat pa rin ako ng mga SHORT STORIES habang ako'y magpapahinga at naghahanda para sa midterm exams sa MBA ko...

Salamat din sa mga:

Kaibigan ko, kaklase ko sa block section ng MBA sa PLM, mga ka-officemate ko na habang tina-type ko ito ay binabasa ng patago ang nobela ko, sa bestfriends ko at mga barkada ko, at higit sa lahat, kay Patrick na siyang naging dahilan para makapagsulat ako ng ganito. (Sino siya?! Well... ALAM NINYO NA!! Hehehehe..)

Siyempre, sa mga avid readers na palaging nagko-comment ng nobela ko:
Sina clyde (thanks po!! I appreciated much!!) doki, John Gerald, Don, Dada, jac, mArk, mcfrancis, j.v, -Ram, makki, Nujum, LightRundle, Erion, boy jazz, coffee prince, Kuya Nitro, mga anonymous readers (mga mentor ko pagdating sa grammar and spelling) Ross ram, salamander, jeh, Aqua16, Sen Janus, dark_ken, jasper.escamillan, Ernes_aka_jun, Magno, Jay aka Jcoi, BourbonConan, chris018, jayfinap, zenki, Ronn, ogie8906, JhayCie at sa mga iba pa na hindi ko na nabanggit... Guys.. Sana nagustuhan ninyo ang story ko at MA-MI-MISS KO KAYONG LAHAT!!



ANY COMMENTS, OPINIONS AND VIOLENT REACTIONS ARE AFFABLY WELCOME!!!

(This story is based on my REAL LIFE. I changed the names of those persons involved including myself to keep our characters confidential and personal.)

Any commonality to any individual, place, or written works are absolutely COINCIDENTAL.

DISCLAIMER: The author withholds all his prerogatives to the work, and requests that in any use of this material that his rights are purely respected. No part of this story maybe reproduced or transmitted in any form or by any means: replicating, copying, duplicating or otherwise, without the prior consent or permission of the author himself.

To visit my accounts, just get me in track here, AyT?!:

Blog: http://pinnohy.blogspot.?com/ or just type: Bisexual/Faggot's Kiosk

FB: http://www.facebook.com/pINNOHy

TWITTER: @pINNOHy (just follow me and I'll follow you back!!)

---------------------------------------------
Last Part, Part 36

Nang sumunod na araw ng aming pagmamahalan ni Patrick, pinili ko na ligawan niya akong muli. Well, kailangan yun dahil hindi naman siya si Lei ngayon na minahal ko eh, so back to zero siya sa akin ulit.

Pumunta kami ng simbahan ng Tondo para magsimba. Pista ng Poong Sto. Niño de Tondo. Sa labas, makikita ang iba't-ibang mga banda na tumutugog ng mga nakakaaliw at nakakaagaw pansin na pagsasayaw ng mga batang bading at ng mga transgender. Andun ang mga iba't-ibang tao sa labas, kabilang ang mga magbabarkada, mga magkasintahan, mga pamilyang namamasyal sa labas at siyempre, mga pulubi at mga batang gusgusin na siguro ay trademark na ng kinalakihan kong lugar, ang Tondo. Andun din ang mga tipikal na nga namamanata sa loob ng banal na lugar. May mga taong nagsisimba para magpasalamat at humingi na rin ng kapatawaran sa mga ginawa nilang kasalanan. Maingay sa loob, pero hindi alintana sa amin yun ni Patrick. Nandun kami hindi lang magsimba kundi magpasalamat sa poon dahil sa wakas ay nakapiling ko na ang Patrick ko na akala ko'y suntok sa buwan na lang siya makikita.

Pagkatapos nun hinanap namin si Father Michael. Nakita namin siya at kami naman ay binasbasan pagkatapos. Nagpasalamat ako sa kanya dahil siya ang dahilan kung bakit natanggap ko sa puso ko ang pagbubunyag ni Lei na siya si Patrick.

"Iho, wag kang magpasalamat sa akin. Hindi na importante yun sa ngayon. Kahit taliwas sa aral at turo ng bibliya ang pagmamahalan ninyo, nararamdaman ko naman, na naiintindihan ng poon ang lahat ng iyon. Nawa'y pagpalain kayo ng mahal na Sto. Niño at sumainyo nawa ang pagmamahalan na walang hanggan."

Umalis kami na natapos ang pagbabasbas ni father sa amin. Lumabas kami ng hawak-hawak ang aming mga kamay hanggang sa nakita namin si Aling Linda na may mga tindang bago pa.

"Mga iho!! Natutuwa akong magkasama kayo ngayon!! NAGKATOTOO ANG HULA!! Kayo ang itinakda para mahalin ang isa't-isa!!" sabi niya habang nakaupo at nakamasid sa aming dalawa.

"Hindi po namin sadya na hanapin namin ang pag-ibig sa isa't-isa. Nagkataon lang po ang lahat!!" sabi ko habang hawak-hawak ang kamay ni Patrick.

"Mali iho, mali ang tinuran mo!! Hindi yan nagkataon. Tapos nang habiin ng mga tala ang mga kapalaran ninyo!! Narinig ninyo sa isa't-isa ang mga hagikhikan, mga oyayi at mga bulong ng mga tala ninyo at naging dahilan ito para makita ang isa't-isa habang hinahabi ang mga bawat sinulid na siyang magdadala sa inyo sa iisang kapalaran, na MAHALIN ang isa't-isa ng walang hanggan. Ito ang nakatakda at dapat na mangyari sa inyong dalawa!! Hala!! Sige!! Ipagdiwang ninyo ang araw na ito dahil kayo naman ulit ang maghahabi sa ibang mga tala."

Napakalalim ng ibig niyang sabihin. Napaisip ako. Siguro ang paghahabi nga ng mga tala sa amin ang naging dahilan para maging isa ang kapalaran namin na mahalin ang isa't-isa. Mapalad kami, dahil naging masaya at kuntento sa pagmamahal na ibinibigay namin sa aming relasyon. Sana, tama si Aling Linda. Sana hindi maputol ang sinulid na hinabi ng aming mga tala upang maging isa ang kapalaran namin. Ang mahalin ang isa't-isa ng walang hanggan..

Habang nagmumuni-muni at iniisip ang mga bagay na iyon, bigla akong inakbayan ni Patrick.

"Salamat po sa inyo, Aling Linda!! Hindi-hindi po namin kayo makakalimutan sa sinabi ninyo! Mamahalin ko po ng walang hanggan ang lalaking itinakda ng mga bituin namin sa langit, di ba Kuya?!"

"Oo naman, baby bro ko!! Ay, siya nga po pala, baka gusto ninyong sumama sa amin para sa maliit na salu-salo ngayong kapistahan ng Sto. Niño?!" tanong ko na may pag-aanyaya sa matandang nanghula sa amin.

"Ay, Huwag na mga iho!! Huwag ninyo na akong pansinin dito! Maraming Salamat na lang!! Sige na!! Humayo na kayo't lasapin ang tadhanang itinakda sa inyo ng inyong mga tala't bituin!!"

Nagpasya na kaming umuwi ni Patrick habang nakangiting iniiwanan namin si Aling Linda kung saan namin siya nakita mula sa loob ng simbahan kanina. Kaagad namang kinuha ni Patrick ang kamay ko habang kami ay naglalakad at nagsimulang umuwi patungo sa aming bahay para pagsaluhan ang munting salu-salo para sa pagdiriwang ng Pista.

Nakauwi kaming dala-dala ang natupad na mga hula. Masaya ako dahil si Patrick pala ang nakatakda sa akin para mahalin, kaso, nagkubli lang siya sa pagkatao ni Lei na nagpatibok sa nangungulila kong puso para kay Patrick na noo'y wala sa piling ko.

-o0o-

E P I L O G U E

Lumipas ang mga araw at mga buwan na nililigawan ako ni Patrick. Talagang matiyaga niya akong nililigawan sa kabila ng mga paghihirap na ginagawa ko sa kanya. Wala sa akin ang pagsisisi kasi kasalanan din naman niya. Kung kaagad niyang sinabi sa akin ang totoo na siya si Patrick nung una kaming nagkita ay hindi siya nahihirapan ng ganito. Buti na lang at nandyan ang mga kabarkada ko para tulungan sa pagpapahirap kay Patrick.

Speaking of barkada, uumpisahan ko ang kwento sa mga nangyari sa amin after the unforgettable revelations ni Lei as Patrick kay Gelo, ang bestfriend kong discreet na bading. Nangyari yun ng pumunta kaming apat ni Patrick para mag-gym. Habang nagji-gym, napansin kong panay ang titigan nilang dalawa. Napansin din ni Patrick yun. Umalis si Gelo at sumunod naman si Hiro pagkatapos, sinundan namin sila sa CR hanggang sa naaktuhan namin sila sa cubicle na chinu-chupa ni Gelo si Hiro habang nakaupo. Well, hindi na sila makapagsalita pa. action speaks louder than words eh, kaya inamin din nila sa huli na naging sila na for one month.

Samantala, si Joseph naman, nagiging mas sweet sila ng boyfriend niyang si Gino. Gusto ko sanang isulat at gawing kwento ang pag-iibigan nilang dalawa kasi ang ganda ng love story nila eh. Pag may time ako, baka magbago isip ko.. Hehehehe!! Nagsimula yun sa dare ng barkada ni Gino na puro certified 100% male na ligawan ang tatahi-tahimik na si Joseph nun. Hanggang sa may nangyari sa kanila habang nag-iinuman sa kwarto ni Gino na silang dalawa lang. After nun, naging sila. Siguro nahanap nila ang magical spark sa isa't-isa despite na mayroon silang girlfriend noon.

