Last Kiss
Tuesday, December 11, 2012
Hello guys so here's first post...! it a short story since hindi pa ako nakakagawa or sabihin nating magpapatikim muna ako ng gawa ko sainyo. Ito muna... thankz... by the way this is you newest writter here in Bulong ng Hangin, Chan Erange (the g should be pronounced as j)
guyz comment is very much appreciated...need those comment...para malaman ko kun gusto nyo akong gumawa ng story....
Last
Kiss
By: Chan Erange
“Hay acquaintance party nanaman, anu nanaman
kaya mangyayari, ang boring na dalawang taon na akong nag attend ng parting to
ganun na ganun pa rin.” Sabi ko habang nagbibihis ng green na polo. Papaalis na
sana ako ng malimutan ko ang ticket ko sa party.
“Naku naman oo.”
At nabasa ko uli ang nakalagay dito Traffic
Jam (Acquaintance Party 2012) Color Coded Green for Singles Yellow for Taken
And Red for Complicated “Mabuti pa nag red na lang ako” sabi ko sa sarili
ko. Bago pa man ako makarating sa school eh tad tad na ako ng mga text nila
Karla parang hindi ako darating.
Message:
Karla: wer ka na dito
na me! Tagal!!
Me: andali unta na
dyn nsa jeep na. . .
Karla: bilis na!
Me: sbihan mo si
manong!
Karla: K!!
Me: Adik
Pagpasok ko sa school ay agad kong
hinanap sina Karla at ang iba pa naming barkada. Di nga nagtagal at nakita ko
rin ang mangkukulam.
“Uy Kyle andito kami!” sabi ni Karla habang kumakaway kasama niya
ang mga barkada namin. Agad naman ako lumapit
“Karla san ang registration?” tanong ko
“Di ba obvious katabi ko oh” sabay turo
“Sorry naman madilim lang ho!” sabi ko naman
“Sige na mag register ka na bes kasi magsisimula na” sabi naman
nito
“Ito na nga diba” habang hinahanap ng assistant ang pangalan ko.
“Good evening ladies and gents welcome to Acquaintance Party 2012
Traffic Jam” pagsasalita nang MCs.
Makalipas ang halos isa’t
kalahating oras ay natapos din ang program at simula na ng sayawan. Parang
nakawala sa hawla ang mga estudyante habang ako ay nakaupo at nagmumuni-muni
habang kinakain ang dinner na ibinigay ng student body. I was in that state ng
may biglang magtanong saakin.
“Hey need a companion?”tanong ng lalake
“No I’m alright” sagot ko naman habang busy parin sa pagkain
“Masyado kang emo ngayon toms no?” sabi ng lalaki. Nang marinig ko
ang nickname na iisang tao lang ang tumatawag sakin ay napatigil ako sa pagkain
at humarap sa nagtatanong.
“Kuya Raf!” naibulaslas ko at napayakap bigla.
“Oh easy lang na miss mo ako no?” tanong ni Kuya Raf
“Hindi Hindi kita na miss” sabay kalas. Na miss ko talaga tong
kuya kuyahan ko. Kasi dati kaming mag on kaso we decided na mas maganda na
Bestfriends lang kami kasi an raming complications sa relationship namin kaya
ayun. Pero simula nang nawala kami never ako ulit nagka boyfriend. Ahead rin
siya sakin ng isang taon kaya nga kuya diba at dahil nga ahead nakapag OJT na
siya sa ibang bansa.
“Musta OJT sa ibang bansa I heard my niligawan ka daw doon” tanong
ko ng makaupo siya sa tabi ko.
“Bakit selos ka?” sarkastiko nitong tanong
“WAG NA NGA” napa lakas kong sabi
“Uy bat ka naninigaw” sabi nito na nagtatampo tampohan
“Ay sorry na pa lakas. An ingay kasi” Pagaalibi ko
“Ok lang, at dahil sinigawan mo ako sasayaw tayo” sabay hila niya sa
kamay ko
Parang kahapon lang lahat ng
pinagsamahan namin. Sa ganitong party ko rin siya nakilala sa victory party
yata yun last year. Habang hawak niya ang kamay ko ay hindi ko mapigilan
maalala ang mga masasaya naming araw sympre hindi ko rin malilimutan ang mga
masasamang alaala. Hindi rin siya masyadong nagbago pinagkaiba lang eh medyo
tumaba siya, siguro dala na rin ng pagkain sa ibang bansa. Tumigil kami sa
gitna kung saan hindi masyadong pansin ng mga tao. Baka anu pang isipin.
Nagsisimula na kaming sumabay sa beat ng magbago ang kanta at mood.
Somebody that I used to know
By: Boyce Avenue
Nagsialisan na ang mga taong
sumasabay kanina. At Pinalitan naman sila ng sandamakmak na mag syota. Habang
kaming dalawa ay nasa gitna parin nakatayo walang ginagawa, walang kibuan
hanggang sa humawak siya sa aking baywang at simulang sumayaw sa sweet na
tugtug. Wala na siyang siyang pakialam ngayon, kung may makakita man o ma issue
kaming muli. Ibang iba na siya sa Rafael Esquivias na kilala ko. He became sweeter,
gentler, and unconscious sa mga taong nakapaligid sa kaniya. Malapit nang
matapos ang tugtug ng basagin niya ang katahimikan sa aming dalawa.
