Hinala

Read more...

Midnight Blue : Part 2 (second half)

first part: http://bulonghangin.blogspot.com/2012/03/midnight-blue-part-1-first-half.html

Midnight Blue

by glenmore bacarro

Part 2 (second half)

Ako ang naatasan isang hapon na mag-house visit sa isang batang maysakit, sinamahan ako ng isa kong kagrupong babae. Pagakatapos naming gawin ang dapat gawin ay umalis din kami agad sa takot na baka kung anung mangyari sa amin doon. Huli na ng mapansin kong naiwan ko aking stethoscope at napagpasyahan ko na balikan ito sapagkat kakailanganin ko din ito kinabukasan sa school, wala kaming community duty kinabukasan. 

Uwian na ng maisipan kong daanan ang gamit kong naiwan at hindi nako nasamahan ni Jordan dahil sa tumawag ang kangyang mommy at magpapasama sa kung saan. Naglakas loob akong puntahan ang bahay ng batang maysakit kahit wala akong kasama, hapon na noon at papadilim na. Maayos ko naman narating ang bahay ngunit sa pagtataka ko at pagtataka ng lahat hindi namin mahanap ang nawawala kong gamit.

Nilisan ko ang bahay na namumroblema sa kung ano ang gagamitin ko kinabukasan…hindi ko napansin ang lalaking nakatayo sa di kalayuan at akmang lalagpasan ko na siya ng magsalita ito.

“Pwede makisindi?” mala musikang boses na nagpakaba sa dibdib ko, madilim na nuon at naaaninag ko ang gwapong mukha ng lihim kong iniibig.

“Ha?” ang sagot patanong ko, dahil sa bukod sa hindi ako nagyoyosi eh wala din akong hawak na sigarilyo.

Ngumiti siya at hindi ko mapigilan ang mapanganga sa nakakahipnotismo niyang mga ngiti. 

“Pwede ba kitang ihatid?” sa halip ay tanong niya at lumapit na siya sa akin at nuoy nasilayan ko ng malapitan ang napakaganda niyang mukha. 

Marahil ay umoo ako dahil ang sunod ko na lang na naalala ay sabay kaming naglalakad patungong labasan. Walang imik at tahimik lang siyang humihitit ng yosi, may dala pala siyang lighter at naghatid sa akin ng kilig ang katotohanang marahil ay paraan niya lamang iyon upang mapansin ko siya.

Nasa may labasan na kami at sa hintayan ng sasakyan ng nagsalita siya…

“Gusto mo…videoke muna tayo?” sabi niyang nakatingin sa isang videoke house sa may di kalayuan...walang tao nuon dahil maaga pa kaya umoo ako dahil na rin sa ayaw ko pang matapos ang nga sandaling iyon.

Parang kilala na siya sa lugar na yon dahil parang sanay na sa kanya ang mga tagabantay sa videoke house nayun… at sa kamalas malasan pa ng umorder siya ng inuming nakalalasing ay hard ito...wala daw stock ng beer… hindi nako nakapalag dahil sa bukod sa hindi niya ko tinanong kung umiinom ba ako ay basta nalamang sya umorder, sabay sabing “…pasensya na, wala silang redhorse.”

Maganda ang boses ni Jet, kasing swabe at lamig ng kanyang personality… nasa tono naman siyang kumanta pero hindi kagalingan. Nakailang kanta at ilang tungga din kami ng emperador ng maramdaman kong hindi na kinakaya ng sikmura ko ang alak.

Napasugod ako sa banyo dahil nasusuka na ko at nakasunod naman siya sa akin ng may pag-aalala. Dahil na rin siguro sa hiya kaya hindi rin ako tuluyang nasuka…napapikit nalang ako dahil umiikot na ang paningin ko at sumandal sa dingding. 

“Okay ka lang?” anang tinig na nag-aalala...tumango lang ako sabay yuko sa may grripo at pinadaloy ang tubig at naghilamos…naramdaman ko ang kanyang kamay na hinahagod ang aking likuran… masarap sa pakiramdam ang kanyang ginagawa at kumabog ang aking dibdib at nawala ang aking pagkahilo…inaamin ko nagkaroon ako ng malisya sa simpleng hagod lang niya. Marahil ay naramdaman niya ang aking pagkabalisa kung kayat inalis niya ang kamay sa likod ko. Tumayo ako, humarap sa kanya nakita kong titig na titig siya sa akin…

Dahan dahan niyang kinuha ang aking kaliwang kamay at dinala ito sa kanyang pisngi, pumikit siya na animoy nananaginip at masuyo niyang dinampian ng halik ang likod ng aking palad..  dumilat siya, at muli ay nakita ko sa kanyang mga mata ang lungkot, lungkot na minsan ko ng nakita… hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko ng mga panahong iyon dahil dama ko ang bigat ng pag-iisa at sakit ng kalooban na kanyang dinaranas… hinawakan ko ang kanyang mukha, pinadaan ko ang aking mga daliri sa linya ng kanyang panga at marahang pinisil ang kanyang pisngi… dahan dahan kong inilapit ang aking mukha at idinampi ang aking mga labi sa kanyang napaamang na mga labi..tamis ng halik ng tunay na pagibig,., marahan, masuyo…ngayon ko napatunayan na siya ang iniibig ko. 

