DAglat presents: TEE LA OK part 4

Daglat Series presents

Tee – La - Ok

Ikaapat na Bahagi: /ee-ka-a-pat/ - /na/ - /ba-ha-gee/

Letter D

“Sige, dun ka na sa loob matulog.” suhestiyon ni Harold kay Gabby. “Samahan ko na sina Sean dito sa labas.” habol pa ng binatang nasa katawan ni Gabby.

“Pero…” tanggi sana ni Gabby.

“May electricfan dun sa loob, kesa dito sa labas na sa lupa ka hihiga at malamok.” sabi pa ni Harold.

“Remember you have my body so, dapat ingatan mo iyan sa mga kagat ng insekto and huwag mo masyadong pinapapawisan at pinapabaho.” paalala ni Gabby kay Harold.

“Anung pinapalabas mo?” tanong ni Harold.

“Tabi na tayo sa loob matulog.” diretsong sagot ni Gabby.

“Alam mo, sa lahat ng mga kasama, ikaw lang ang matutulog sa loob ng bahay. Paano mo naman naisip na kasya tayo sa loob? Ikaw nga ipapasiksik na lang kita duon tapos mag-iinarte ka pa.” sabi ni Harold.

“So, kung ayaw mo eh di sasamahan kita magdamag!” sabi pa ni Gabby.

“Bahala ka nga!” asar na sabi ni Harold.

Hindi nagawang makatulog ni Gabby sa buong magdamag. Kinabukasan ay maagang naghawalay sina Gabby at Harold, pumasok na sa opisina si Harold na nasa katawan pa din ni Gabby at si Gabby naman na nasa katawan ni Harold ay pumasok na sa eskwelahan.

“Kamusta na Harold?” simulang bati kay Harold pagkadating niya sa classroom. “Talagang nagiging socialite ka na dude!” sabi pa nito.

“Yeah! I really need transformation!” sagot naman ni Gabby.

“And look! Spokening dollar ka na ah!” komento pa ng binata na nakangisi.

Hindi alam ni Gabby kung bakit magaan ang pakiramdam niya sa kaklaseng ito ni Harold. Iba kasi ang dating at angas nito kung ikukumpara sa iba. Simple manamit pero may dating, calm ang personality at may itsura din naman.

“This is part of my transformation!” tugon naman ni Gabby na trap pa din sa katawan ni Harold.

“Part din ba ng transformation mo na makalimutan mo ang pangalan ko last day?” nakangising tanong pa ng binata dito.

“Sorry ‘bout that Martin! It was a joke.” paumanhin ni Gabby sa binata.

“Hay!” buntong-hininga ni Martin.

“For what is that?” tanong ni Gabby.

“Feeling ko hindi si Harold ang kaharap. Para kasing ibang tao ka, compare sa Harold na kilala ko.” pagpansin ni Martin sa kilos ni Gabby. “Tapos kung saan ka pa nauupo, eh dati, gustung-gusto mo akong katabi then discussion din tayo madalas.” paliwanag pa ni Martin.

“May anung namamagitan sa mokong na ito at kay Harold?” tanong ni Gabby sa sarili na nag-ngingitngit. “I don’t feel na fishy ang relasyon nila ni Harold, but I can’t help it na isiping may something dito sa dalawa.” sulsol pa ng diwa ni Gabby.

“Ayan na si Sir Amable!” sabi ulit ni Martin na pumutol sa pag-iisip ni Gabby.

“Aguilar, Harold Mark!” sabi ng propesor nila Harold.

“Rold! Gising!” tapik ni MArtin kay Harold. “Attendance na si Sir!” sabi pa nito.

“Present Sir!” sagot ni Gabby. “Corny naman! May roll call pa! I hate this part, attendance! And Harold Mark Aguilar pala ang pangalan ng mokong na iyon!” sabi ng diwa ni Gabby.

“Masungkal, Emartinio!” tawag sabi pa ng propesor.

“Present Sir!” sagot ni Martin.

“So, Emartinio Masungkal pala ang pangalan ni Maritn.” natatawang wika ni Harold sa sarili.