Si Nikol at Shaine naman ay naging mas sweet pagkatapos ng isang pagsubok sa relasyon nila. Una, nahuling ka-sex ni Nikol si Shaine sa loob ng kwarto niya na kapartner ang kaklase niyang babae rin. In short, may tendencies si Shaine na bisexual rin siya. Tiboli siya in all fairness!! Siyempre, what comes around, goes around, kaya nahuli rin ni Shaine si Nikol na may ka-sex na lalaki sa kwarto niya. Well, ganun talaga, pagsubok na eventually, pumanday sa relasyon nilang dalawa. Minsan nga, sinasama nila ang mga nakapartner nila para FOURSOME daw. Ang weird para sa kanila pero mukhang nasasayahan naman sila sa ginagawa nila.

Si Jayson, Naging business minded siya kaagad at the age of 19. Bihira kasi sa age namin na maging business minded dahil masyadong risky eh. Tinulungan ko siyang magplano ng business para sa kanya. Until may pinakilala akong lalaking kaibigan ko na me itsura naman para maging ka-sosyo niya sa business dahil hindi pa ako handa para dun. Habang tumatagal, ang walang bahid na si Jayson ay biglang bumigay dahil nakita ko sila somewhere in intramuros na magkahalikan ng lalaking kaibigan ko para magnegosyo. Napaakap tuloy ako kay Patrick ng hindi oras dahil napaka-sweet nilang ginagawa yun na walang humahadlang sa kanila. Ang Jayson na tatahi-tahimik pagdating sa sexual preference ay bumigay na rin.

Nakaplanong magpropose si Jan sa girlfriend nito. Minsan, nakausap ko siya sa skype at humihingi ng tulong sa akin para magpropose sa girlfriend niya. I was also surprised that time when I knew his girlfriend's name was Cheney. Cheney Gaston ang real name niya. Half-american, half-Filipina. Kapangalan pa ng naging girlfriend ko. Siya yung girl na humalik kay Jan noon. Kinausap ko si Patrick para pagplanuhin ang proposal sa girlfriend ni Jan at nagtagumpay naman kaming napasagot ang GF niya. Ikakasal sila sa 2013 at invited kami dun.

Mapapansin sa mga barkada ko, this college ko lang natuklasan ang mga sexual preferences nila. Akala ko, tunay na lalaki at brusko sila sa paningin ko, pero may tinatago pala silang lihim na ngayon lang nila ibinunyag. Mga late bloomers kasi eh..

Consistent na manligaw sa akin si Patrick. Hindi ko sila pwedeng i-compare kay Lei dahil iba na ang pagkatao niya ngayon. Kailangan makilala ko siya as Patrick at hindi si Lei na bestfriend ko na, kapatid ko pa. Minsan, puro snickers ang binibigay niya sa akin. May mga regalo, pero mas ok na rin sa akin yung mga snickers niya dahil dun ko siya naalala at minahal bukod sa necklace na binigay niya sa akin noon.

Sakto at pang 14th month na niya akong nililigawan ng sinagot ko siya. 14th years niya kasi akong naghintay sa mga pangako niya eh. Nasa puntod kami ni Cheney nun na tulad kay Lei, dun ko rin siya sinagot. Sinabi ko rin kay Cheney na nakita ko na rin si Patrick sa katauhan ni Lei at habang sinasabi yun ay biglang bumuhos ang napakalakas na ulan, dahilan para hindi kami sumilong at sinelebrate ang pag-iibigan namin ni Patrick habang sumasayaw, tumatampisaw at ninanamnam ang bawat patak ng ulan na bumabagsak sa aming dalawa ni Patrick habang nasa ibabaw ng puntod ni Cheney.

Taong 2009 at going strong pa rin kami. Lumipas ang graduation namin ng college at masaya naming ipinagdiwang yun ng mgbabarkada. Naunang nagtapos sina Shaine, Joseph at Jayson sa Lyceum, tapos sumunod si Hiro sa FEU. April din nagtapos si Nikol sa PNU ng teacher at sa June magte-take ng licensure exam. Kaming dalawa ni Patrick ay nagtapos noong 2010 dahil kailangan na 5 years naming bubunuin ang engineering course. Si Patrick ay nagtapos din ng Marine Engineering sa Mapúa at ako rin naman ay Mechanical Engineering noong month din ng April, 2010.

Naging anak-anakan naming dalawa si Tiffany at ang alagang asong si Patrick. Gusto ko sanang palitan ang pangalan ng aso na ibinigay sa akin ni Cheney kaso hindi pumayag ang totoong Patrick ko kaya hinayaan ko na lang na ganun ang ipapangalan sa kanya.

Balak naming magpakasal ni Patrick kapag umedad kami ng 25 sa New York kung saan malaya kaming makakapagpakasal dahil legal na rin naman dun ang same-sex marriage. Magma-migrate na rin kasi kami dun dahil American Citizen si Patrick at magse-settle na for good kahit masakit sa mga magulang ko na iwanan ko sila, nangako naman akong uuwi sa kanila twing Pasko, Bagong Taon and even their birthdays.

2010 nang kaming dalawa ay nakapasa sa magkahiwalay na licensure exams. Magkasama kasi kaming nagrereview sa review center sa itaas ng SM Manila at kailangan namin yun ipasa para sumunod kami sa mga yapak ng Kuya ko at ng Daddy niya na malayang nagmamahalan sa abroad.

Ngayong 2012, parehas na kaming 23 years old. Nagtatrabaho si Patrick ngayon as Senior Field Controller ng isang sikat na shipbuilding company sa isang kilalang pier sa Subic at nakaplanong pupunta ng Dubai kasama ko para magtrabaho this year at ako naman ay first year student ng master's degree sa PLM ng business administration every weekends para sa business namin ni mommy at nagtatrabaho at the same time sa isang kilalang call center company as Technical Support Agent na ka-trabaho rin si Joseph ng halos dalawang taon.

---------------------

Kaagad kong isinara ang photo album na binuksan ko. Napapikit ako at nagbuntong-hininga. Sa hinaba-haba ng mga pagsubok na dumating sa buhay ko para makapiling si Patrick ay sa wakas at kapiling ko siya ngayon.

Agad na binalik ko sa cabinet yung mga photo album ko noong High School at College hanggang sa nahulog sa photo album yung picture naming dalawa. Kinuha ko ulit iyon at tinitigang mabuti. Nakakamiss yung mga panahong iyon ano.. Nagma-matured na ako, pero parang kahapon lang lahat ng mga pangyayari at ng mga pinagdaanan sa buhay ko, ANG KWINTAS, ANG SNICKERS AT SI PATRICK. Habang tinititigan ko yung picture naming dalawa ay biglang nag-ring yung Cellphone ko, at napatawag si Patrick..

"Baby bro, ba't napatawag ka?!"

"Ah.. Kuya na-miss lang kita. Pupuntahan kita diyan sa inyo para kumain sa labas ah?!"

"Sige baby bro, mag-ingat ka habang nagmamaneho ah!! Ayaw kong matulad ka sa mga minahal ko na iniwanan ako!!"

"Sus, Ikaw naman Kuya, hinding-hindi kita iiwan!! Sige basta hintayin mo ako dyan ah!! Mahal na mahal na mahal na mahal kita!!"

"Siyempre ano!! Ako rin! Sige, hihintayin kita dito.. Salamat sa pagmamahal mo!!"

WAKAS-


(PAKIHINTAY pong muli ang susunod na seryeng hango ulit sa totoong karanasan... Salamat po, mga KA-BNH!!)

Read more...

Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick. (Part 35)

Salamat sa mga patuloy na sumusubaybay ng series na ginawa ko. Ganun din sa mga silent readers na nagbabasa rin ng series ko. Nawa'y kung merong mga GRAMMAR FLAWS kayo na makikita especially this EPISODE, ipagpaumanhin ninyo na lang kasi first time ko lang magsulat.

AUTHOR'S NOTE:

----> Heto yung part ng Series ko na nasolo ko si Patrick ng buong Gabi. Siyempre, ano pa ba ang ine-expect dito kundi ang bed scene namin.. Hehehe.. Sadyang pinahaba ko ito dahil dito namin binuhos ni Patrick ang pagmamahalan namin sa isa't-isa. Alam ko yung iba ay nagtaas ng kilay sa scene na ito. Sorry po pero sadyang MALIBOG lang talaga kami.. Hehehehe :)) May isang part pang natitira kaya sana'y pakatutukan ninyo ang natitirang series ng Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick..

Salamat din sa mga:

Kaibigan ko, kaklase ko sa block section ng MBA sa PLM, mga ka-officemate ko na habang tina-type ko ito ay binabasa ng patago ang nobela ko, sa bestfriends ko at mga barkada ko, at higit sa lahat, kay Patrick na siyang naging dahilan para makapagsulat ako ng ganito. (Sino siya?! Well... ALAM NINYO NA!! Hehehehe..)