Ng bumitaw ako at titigan sya ay siya ring pagdaloy ng luha sa kanyang mga mata, dama ko ang lungkot…pinunasan ko ng aking mga daliri ang kanyang mga luha at muli ay dinampian ko siya ng halik, at sa pagkakataong ito gumanti siya ng halik at marahan na nagsisimula ng maglakbay ang aming mga kamay.

Sa paglapit ng aming mga katawan ay naramdaman ko ang unti unting pagkabuhay ng kanyang sandata, na sya ring naging dahilan upang tuluyan na ring tumigas ang aking ari. 

Ipinasok ko ang aking kanang kamay sa pantalon at loob ng brief niya at pinisil at piniga ko ang naghuhumindik na niyang sandata, sa ginawa kong iyon ay napaungol siya, na siyang hinihintay ko upang ipasok ang maalab kong dila sa loob ng kanyang bibig…ginalugad ko ang loob nito at nilalaro laro ko ang dila niya. 

Napaungol ako sa sarap ng sipsipin niya ng marahan ang dila ko… umatras siya ng bahagya at inilock ang pinto ng banyo, at muli ay siniil niya ako ng halik… tinanggal ko ang kanyang damit at ganun din ang ginawa niya sa akin.. ibinababa ko ang aking halik sa kanyang leeg, at iginuguhit ko aking dila pababa sa kanyang dibdib…salitang kinakagat ng marahan at sinisipsip,,, pababa sa puson habang tinatanggal ko ang kanyang pantalon kasama ng kanyang puting brief. Ibinaba ko ang aking halik hanggang sa taas na bahagi ng kanyang hindi kalaguang bulbol… hinihimas ko ang kanyang bayag at sarap na sarap siya sa aking ginagawa… nilaro ng dila ko ang ulo ng kanyang ari at napapasinghap siya sa sarap… dahan dahan kong isnubo ang kabuuan ng ulo nito at nilaro laro ng dila ko…habang patuloy ako sa paghimas sa kanyang bayag at itaas  na  bahagi ng kanyang bulbol…

Masarap siya at hindi nakakasawang laruin ang kanyang sandata… dahan dahan kong isinubo ang kabuuan nito at sinubukang sagarin ngunit hindi ko kakayanin dahil sa may kalakihan ang kanyang kargada… 

Napapalakas ang kanyang ungol habang tsinutsupa ko siya, binibilisan ko ang paglalabas masok ng aking bigbig sa kanyang ari at sinasabayan niya ito ng mala ritmikong galaw at pagkantot… sinisipsip ko at sinasagad hanggang kaya sabay ng paghigop sa kanyang ari… tanging ungol at manaka nakang pagsasabi ng... 

“Ang galling mooo…” ang kanyang nasasambit. “Ooooohhhh….”

Nang marahil ay malapit na siyang labasan ay pinatigil niya ako at nagpalit kami ng pwesto. Siya naman ang sumuso sa akin at pinagsawaan din niya ang ari ko,… halos ilang minuto lang ng ramdam kong sasabog na ako ..tumigil siya at sinabihan ako ng “ako muna” sabay palit kami uli ng pwesto at pinasubo niya sa akin ang matigas parin niyang ari..ilang saglit lang ng pagsuso sa kanyang ari sabay sa pagjajakol ko ng akin ay halos sabay kanming nilabasan…pumulandit sa loob ng aking bigbig ang mainit niyang katas at ilang ulit kong naramdaman ang pagnginig ng kanyang kalamnan sabay sa pagsabog din ng aking katas sahig ng banyo… patuloy ko siyang tsinupa hanggang nasaid ang huling patak ng kanyang tamod… 

Pinatayo niya ako at niyakap ng mahigpit.

---

Dumaan ang mga araw, ngunit hindi na naulit sa amin iyon ni Jet, though lagi ko siyang nakikita ay walang pagkakataon na wala si Jordan sa tabi ko… isang araw bago ang huling araw ng duty namin sa lugar na iyon ng absent si Jordan ay nagawa naming ni Jet na magsolo ngunit hindi na naulit ang pagtatalik namin.. 

“Handa mo bang iwan si Jordan para sa akin?” tanong niya nung araw na iyon.

Hndi ako nakasagot dahil mahirap gawin ang hinihingi niya,,hindi ko kayang saktan si Jordan kahit hindi siya ang mahal ko..