Pagkatapos ng klase –

“Don’t be surprised class to receive your last grade from me today, though we still have two more weeks in the university calendar but I guess five of you were running as cum laude. As expected, these five got a 1.25 grade, three got 1.75 and the remaining ten got 2.25 to 2.75.” pagbabalita pa ng propesor nila. “Harold Mark Aguilar, Simeon Inclino, Mark Francis Macatongtong, Emartinio Masungkal and Al Farwane Kate Rodriguez, congratulations and you excel in my class.” pagwawakas ng propesor saka iniabot kay Harold ang lahat ng classcard.

“Matalino pala si Harold!” komento ni Gabby habang inabot ang classcard.

“I told you, sana nag-file ka talaga ng honors nung nag-apply tayo sa graduation!” sabi ni Martin kay Harold.

“Hindi ba ako nag-file?” biglang napa-isip na tanong ni Gabby. “What’s in between Harold and Martin?”

“Hindi! Kasi sabi mo hindi na ako qualified kaya hindi ka na lang mag-apply.” sagot ni Martin. “Hoy Harold, wala ka na naman ba sa sarili mong katinuan?” pang-aasar ni Martin. “Your transcendental being, nawawala na naman!” komento pa ni Martin.

“Sorry ah.” sagot ni Gabby.

Lunchtime –

“What kind of place is this?”? tanong ni Gabby kay Sean.

“Anung arte yan ha?” nahihiwagaang tanong ni Sean kay Harold.

“So cheap, so…” sagot ni Gabby saka pinahid ng daliri ang isang mesa. “hay!” napabuntong-hininga pa niyag sabi. “This is not conducive for eating Sean! Look, tables are messy, there are so many flies and insects. This is not well-ventilated and I cannot eat in this kind of place.” reklamo ni Harold.

“You’re kidding right?” sabi ni Sean. “Lagi naman tayong dito kumakain ah.” sabi pa ng binata.

“I lost my appetite, kayo na lang ang kumain!” reklamo ulit ni Gabby saka lumakad palayo.

“Hayaan mo na si Harold!” pigil ni Kenneth kay Sean nang makitang hahabulin nito si Harold.

Kinagabihan –

“Anung ginagawa mo dito?” tanong ni Harold na nasa katawan ni Gabby kay Gabby na nasa katawan niya.

“Bahay ko ito di ba?” balik na tanong ni Gabby kay Harold.

“Oo, alam ko!” sagot ni Harold.

“So, I have my rights to sleep here!” sagot ni Gabby. “Prepare me a dinner!” utos pa ni Gabby kay Harold.

“Remember, nasa katawan kita and you should live the life I have.” sagot ni Harold kay Gabby.

“But I am the real Gabby and not you! You may have my body but not my consciousness, identity and right!” sagot ni Gabby.

“You have the consciousness but not the rights and identity!” sagot ni Harold. “Remember, rights and identity were part of your physical existence and since this is our situation, meaning I have the rights and identity belonging to you. Besides sinung maniniwala na ikaw si Gabby at ako si Harold kung ang nakikita nila ako si Gabby at ikaw si Harold.” dugtong pa ni Harold.

“Okay! Fine!” sagot ni Gabby. “But the fact that we know our situation, I have all the rights and identity of Gabby and inuutusan kita, prepare me dinner.” utos pa ni Gabby. “Pero kung ayos lang sa’yo I will make a new identity for Harold kung talagang feeling mo ikaw si Gabby.” pananakot pa ni Gabby.

“Okay! Sige! Ipagluluto na kita, basta maintain Harold’s identity and personality.” sabi pa ni Harold.

Habang kumakain –

“You’re good at cooking.” komento ni Gabby.

“Simula kasi ng mamatay si nanay ako na ang nagluluto para sa amin ni tatay. Eight pa lang ata ako nun nung mag-start akong magluto. Magaling kasing cook si nanay at tatay so, parang inherited ko na.” sagot ni Harold.

“Sorry to hear that. Wala ka na palang nanay. Ang tatay mo?” tanong pa ulit ni Gabby.

“Si tatay? Five years na siyang patay.” sagot ni Harold.

“Sorry ulit!” paumanhin ni Gabby.

