Chapter 5: Ang Kuya Kung Crush ng Bayan

By: Mikejuha
email: getmybox@hotmail.com
fb: getmybox@yahoo.com
---------------------------------------------------------------------------

“Shittttt! Bakit ba ako nagkakaganito!” Sigaw ko sa sarili sa hindi maipaliwanag na matinding lungkot at bahid na selos. Ewan ko ba, di ko talaga lubos na maintindihan ang naramdaman. Nalilito, nagagalit na naaawa sa sarili… ewan. At maraming katanungan ang bumabagabag sa isip, “Bakit ako nalulungkot na hindi ko nakasama sa pagtulog si Kuya Rom? Bakit ako nagseselos na kasama niya ang girlfriend niya? Bakit ko siya hinahanap-hanap? Bakit siya ang laman ng isip ko sa mga oras na iyon?”

At dahil sa sobrang lungkot na naramdaman, itinakip ko na lang ang kumot sa buo kong katawan upang di mahalata ang pag-iiyak ko.

“Hoy, Jason! Anong ginagawa mo d’yan!” Nagulat na lang ako noong sabay sa tanong na iyon, may tumampal sa may bandang tiyan ko. 

Dali-dali ngunit hindi ipinahalata na ipinahid ko ang kumot sa mga luha ko at nagkunyaring nagising sa pambulabog na iyon. “Arrggggh! Natutulog ang tao eh!” protesta ko at hinawi na ang kumot na nakatakip sa may ulo. Noong tiningnan ko kung sino iyon, mukha ni Paul Jake ang nakita ko, nakaupo sa tabi ko at binitiwan ang isang ngiting nakakaloko.

Si Paul Jake ay kasama namin sa team. Isa din siya sa pinakamagaling na spiker na hinahangaan ko sa team. Syempre matangkad sa height niyang 5’10. In fairness guwapo rin si Paul Jake bagamat medyo maitim ang balat nito ngunit makinis naman, lalo na ang mukha. Makapal at kulot ang buhok, may moustache pero inaahit, matangus ang ilong at ang mga mata ay mistulang nangungusap kapag tinitingnan ka. At malakas ang appeal. Iyon bang lalaking-lalaki kapag maglakad, pomorma, magsalita, at kumilos. Sa boses pa lang masasabi mong confident na confident sya sa sarili. Barako, astig. At dahil ako nga ang bunso at pinakamaliit sa team “Kuya” din ang tawag ko sa kanya.


“Natutulog ka? E, wala pang alas otso ng gabi? Bangag ka no?” Biro niya.

“Bangag ka d’yan! Napagod ako sa laro natin!” Ang padabog kong sabi, pahiwatig na nainis ako sa pang-iistorbo niya.

“Owwwwsss?” Sagot naman, hindi naniwala sa sinabi ko.

“Oo nga… Alis na, matutulog na ako!”

Ngunit hindi siya umalis. Bagkus may pakanta-kanta pa ito. “May alam ako, ngunit di ko sasabihin…” binitiwan ang isang pilyong ngiti habang ang hintuturong daliri ay iminuestrang hindi nga niya sasabihin ang alam niyang sikreto.

“Ahhh! Alis na d’yan kuya...” Pagdadabog ko na parang batang nagmamakaawa.

“H’wag ka na malungkot bunso. Kahit wala ang Kuya Rom mo, may Kuya Paul Jake ka naman. Lika, sama ka sa amin.” 

“Ha? Saan?”

Huling gabi na natin dito ngayon, di ba? Nagpaalam kami kay coach na gumala. Hindi tayo palaging nakakapunta dito kaya i-enjoy natin ang opportuniy. ”Pag explain niya. “Tara na, tayo ka na d’yan!”

“Tinatamad ako, Kuya…”

“Uyyy… alam kong hindi ka tinamad. Alam ko. Tara, sama ka. H’wag kang magmukmuk at huwag na huwag kang malungkot. Alam ko kung bakit ka nalungkot, OK lang iyan. Mag enjoy ka, nandito naman ako e.”

Medyo naintriga naman ako sa narinig sa sinabi niyang alam niya kung bakit ako nalungkot. Feeling ko, naintindihan niya ang naramdaman ko.

At sumama nga ako. Nag-bar kami. Syempre, di nawawala ang beer at babae. Ako naman, bahala na, kung ano ang kahinatnan sa lakad naming iyon. Ramdam ko ang saya at sobrang enjoyment ng grupo sa paglabas naming iyon. Tawanan, kantyawan, maingay… Ako naman, tahimik lang sa isang sulok, katabi ni Kuya Paul Jake. Kahit papaano, natuewa din ako dahil sobrang thoughtful si Kuya Jake at hindi ako iniwana. As in hindi talaga… 

Maya-maya, noong medyo nakainum na, isa-isang nagkawalaan ang mga kasama namin, may mga kanya-kanya na palang mga babae, sa kabilang table na puro din mga magkabarkada. Syempre, mga dayo kami doon at ang mga kateammates ko ay mga matatangkad at karamihan ay may hitsura din, kaya kinikilig din ang mga babaeng tagaroon. 