Tumitig siya sa akin at animoy nasaktan sa tagal ng aking kasagutan..noon din ay sinagot ko siya ng oo…

Ngumiti siya sabay sabing  “Ayoko na rito, Nel…gusto ko ng magbagong buhay kasama ka.. May ipon na ako...handa na para sa bagong simula.” Tinitigan ko siya at nakita kong seryoso siya...muli ang lungkot at takot ay nababanaag ko sa kanyang mga mata..

“Sa makalawa, pagkatapos ng duty niyo...sasama na ako sa iyo.” Sabi nitong sa malayo nakatingin… 

“Kahit hindi tayo magsama sa iisang bubong… basta ayoko na rito.”

Hindi  ko siya nasagot… marahil ay dahil sa hindi rin ako handa.

“Pwede bang sa Sunday na lang? Tutal dalawang araw lang mula bukas makalawa…” ang sabi ko.

Tumango siya… “Alam mo kung san mo ko makikita…” 

----

Dumating ang araw na iyon, sa pagdadalawang isip ko ay natagalan ako bago maghanda para puntahan siya…ngunit dumating si Jordan at marahil ay alam niya na iiwanan ko na siya… nagmakaawa siya at muli ay lumambot ang puso ko sa kanya… ng gabing iyon pinagsaluhan naming ni Jordan ang sarap ng kataksilan…alam kong nagtataksil ako kay Jet sa kadahilanang siya talaga ang mahal ko. 

Hindi kami nagkita ni Jet, hindi ko siya nasipot…at mula noon nawala ang komunikasyon namin. Sa hindi ko pagsipot hindi ko na rin siya natawagan at wala siyang reply sa mga text ko…alam ko galit siya…hindi ko na siya nahanap.

---

Halos dalawang  buwan na ang nakakaraan, mula ng bumisita ako sa lugar na ito. Hindi ko alam kung ano ang dahilan ko kung bakit bumalik pa ako dito, marahil ay nagbabakasakali lang ako na makita ko siya uli.

Wala na kami ni Jordan, at gaya ng sabi ko wala na rin kaming komunikasyon ni Jet…bumalik ako sa lugar na ito upang makahanap ng kwento para maipasa sa editor namin…deadline na sa makalawa.

Sa muling pananariwa ng nakaraan sa lugar na ito ay hindi ko maiwasang mapangiti ng mapait. Nasaan na kaya si Jet? Makikita ko parin kaya siya sa poste ng meralco?

Sa paglalakad ko ay pumailanlang ang isang awitin na nagpangiti sa akin…naalala ko ang swabe at baritonong tinig ng lalaking minsan ay minahal ko, o maaaring patuloy na minamahal ko.

Hinanap ko ang pinanggalingan ng tugtog at napakunot ang noo ko ng makita ko ito. Lumapit ako at nagkaroon ng interes na maaring dito ay may mahahagilap ako ng kwento. 

Naupo ako sa isa sa mga silya doon at nakatitig lang sa harapan… marahil ay gusto ko lang magpahinga kaya naisipan kong pumasok…naramdaman kong may naupo sa tabi ko, nilinga ko siya at kita ko sa kanyang mga mata ang pagdadalamhati, may katandaan na ang aleng ito at mugto ang mga mata… 

“Kilala mo ang anak ko?” ang tanong niya sa akin na pagaralgal na boses.

Alanganing napangiti ako sapagkat hindi talaga doon ang sadya ko.

“Kung alam ko lang…” anas niya na animoy hindi alintana ang aking presensya. Nagkaroon ako ng interes na maaaring maisusulat ko ang buhay ng anak ng aleng ito.

“Maaari mo bang ikwento sa akin kung sino siya…?” ang sabi kong ininguso ang nasa harapan.

tumango siya...at inilabas ko ang aking cellphone para gawing recorder at ang aking ballpen at pad paper.

“Alam kong matagal na siyang nagtitiis…” panimula niya.. “Kung sana nakinig lang ako noon, sana ay naagapan ko pa siya. Sana hindi ito nangyari sa kanya…sana hindi ito ginawa ng hayop niyang amain…” tumulo ang kaninang luha ay pilit niyang pinipigilan.

Hindi niya natapos ang kanyang kwento dahil sa kanyang emosyon kaya naghanap ako ng makakapagkwento sa akin ng buo. At mula sa mga naipon kong salaysay ng mga naroon ay tuluyan na akong nagkaroon ng interes upang isulat ang buhay kwento nito.

Mula pa pala pagkabata ay minomolestya na siya ng kanyang amain… ginawa siyang sex slave, parausan lalo na kung lulong sa droga ang kanyang stepfather. Nagsimula ang panggagahasa sa kanya nung siya ay grade six palang. Nagbulag bulagan ang kanyang ina dahil sa pagmamahal nito sa kanyang pangalawang asawa.