“Ayos lang iyon!” pilit ang ngiting sagot ni Harold.

“Sino ang kasama mo sa probinsya?” tanong ni Gabby.

“Wala! Kaya nga ayokong umuuwi sa amin kasi ako lang mag-isa sa bahay.” sagot ni Harold.

“Eh paano ka nabubuhay? I mean, source of income mo?” tanong ulit ni Gabby. “Ilang araw na ako sa katawan mo pero wala pa naman akong pinapasukang trabaho?” tanong ulit ni Gabby.

“Ah, freelance ghost writer kasi ako, tapos contributor din ako sa isang glossy magazine. Kasama ko si Martin, siya naman editor. Si Francis naman ang nagpasok sa amin dun.” nakangiting sagot ni Harold. “Saka si tatay, may naiwang business and lupa kaya na-uutilize ko din iyon para naman mabuhay ako.” sagot ni Harold. “High school pa lang ako isa na akong ulilang walang kahit isang kamag-anak na kilala at binubuhay mag-isa ang sarili. Maswerte na lang at may iniwang mana sa akin.” paglalahad pa ni Harold.

“Ano nga pala ang koneksyon mo kay Martin?” tanong ni Gabby kay Harold.

“Best friend ko si Martin kaya please lang huwag mong wawalanghiyain iyon!” sagot ni Harold.

“As you wish!” nakangising sagot ni Gabby.

“Huwag mong gagalawin iyon! Lagot ka sa akin sa oras lang na malaman kong winalanghiya mo si Martin.” pagbabanta pa ni Harold.

“Oo nga po!” sagot ni Gabby. “Don’t you have any questions to ask?” tanong pa nito.

“Business?” balik na tanong ni Harold.

“Nope! Something personal.” sagot ni Gabby.

“Hindi naman ako interesado sa buhay mo at sa iyo so what’s the reason of asking you questions.” tugon ni Harold.

“Hay! Kahit ano!” sagot ni Gabby.

“Aha!” waring may naalalang pahayag ni Harold. “Why are you using Fabregas?” tanong nang binata. “Di ba, ang mama mo ang Fabregas? Ano ang surname nang Papa mo?” kabuntot na tanong ni Harold.

“It’s a long story!” sagot ni Gabby.

“Naguguluhan lang ako kaya kwento mo na.” pamimilit ni Harold.

“Akala ko ba hindi ka interesado sa kwento ko?” pang-aasar ni Gabby kay Harold.

“Kasi hindi ko lang ma-imagine na hindi ko kilala ang papa mo. Paano kung may magtanong?” tanong pa ni Harold.

“It’s a very long story.” tugon ni Gabby saka tumayo.

“Gaano kahaba? Short cut mo.” tuloy na pamimilit ni Harold.

“Kahit i-short cut ko o i-summary pa, mahaba talaga.” tugon ni Gabby na medyo naaasar na sa kakulitan ni Harold.

“I will listen! Ilang oras ba? Isa? Dalawa?” tanong ulit ni Harold na tipong sinasadya na ang pang-aasar dahil nangingisi pa ito.

“Hay!” napabuntong-hiningang turan ni Gabby. “Makulit ka din!” komento pa nito.

“Ikaw may sabing tanungin kita tapos maaasar ka? Pikon ka pala eh!” sabi ni Harold. “Ang galing mong mang-asar eh pikones malditos ka pala.” kantyaw pa nito.

“Hindi ako pikon!” kontra ni Gabby.

“Ikwento mo na iyong tanong ko.” pahayag ni Harold.

“Okay!” sagot ni Gabby. “I am using my mother’s surname kasi galing ako sa broken family.” simula ng kwento ni Gabby.

“So? Anung connection nang pagiging broken family mo sa surname mo?” tanong ni Harold.