“Kuya, baka gusto mo ding maghanap ng makapartner mo, OK lang ako dito…” ang mungkahi ko. 

“Bakit ikaw, ayaw mo? Hayun, may isang babaeng tingin ng tingin sa iyo, o?” Sabi ni Kuya habang iniungos sa akin ang babae.

“A-ayaw ko Kuya. Solved na ako sa pag-iinum.” Ang matamlay kong sabi. “Baka ikaw, hayun o, yung babae na iyon, tingin din ng tingin sa iyo, ang ganda pa naman,mahaba pa ang buhok, matangkad din. Baka type mo din siya.” 

“Huwag na… Kung ayaw mo, e di, ayaw ko na rin. Ang babae, madali lang yan. Ako kaya ang nagdala sa iyo dito kaya di kita iiwanan.” Ang sagot naman niya.

Kaya, hanggang ganoon na lang kami, kwentuhan, inuman. At noong maramdaman kong nalasing na ako, nawala din ang hiya kong magtanong. “Kuya, bakit mo pala nasabi kanina na may alam ka ngunit di mo sasabihin? Anong ibig sabihin mo noon?”

Napangiti naman siya. Kitang-kita ko sa mga mata niya na tinablan na din siya ng kalasingan. “A… Wala iyon, biro ko lang sa iyo.”

“Di ako naniniwala. May laman iyong kanta mong iyon eh.” Pangungulit ko.

Nag-isip siya ng sandali. Tapus, tiningnan ako. “Promise, hindi ka magagalit?”

“Promise! Ano nga ba iyon?”

“Alam kong may ginawa kayong dalawa ni Romwel kagabi, sa ilalim ng inyong kumot” at binitiwan ang nakakalokong ngiti.

Pakiwari ko naman ay binuhusan ako ng malamig na tubig at biglang nawala ang kalasingan. “Wala ah! At kung mayroon man, ano naman iyon, aber?”

“Hahaha! Kailangan pa bang i-memorize yan?” Biro niya. “Hindi pa kaya ako tulog kagabi. At noong pinagmasdan ko ang kumot ninyo, gumagalaw ito at naririnig ko ang mga pigil ninyong ungol”

Hindi ako nakasagot. Parang hindi ako makakilos o makapagsalita sa sobrang hiya. 

“Pero naintindihan ko iyon, don’t worry. Hindi naman ako tsismoso, at wala akong pakialam sa ginagawa ng tao, kung saan ka o kayo maligaya, buhay ninyo iyan e. Minsan sa mga lalaki, nangyayari ang ganoong parang laro lang at parte ng pag-eexperimento. Pero, huwag na huwag kang padadala kung sakaling may emosyon na papasok at dumating ka sa puntong ang pakiramdam mo ay inaaalipin ka na…” pag explain niya. “Kasi, kapag feeling mo ay hinahanap-hanap mo na iyan, iba na yan, tol… Mahirap iyan.” dugtong niya.

“Anong ibig mong sabihin?”

“Lalaki ka. Lalaki din si Romwel. Babae ang hinahanap noon. At ang pangarap noon ay ang magkaroon ng pamilya, ng anak. At sigurado ako, ganoon din ang pangarap mo, di ba?”

“O-oo naman.”

“Kaya huwag mong payagan na magkakaroon ka ng ‘emotional attachment’.”

“Anong ibig mong sabihin?”

“Iyon bang papasok na ang emosyon mong masaktan kapag hindi mo siya nakita, magselos kapag may iba siyang mahal o kasama, magalit o maawa sa sarili dahil sa kanya, hahanap-hanapin ang mga ginagawa ninyong dalawa… Yang mga ganoon. Dahil kapag naramdaman mo na ang ganyan, ibig sabihin, you have fallen into the trap na.” 

“G-ganon ba Kuya?”

“Oo. I consider na lang kapag may nangyari, na parang naglaro lang kayo ng volleyball. May excitement, may saya, may pagod, may tawanan, may bonding. Iyon lang. At pagkatapus, wala na, tuloy ang buhay mo, ang mga targets mo, ang mga priority mo…”

“Tama si Kuya Paul Jake” ang sabi ko sa sarili. At pakiramdam ko ay nahimasmasan naman ako sa sinabi niya. Lalo akong bumilib sa talino niya. Ang sarap niyang magkuwento at napakalawak ng kanyang pag-iisip. “Pero kuya, ibig mong sabihin ay normal lang ang ginagawa naming iyon?”