Hindi nagka girlfriend o walang naging kaibigan ang biktima dahil sa takot na siya ay pandirihan at takot na rin sa kanyang amain.

Papaalis na ako noon sa lugar na iyon na hindi man lang sumisilip sa biktima. Nireview ko ang mga nakalap kong data para sa isang kwentong maaaring mailathala sa aming school organ ng binigay ko ang huling katanungan… “Paano siya namatay?”

“Dahil sa bugbog, nalaman ng amain niya na makikipagtanan na siya o lalayas na siya, hindi sinipot…bumalik ayun binugbog. Halos dalawang bwang nakaratay sa ospital bago namatay.”

“Kanino siya makikipagtanan? Ang akala ko ba hindi siya nagkaroon ng kasintahan? Maari ko ba siyang makausap?” ang tanong ko.

Tinitigan ako ng babaeng kausap ko at sinabi ng pabulong. 

“Atin atin lang to, ang alam ko makikipagtanan siya sa taong nagngangalang Midnight Blue. Diba pangalang lalaki yun?” aniya na may kalakip na makahulugang ngiti. “Sino si Midnight Blue?” tanong pa nito na animoy alam ko ang sagot.

Napamaang ako, matagal bago ako naglakas ng loob na lumapit sa puting kabaong na kanina pa ay tila kumakaway sa akin. Napapalibutan ito ng mga puting bulaklak. Sa paglapit ko, nakita ko ang isang mukha na puno ng katahimikan…isang mukha na nakaaklas sa lungkot, isang mukha na payapa. Dumaloy ang isang patak ng luha sa aking pisngi.

---

Habang tinutupi ko ang liham ko sa aking editor ay  pinapakinggan ko ang pintig ng aking puso gamit ang nawala kong stethoscope. Marahil ay nagtataka kayo kung paanong naibalik sa akin ito, tulad ng pagtataka ko kung bakit hindi parin tumitigil ang puso ko sa pagtibok gayung ang pag-ibig nito ay hindi na kailanman matatagpuan dito sa ibabaw ng mundo.

Lea,

editor-in-chief

Fatima Tribune

I am sorry to tell you that I can’t provide a story for this month’s issue. I am still searching for the pieces that had been taken away from me…my heart…my love…my soul.

Yours,

Nel G.M.
a.k.a Midnight Blue

-end-

a conversation: http://bulonghangin.blogspot.com/2012/03/midnight-blue.html

a conversation...

cont.

"So that is your story?"

"I told you not to believe any single word I said."
"But how could I if my heart felt the pain?"

"Then I guess your heart had been corrupted by fiction."

"Why I don't believe you?"

"Because I told you not to believe me..."

"No. That's not what I mean---"
"Then you are confused. You doubt."

"..."

"..."

"You are Nel, am I right?"
"You knew me by name, and Nel is'nt my name."

"It's an annagram...just like what you did with the name of Karl Miing?"

"Karl Miing was fictional---"
"---but Ramil King is real."

"..."

"Are you surprised? I know him well---"

"I lied. Those were just coincidences."
"But aren't coincidences real? They aren't fiction."
"Did I ask you to promise not to believe everything I say?"

"Yes, but you also told me to doubt everything I hear."

"..."
"..."
"I am a story teller, I lie a lot."
"..."

"..."
"You are Nel. I'm sure of it."

"No."

"You are Midnight Blue."

"No."

"Will you tell the truth if I tell you a secret?"
"All secrets are lies. Dont use truth to guard it."

"But will you believe me if I'll tell you something?"

"I can't promise. I doubt whatever I hear."

"You haven't ask my name..."

"Do I need to? I know your name, and we've been exchanging messages for long."

"Of all people how come you didn't get it?"

"---get what?"

"My name...an annagram."

"..."
"..."

"..."

"Nice meeting you again, Nel. It's me, Jordan."

-end-

Read more...

Midnight Blue : Part 1 (first half)

a conversation: http://bulonghangin.blogspot.com/2012/03/midnight-blue.html

Midnight Blue

by glenmore bacarro

Part 1 (first half)

Halos dalawang buwan na ang nakakaraan, mula ng bumisita ako sa lugar na ito. Hindi ko alam kung ano ang dahilan ko kung bakit bumalik pa ako dito, alam kong mahirap makahanap ng kwento sa lugar na tulad nito, at alam kong malapit nako sa deadline para sa column ko ng mga sarisaring kwento sa school organ namin. Siguro nga may isa akong dahilan… umaasa parin ako na makita ko uli siya. 