“My mother married my father for business purposes. Feeling ko nga bato si mama kasi she never loved a man before she met my father, laging sunud kay lolo at sa gusto ni lolo nakabatay ang buhay niya. Lolo wanted my mother to marry my father kaya ayun, nagpakasal sila, then when she’s starting to fall in love sa papa ko, my father realized that he loves another woman. Duon nagsimula ang problema, laging nag-aaway until my father decided to leave my mom. Duon na din nagsimula ang downfall ng mga kumpanya ni lolo, malaki kasi ang naging lugi. Sa galit ni mama kay papa, she decided na papalitan ako ng surname, wala naman akong karapatang tumutol dahil I was fifteen that time, si lolo isinumpa din ang pamilya ni papa kay hindi ko na nakita pa si papa ulit, balita ko nga he flew to Europe kasi isinumpa din siya ng pamilya niya sa ginawa niyang pag-iwan kay mama. Duon nagsimulang isumpa ni mama ang salitang pagmamahal. Kaya nga I understand why she acts such way.” kwento ni Gabby na pilit pinipigil ang emosyon.

“Akala ko ba mahaba?” tanong ni Harold. “Fifteen minutes ka lang nagkwento ah.” pang-aasar pa ni Harold. “Alam mo, ganyan talaga ang buhay, hindi porke’t mayaman ka, iiwanan ka na ng problema.” dugtong pa ni Harold.

“Matulog na nga tayo!” suhestiyon ni Gabby.

“Kanina ko pa gustong gawin iyan.” sagot ni Harold.

Naunang humiga si Harold at ilang sandali pa ay tinabihan na siya ni Gabby. Walang pagdadalawang-isip na niyakap ni Gabby si Harold.

“Oh!” biglang reaksyon ni Harold.

“Pwede ba Harold! I just want to know what’s the feeling of embracing myself. I want to feel what others feel pag yakap nila ako.” sagot ni Gabby.

“Ang yabang talaga!” sagot ni Harold habang pumipiglas. “May topak ka talaga!” komento pa nito.

“Pwede ba?” sarkastikong tanong ni Gabby. “Just imagine that you’re embracing yourself too! Huwag ka ng maarte!” matigas na wika pa din ni Gabby na lalong hinigpitan ang yakap kay Harold.

“Hay!” sagot ni Harold. “Umayos ka nga topak!” sabi pa ng binata.

Hindi pa man lumilipas ang ilang sandali at hinalikan ni Gabby si Harold. Biglang huminto ang mundo ni Harold sa halik na iyon ni Gabby. Pakiramdam niya ay tinupok ng halik na iyon ang isang damdaming nais na sanang kumawala at naghihiyaw para magsisigaw. Maalab, mainit, masarap, isang halik na nagpabago sa nararamdaman niya.

“I just want to feel my lips! Kaya huwag mong isiping lust ang reason kung bakit ko ginawa iyon. Pure and romantic pa din ang pagtingin ko sa’yo!” simpatikong turan ni Gabby saka lalong inilapit sa kanya si Harold.

Napipi si Harold at hindi niya alam kung ano ang sasabihin.

“Tulog na tayo!” sabi ulit ni Gabby saka ipinikit ang mga mata.

“Bakit ba affected ako ng halik niya? I’m confused! Sobra! Mahal ko na ba talaga itong tao na kaharap ko? Is there any possibility na magkatotoo ang happy ending sa pagitan namin? This can’t be! Hindi pwede! Ayoko sa nararamdaman ko! Mali! Hindi tama! Katarantaduhan! Kalokohan! Kagaguhan! Kabaliwan! Insanity, yeah, love can drive anyone crazy, pero bakit naman ako tinamaan sa maling tao? Sa isang tao na hindi naman ako maiintindihan kahit kailan! Bakit ba siya pa ang may kakayahan to drive me to insanity? Why? I admit, bakla ako and I wont deny it and tanggap ko nang bakla ako, pero sa dinami-dami ng lalaki sa isang uri pa niya! Sa isang Cinderella story na in real life walang happy ending. Sa isang fairytale na tragic. I don’t know how to be in his world or does his world ready for me? Sa isang iglap lang pwedeng tsugi na ang love story namin but, all the shitness in this world, very ironical! I can’t and will never will!” bulong ng di mapanatag na diwa ni Harold. “Heaven! Please show me the light! I need your divine illumination!” pakiusap pa nito sa langit.