“Hindi ako experto para magsabing normal o hindi normal iyan. Sabi nga ng isang batikang psychologist, wala daw purely 100% na masculine. Gaano man ka sanggano ang isang tao, may soft spot din ito, iyon bang feminine part na humahanga, tumitingala sa kapwa lalaki, although sa iba’t-ibang degree lang. At alam mo bang may halos 80% ng kalalakihan ay nakaranas ng ganyang experience, sa kapwa lalaki in one time or another sa buhay nila? At alam mo rin bang sa history ng mga societies, naging parte ang relasyong lalaki sa lalaki sa kanilang mga kultura?”

Napaisip ako. “Ganoon ba kuya? Kagaya ng aling kultura?”

“Ancient Greece, Rome, ang mga Celtics, sa Persia at marami pang ibang ancient countries. Tawag nila d’yan ay pederasty. Bagamat ang status ng pederasty ay nagbago over the course of history, at times ito ay kinukunsiderang ideal, at sa ibang panahon naman ay krimen o taboo ito. It’s part of their ‘coming of age’ ritual kumbaga. Ngunit kahit na taboo o naging krimen na ito sa ibang panahon at kultura, patuloy pa ring ginagawa ito ng patago. Kahit saan nand’yan ang lalaki sa lalaki na encounter. Kahit anong propesyon, name it. Sa Middle East halimbawa ngayon, bawal ito, pero maraming nangyayaring patago. Sa mga Western countries naman, nandyan ang mga gay rights at same-sex marriages.”

“Talaga, Kuya? Ang galing naman ng mga nalalaman mo.”

“Oo. At sabi pa doon sa nabasa ko, ang pederasty ay typically pangmadalian lang na parte sa buhay ng isang lalaki bilang ‘passing stage’ kung saan ang isang adolescent ay ‘beloved’ ng isang mas nakakatandang lalaki, who acts as a mentor. Mananatili siyang ganyan hanggang marating na rin niya ang tamang edad o ‘developmental threshold’ kung saan siya naman ang magkaroon ng isang mas batang ‘beloved’ para sa kanya. At alam mo bang naging common practice ito at a certain time o panahon sa mga sundalong Roman and Greek?”

Napa-“wow” talaga ako sa galing ng explanatios ni Kuya Paul Jake. “Bakit pala alam mo ang mga bagay na iyan kuya?” ang bigla kong naitanong.

“Naging research ko kasi iyan sa Sociology. Bunutan kasi ang topic at sa akin napunta iyan. Tawa ng tawa nga ako eh...”

“N-naniwala ka rin bang lahat ng lalaki ay may soft spot na sinasabi mo?”

“Hmmmm... Oo!”

Natuwa naman ako sa sagot na iyon ni Kuya Paul Jake. Kasi, ibig sabihin, mayroon pala talagang nakaintindi sa nangyari sa akin. At normal lang pala ang lahat.

Marami pa akong ibang bagay na nalaman kay Kuya Paul Jake sa gabing iyon. Nasabi ko tuloy na ang galing palang kausap niya, marami akong natututunan. Palibhasa, napakatalino niya. Academic scholar at palaging nasa top three ang pangalan sa honor’s list.

Hanggang sa mag-aala-una na ng madaling araw at isa-isa na ring nag-aalisan ang mga kasama namin sa team. Dahil magkasabay na umalis ang mga babae, inisip ko na lang na sumama ang mga kasamahan namin sa kanila, baka hinatid o nagliligawan. Hindi ko na alam kung ano ang mga plano nila.

“Kuya, lasing na ako.” Sabi ko.

“Ako rin eh. Check-in na lang tayo d’yan sa hotel, sa kabilang kanto lang nitong bar.”

“Sige kuya. Parang di ko na yata kayang maglakad pa pabalik sa accommodation eh.”

At nag-check in nga kami ni Kuya Paul Jake. 

Pagkabukas pa lang ng pintuan, kinarga na ako ni Kuya Paul Jake papasok sa kwarto at marahang inilatag sa kama, nakatihaya at kaagad kong itinakip ang kumot sa katawan gawa ng malamig na aircon. Napansin ko naman na matrimonial bed pala ang nakuha naming kwarto pero wala na akong pakialam dahil sa naramdamang hilo at pagod. Si Kuya Paul Jake naman ay sandaling pumasok sa CR. Paglabas niya, nakatapis na ng tuwalya at dali-daling humiga sa tabi ko, hinila ang nag-iisang kumot na siya ring ginamit ko at itinakip iyon sa katawan niya.

Naidlip na ako ng bahagya noong naramdaman ko ang kamay ni Kuya Paul Jake sa mukha ko. Hinaplos-haplos ito. Dahil sa pagod at hilo hinayaan ko na lang siya sa ginagawa niya.

“Jason... gusto mo, g-gawin din natin ginawa ninyo ni Romwel?” ang bulong ni Kuya Paul Jake.

(Itutuloy)