Napansin ko na siya sa unang araw palang ng ‘community duty’ namin sa health clinic sa lugar nila. Isa akong nursing student at kasama sa aming related learning experience ang pagboboluntaryo ng aming serbisyo sa mga mahihirap na komunidad. 
Nakita ko siyang nakatambay sa may tindahan sa tapat ng clinic at tahimik na nagyoyosi, gwapo siya, maputi at makinis parang hindi siya nababagay sa lugar na iyon, matangkad at may matipunong katawan. Marahil ay napansin niya akong nakatingin sa kanya, dahil bigla siyang tumingin din sa akin at tinaas ang hawak na yosi na para bang sinsabi niyang gusto mong humitit? Namula ako sa pagkapahiya, hiya sa sarili dahil ngayun lang ako humanga sa isang katulad ko…kapareho kong lalaki din, at hiya sa kanya dahil bukod sa bago palang ako sa lugar na iyon ay hindi ko rin siya kilala. Iniwas ko bigla ang aking tingin at hindi na ko nangahas na sulyapan pa siya, aware ako na nakatingin na siya sa’kin at ng naglakas loob akong sulyapan siya ay nakita ko siyang patalikod at iiling iling na naglakad papalayo…marahil ay nakangiti siya ani ko sa aking sarili at saglit na nagsisisi sapagkat hindi ko nasulyapan ang mga ngiting iyon.


Natapos ang buong araw at naghahanda na kami sa pag-uwi ng makita ko uli siya, nakatayo sa isang poste ng meralco at muli ay nayoyosi. Muli ay hindi ko maialis ang aking tingin sa kanya. Mukhang malalim ang kanyang iniisip kung kaya nagkaroon ako ng sapat na oras para siya ay matititgan. Muli, hindi ko mapigilan ang paggapang ng kilig sa ‘kin, at lihim kong pinagalitan ang aking sarili sa isang kahibangan na ngayun ko lang naramdaman. 


“Uy, sino tinitingnan mo?” siko sakin ng isa kong kagrupo, si  Jordan, at sinundan niya ng tingin ang aking tinatanaw. Nangiti siya at tiningnan niya ako ng makahulugan…alam kong ang iba sa aking mga karupo ay may pagdududa na sa aking kasarian dahil maging ako man s asarili ko ay pinagdududahan ko ang aking pagkalalaki. Hindi na siya umimik ng  makita niya ang aking tinititigan…magsasalita sana ako upang depensahan ang aking sarili pero inunahan niya ako ng pagtapik sa aking balikat sabay sabing “Wag ka magalala, kaibigan ka parin namin.” 


Napamaang ako sa tinuran niya. Iniwan niya akong natulala, ibinalik ko ang aking tingin sa lalaking nagyoyosi  at kumabog ang aking dibdib ng makita ko siyang titig na titig sa akin… sa kanyang mga mata hindi ako sigurado kung ano ang nakita ko…kung paghanga o lungkot, malalim at alam kong may iba sa lalaking ito. 


---


“Guys bilis bilisan niyo, baka gabihin kayo, malayo pa naman ang labasan at medyo delikado sa lugar na ito…lalo na sa mga tulad niyong istudyante.” Ang narinig kong turan ng aming c.i. nagkumahog akong ayusin ang mga gamit ko at ng nglakad na kaming palabas sa lugar na iyon dinaanan namin siya, nakayuko lang siya at nagsindi uli ng yosi. Ng iiwas ko ang tingin ko sa kanya ay nakita kong nakatitig sakin si Jordan. Titig na makahulugan.


Nagkayayaan kami ng grupo na uminom sa bahay ng isa sa amin bago umuwi sa kanikanilang mga bahay. Alas diyes pa naman ng umaga ang duty naming kinabukasan, nagkaayaan at dalawa lang sa grupo ang hindi sumama, dalawang babae, ako at limang lalake kaming lahat, kasama si Jordan. 


Gwapo si Jordan, ma appeal pero hindi ako nagkaroon ng malisya sa kanya simula pa noon. Kahit maraming girls at mga bading ang kinikilig at naghahabol sa kanya, palibhasa matalino at may dugong espanyol. 


Sa una ay maayos ang inuman, palibhasa mga istudyante kame, may kanya kanyang alawans kaya nag beer kami, redhorse at bumili na kami agad ng dalawang case kahit alam naming hindi namin kakayanain yun dahil bukod sa wala sa amin ang lasenggo eh mahihina kami pagdating sa beer. 


Kalagitnaan ay nagsialisan na ang iba at yung mga babae. Nadako ang usapan sa sex at hindi ko akalain na ilalag ako ni Jordan sa mga kagrupo ko at nauwi sa tuksuhang lasing ang usapan. Tinutukso ako sa kasarian ko at alam kong naasar na ako dahil nagpumilit na akong umuwi. Marahil ay nakonsensya si Jordan at nagpumilit siya na sabay na kami tutal ay pareho lang kami ng uuwiang lugar, magkasunod na kanto lang ang layo ng bahay nila sa boarding house na inuupahan ko. Wala na rin ako nagawa kahit asar ako sa kanya dahil hilong hilo na rin ako.