Samantalang si Gabby –

“Now that you’re in my arms, I have nothing else to ask

But to love me tenderly behind the shadows passed in blast

I can make you feel my love in this crazy sheet of untold sleet

To last resort that no one can take you away in the speed of bleat.” saad naman ng diwa ni Gabby habang yakap si Harold.

“Hay Harold! Kahit na yakap kita, still, I can feel the loneliness in my heart. When will you realize that you and I were meant to be? I do have all the richness in this world, but to have you is that precious and so hard to have. Para kang isang wild boar na kasing liit ng guinea pig. I can hunt you para makuha ko pero you’re so cute that my conscience cannot attain hurting you.” bulong pa din ni Gabby sa sarili.

“Strictly, you are no one

And you can’t be anyone

You will never be someone

For my heart you’re the only one.” nakangiting sabi ng diwa ni Gabby.

Kinaumagahan –

“Good morning Sir Gabby!” nakangiting bati ni Joel kay Harold.

“Good Morning Joel and Nick!” ganting bati ni Harold kay Joel.

“Why are you greeting them? You’re the boss and you should not be doing that!” sabi ni Gabby.

“Ihahatid na muna natin si Harold saka tayo pupuntang office.” tila walang narinig n autos ni Harold.

“Hay!” napabuntong-hiningang reaksyon ni Gabby. “How will they obey you if you’re too kind with them?” pamimilit ni Gabby. “You suppose to be very strict!” patigas na saad pa din ni Gabby.

“Just ignore this crazy man!” sabi pa ni Harold.

Lalong naguluhan sina Nick at Joel sa pagbabago ni Gabby at ngayon naman ay ni Harold.

“Hey Gabby! That’s not the kind of personality you have! You should act like Gabby!” madiing utos ni Gabby kay Harold.

“May hang-over lang itong si Harold. Pero mabait din naman itong lokong ito, may topak lang talaga ngayon!” paliwanag ni Harold nang makita ang punung-puno ng pagtatakang mga mata nila Joel at Nick.

Katanghalian –

“Sir Gabby!” katok ni Joel saka binuksan ang pinto ng boss.

“Ano iyon Joel?” tanong ni Harold kay Joel.

“May dapat po kayong pirmahan.” sagot ni Joel. “This is about sa deal sa lupa sa Pulilan.”

“Patay!” mahinang usal ni Harold. “Hindi ko pa nga pala nasasabi iyong sa lupa sa Pulilan.” sabi ni Harold sa sarili.

“I’ll read this later.” nakangiting tugon pa ni Harold.

“Nice song Sir!” bati pa ni Joel sa boss habang nakikinig sa pinapatugtog ni Harold. “Dati Sir ayaw ninyo ng maingay sa office, kahit music ayaw din ninyo.” sabi pa ng binata.

“Dito ko nahanap

Ang hanap ko na buhay

Dito nadalumat

Ang kabuluha’t saysay

Na pinatitining

At pinatitibay

Dinidilig, pinapanday

Ng pag-ibig na di mamamatay

Buhay kong kaisa-isa

Tanging kayamanan

Magmula nang makasama ka

Naging makasaysayan

Ang iyong mga anak

Laging patnubayan

Tungo sa paglaya mong ganap

O sinisintang bayan

Sa lupang sagana

Aba ang karamihan

Kung kaya kasama

Ng buong sambayanan

Sa digmang payapa

At digmang digmaan

Ilulunsad, iluluwal

Ang maunlad na bayang maydangal”

(Sinisintang Bayan, Gary Granada)

“It was from Harold!” sabi pa ni Harold. “Pinatugtog niya kasi kagabi and nagustuhan ko naman.” paliwanag pa ni Harold.

“Sige Sir! Labas na po ako!” paalam pa ni Joel.

“Okay!” nakangiting tugon ni Harold.

Samantalang si Gabby –

“Sean, let’s talk.” anyaya ni Gabby kay Sean.

“Ano naman iyon Harold?” medyo asar nang tugon ni Sean kay Harold. “Magrereklamo ka na naman ba?” tanong pa nito.

“So, I’m sorry for what I’ve done these few days. I just want to know one thing.” tanong ulit ni Gabby.