Siyempre, sa mga avid readers na palaging nagko-comment ng nobela ko:
Sina clyde (thanks po!! I appreciated much!!) doki, John Gerald, Don, Dada, jac, mArk, mcfrancis, j.v, -Ram, makki, Nujum, LightRundle, Erion, boy jazz, coffee prince, Kuya Nitro, mga anonymous readers (mga mentor ko pagdating sa grammar and spelling) Ross ram, salamander, jeh, Aqua16, Sen Janus, dark_ken, jasper.escamillan, Ernes_aka_jun, Magno, Jay aka Jcoi, BourbonConan, chris018, jayfinap, zenki, Ronn, ogie8906, JhayCie at sa mga iba pa na hindi ko na nabanggit... Guys.. Sana nagustuhan ninyo ang story ko!!!



ANY COMMENTS, OPINIONS AND VIOLENT REACTIONS ARE AFFABLY WELCOME!!!

(This story is based on my REAL LIFE. I changed the names of those persons involved including myself to keep our characters confidential and personal.)

Any commonality to any individual, place, or written works are absolutely COINCIDENTAL.

DISCLAIMER: The author withholds all his prerogatives to the work, and requests that in any use of this material that his rights are purely respected. No part of this story maybe reproduced or transmitted in any form or by any means: replicating, copying, duplicating or otherwise, without the prior consent or permission of the author himself.

To visit my accounts, just get me in track here, AyT?!:

Blog: http://pinnohy.blogspot.?com/ or just type: Bisexual/Faggot's Kiosk

FB: http://www.facebook.com/pINNOHy

TWITTER: @pINNOHy (just follow me and I'll follow you back!!)

--------------------------------------------- Part 35

Pagkatapos kong dalhin siya sa kwarto niya, bigla niya akong tinawag.

"Kuya, halika muna saglit!!"

Bigla niya akong tinulak sa kama niya ng pahiga sabay dumapa sa harapan ko. Nagkatitigan kami. Nakita ko sa mga mapupungay at mala-foreigner na kulay ng kanyang balintataw ang pagkasabik sa akin. Napapikit ako at napabuntong hininga. Hanggang ngayon, hindi pa rin ako makapaniwala na nakita ko na si Patrick sa buhay ko at sa katauhan pa ng baby bro ko! Bigla niyang hinawakan ang mukha ko, pati ang medyo matangos ko ring ilong. Bigla akong humugot ng matinding lalim ng paghinga ko hanggang sa lumapit na siya ng malapitan sa mukha ko..

"Kuya, ito na ang araw na pinakahihintay ko. Ang makasama kang hindi ako si Lei, kundi si Patrick!! Gagawin natin to hindi dahil gusto natin, kundi gagawin natin ito, para ipagpatuloy ang naudlot nating pag-iibigan."

Kinuha niya sa bulsa ang kwintas at sinuot niya yun sa akin, pagkatapos yung sa kanya naman. Habang sinusuot, ramdam ko ang banayad na paghinga niya sa mga leeg ko. Ang init!! Hindi ko ma-imagine na nasa ibabaw ko na ngayon ang Patrick na minahal ko.

Pagkatapos nun ay bigla niyang nilapit muli ang kanyang mga mukha. Pinigilan ko muna siya sa pagtatangka niyang paghalik sa akin gamit ng aking mga daliri at nagsalita.

"Alam mo baby bro, natikman ko na kayong magpipinsan. Simula kay Cheney, kay Jan, at sa'yo ngayon! Sana, gawin natin tong espesyal para sa ating dalawa! I want to give you my everything! Ibibigay ko sa'yo ang buo kong katawan."

Tinanggal niya ang aking mga daliri sa kanyang bibig at lumapit siya ng mas malapit sa mukha ko.

"14 years akong nagtitimpi sa'yo!! Ngayon, kailangan mong tanggapin ang pangigigil ko sa'yo ngayong gabi!! Just brace yourself for this!! Hahaha!!"

Bigla niya akong hinalikan. Halik na umaalimpuyos. Tulad ng paghalik niya sa akin nung una kaming naghalikan noong umuulan, noong my nangyari sa amin at ng huli, noong JS prom. Napapikit ako. Habang hinahalikan, ramdam ko na umiiyak siya. Damang-dama ko ang bawat luha niya na dumadaloy sa pisngi ko habang kahalikan siya. Kaagad kong pinunasan yun gamit ng aking kamay at ipinagpatuloy ang paghahalikan.

Isang galit na galit at umaapoy na halik at natanggap namin sa isa't-isa. Sa bawat halik, nararamdaman ko ang init ng hininga niya na dumadampi sa parte ng ilong ko. Ang kanyang matangos na ilong ay tumutusok naman sa gilid ng ilong ko. Nararamdaman ko rin ang dila niya na ginagalugad ang kailaliman ng bibig ko at ang laway niya na nasisipsip ko habang kahalikan siya. Tumagal ang palitan namin ng halik ng humigit isang oras na feeling ko, pinakamatagal sa buong buhay ko.

Tumayo kaming dalawa habang naghahalikan at inihubad ng sabay ang mga pang-itaas namin. Nakasuot pa rin ang kwintas namin sa isa't-isa. Bigla kong narinig na may nagsara ng pintuan sa kwarto niya, pero hindi na namin yun pinakialaman pa! Direcho pa rin kami sa torrid na halikan. Habang hinahalikan, nilagay ni Patrick ang kamay niya sa batok ko at diniinan pa niyang mabuti yun para dumampi ng maigi ang mukha ko sa mukha niya. Hinawakan ko naman ang nagpuputukang mga dibdib na dati ay maliit lang. Sa puntong yun, mayroon na rin siyang abs. Nilagay ko ang isa kong kamay sa pendant ng kwintas niya. Dinama ko yun at hinawak-hawakan. Nilagay rin niya ang isang kamay sa bewang ko habang hinahalikan. Naramdaman ko rin na bahagya niyang kinakagat ng bahagya ang labi ko sa ibaba at ganun din naman ang ginawa ko sa kanya. Na-extend ang kaninang isang oras na halikan ng 30 minutes bago natapos.

Namumula ang mga labi namin na parang namamaga pagkatapos naming maghalikan. Agad na napatawa ng hindi oras si Patrick dahil mas lumobo daw ang bibig ko sa pamamaga pagkatapos niya akong halikan. Kinutusan ko siya ng malutong at napakamot siya ng hindi oras. Tinawanan ko siya hanggang sa kinuha niya akong muli at hinalikan. Tumagal yun ng limang minuto.

"Jacob!! Magpapakasal tayo!! Siguro five years from now! Kahit hindi tayo pwedeng magpakasal dito, pwede naman kitang dalhin sa ibang bansa eh.. I want to marry you and grow old with you!! Ganun kita kamahal!!" sabi ni Patrick habang hinahalikan ko siya sa labi.

"Hiss... Calm down my baby!! Wala pa nga tayo sa twenties natin, yan agad ang pinaplano mo. Tsaka na yan!! Let's just savor this moment na bihira lang nating gawin sa buong buhay natin.."

Ipinagpatuloy namin ang paghahalikan. Kahit wala na akong laway para masipsip niya at dehydrated na rin kami dahil sa tagaktak na pawis na tumutulo sa likod namin ay wala kaming pakialam. Tuloy pa rin ang pagmamahalan hanggang sa tumagal ulit yun ng another 15 minutes.

Hindi ko alam kung nakakailang oras kaming naghahalikan sa loob ng kwarto niya. Mainit sa loob kasi nakapatay yung aircon niya. Hindi ko na pinabuksan sa kanya yun para manamnam namin ang mga sandali na basa sa mga pawis namin.

Agad na lumuhod kaming dalawa sa ibabaw ng kama niya at sabay naming hinalikan ang bawat leeg. Habang hinahalikan ko siya sa leeg, dama ko rin ang nakakakiliti niyang mga bibig na sumisipsip sa basang leeg ko na dulot ng matindi kong pawis. Nilagay ni Patrick ang dalawang kamay niya sa balikat ko habang hinahalikan ang bawat gilid ng leeg ko. Napatigil tuloy ako sa ginagawa ko sa kanya. Napatingala ako at umungol sa sarap ng halik niya sa aking leeg habang nakapit at bumalik ulit sa paghahalik sa kanya pagkatapos.

Sa sobrang pagka-horny ko ay kaagad kong dinakma ang kanyang alaga habang tuloy pa rin siya sa paghalik sa akin. Napatigil siya. Pinagmasdan ko ang kanyang kaanyuan. Ang puti niya!! Para siyang gatas na hinaluan ng strawberry flavor dahil sa mamula-mulang kutis na parang artista. No wonder kung bakit siya naging instant commercial model nung biglang lumaki ang katawan niya. Kinuha niya ako kaagad. Sa sobrang gigil niya ay pinutakti nya ng halik ang leeg ko hanggang sa naramdaman ko na kinagat niya ako ng sobrang sakit.

"Aray!! Patrick naman oh!! Para ka namang gago eh!!"

"Sorry na Kuya ko!! Teka, higa na lang tayo!!"

Inihiga ako ni Patrick. Sa puntong yun, tuloy pa rin siya sa paghalik sa akin. Nakadapa naman ako sa harap niya. Habang nakadapa, ramdam ko ang alaga niya na bumabakat na sa hapit na denim jeans niya. Nararamdaman ko rin ang buhok niya sa pusod pababa na kumikiskis sa balat ng tiyan ko. Bigla tuloy akong nangilabot. Nakakakiliti!

Binaba ko ang halik sa malalaking dibdib niya. Ang puti at kumikinang ito. Mas nakakalibog kasi basa pa ito. Mamasa-masa na mamula-mula ang kanyang mga dibdib!! Para akong pinagpala ng langit dahil sa ibinigay na anghel nito sa harapan ko. Napansin ko na may buhok na rin siya sa bandang ibaba ng utong niya. How astonishing!!

