The Best Thing I Ever Had - (Part 5) I love The Way You Lie

Note: Eto na po ang part 5 of The Best Thing I Ever Had. Thank you po sa lahat ng nagbabasa ng story na ito. Maraming maraming salamat po :)

------------------------------------------------

"Anung nangyari sa'yo? Bakit ka biglang nawala? Nag-alala ko sa'yo. Tinatawagan kita, tine-text pero hindi mo naman sinasagot. Ano bang problema mo?!" ang sabi ni Kuya Van. Bakas sa kanyang mukha ang matinding pag-aalala.

Hindi ko pinansin ang kanyang sinabi at dali dali kong kinuha ang aking cellphone. Tiningnan ko ang date.

Teka, eto yung date kahapon ah. So ibig sabihin. ibig sabihin...

Tamaaaaa!

Tama ka jan! wala pa nga akong sinasabi eh. May tama ka talaga!

Che! Whatever!

Anyway..So ang nangyare kanina, paniginip lang?.Gosh. Pang-best actress ang drama ko kanina tapos panaginip lang pala? Kainis naman! Sayang effort ko! 

Gaga! Best actress ka jan? Supporting ka lang dahil akin ang korona. haha.

Nakatitig lang ako sa cellphone ko nang tapikin ni kuya Van ang balikat ko. "Huy! Tinatanong kita. Ano bang nangyayare sa'yo? O, umiyak ka ba? Sino nang-away sa'yo? Sabihin mo bubugbugin ko!" sabi niya.

Wow! Knight in shining armor ang drama! Kainggit ka teh!

"A-a.e-e." ang pautal kong salita.

A-E-I-O-U. Irecite mo na kaya ang buong alphabet! 

"W-wala. wag mo kong intindihin.okay lang ako." ang palusot ko.

Palusot.com

Shhh! Shut up!

"Weh? Sige na bunso, sabihin mo na kay kuya kung anong problema." inupo niya ako sa kama at inakbayan at nilalambing-lambing.

"Oo nga po. okay lang ako."

"Eh bakit namamaga yang mga mata mo?" tanong niya.

Nako patay. anong sasabihin ko? Isip Av.Isip!

Hahaha Tigok ka na jan. Tingnan natin kung paano mo lulusutan yan.

"Ahh eto? Kasi..Uhmm..nanood kasi ako ng movie.eh nakakaiyak kasi.kaya ayan naiyak ako.alam mo naman po ako, mababaw ang luha, iyakin..hehe" palusot ko ulet.

"Ohh.okay sige.basta pag may nang-away sa'yo o nagpaiyak sa'yo sabihin mo lang sakin at bubugbugin yan ni kuya. okay bunso?" sabi niya. Mukha namang naniwala siya. Ewan ko ba, basta pag may sinabi ako sa kanya, maniniwala siya.

Aba, mukang nalusutan mo yan ah. I have to say, magaling ka talaga.

Eh ikaw lang naman ang walang bilib sakin eh. Nakakuha kaya ako ng degree sa course ko.

Anung course naman yan?

Bachelor of Science and Kasinungalingan Major in Palusotan.

Okay na lang.

Hay nako. Inggit ka lang kasi ikaw walang degree sa college!

Hoy ano ka! hindi totoo yan!

Na wala kang degree?

Hinde! Hindi ako nag-college. Gaga!

Anyway. Back to the real world.

"Kamusta naman ang naging date niyo ng girlfriend mo?" siyempre kahit masakit, gusto ko ring malaman kung nag-enjoy ba siya. Okay na na may masaya sa aming dalawa.

Chaka! Plastic mo teh! Tupperwear?

Gaga!

"Ah okay naman. Gusto ka nga daw niyang makilala at makakwentuhan tapos bigla ka naman nawala. Bakit ka nga pala nawala?" ang curious na tanung niya.

"Ah eh.uhmm. Nagtext kasi si mama sa akin. Umuwi daw ako kasi kailangan niya ng tulong ko. Kaya ayun." palusot ko ulet.

"Ahh ganun ba. Eh bakit hindi ka man lang nagpaalam sakin? nag-aalala kaya ako sa'yo."

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Hinawakan kasi niya ang kamay ko.

Grabeh!

Maghunos-dili ka! Ang landi mo teh!

Shocks, hindi ako makapag-isip ng palusot. Umisip ka Av dali! baka mabuko ka!

"Ah eh. Ayaw ko na rin kasi kayong istorbohin sa date niyo. Besides, ayoko rin namang mag-stay kasi date niyo yun. ano ko? Chaperone mo?" palusot ko ulit.

Tumawa siya."Okay." sagot niya.

Phew! Buti na lang nakalusot ulit!

Grabeh teh! Isa kang makasalanang nilalang! Paparusahan ka ni Lord!

Tumigil ka nga jan! I only do this on emergencies.

So emergency tawag mo dito?

Oo, emergency to na baka mag-end ang life ko pag nalaman niya ang totoo. Kaya tumahimik ka na jan kung ayaw mong ikaw ang parusahan ko.

Hindi na sumagot ang boses sa utak ko.

sakto namang tumugtog ang song na to:

Grabeh naman parang kinokonsensya naman ako nito. haay.

Nakaakbay parin siya sa akin ng may kumatok sa pinto.

"Anak, may ginagawa ka ba?" tanong ni mama.

"Wala naman po ma, bakit po?" tumayo ako at naglakad papunta sa kanya.

"Pwede ka bang bumili ng catsup sa grocery? Day-off kasi ni manang.Pwede bang ikaw na bumili anak?" tanong ni mommy.

"O sige po mommy."

"Mag-pasama ka na jan sa Kuya Van mo." dagdag pa niya,

"Sige po tita,." sagot naman ni Kuya Van.

Naghilamos ako. Siyempre para fresh. haha. Pagkatapos, kinuha ko ang wallet at cellphone ko at bumaba na kami ni kuya at lumabas ng bahay.

Walking distance lang ang grocery kaya mabilis lang namin ito narating.

"Uhhm kuya, pede ikaw na maghanap kung nasaan yung catsup? May titignan lang ako dito." sabi ko kay kuya Van.

"Ok sige, hanapin na lang kita mamaya." sabi niya.

Naghiwalay kami. Pumunta siya sa aisle kung saan nanduon ang mga condiments. Ako naman ay pumunta sa corner kung saan nanduon ang ice cream. 

Ice cream? depressed ka teh?

Hinde! na-s-stress lang ako! na-s-stress ako sa'yo!

kaloka!

Anyway, so ayun nga, nagpunta ko sa freezer thingy, kung anu mang tawag dun, para kumuha ng ice cream. Naghahanap ako ng strawberry flavor dahil iyon ang paborito ko. Pinili ko yung medyo malaki ang size, para if ever na gusto din ni kuya Van, share kami. Pagkatapos kong makakuha ng ice cream, pupunta na sana ako kay kuya Van nang bigla naman akong nadulas.

"Ay Sh*t!" sigaw ko.

Nagulat ako nung may nakasapo sa akin. Ineexpect ko pa naman na tatama ako sa sahig para maalog ang utak ko. Baka sakaling magbago takbo ng isip ko at matutunang hindi kami pwede ni kuya Van kapad naalog ang utak ko.

Anyway,. Tiningnan ko kung sino ang nakasapo sa akin.

Totoo ba to? Siya ba talaga to? Hindi ako pwedeng magkamali. Siya nga! Si Ram!

Grabeh! bagong papa?!

------------------------------------------------------------------------

Until the next episode,

Av. :)

귀여운 커피 프린스  :)