“Ano naman iyon?” tanong ni Sean.

“Have you ever been fall in love?” tanong ni Gabby. “I’m quite interested about your love life.” dugtong pa nito. Gusto talaga ni Gabby na makasigurado kung may gusto si Sean kay Harold dahil napansin nito na lumulungkot ang mga mata ni Sean sa bawat araw at nagiging apektado din ang binata sa pagiging iba ni Harold na siya naman talaga. Sa pakiwari din kasi niya ay iba ang dahilan ni Sean kung bakit laging ipinagtatanggol siya ni Sean sa tuwing may kakaiba siyang gagawin, gawaing hindi ginagawa ng totoong Harold.

“Oo naman! Siguro three times na din. Iyong dalawa natuloy sa relationship pero iyong pangatlo, going nowhere.” sagot ni Sean.

“Hmm! Okay!” maikling tugon ni Gabby.

“Di ba alam mo naman iyong kwento ko? Bakit itinatanong?” saad ni Sean. “Kung hindi ko lang nakikita ang mukha ni Harold sa’yo or kung may kakambal man si Harold, talagang sigurado akong hindi ka si Harold.” sabi pa ulit ng binata.

“Medyo ni-rerefresh ko kasi, alam mo na I want to know you more, kasi feeling ko these past days medyo nawawala ako sa sarili.” nakangiting tugon ni Gabby na pilit pinapa-sweet ang dating para maging kumbinsidong siya si Harold.

“That’s what I’ve missed!” nakangiting turan ni Sean saka inakbayan si Harold. “Tagal ko na ding hindi nakikita na ngumungiti ka.” saad pa nito. “Akala ko talaga mawawala na ang masayahin, mabait at matinong kausap na Harold.” dugtong pa nito.

“Iyong sa ngayon, bakit hindi pa natutuloy sa relasyon? Bakit kayo nagkahiwalay nung mga nauna?” curious na tanong ni Gabby.

“I feel the emptiness, iyong tipong kahit magkasama na kami, parang wala pa din iyong presence niya. I can say love really goes out and the only connection na nagbind sa inyo is iyong panghihinayang sa mga araw na pinagsamahan. Pero kahit na, darating din ang araw na kahit anung ingat, if you’re not meant to be magkakahiwalay kayo.” sagot ni Sean. “Iyong sa bago, alam ko kasing siya na iyong hinihintay kong bubuo ng kulang sa puso ko, kaso takot ako na siya na mismo iyong tumanggi na tulungan ako, natatakot din akong hindi pala kami pareho nang nararamdaman. Natatakot akong sa bandang huli, kung kailan okay na, saka naman siya biglang kuhanin ng iba.” sabi pa ni Sean na hindi magawang tumingin sa mga mata ni Harold.

“I sympathize!” tugon ni Gabby na medyo nabibigyan na ng linaw lahat ng tanong niya. “Had you tried telling this person?” tanong ni Gabby kay Sean.

“Hindi pa din! Alam mo iyong feeling na wala pa man, naduduwag ka na? Sa ngayon hanggang tingin lang ako, hanggang ngiti. Hindi ko nga din alam kung ano ang nararamdaman niya eh.” sagot ni Sean.

“How can your questions be answered if your afraid of telling this person what you feel?” tanong ni Gabby.

“It’s not important at all! May iba siyang focus at ako man, iba din ang focus ko. Besides, malamang sa oo, maka-apekto ako sa buhay ng iba ko pang mga kasamahan. Natatakot lang akong malamatan ang samahan natin sa partido at alam kong ayaw niyang malamatan iyon.” sagot ni Sean na napabuntong-hininga.

“Who is that lucky one?” tanong ni Gabby kay Sean na nakatanaw sa malayo.

“Ako na lang ang nakakaalam nun!” nakangising sagot ni Sean saka tumayo.

“Hoy!” pigil ni Gabby kay Sean. “Naturingang buddy tayo pero ayaw mong sabihin!” sabi pa nito.

“Read between the lines buddy! Huwag ka lang maging manhid!” sagot ni Sean.

“Now I’m sure!” sabi ni Gabby sa sarili. “With your expressions, actions and your story, I’m sure it is Harold!” saad pa ni Gabby sa sarili.