Hindi na ako nagtumpik pa!! Pinangigilan ko ng halik ang dibdib niya, sabay nun ang paglaro ko gamit ang dila ko sa mga nagmumurang ga-munggong mga utong nito. Sa hindi inaasahang pagkakataon, nakagat ko ng di sinasadya ang utong niya. Napasigaw siya, pero ipinagpatuloy ko ulit yun.

Umulos siya at tumayo, kailangan siya naman daw ang gumawa ng paghalik sa katawan ko. Humiga ako sa kanyang malambot na kama at pinatungan niya ako. Naramdaman ko rin ang ginagawa niya sa akin. Ang sarap!! Para akong minamasahe ng kanyang mga halik. Nararamdaman ko sa may kasabay na mga kiskis ng ngipin niya ang paghalik sa akin. How delectable!! Hinagod din ng dila niya ang mga nagmumurang dibdib ko at pinuntirya rin ang mga ga-munggong mga utong ko. Sa sobrang sarap ay napagalaw akong bigla! Habang sinisipsip, hinahalikan at bahagyang kinakagat ang mga utong ko ay unti-unti kong nararamdaman ang mga kamay niya na humahagod mula pusod ko hanggang sa alaga ko na basang-basa na dahil sa pre-cum na lumalabas sa ulo ng ari ko.

"Oh!! Patrick!! Oh!!"

Bigla akong nangilabot. Sa sobrang gigil niya ay pinatong ko ang kamay ko sa ulo niya at idiniin ng bahagya habang hinahalikan ako. Tumagal na ginagawa namin yun salit-salitan ng 30 minutes.

Hinubad niya ang pantalon ko, pagkatapos halikan. Nararamdaman ko na basang-basa na ang etits ko sa kakalabas ng pre-cum dulot ng matinding kalibugan kay Patrick. Nang naibaba na ang lahat, hinawakan niya ang galit na galit kong alaga habang balot pa ito ng boxer shorts ko at brief. Tinanggal niya yun isa-isa gamit ng ngipin niya na ramdam kong gumuguhit sa balat ng alaga ko. Nang natapos ay kaagad na hinawakan niya ang nangangalit na 6 1/4 inches kong alaga at hinagod ang katawan nito gamit ang dila niya na mamula-mula. Sa sobrang sarap ng pakiramdam, bigla akong nangisay. Parang may kuryenteng dumaloy mula sa harapan niya hanggang sa ulo ko. Nakakakilig!!

Binalot ni Patrick ang alaga ko gamit ang kanyang palad at sinabayan ng taas-baba movements. Napaliyad ako sa kanya para tignan kung paano niya binabayo ang tarugo ko. Ngumiti siya sa harapan ko at hinalikan ako pagkatapos.

"Patrick, Sige pa!! I'm getting horny so badly!!"

Sinubo niya ng buo si dudong ko. Biruin mo, nagkasya yung lahat sa bunganga niyang napaka-elastic. Naramdaman ko ang labi niya na dumampi sa mga naglalaguan kong mga buhok sa ibaba. Naramdaman ko ang mga ngipin niya na humahawak sa katawan ng etits ko na talagang nakakapagdulot ng walang kapantay na kalibugan. Nararamdaman ko rin ang laway niya na tumutulo pababa mula sa buhok ng alaga ko papunta sa mga itlog nito.

Itinaas niya ang pagsubo sa alaga ko hanggang sa naramdaman ko na kumikiskis ang ngipin niya. Napaurong ako ng di oras. Tinuloy-tuloy niya ang pagtaas-baba sa alaga ko na tumagal ng limang minuto. Hindi siya nakuntento hanggang sa hinalikan niya pababa ang etits ko at tinungo ang mga itlog ko. Hinagod ito gamit ng dila niya at hinalik-halikan.

Pinuntirya ko ang kanyang mga butas. Nakita ko na mabuhok ito. Hinawi ko ang buhok sa butas sabay dinilaan at hinalikan. Wala akong pakialam kung ano ang nalalasahan ko nun, ang sa akin, mas erotic at mas tumataas ang libidinal sensation ko habang ginagawa ko yun sa kanya. Bigla kong narinig ang mga ungol nito. Ungol na nagpapagana sa akin para gawin ang pinakamababoy pero pinakamasarap na parte ng copulation naming dalawa.

Binuhat niya ako, dumapa sa harap niya at ibinuka ang mga binti ko sa harap ng mukha niya. Parang alam ko itong pusisyon na ito. First time ito kaya para akong nabaliw sa ginawa niya sa akin. Patuloy na ginagawa ko sa kanya ang pagkikiliti gamit ng dila at bunganga ko ang butas at alaga niya habang nakabaligtad siya sa akin at ginagawa ng parehas sa kanya.

"Oh!! Hmmm!! Argh!! Patrick ko!! Nakakagigil ka!!"

Sa sobrang gigili ko sa kanya ay napasipa ako sa mukha niya. Nagalit siya sa akin pero nilambing ko siya sa pamamagitan ng paghalik sa kanyang ari at singit.

Natapos kami ng ganung istilo sa loob ng 25 minutes. Nakakapagod pero masaya kaming ginawa yun. Pareho kaming basa at naglalagkit sa mga pinaghalong pawis namin at laway na binigay namin sa isa't-isa.

Umupo ako sa isang plastic chair (hindi yung armchair) at pinagpag ang basang-basang sandata at bumuka. Hindi ko alam kung bakit ako napaupo nun. Habang ginagawa, biglang lumapit sa akin si Patrick dala-dala ang baby oil at mukhang nakahanap ng paraan para makagawa ng panibagong pusisyon. Ipinahid niya sa akin ang baby oil sa etits ko at pati na rin sa butas niya. Ang ganda niyang pagmasdan sa harapan. Maputi siya na kumikintab ang mga naglalakihang mga dibdib at mamula-mula pa ito. Agad na tumalikod siya sa akin at umupo ng dahan-dahan habang hawak-hawak ang ari ko at ipinupunturya niya sa butas niya na kanina ay pinutakte ng halik at binasa ng laway ko.

Inilagay ko ang mga kamay ko sa likod at pinagmasdan sa harapan ang ginagawa ni Patrick sa akin. Napapikit akong bigla at ninamnam ang pagpasok ng alaga ko sa butas niya habang nakapusisyon kaming nakaupo. Ang sarap!! Medyo masikip ang loob ng butas niya pero napasok naman niya yun ng swabe at presko. Nilagay niya ang mga kamay sa binti ko at sinimulan ang ritwal ng pagtaas-baba. Oh!! Ang sarap!!

Napaakap ako sa likod ni Patrick Habang umuupo at tumatayong ginagawa ang ganung posisyon. Itinodo ko ang pagbuka para maka-kambyo siya ng presko sa harapan ko. Napasandal tuloy ako sa likuran niyang napakaputi. Hindi ko na talaga kaya hanggang sa nararamdaman ko na parang may lalabas mula sa puson ko papunta sa kahabaan ko. Pinatigil ko siya sa pagbayo at ipinasok ng todo ang aking etits sa butas niya hanggang sa lumabas sa akin ang mga katas at dagta na pahinto-hintong bumubulwak sa kaloob-looban niya..

"oh!! Hmm.. Argh!! Patrick ko!! Pasensiya na at hindi ako nakapagpaalam sa yo na lalabasan na ako. Oh!!"

Bigla akong nanghina sa kanya. Napayakap tuloy ako sa basa niyang likuran habang sumisirit pa rin ang dagta sa loob ng butas niya. Pagkatapos nun ay tumayo siya sa harapan ko habang pansin ko ang pagtulo ng dagta ko sa gilid ng binti niya sa likod. Sa puntong yun, wala ng kasamang dugo. Na-devirginize ko kasi siya eh, kaya no wonder kung hindi na siya dinugo sa akin.

"Nakakaasar ka kuya!! Tayo!! TUMAYO KA! Gaganti ako sa'yo ngayon!! Hinding hindi kita tatantanan dahil hindi ka nagpaalam sa akin!!"

Pumunta siya sa maliit na aparador na ang laki ay ga-pusod lang. Itinulak niya ako sa harap ng aparador. Pagkatapos ay kaagad na kinuha niya ang kaliwang paa ko at ipinatong yun sa mallit na aparador. Umalis siya saglit at kinuha ang baby oil sa plastic chair na inupuan ko kanina. Ipinahid niya yun sa sandata niya mula ulo hanggang katawan at sabay ipinahid at ipinasok gamit ang kanyang mga daliri ang butas ko. Napamura ako ng hindi oras.

"Puta!! Napaka-masokista mo!! Ang sakit Pat!! Baka magdugo butas ko!!"

Wala siyang pakialam sa mga sinasabi ko sa kanya. Para siyang bingi. Hindi ko na lang pinansin ang sakit at ninamnam na lang ang sexual pleasure na hatid ng pagmamaneobra sa butas ko. Napansin ko rin na napatigil siya. Nararamdaman ko sa likuran ang pagtututok ng ulo nito sa butas na minaobra niya gamit ng mga malilikot na daliri. Medyo nahihirapan ako sa ginawa niyang posisyon na napaka-masochistic.