“Tell me toms……….” Putol na sabi
niya bago ako sumabat
“Tell you what tops?” tanong ko rin
sa kaniya
“…….Do you still love me?”
pagpapatuloy niya sa kaniyang sasabihin kanina.
To be honest I still love him pero
nagka closure na kami O naclose nga ba? Tanong ko na sa sarili ko.
“Kyle Edwards Do you still love me?”
concreto ngunit malabing niyang tanong ngayon.
“Ahhh Ehhh” hindi ako makapagsalita
ng maayos parabang nawala ang boses ko sa tanong niya. Mga ilang segundo ako
rin akong ganoon ng magising ako sa pagkakashock at na pansing tapos na ang
tugtug at tinakasan ang kamay niyang nakapulupot sa aking katawan. Dali Dali
akong pumunta sa isang booth na nagbebenta ng mga cocktail drinks. And out of
nowhere omorder ng isang baso. Siguro para mabawasan ang tension na bumabalot
sa aking puso’t isipan. Hindi nga nagtagal at nakita ko na siyang papalapit sa
akin.
“Toms pasensya ka na kanina” bulong
niya sa akin habang hinahabol ang kaniyang hininga.
“Tara patapos na rin to bar tayo.
Sama mo na sila kung gusto mo” pagbawe niya sa ginawa niya kanina.
“Tops pwede tayong dalawa nag
magusap as in tayo lang” pagdidismiss sa suggestion nya
So umalis kami sa aquintance party
at pumunta sa boulevard kung saan kami naging kami at eventually naghiwalay.
Napaka memorable ng place nito maraming mga naganapo dito na taning dagat at
mga ilaw ng boulevard ang saksi. Since mag aalas thres na ng umaga ay wala ng
masyadong tao. Huming muna ako ng
malalim bago simulan ang nobela ko simula na sagot sa tanong niya kanina.
“Yes I’m still in
love with you that every day of my life I regret breaking up with you. Pero
tops hindi ibig sabihin na pwede pa tayong maging tayo uli at hindi ko rin
sinasabi na hindi na pwedeng maging tayo uli. If mag kita tayo in the future
malay mo magbalikan ta……..” tatapusin ko pa sana ang sinasabi ko ng isang
masidhing halik ang pumigil sa aking pagsasalita. It was the sweetest kiss I
could ever imagine. Nagbago na nga talaga siya his kiss was still sweet but
more intimate and much more hot. Siguro dahil na rin sa pagka miss ko sa kaniya
or talgang hinahanap hanap ko lang yung comfort na nandyan siya.
Tumigil siya at hinarap muli ako.
“Toms cut me off again” malumanay
niyang sinabi. Sa hindi ko maintindihang dahilan eh parang aso naman akong
sumagot
“I won’t” sabi ko.
Maybe we needed to be in each other
arms again. Siguro masyado lang talaga akong nadala sa reputasyon niya noong
President pa siya ng student body. He was respected and baka ako pa ang maging
dahilan na I misjudge siya ng mga tao.
“Toms tayo na ulit ha!” parang bata
niyang sinabi.
“Anu pa nga ba, ikaw talaga Kuya Rag
kahit kailan nadadala mo ako sa mga ganyan ganyan mo” sabi ko
“Pero serious wag mo na akong iiwan
ha!” sabi niya saakin habang hawak ang aking kamay ng mahigpit.
“Yes I’ll never leave you again”
sabi ko habang finifeel ang moment.
“Don’t dare leave me Rafael Esquivias”
dagdag ko habang tumutulo ang luha sa aking mata.
“I won’t” sabi niya
But as they say no relationship last
and with that last scene I woke up in my room with the sun beaming at my eyes.
“Panaginip nanaman pala” sabi ko sa sarili ko
Nakatulog pala ako ulit habang hawak ang huli naming picture. It’s
been half a year simula ng nawala siya. I never believe that he was dead until
I saw him in the hospital full of blood. Hindi ko alam ang gagawin , para akong
baliw na umiiyak sa harap niya. But he said he won’t leave me that was the
thought I was holding on to. That was the night I’ll never forget. He even
kissed me after we had dinner that night.
“Rafael I really missed you” pabulong kong sabi habang inaalala
ang mga nagyari.
It was exactly 3 months after that night ng nagkabalikan kami. He
texted me to prepare we were going somewhere. He even gave me an hour to
prepare. Matatapos na san ako mag ayos ng mag ring ang cellphone ko. Si JP
tumatawag bestfriend niya. I answered the call and never believe what I heard.
“Kyle it JP I have a bad news for you. Raf Raf is dead we are here
at the hospital kun saan siya dinala.”
Hindi ko na alam ang gagawin I just rush at the hospital and saw
him covered with blood. Hindi ako makapaniwa sa nagyayari para bang isang bagongot
lang ang lahat. Nandoon ako sa state na yun ng lumapit si JP at may binigay
saakin. It was a ring with a card stating
“Toms I will never let you slip off my hand again so will you
marry me?”
End
2 comments:
anlupit! ang galing galing . napaiyak ako.
True love never die ...
Sad ending but true love still there..
Ganda khit short story lang ... :)
Post a Comment