Ako ang unang bababa pero bumaba na din siya at sinabing lalakarin nalang niya hanggang sa kanila. Hindi ako umimik dahil masama parin ang loob ko sa kanya naglakad kami ng tahimik at nang makarating nako sa bhause ko at akmang bubuksan na ito ng ngsalita siya.


“Sorry, di ko sinasadya.” Tumigil lang ako sandali at akmang papasaok na ng hinarang niya ang kanyang katawan sa pinto. Tumitig siya sa akin at sa isang iglap ay siniil niya ako ng halik…hindi ko alam kung dahil sa kalasingan kung bakit hindi ko siya nagawang itulak at hinayaan ko siyang ipagpatuloy ang ngayo’y masuyo na niyang halik. Ng maghiwalay ang aming mga labi ay nakatitig lang ako sa kanya at nagtatanong…


“Mahal kita, Nel” anas niya… “…matagal na.”


Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko…alam kong hindi ko siya mahal pero hindi ko magawang kontrahin ang nagsususmamo niyang mga mata.


Iniiwas ko ang aking mga mata sabay sabing “Hindi pwede… hindi dapat…” ngunit muli dumampi ang mga labi niya.


Tuluyan nang nawala sa huwisyo ang utak ko at nagpadala ako sa tawag ng libog…dahil aminin ko man o sa hindi sa unang halik palang niya tinigasan na rin ako.


Hinila ko siya papasok sa loob ng bhause, itinulak niya pasara ang pinto habang siil parin ako ng halik. Nasasarapan ako sa halik niya at sa isang sulok ng aking isip ay hindi si Jordan ang humahalik sa akin kundi ang lalaking iyon…


Sa isiping iyon ay lalo akong nalibugan sa ginagawa sa akin ni Jordan… nakipagsabayan ako sa kanyang halik, dahan dahan kong sinisipsip ang kanyang dila at nilalaro din ito sa loob ng aking bigbig…napapaungol siya at sabay ang mumuting kagat niya sa aking pangibabang labi…masarap ang halik niya, manamis namis, lasang beer ng hinaluan ng lalaking lalaking amoy ng hininga niya. 


Isa isa niyang hinuhubad ang mga butones ng uniform ko at ginaya ko na rin sya, paisa isa hanggang sa tuluyang tanging mga brief na lang namin ang natira, hinimas ko ang kanyang bukol at nadama ko ang tirik na tirik na niyang pagkalalki…hinila ko sya ng mga ilang hakbang patungo sa may sofa at pabagsak kaming tumumba…masuyo at marahas parin ang maga halik ni Jordan, at minamasahe ng mga kamay niya ang aking likuran, dibdib, puson…masasarap ang mga sensasyong iyon, habang halos ginagaya ko lamang ang lahat ng mga ginagawa niya sa akin...alam ko na alam niya na iyon ang una ko sa pakikipagtalik sa isang lalaki. 


Bumaba ang halik niya sa leeg ko, ramdam ko ang init at basang labi niya sabay ng mga mumunting kagat at sipsip…napapaungol ako sa sarap...pinapadaan niya ang dila pababa sa aking dibdib at dagling pinagsawaan ang aking utong…tanging mga ungol lamang ang naisusukli ko sa nakakakiliting sarap na hatid nito…bumaba siya ulit paunti unti at dama ko ang init ng kanyang dila sa puson at at ang masusuyong haplos sa aking katawan, habang tuluyana na niyang hinubad ang suot kong brief at saglit na tinitigan ang naghuhumindig kong ari.


Hinawakan niya ito at ikinulong sa kanyang mga palad at dahan dahan at tila ba nanunudyong dampian ng halik ang pinakaulo nito…halik at panakanaka ay dinidilaan niya ang butas nito…napapaungol ako sa sarap, ganun pala ang pakiramdam. Halos nagmakawa ako sa kanya na ituloy lang niya ang ginagawa...nahugot ko ang aking hininga ng maramdaman ko ang init at basa niyang pagsubo sa ulo ng burat ko,,,at dahang dahang isubo ang kabuuan nito...napasinghap ako sa sarap at sa kiliting sensasyon ng kanyang ginagawa…napasabunot ako sa kanyang buhok ng ramdam ko ang higpit at pressure ng kanyang patsupa, hindi ko maipaliwanag ang aking nararamdamang sarap... 


“Ooooohhhh…shitttt ang sarrrapppp…ahhhhh” magaling si Jordan, duda akong matagal na niya itong ginagawa…sa patuloy niyang paglabas masok pagsubo sa akin ay alam kong malapit na akong labasan...at marahil ay naramdaman niya ito dahil mas lalo niyang binilisan at hinigpitan ang kanyang pagtsupa...kasabay ng aking ungol ay ang pagsubo niya ng buo sa aking titi at bumulwak ang aking katas sa loob ng kanyang bibig sabay sa pagmasahe sa aking bayag at pagkurot sa aking utong…halos mapasigaw ako sa sarap. Mga ilang segundo ding sumirit ang aking katas at sinimot niya lahat iyon…hinahabol ko ang aking hininga at nawalan ng lakas. 