Unti-unting nararamdaman ko ang pagpasok ng kanyang tarugo sa nag-iisang butas ko. Napapikit ako. Biglang kumulot ang noo ko at sabay napakagat ng labi dahil sa sakit ng unang pagbira niya sa butas ko. Napaurong akong bigla sa kinatatayuan ko pero hinadlangan niya gamit ng kanyang kamay na nakahawak sa balikat ko. Naramdaman ko ang pagliyad niya sa likuran ko.

Habang lumiliyad, nararamdaman ko sa butas ko ang pagpasok ng mahabang bisita sa loob ko. Sa una pala, masakit yun, pero eventually, parang namanhid at nasanay na ito habang binabayo niyang paulit-ulit ang likod ko. Ang sarap!! Wala akong pakialam sa mga nararamdaman ko na parang natatae, basta habang nararamdaman ko ang pagbabayo niya sa likuran ko ay masaya at kuntento na ako.

Tumagal ng sampung minuto niya ginawa ang pagbibira sa butas ko hanggang sa naramdaman ko unti-unti na bumibilis ang pagbira niya, isang senyales na lalabasan na siya.

"Kuyah.....!!! I'm cooooommmmiinnngggg!!!"

Ipinasok niya ng buong-buo ang sandata hanggang sa naramdaman ko sa loob ang pahintu-hintong pagbulwak ng katas niya. Ang init na hatid ng dagta na pinasabog sa loob ko ay tumutulong pababa. Napayakap siya sa aking likuran ng hindi oras.

Tumagal ang sexual encounter namin sa isa't-isa ng isang oras at paulit-ulit lang ginagawa ang sex position namin. Ilang beses na rin akong nalabasan at sobrang hinang-hina na parang lantang gulay, pero, ayos lang sa akin yun dahil sa wakas ay dumating na sa buhay ko ang pinakamamahal kong si Patrick sa katauhan ni Lei.

Itutuloy...

Read more...

Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick. (Part 34)

Salamat sa mga patuloy na sumusubaybay ng series na ginawa ko. Ganun din sa mga silent readers na nagbabasa rin ng series ko. Nawa'y kung merong mga GRAMMAR FLAWS kayo na makikita especially this EPISODE, ipagpaumanhin ninyo na lang kasi first time ko lang magsulat.

AUTHOR'S NOTE:

----> Heto yung part ng Series ko na pinakahihintay ninyong lahat!! Kung sino nga ba talaga si Patrick na minahal ko.. Alam ko, yung iba sa inyo alam na kung sino si Patrick simula sa umpisa pa ng istorya ko. Sana'y hindi pa ito ang last na pagsusubaybay ninyo sa series ko dahil may mga revelations pa na mangyayari right after Patrick's appearance in this story. May last 2 parts pang natitira kaya sana'y pakatutukan ninyo ang natitirang series ng Ang Kwintas, ang Snickers at Si Patrick..

Salamat din sa mga:

Kaibigan ko, kaklase ko sa block section ng MBA sa PLM, mga ka-officemate ko na habang tina-type ko ito ay binabasa ng patago ang nobela ko, sa bestfriends ko at mga barkada ko, at higit sa lahat, kay Patrick na siyang naging dahilan para makapagsulat ako ng ganito. (Sino siya?! Well... Secret!! Hehehehe..)

Siyempre, sa mga avid readers na palaging nagko-comment ng nobela ko:
Sina clyde (thanks po!! I appreciated much!!) John Gerald, Don, Dada, jac, mArk, mcfrancis, j.v, -Ram, makki, Nujum, LightRundle, Erion, boy jazz, coffee prince( number one fan ng novel ko! Thanks ulit ah!!) Kuya Nitro, mga anonymous readers (mga mentor ko pagdating sa grammar and spelling) Ross ram, salamander, jeh, Aqua16, Sen Janus, dark_ken(Ano na kaya nangyari sa last series niya? Hindi na ako updated eh..) jasper.escamillan, Ernes_aka_jun, Magno, Jay aka Jcoi, BourbonConan, chris018, jayfinap(in-add ako sa account niya at isa sa mga idol ko pagdating sa series) zenki, Ronn, ogie8906, at si JhayCie. Guys.. Sana nagustuhan ninyo ang story ko!!!



ANY COMMENTS, OPINIONS AND VIOLENT REACTIONS ARE AFFABLY WELCOME!!!

(This story is based on my real life. I changed the names of those persons involved including myself to keep our characters confidential and personal.)

Any commonality to any individual, place, or written works are absolutely COINCIDENTAL.

DISCLAIMER: The author withholds all his prerogatives to the work, and requests that in any use of this material that his rights are purely respected. No part of this story maybe reproduced or transmitted in any form or by any means: replicating, copying, duplicating or otherwise, without the prior consent or permission of the author himself.

To visit my accounts, just get me in track here, AyT?!:

Blog: http://pinnohy.blogspot.?com/ or just type: Bisexual/Faggot's Kiosk

FB: http://www.facebook.com/pINNOHy

TWITTER: @pINNOHy (just follow me and I'll follow you back!!)

---------------------------------------------
Part 34

"Jacob pumanik tayo! I want you to watch this!!"

Kinuha niya sa bag ang isang DVD. pagkatapos ay niyaya niya akong pumanik. Pagkapanik ay nakita ko sa loob ng kwarto ang TV at DVD player. Binuksan niya yun at sabay ipinasok ang DVD sa loob ng DVD player. Mukhang may ipapanood siya sa akin.

"I hope you understand everything after watching this one!!" Sabi ni Patrick sa akin habang nakayukong mangiyak-ngiyak ang boses nito.

Pinanood ko ang video. Napanood ko ang introduction ng video na nakasulat ang "I LOVE YOU, JACOB!! SORRY FOR EVERYTHING I'VE HAD DONE FOR YOU.."

Sumunod nun ang mga picture namin na nag-pop out isa-isa simula noong mga bata pa kami. Nung nasa amerika siya kasama si Jan, at ang highschool at college days namin. Pumikit ako. Ayokong madala ng emosyon sa mga nakikita ko. Maaring magbago ang lahat kapag napanood ko ito. Hinawakan ni mommy ko ang mga kamay ko at sinabing, "Kaya ma yan!!"

Biglang nagsalita si Cheney. Mukhang may sakit siya noong mga panahong yun. Nasa kwarto siya sa loob ng hospital at paniwala ko'y kinuhanan ni Lei ito nung last time na dinala niya ang videocam sa hospital.

(this is an actual footage when Cheney was confined in hospital about few years ago)

"Hi cakie!! What's up!! I know while you're watching this, I'm already in my 6 feet below the ground (biglang yumuko ng konti, pero bumalik naman sa camera after 1 minute) Well, let's just stop this!! I want you to be happy when this day comes in your life!! I'm so, so, so, happy that you already knew that Lei is Patrick. I hide this because I want you to surprise when this wonderful day has come to your life! Cakie, sorry kung itinago ko sa'yo ang katotohanan na si PATRICK AT LEI AY IISA. Akala ko nga nung una eh..(biglang nagkamot ng ulo) mahuhuli mo na kami nung nakiusap ako sa'yo na lumayo ka sa aming dalawa ni Lei pansamantala. Buti na lang at dumating si Joseph at kaagad na kinausap ka niya. Sorry my cakie!! See.. Oh!! Ngingiti na yan!! Kahit nasa heaven na ako, sana, wag na wag mawawala yung smile na isa sa minahal ko sa'yo. Well, dapat talaga yung plano namin ni Patrick na i-reveal out na sa'yo talaga nung last time na na-receive mo yung Christmas letter na binigay ko sa'yo! Pasko yun kaso, nahirapan siya. Kaya dinaan na lang niya sa letter yung lahat ng gusto niyang sabihin sa'yo.."

"Yung sa simbahan! Tama! Dapat yun ang araw na sasabihin namin ni Lei na siya si Patrick kaso, unfortunately, bigla akong na-confined sa hospital. Hindi tuloy natuloy, pero, kahit na nalaman ko na bilang na yung araw ko here, nangako siya sa akin na after my wake, sasabihin niya sa'yo ang katotohanan. ( biglang tumingin siya sa labas) Ano?! Nandyan na., naku... (biglang tumingin sa camera at kinausap si Lei habang nangangamot ng ulo) Lei, bilisan natin at nandiyan na si Jacob!!( nag-ayos sa harapan) ayan., well... Nasabi ko na ang lahat-lahat cakie!! Sana mapatawad mo si Lei!! Kahit ako!! Sana mapatawad mo rin ako.. Kahit na ok lang for us na hindi mo kami patawarin, ok lang!! Basta intindihin mo na lang siya (sabay tingin kay Lei) Gago ka rin kasi eh 'noh?! Pinapahirapan mo pa cakie ko!! ( tumingin agad sa harapan) ok cakie!! Hanggang dito na lang. Papunta ka na kasi dito eh!! Well actually, nasa labas ka at bumili ka kasi ng food sa canteen.. Di mo alam ito as of now!! By the way, see you in heaven, my cakie!! I love you!! Muah!! ( sabay kindat) TAKE CARE!!"

Hindi ko alam kung magagalit ako sa mga narinig kay Cheney o masu-surprise. Basta kailangang hindi ako magpakita ng motibo na konti na lang at mapapatawad ko na siya.

After kay Cheney, bigla ko rin nakita ang mga letters na nagpe-fade isa-isa yung mga letters at iniisa-isang binubuo ang salitang "A REVELATION THAT CAN CHANGE EVERYTHING."

Nakita ko sa video si Kuya Kenneth.

(this is an actual footage when my brother was in Dubai..)