Sinundo ni Harold si Gabby sa dorm dahil nga sa usapang duon na matutulog si Gabby kasama niya. Pagkadating sa bahay ay nagulat na lang sila nang salubungin sila ng mama ni Gabby –

“What are you doing here ma?” tanong ni Gabby sa ina.

“Ma?” nagtatakang tanong ng mama ni Gabby. “At bakit ka nakiki-mama?” tanong pa nito.

“Sorry madam!” paumanhin ni Gabby nang maalalang nasa katawan nga pala siya ni Harold.

“And you Gabby! Sa dinami-dami ng babae na may class, socialite, at may magandang background, bakit sa isang hampas-lupang lalaki ka pa nakikisama?” galit na pangaral ng matanda sa anak.

“Ma!” awat sana ni Harold na nasa katawan ni Gabby.

“No! I wont stop!” sabi pa ng mama ni Gabby. “I wont hangga’t hindi mo pinapaalis iyang pulibing iyan sa bahay mo!” madiing utos pa nito.

“Ma! Hindi mo pwedeng paalisin dito si Harold.” sagot ni Harold.

“At bakit? Seryoso ka bang talaga d’yan sa hampas-lupa na iyan?” tanong ng ina ni Gabby. “Pera mo lang ang gusto n’yan! Ang mga taong katulad niya, manggagamit ng ibang tao para makaangat sa buhay!” sabi pa ng ina. “Malaking kahihiyanan na sa pamilya Gabby ang pagiging silahis mo kung silahis ka man! Pero sana huwag mo ang dagdagan pa, huwag mo nang sayangin pa ang natitirang dignidad na mayroon ka! Layuan mo na iyang pobreng mahirap na manggagamit na iyan! Bigyan mo kami ng kahihiyan!” sabi pa ng ginang.

“Ma! Hindi ganuong tao si Harold! Mabuting tao at may prinsipyo! Hindi siya tulad ng iniisip ninyo!” kontra ni Harold na nasa katawan pa din ni Gabby.

“Kung may prinsipyo, sana alam niyang wala siyang lugar sa mundo natin! Sana alam niyang hindi siya kayang tanggapin ng mundo natin! Sana alam niyang ang kagayan niyang hampas-lupa ay walang lugar sa mundo natin!” giit ng matanda.

“Pero ma! Mali ang…” katwiran sana ulit ni Harold.

“Tama na Gabby! Your mother is right and you cannot change her ideas that quick! She does not understand how love works and what the meaning of love is. I’m sure, she marries your father for the sake of business, kasi sa mundo ninyong mayayaman, marriage is a sacred investment. Marriage is simply to extend property, business matters most; love is equivalent to assets and mas mayaman mas malaking asset ang makukuha. Mas mayaman, mas malaking investment. Your argument about love is invalid dahil iba kayo ng definition.” sagot ni Gabby na nasa katawan ni Harold.

Isang malutong na sampal ang binigay ng ina ni Gabby kay Gabby na nasa katawan ni Harold.

“Wala kang alam! Isa ka lang latak ng lipunan! Isang baklang kaladkarin!” sabi pa ng nanggigigil na ginang. “Layuan mo na ang anak ko kung ayaw mong sirain ko ang buhay mo!” banta pa nito.

“Wala ka bang ibang alam kung hindi manira ng buhay ng ibang tao?” tanong ng tunay na Gabby sa ina.

“Harold!” awat ni Harold kay Gabby.

“She’s right Harold! Sige, babalik na ako sa dorm ko! Sa dorm ng mga dukha, mahihirap at hampas-lupa!” sabi pa nito saka tumalikod.

Pagkaalis ni Gabby –

“Ikaw naman!” sabi ulit ng ginang. “Magtira ka naman ng kaunting kahihiyan sa pamilya natin! Pakalalaki ka naman! Ano na lang ang magiging reaksyon ng lolo mo pag nalaman niyang bakla ka? He’s not happy in heaven for sure! Huwag mo naman gawing kahiya-hiya ang pamilya natin dahil sa desisyon mo!” sabi pa ng ina.