Ng tumigil siya sa pagtsupa sa akin at pagsimot sa aking katas..muli siyang humalik sa aking dibdib at nagjakol habang sinususo ako..ilang sandali lang din ang lumipas ng pumulandit ang kanyang katas. Nakatitig lang ako sa kanya at hindi makapaniwala sa mga nangyari. Tumingin siya sa akin at ngumiti, niyakap niya ako at ilang sandali pa ay nakatulog…


---


Nagpatuloy ang relasyong hindi ko mawari kung ano sa amin ni Jordan…alam kong hindi ko siya mahal pero masarap siya sa kama..ilang beses ding naulit ang aming pagtatalik ngunit alam kong hanggang kama lang ang nararamdaman ko sa kanya… patuloy parin akong lihim na umiibig sa lalaking araw araw kong nakikitang nakatambay sa may poste ng meralco. At kung minsan nararamdamn ko ang hinanakit sa akin ni Jordan at ang kanyang selos sa lalaking ni hindi ko pa nakikilala.


Isang araw na halos wala kaming ginagawa sa clinic ay inatake kami ni Jordan ng kalibugan. Sa likod ng clinic kahit tanghaling tapat ay iniraos naming ang nagiinit naming katawan. Pagakatapos naming nagtsupan ay pinauna ko na si Jordan pabalik at maghihintay ako ng ilang sandali para hindi kami mahalata. Ng papalabas na ako sa tabing na pader ay laking gulat ko ng makita kong nakatayo lang at naksandal sa pader sa kabila ng pinagtalikan namin ni Jordan ang lalaking lihim kong iniibig…natulala ako at napako sa kinatatayuan at namula sa pagka pahiya. 


Tiningnan niya ako ng makahulugan at ngumiti siya sa akin...ang unang beses kong nakitang ngiti na tumunaw sa aking puso, ang mapupula niyang labi at ang mapuputing pantay pantay na mga ngipin...itinaas niya ang kanyang hawak na yosi at lumakad papalayo. Para akong tuod na nakatulala lang sa kung saan siya nakatayo kanina. Ng hapon ding iyon, hindi ko siya nakita sa dati niyang tambayan.




to be continued...


second part : http://bulonghangin.blogspot.com/2012/03/midnight-blue-part-2-second-half.html

Read more...

Twilight Dancers

Read more...

Masahista

Read more...

Little Boy, Big Boy

Read more...

Part of ME

Akala ko dati hindi ako makakaget-over sa ‘yo kasi kahit na nagkaroon ako ng relationships after na ma-busted ako sa ‘yo galit na galit pa rin ako sa ‘yo kahit ilang buwan na nakalipas.
Sa ‘yo ko kasi naramdaman yung pakiramdam na hindi ka naman ganun ka-good looking pero iba ang tama ko sa ‘yo.
Yung kahit na anong mangyari nung nagkaron ako ng nararamdaman para sa ‘yo ginalang kita at ni minsan di ko man lang ako nag-isip ng di kaaya aya tungkol sa ‘yo.
Noong nalaman ko yun sa sarili ko, napagtanto ko na minahal talaga kita ng lubos.

Tao lang ako.
Normal lang naman siguro na mainis ako sa ‘yo di ba?!
Lalo na sa kadahilanang ilang buwan palang mula nung binusted mo ko naging close na kayo.
Halata naman sa inyong dalawa.
M.U. na kayo noon.

Sa isip isip ko.
Ah mabuting lumayo muna ako at tingnan ko ang buhay ko without you.
A few more months have passed up until that very day nung sinabi mo sa akin na kayo nang dalawa.
Ewan ko ba kung bakit mo pa sa akin yun sinabi.
Hindi ba halata na wala na yung closeness natin as friends.
Hindi ba halata na lumalayo ako sa inyong dalawa.
Hindi ba halata na nasasaktan pa rin ako.
Pero anong ginawa ko?
Nasabi ko pa sa inyo na, “Congrats! I’m happy for you!”
Tsk sa loob loob ko, “Shanggala ka! Di pa ba sapat na mas close na kayo kahit nangako ka na walang magbabago. Eh anung ‘tong sinasabi mo sa akin ngayon? Lokohan lang?”

Oo aaminin ko rin.
Mula nung binusted mo ko naghanap ako ng panakip butas.
You can say I had at least four relationships during the time na sinusubukan kitang kalimutan but sumpa siguro talaga ang pagdating mo sa buhay ko.
Kahit anong subok kong mawala ang pagmamahal ko sa ‘yo hindi talaga mawala sa kadahilanang misteryo pa rin sa akin.
Nakikita ko kayong mukhang masaya pero kita ko sa mata mo na walang liwanag habang magkasama kayo. You don’t look a bit that you’re in love with that person.
Ewan ko ba kung naging kayo lang dahil kayo na lang madalas magkasama or siguro kaya lang din naman kayo na lang ang madalas magkasama ay dahil lumayo rin ako.
Ang gulo ko no?