"Hi bro!! Kamusta!! Mami-miss kita
Wag mong kakalimutan yung sinabi ko sa'yo ah!! Just follow your heart!! Wag yung isip!! Ok!!
(biglang dumating sa video ang lalaki na kamukhang kamukha ni Lei.) ay siya nga pala!! Siya si Robinson, DADDY NI PATRICK!! Tama!! Siya yung daddy ni Patrick at sinasabi kong First love ko!! What a coincidence!! Hehehehe..(biglang hinalikan ni Tito Robbie si Kuya sa pisngi) Bye, sweetie( tapos bumalik kaagad sa video) nagulat ka no!! Hahahaha!! Well, yun ang revelation ko sa'yo. Siya yung kinukwento ko sa'yo na one true love ko. Parehas ng sa inyo ni Patrick, este ni Lei, este ni Patrick.. Hay ang gulo!! (biglang nagkamot ng ilong) like father like son, like his brother to his bunso!!(sabay ngiti sa harap ng videocam) basta Jacob!! Sana Mapatawad mo si Patrick!! Mahal ka niya at panatag akong hinding-hindi ka niya iiwan.(biglang tumingin sa baba ng 1minute at bumalik din sa videocam pagkatapos) Jacob, naalala mo yun time na naabutan mo si Lei umiiyak?! Ang totoo nun, sinabi niya sa akin yung totoo. Pati yung tungkol sa daddy niya. Kaya na-surpise ako nung nalamang siya pala ang anak ng one-true-love ko.. Aaminin ko, NAPAIYAK AKO NUN!!"

"Well, alam yan ng bestfriend ko, diba, Susan?!(nung sinabi ni Kuya yung pangalan ni Tita Susan ay napatingin akong bigla sa mommy ni Patrick at nakita ko siyang ngumiti habang umiiyak.) Jacob!! Ikaw (bigla akong napatingin sa kanya) Oo, tanggapin mo na kasi si Patrick!! Mahal ka naman talaga niya eh!! Swear!! Naniniwala ako sa destiny!! YOU BOTH HAVE DESTINED TO BECOME AS ONE!!! Believe me!! Gayahin mo kami ng Tito Robbie mo!! Maging masaya ka sa piling ng tunay mong mahal!! Teka(tumingin sa relos niya) aalis na pala ako!! Kailangan ko nang magtrabaho!! Sige Lei.. Pinauubaya ko na sa'yo kapatid ko!! Wag na wag mo siyang sasaktan kundi.. Papatayin ko daddy mo..(sabay tawa..) bye now my bunso!!tawagan mo ako kapag nag-reveal na si Lei sa'yo.."

Biglang lumambot ang puso ko. Hindi ko na pinagpatuloy ang panonood ko sa video clip ng mga mahal ko sa buhay. Agad na binaba ko ang ulo ko at nagsimulang umiyak. Mga luhang unti-unting pumapatak hanggang sa naging sunod-sunod na parang umuulan. Bigla kong na-miss ang lahat ng mga tao sa videoclip niya. Si Cheney, na minsan ay natutuhan kong mahalin at si Kuya Kenneth, na nag-udyok sa akin para sundin ang tibok ng puso ko at hindi ng isip ko.

Ipinikit kong muli ang mga mata ko. Sa puntong yun, sinabayan ko na rin ng madiin na pagtiklop ko sa mga palad ko. Gusto kong sumuntok!! Gusto kong ilabas ang sakit!! Gusto kong ipakita sa kanila ang paghihirap ko sa mga nangyayari sa akin ngayon!!

"TAMA NA!! TAMA NA!! Ayoko nang makita o mapanood ang lahat!! NASASAKTAN LANG AKO!! Lahat ng ipinapakita nyo sa akin ay wala lahat!! Wala sila sa buhay ko!!"

Kaagad na lumapit sa akin si mommy. Umupo siya sa tabi ko. Hinawakan niya ang buhok ko at sinabayan din ng paghimas.

"Anak!! Kaya mo yan!! Nandito lang kami ng daddy mo para alalayan ka!! Mahal ka ni mommy at susuportahan kita sa ide-desisyon mo!!"

Pinagpatuloy ko pa rin ang pag-iyak. Sa sobrang sakit, napahagulgol ako. Ipinakita ko sa lahat kung gaano akong nasaktan sa mga nangyayari sa akin sa buhay ko. Agad silang pumalibot sa harap ko hanggang sa iwanan na nila si Patrick na nag-iisa.

"Jay, sorry din kung hindi ko kaagad sinabi sa'yo yung totoo. Pasensiya na kung naging makasarili ako at ng mga barkada natin sa ginawa namin sa'yo!! Handa kaming tanggapin ngayon kung ano ang ide-desisyon mo ngayon! Kahit masakit! Ok lang sa amin!!" sabi ni Joseph habang hinihimas ang likod ko.

"Kayong lahat! Labas na kayo dito. Pinatatawad ko na kayo!! Isa lang ang hindi ko kayang patawarin at yun ang lalaki na niloko ako at ginawa akong gago for 14 years!!!"

Inakap nila akong mahigpit. Samantala, sa isang tabi, nakikita ko si Lei na nililigpit ang DVD set habang umiiyak. Para siyang bata kung tutuusin. Sabay sa pag-iyak niya ang pagsinghot dala na rin siguro ng baradong ilong na naipon habang umiiyak. Nakakaawa siya kung tutuusin pero hinding-hindi ko siya patatawarin!

Habang umiiyak sa harapan ng mga kasama at kabarkada ko, biglang tumakbo papalabas sa kwarto si Patrick. Binitawan niya ang DVD Set na nililigpit kanina. Ni wala man lang umawat sa ginawa niya. Nakita kong sinundan siya ng kanyang mommy para samahan siya sa pagluluksang ginawa ko sa kanya hanggang sa nakarinig ako ng sigaw mula sa ibaba na parang may nangyaring bungguan sa labas.

"Tulungan ninyo ako!! My son!! Anak!! Gumising ka!!"

Biglang nagkagulo sa labasan malapit sa N. Zamora St. Tumingin ako sa bintana. Nang nakita ko, bigla akong nagulat sa aking nasaksihan.

Nasagasaan si Patrick sa labas. Nakabulagta. Hindi ko alam ang gagawin kung pupuntahan ko ba siya o hindi. Para akong natakot! May kung anong pumasok sa isip ko na mag-alala para sa kanya!! Gulong-gulo ulit ako!! Pinipigilan ako ng isipan ko na wag siyang pakialaman ngunit sinisigaw naman ng puso ko na sundan siya sa labas at tulungan siya. Hindi! AYAW KONG MAWALA ULIT SIYA SA PILING KO!! Sa Kabila ng galit na nararamdaman ko sa kaniya, MAHAL KO PA RIN SIYA!! Grrrr!! Nakakaasar!! Hay naku!! PAKSHET NA PAG-IBIG TO!! Di na ako makikinig sa dinidikta ng isip ko! Wala na rin akong pakialam sa nararamdaman kong galit sa kanya! BAHALA NA!! Pupuntahan ko siya!! Kailangan niya ako dun!!

"Patrick!! Mommy!! Please!! Tulungan natin si Patrick!!" Paanyaya ko kay mommy habang nagmamadaling bumaba paa tignan ang nangyari sa pinakamamahal ko.

Kumaripas ako ng pagtakbo sa ibaba para tulungan ang minahal ko ng buong buhay ko. Nang nakarating kami sa lugar ng aksidente, Bigla akong na-shock!! Hindi ko alam ang gagawin ko sa kanya. Hindi na ako nagpatumpik pa! Kaagad na lumuhod ako at kinuha ko si Patrick na duguan at niyakap siya ng mahigpit.

"Patrick!! Kung mawawala ka sa akin ngayon, hindi ko ito makakaya!! Lumaban ka, Patrick!! Kailangan pa kita sa buhay ko!! Pasensiya na! Pasensiya na talaga!!"

Biglang tumulo muli ang luha ko sa kanya. Ang sakit at galit ng nangyari kanina ay unti-unti nang napapalitan ng pagmamahal at pagmamalasakit sa taong minahal ko ng sobra-sobra.

"Ah.. Ja— Jay— Jacob ko!! Mahal na mahal kita!!"

Tinapat ko ang pisngi ko sa pisngi niya. Nararamdaman ko pa ang kanyang maiinit na hininga. Nakapikit siya at mukhang wala nang malay. Pinagmasdan ko ang mukha niya. Ang kanyang mukha na napaka-inosente at mukhang anghel. Ayaw kong mawala si Patrick sa buhay ko! Nandito siya para mahalin muli ako at hinding-hindi ko ito hahayaang mawaglit pang muli.

"BUHAY PA SIYA!! DALI!! Tumawag kayo ng masasakyan!!(sabay tingin kay Patrick) baby bro ko!! Wag kang bibitaw!! Andito na si Big bro!! Mamahalin ka na ulit niya!!"

Kaagad na pinunasan ko ang mga luha ko gamit ang manggas ng T-shirt ko. Nakarinig ako mula sa likuran ko na may nagbusina ng tatlong beses. Nang lumingon ako, nakita ko ang pulang Pajero na sasakyan ni Tita Susan dati. Buhay pa pala yun? Binuhat ko agad si Patrick at dinala sa sasakyan. Kasama ko rin ang mga barkada ko, si mommy, mommy ni Cheney at mommy ni Patrick.