“What’s with being gay? It’s not a big deal! Being gay is being myself! Being gay is being my own reflection, I don’t want to pretend to be someone whom you’re trying me to be. I cannot change myself just for your sake. I have my own will, my freedom, my consciousness, my life. It’s my choice and please, being gay doesn’t affect my performance as a businessman.” paliwanag ni Harold sa ina ni Gabby. “Anung gusto ninyong mangyari? Mag-role playing tayo na gaganap ako sa gusto ninyo sa akin? Aarte ako sa buong buhay ko? I’m not good in acting, and it means I will fail. I’m not created just to be your lazy puppet! I’m drawn up to this world not to be a puppet for others’ eyes, for their entertainment by playing the character I’m not. This is not imperfection but my struggle to be semi-perfect in ways I know.” sagot ni Harold. “I’m not sure kung ganito ako sa inyo dati pa, pero please try to understand my situation.” sagot pa nito.

“Gabby!” naluluhang sabi ng ginang. “I can’t imagine your doing this.” sabi pa nito.

“With regards to Harold…” putol na sabi ng binata saka kumuha ng isang malalim na hininga, “matatapos din ito! Huwag kang lang pong mainip, malapit na, konting panahon lang.” pagwawakas pa ni Harold saka umakyat sa taas ng bahay ni Gabby.

May mga pigil na luha sa mga mata ng binata. May isang damdamin ang kumikirot sa kanya, sakit at hirap na maaring makuha ng isang taong nasaktan at bigo, sakit na higit pa sa maari niyang makuha sa pukpok at palo ng mga pulis sa rally.

“Na-experience kaya ni Cinderella itong nangyayari sa akin? I bet hindi! Letseng Cinderella! Mahilig magpaasa na basta true love pwedeng magkatotoo, laging may happy ending. Does she know about classes in the society? Letse s’ya! Paasa!” ngitngit ng loob ni Harold. “Harold dear! You must now learn your lesson, Gabby and you together is really impossible. Wake up, dapat mapabilis na ang pagbalik sa dati para matuldukan na ang nararamdaman ko para sa’yo.” sabi pa ulit ng diwa ni Harold.

Diretso si Harold sa may veranda ng kwarto ni Gabby at duon niya nakita ang ina ng binata na paalis na.

“Bakla! What’s wrong being gay? I’m just being myself kasi ayokong magpanggap na straight kung hindi naman totoo. Mahirap piliting maging lalaki kung ang puso mo ay tumitibok para sa same sex. Kung pwede lang sanang alisin ang puso, then go kaya kong maging lalaki! Straight na straight! But heart is essential for living and removal of heart means death. Love and heart can be equated, therefore, removal of love means death. Death in a sense that ending what is oaght to be, the death of man’s freedom and expression of his desires and emotions. Being someone is typically the death of the nature of man. Pretending that I’m straight will mean death of my sexuality. I am free and being a gay, homo or bisexual is an expression of freedom.” bulong nang mapangahas na puso ni Harold.

Samantalang si Gabby, pagkabalik sa dorm ni Harold ay hindi na nakuhang mag-inarte dahil laman padin ng utak niya ang mga sinabi niya sa ina at sinabi ng ina sa kanya. Masakit, masakit na masakit ang lahat ng narinig niya mula sa ina, sa mababang pagtingin nit okay Harold at sa katotohanang sinabi sa kanya.

“I’m sure I love you, and I know I can stand strong

I doubt, if I can still be your prince this time so wrong

I realized that love is nothing if we cannot hold on.

I must face the reality of bridging the world I don’t own.” linyang naglalaro sa isip ni Gabby. Kinuha niya ang cellphone at saka tiningnan ang picture ni Harold.

“Harold, you give me reasons to continue

Fighting this stumbling irony of desperation

I know the winds will guide me to I don’t know

I’m sure it will lead me to where you stand below.” isang linya nang nagpapahayag ng pagbabalik ng pag-asa mula kay Gabby.

“Harold! I know, I can take all the pain, can carry all the troubles and every burden for the promise of you to be mine.” sabi ng diwa ni Gabby saka ipinikit ang mga mata.