Pero dumating ako sa point na handa na akong komprontahin kita para lang masabi ko sa ‘yo kung anung nakikita ko sa inyo at masabi ko sa ‘yo kung gaano mo ko nasaktan pero naisip ko kailangan ko munang ipamukha na nagbago na ako.
Pero di ko rin kinayang magbago.
Habang lumilipas ang mga buwan at ang mga panakip butas na kinarelasyon ko dahil sa ‘yo, napagtanto ko na, nagbago na pala ako.
Hindi na ako ang emotionally handicapped person na lagi mong inaalalayan.
Hindi na ako ang taong laging naghahanap sa ‘yo pagwala ka.
Hindi na ako ang kaibigan nasasaktan at umiiyak pag nasasaktan ka at pag di ka nakikita.
Hindi na ako ang kalaro mo na nakakasama mong ngumiti sa tagumpay o pagkatalo man ng ating grupo.
At higit sa lahat hindi na ako yung taong sinusundan ang bawat mong galaw at kislap ng iyong tagumpay at dalamhati.

Muling dumating ako sa point na handa na akong komprontahin kita para lang masabi ko sa ‘yo kung anung nakikita ko sa inyo at masabi ko sa ‘yo kung gaano mo ko nasaktan dati para lang mawala na talaga ang koneksyon ko sa ‘yo.

Pero nakita ko na sa inyo yung hinahanap ko.
Nakita kong mahal mo sya.
At nakita kon mahal ka na nya.

Iyon ang araw na nawalan na ako ng pakialam sa nakaraan.
Naalala ko na bago ang lahat ng sakit, lungkot at pagdurusa, minahal kita.
Pero higit pa doon. Bago kita minahal ng lubos,
Kaibigan kita.


Sa ngayon wala na sa akin ang nakaraan.
Hindi na ako galit sa ‘yo.
Hindi na ako napapaisip na paghiwalayin kayo.
Hindi na ako bitter sa mga ka-sweetan nyo.
Hindi na ako nagpapaka-plastic sa paligid nyo.

Dahil ngayon naka-move na ako.

Ngunit isa na lang problema ko…

How do I fall in love again?

Sa totoo lang hindi ko alam.
Pero now more than ever, I know na handa na akong umibig muli.

I guess ito ang ako na hindi mo na siguro makikila ng lubusan.
It's not that I'm saying magsisi ka sa hindi mo nakuha.
It's just you'll never know this exist..

This PART OF ME.
:D

Read more...

Midnight Blue

a conversation...

"Are you a writer?"
"No, I am a story teller."

"I've read some of your pieces... I found them too emotional. Are those true stories?"

"Emotional? ... They're real, but I never said I write true stories."

"Not true stories but real? Is there a difference?"
"True stories tickle the mind and it lead the readers to doubt whatever they had read."
"..."

"..."

"You havent mention how it differs to real stories?"

"Real stories touch the heart...and no one doubts his own heart."
"..."

"..."

"Still I'm confused.... Can I ask you something?"

"?"

"Why with all of your stories, there is a single distinct character that is present to all them? 

At some he's not even a main character, and he possesses a very ordinary not so 'catchy' name, to think that you like playing with names, annagrams for example...was that intentional?"

"I tend to use ordinary names...and if you are reffering to 'Nel', yes that was intentional."

"Is he your alter ego? Does he have his own story?"
"If I will tell you that he is my alter ego, then you'd believe that those are true stories and you'll begin to doubt what your heart tells you. He doesn't have his own story...because he is fictional."
"Fictional? I thought we are talking about 'real stories' here?"

"Now you've seen how inconsistent I am...I told you story tellers are liers." -smiles

"No you didn't say that..."
"Now I am saying it..."
"You love anagrams...What if I'll tell you I know who Nel really are? 

His identity was concealed in plain sight."

"..."

"Will you tell me his story?"
"Only if you promise me that you wont believe every single word I say."
"I promise, afterall, all your stories doesn't need to be heard...it creates doubts..."

"..."

"...they are felt, it touches the heart...it creates love."

How far would you go for Love?

from the one who gave you "Beautiful Andrew" 

                        "Endorsed to Love"  and   "Wish Kiss"

here comes another short story of Love and Miracle

           from Nel's Nurses Notes

"Sino si Midnight Blue?"

a two part short bromance LoveStory.... soon this March 2012.

Read more...

Libido

Read more...

Araro

Read more...

Heavenly Touch

Read more...

Sikil

Read more...

SAGWAN

Read more...

Pantasya

Read more...