"Patrick ko!! Wag kang bibitiw!! Mahal na kita at pinapatawad na kita!! Sana mapatawad mo na rin ako... Sorry Patrick!! I'm sorry!!!"

Umiiyak ako habang nakakarga sa aking mga kamay ang noo'y walang malay na si Patrick. Nakikita ko ang mga luha ko na pumapatak sa malaporselanang kutis ng mukha niya. Ang tangos ng ilong niya ay kaagad kong hinipo. Habang hinihipo gamit ang hintuturo ko, bigla siyang lumuha. Luha na dire-direcho. Kaagad kong kinuha ang buo niyang katawan at niyakap siya. Siguro, ito na ang pinakamalungkot na nangyari sa buhay ko na naaksidente si Patrick despite dun sa ginawa niyang kasinungalingan sa akin.

Dinala siya sa UST Hospital kung saan sinugod at ki-nonfined si Cheney. Binaba ko kaagad si Patrick habang nakapasan sa likod ko at inihiga sa isang higaan exclusively for accident-caused patient. Habang naglalalakad ay hawak-hawak ko ang kanyang mga kamay at kaagad na idinala sa emergency room para gamutin.

Samantala, habang nasa labas ng emergency room, tumingin ako sa isang altar malapit dun at nagpasiyang pumunta. Nang makarating, tinignan kong mabuti ang imahe ni Jesus Christ na nakapako sa krus. Sa hindi inaasahan, bigla kong sinapak ng napakalakas ang isang dingding sa gilid ng altar.

"Ano?! Diba eto yung gusto ninyo sa akin?! Pinahihirapan ninyo ako!! Kinuha ninyo si Cheney sa akin tapos, ano?! Kukunin ninyo si Patrick?! Unfair po kayo!! Lahat ng mahal ko, kinukuha ninyo sa akin!!"

Umiyak ako ng umiyak. Wala akong pakialam kung nakaka-eskandalo ako o hindi. Gusto kong ilabas ang lahat!! Gusto kong magalit sa sarili ko!! Sa pagkakataong hindi ko minahal si Patrick!! Na puro galit at poot ang namayani sa puso ko para sa kanya. Na hindi ko pinahalagahan ang lahat ng malasakit niya sa akin!!

Biglang lumapit sa akin ang mommy ni Patrick. Niyakap niya ako. Ibinaba niya ang kamao ko at dinala ako sa upuan para kalingain at damayan.

"Anak... Alam ko ang pinagdadaanan mo. Napagdaanan mo na rin yan noong nagkasakit at namatay ang pamangkin ko. Masakit anak, pero kailangan mo na magpakatatag!! Kailangan ni Patrick yun ngayon!! Masakit para sa kanya na magtapat sa'yo pero sana, kahit konti lang! Ma-appreciate mo ang mga ginawa sa'yo ni Patrick sa buhay mo."

Dire-direcho akong umiyak. Sa puntong yun, para akong namatayan. Ang sakit ng nararamdaman ko ay ibinuhos kong lahat, hanggang sa dumating ang duktor sa galing sa ng ER kasama ng mommy ni Cheney at hinanap si Tita Susan.

"Who is the patient's relatives? Oh are you, Ms. Francisco, by the way, ma'am your son is already fine! Wala siyang natamong major injuries sa accident niya. Maybe tomorrow you can now bring him home, well anyway, who's Jacob?!"

Agad akong pumunta sa harap ng duktor na pamilyar na rin sa akin.

"Doc!! What about Patrick? Is he in good condition? What? I need an update now!!"

"Well iho, just relax!! , By the way, ako yung doktor na nag-opera sa kaibigan mo, si Lei! Siya nga! Natatandaan mo pa ba?! Yung nag-donate ng bone marrow sa kaibigan niya!! Well, I was thrilled knowing na tinatawag ka ulit niya sa loob! And the interesting part is, tulog siya!! Yup!! You heard it right!! Tulog siya na habang sinasabi niya na mahal ka niya!! Kayo talaga!!"

Biglang sumigla ang kaninang tumatangis kong puso. Gusto kong puntahan si Patrick! Gusto kong malaman kung ano ang kalagayan niya ngayon?

Makalipas ang ilang oras at nilagay na siya sa recovery room. Kaagad ko siyang pinuntahan sa loob habang ang iba kong kasama ay nagpasyang hindi muna papasok.

Nang nakapasok, agad akong lumapit sa kanya. Kinuha ang kanyang mga kamay at nilaro.

"Baby bro ko!! Si Kuya Jacob to!! Alam mo, NAPATAWAD NA KITA!! Ngayon, ang gusto ko ay mahalin mo rin ako. Mahalin mo ako ng hindi ikaw si Patrick, kundi si Lei."

Napatingin ako sa patient's nametag niya. Bigla akong nagulat sa aking natuklasan! Ang nakagisnan kong pangalan niya na Kleinstein Francisco ay kulang pala. Ito ang totoong pangalan na nakita ko sa kanya.

"JAN PATRICK KLEINSTEIN V. FRANCISCO"

Yun ang totoo niyang pangalan. No wonder kung bakit may napansin akong nakabura sa Christmas Card na ibinigay niya sa akin at yun pala yung pang-third na pangalan niya. Kinuha ko yung tag niya at tinitigang mabuti.

"Hay naku, Patrick!! Ikaw pala ah!! May sikreto ka pang hindi sinasabi sa akin. Yung totoo mong pangalan!! Ang gamit mo nung highschool ay iba pala sa pangalan mo na nasa tag mo ngayon!! Ang galing mo rin magtago my baby bro ah!! Hehehe.. Joke lang!! I love you!! Baby bro!!"

Habang natutulog, kinurot ko ang mga mapuputing pisngi niya na nanggigigil hanggang sa bigla niyang hinawakan ang mga kamay ko.

"Suprise!!"

Biglang nagising si Lei. Kinuha niya ang ulo ko at sabay hatak papunta sa mga mukha niya.

"Sabi ko na nga ba eh, mahal mo rin ako!! So what kung tinago ko sa'yo ang totoong pangalan ko? Hindi na importante yun! Ang mahalaga, yung pangalan mo ang nakatatak sa puso ko. Can we just start all over again?!"

Hindi ko siya kinibo. Tinitigan ko ng mabuti ang mukha niya. Ang mga maliliit na pouted na labi, ang mala-hazel brown na kulay ng mga mata nito, ang pointed na ilong niya at higit sa lahat, ang mga naglalakihang mga dibdib niya na dati ay maliit lang.

Bigla akong hinalikan sa labi ni Lei. Napapikit ako. Dinama ko ang halik niya na una kong nalasahan noong mga bata pa kami. Si Patrick na nagkukubli sa katauhan ni Lei pala ang una at huli kong mamahalin. Ramdam ko ang kanyang pagmamahal sa mga halik na ibinibigay niya sa akin. Siya nga si Patrick!! Siyang siya.

-----o0o-----

Kinabukasan ng gabi, kakagaling lang niya sa hospital, medyo nakakayanan na ni Patrick na ilakad ang kanyang mga paa. Nasa loob pa rin ako ng bahay nila para bantayan siya habang may tama ang kanyang likod.

Pumunta ang mommy niya para kumuha ng makakain namin at pagkatapos nun ay inalalayan ko siyang umupo sa sofa.

"Kuya, maraming Salamat sa lahat ah!! Akala ko, mabibigo akong sabihin sa'yo ang katotohanan sa pagkatao ko!"

"Baby bro, ok lang yun!! Ang importante, magpagaling ka! Tandaan mo, mahal na mahal ka ni kuya!!"

"Ay.. Teka kuya, kukuha lang kita ng makakain."

"Teka, baby bro, ako na lang!! Umupo ka na lang diyan at baka mahirapan ka!"

Kinuha ko ang pagkain na niluto ni Tita Susan sa amin and guess what?! Ang niluto niya ay chocolate cookies na pinagsaluhan namin noong bata pa kami! Kumuha ako ng mauubos namin ni Patrick at pagkatapos nun ay pumunta sa kanya.

"Baby bro, medyo malabo pa sa akin ang lahat eh?! Pwede bang sabihin mo kay Big bro kung bakit naging ikaw si Patrick?!"

Biglang dumating sa usapan namin ang mommy niya, si Tita Susan.

"Ay, iho!! Teka mukhang may nakalimutan akong dalhin sa inyo! Ah!! Yung iced tea!! Saglit lang ha?!"

Kinuha ni Tita Susan ang iced tea sa loob ng ref at dinala sa amin. Umupo siya sa tabi ko habang nag-uumpisa na siyang magkwento ng lahat ng bagay na nangyari sa kanya simula noong nasa amerika siya hanggang sa dumating ang oras na ni-reveal niya ang sarili niya as Patrick.

Dumampot ako ng dalawang pirasong chocolate cookies at ibinigay yung isa sa kanya at tinuloy ang kwento habang kumakain.

"Actually, noong nasa america ako with mom, lagi akong malungkot nun. Minsan nagta-tantrums ako sa kanya kasi gusto kitang makita. Nagwawala ako as in. Lagi akong walang ganang pumasok sa school, yung Jacksonville Academy at minsan ay nagka-cutting classes pa kasama si Jan. Actually, naging magbestfriend kami ni Jan nun. He always comforting me that time when I was crying. Siya rin ang dahilan kung bakit gusto niya akong umuwi sa Pilipinas para makasama ka. To tell you, kuya, our similarities in names were just purely coincidental. Jan Patrick siya, while me is Jan Patrick Kleinstein. Kleinstein dahil dun sa barko kung saan nakita ni daddy ang happiness niya sa kuya mo. Nakaka-inspire nga eh, kaya that was the time I emulated my dad kaya naging bisexual ako at my younger age, pero discreet lang. Gumawa rin ako ng diary notebook para mailabas ko ang pangungulila ko sa'yo at dun ko lahat inilagay yun."

Nagsalin ako ng isang basong iced-tea at ibinigay sa kanya. Hindi ko muna itinuloy ang pagku-kwento niya sa akin para makainom siya ng kaunti. Pagkatapos nun ay bumalik siya sa kinukwento niya.

"Nagalit sa akin si granny noong nagwawala ako ng dahil sa'yo kaya nagkulong ako. Dinam-dam ko ang pagkawala mo sa buhay ko kaya, nagdecide ako to kill myself by means of slashing my wrist, pero bago yun, nagsulat muna ako sa notebook ng "Sorry Jacob!! I still do love you" ng paulit-ulit hanggang sa mapuno ko ang isang page ng balikan at nang natapos yun ay dun na ako nagpasyang kitilin ang buhay ko kahit bata pa ako."

"Tumulo ang mga dugo ko, pagkatapos ay inilagay ko sa page ng notebook ko para alalahanin ang araw nun na wala ka sa piling ko. Nawalan ako ng malay because I lost some of my bloods in my body and had caused me to be fainted that time.
I was ran abruptly into the hospital and had confined there for six consecutive days. Malalim ang sugat na ginawa ko sa sarili ko, that's why I have some scars here in my wrist."

Pinakita niya ang pulso niya na may peklat. Yun yung napansin ko sa kanya dati noong highschool. Kaagad kong kinuha yung kamay niya at hinawakan ang peklat sa pulso. Mukhang malalim nga. Binaba ko ang kanyang mga kamay pagkatapos at hinayaang siyang magsalita ulit.

"That day, gusto ko nang mamatay! Ayoko ng mabuhay dahil hindi na kita makikita. Naaawa sa akin si mommy kaya nangako siya na ipagpapatuloy ko ang pag-aaral sa Pilipinas ng highschool basta't tapusin ko lang ang grade seven ko. Pagkatapos ma-confined, biglang sumakit ang ulo ko, pati na rin ang mga mata ko. Napansin ko rin na biglang lumalabo ito habang tumatagal ang sakit. Kaagad na dinala ako sa optometrist para malaman ang dahilan ng biglaang paglabo ng mata ko at binigyan ng salamin pagkatapos."

"Tinulungan ako ni Jan na gumawa ng plano. Siya ang may pakana nito. Kailangan ko raw magpanggap na hindi ako si Patrick para daw malaman ko kung talagang mahal mo ako. Gusto niya na mahalin mo ako ng hindi sa pangalan ko kundi sa ibang pagkatao. At first, hindi ako pumayag, pero kinulit niya ako. Kailangan ko raw gawin yun para malaman kung gaano mo ako kamahal. Nangako siya sa akin na pupunta siya ng Pilipinas para tulungan ako sa plano ko basta sabihin ko lang kung kailan."

"Umuwi ako sa Pilipinas. Medyo nagiging maayos na ang pagtatagalog ko. Nasanay yun dahil ayaw ko na makipag-usap kay mommy ng English para hindi makahalata yung mga magiging kaklase ko na galing ako sa ibang bansa. Kaagad na kinausap ko si Cheney para sabihin na nasa Pilipinas na ako. Sinabihan ko rin siya na i-sikreto ang pag-uwi ko para matuloy ang plano. Naging kasabwat ko siya. Siya ang nagsabi sa akin ng lahat ng tungkol sa'yo. Nalaman ko rin sa kanya na naging kayo pagkatapos. Masakit para sa akin na nalaman yun sa kanya, pero kailangan kong maging matatag. Nagkita kami noong bakasyon noong 2002 para pag-usapan ang lahat ng ipa-plano. Sorry Jacob, pero kailangan naming matuloy ito hindi para sa amin kundi para na rin sa'yo."

"April, 2002, nagpa-enroll ako. Inayos ng mommy ni Cheney yung dokumento para maiba yung pangalan ko as Jan Patrick Kleinstein to Kleinstein lang. Gusto kong walang makaalam na ako si Patrick lalo ka na. Nagpasuyo rin si mommy sa kapatid niya para dun muna ako tumira ng pansamantala. Naging kasama ko nun si Tiffany. Siya yung parang naging kapatid ko. Sa kanya ko rin sinabi pati yung sikreto ko."

"Pasukan noon at pa-second year high school na ako. Wala akong kakilala at kasama nun. Hindi ko alam na magiging kaklase kita, at hindi ko rin alam na ikaw si Jacob, until the time came out na nakita ko si Cheney na kasama ka. Kaagad na sinenyasan niya ako nun noong nakita ko kayong magkasamang naglalakad sa corridor. Siya ang nagkumpirma na ikaw nga si Jacob, ang one true love ko. Siya rin ang naging dahilan para nagkakilala tayo at maging ka-close. Actually, I owe her because when that moment happened, para ka na ring bumalik sa piling ko."

"First time na niyaya kita sa bahay ko, actually, I was in doubt that time. Hindi ko alam kung mahuhuli mo na ako. Especially nung sinabi sa'yo ni Tiffany na ikaw yung GF ko, I mean, BF ko. I really don't know what to do when Tifanny asked you about that, buti na lang at hindi mo siya pinansin. Yung tungkol sa wallpaper ko sa desktop, well, ako gumawa nun. Talagang pinakita ko sa'yo yun just to appreciate it and I didn't failed to do so."

"Yung tawagin mo akong kapatid, yun yung second step ko. Tinulungan ako ni Tita para gawin yun. At first nagdadalawang isip ako. After she asked that to you, I was find a relief for that. Ngayon na natatawag na kitang kuya, masayang masaya ako at feeling ko, yun ang pinakamasayang nangyari sa buong buhay ko."

"I was with Cheney when I decided to reveal to you my real identity. Magpapasko nun kaso, may sakit siya. She wanted me to reveal anything before she will leave us. Gagawin ko talaga yun kaso naunahan lang ako ng takot, ng kaba, ng....argh!! Basta kuya!! Kaya instead na harapin ka nung Christmas, nagpadala na lang ako ng X-mas letter sa'yo at para na rin makipagkita sa'yo at reveal out sa harapan mo na ako at si Patrick ay iisa."

"Sinamahan ako ni Cheney para damayan ako sa gagawin ko. Sasabihin ko na sana ang lahat nang biglang dumating si Father Michael at biglang nag-seizure si Cheney na dahilan para manghina siya and mamatay eventually."

"Hindi ko alam kung matutuloy ang plano ko na sabihin sa'yo ang totoo. Nagulat ako noong nalaman ko na namatay si Cheney! Alam mo Kuya, yun ang pinakamasakit na nangyari sa buong buhay ko! Ang pag-asa ko na magpakilala sa'yo ay nawala na instantly.."

"Buti na lang at tumawag si Jan overseas para kamustahin ako. Dun ko sinabi sa kanya na kailangan ko ang tulong niya. Agad na dumating siya sa Pilipinas nung first day ng burol ni Cheney at nagboard malapit sa SM Manila. Actually, hindi siya pamilyar sa mga schools dito pero kinulit ko lang talaga siya para mag-aral dito, at yun, tinupad naman niya. Actually, pure male siya! Nagsinungaling siya na bisexual siya sa iyo. May GF siya at dito rin nag-aaral sa Manila. Bigla siyang napalunok ng laway nung sinabi ko sa kanya na magpapanggap siya na makipagrelasyon sa'yo. Masakit!! Kaya napaiyak ako nung kumakain tayo sa starbucks sa SM Manila kung saan nakita mo kami."

"Umiyak ako nun dahil nakikita ko kayong sweet noong oras na naging kayo. Ayaw kong masaktan that time, kaya lumalayo ako sa inyo para dumistansiya sa sakit na nararamdaman ko everytime I saw both of you together. Kuya, ito yung masakit!! Ayaw ko sanang gawin pero kailangan!! Sinabi ko rin sa kanya na isumbong ka sa daddy mo about your sexual preference para maging malaya ka sa kung sino ka talaga. Sana kuya maunawaan mo ako!! Sorry kuya!! Sorry talaga!! Tama lang na magalit ka sa akin!!"

Hindi na tinuloy ni Patrick yung ibang kwento. Bigla siyang umiyak sa harapan ko habang nakatingin sa kanya. Kinuha ko siya at sabay niyakap.

"Baby bro ko, past is past!! Now, I would let you to start all over again. Hindi ka na si Lei, si Patrick ka na so you have nothing to worry anything. What matters most is you're already here beside me. Baby ko, mahal na mahal na mahal na mahal kita!!"

Iyak pa rin siya ng iyak. Parang bata kung tutuusin. Kung ikukumpara ang sitwasyon ko sa kanya, parang siya ang mas maraming pinagdaanan kesa sa akin. Ramdam ko sa bawat patak ng luha niya na bumabagsak sa balikat ko ang pagsisisi sa ginawa niya sa akin. Tama na ang minsan ay nasaktan ako sa mga ginawa niya. Masaya ako dahil nagpatawad ako ng buong puso at ngayon ay handa ng harapin kung ano ang nakatakda sa amin..

Ano pa kaya ang mangyayari sa amin pagkatapos ng mga sandaling ito?

Itutuloy..

Read more...