Unexpected Love Chapter 22 (JOM)

Monday, May 16, 2011

Note: Ang chapter na ito po ay aminado ako mejo magulo pero sana magustuhan niyo parin naman po... kung may mga questions kayo dont hesitate to post it as a comment or send ninyo na lang sa akin as email kahit ang mga pointers na naguguluhan kayo kahit na sabihing spoiler pa yan baka masagot ko pero wag ninyong ipagkakalat kung sakaling spoiler nga...

email: ako_si_3rd@yahoo.com.ph

sa mga walang sawang nag comment nag bibigay ng criticism lalo na sa mga nagkakagusto ng mga gawa ko salamat ng po ng marami...

it is kinda weird for me to say thank you sa mga nag criticize ng UeL... pero al least is nag basa sila kaya keri lang...

malapit na pong magtapos ang UeL pero biglang nawalan ng mukha si Jam kasi uamyaw na si Eban....

guys i need your help kung sino sa tingin ninyo ang pwedeng maging bagong Jam.. please im begging you guys i need you help... sana mabigyan na ulit ng mukha si Jam bago pa man matapos ang UeL malapit na po ang ending....

ang chapter po palng ito ay di ko pwedeng ipost sa MSOB dahil sa may laman itong Torrid part... at di siya magiging maayos kung puputulin ko siya....

-3rd-

***************************************

These chapter may be considered as torrid to some readers.....

Ipinag sa diyos ko na lang ang sarili ko di ko alam kung anu nag gagawin nila sa akin. Gusto ko na talagang umiyak sa mga oras na iyon, wala na akong saplot sa buo kong katawan, walang magpalayang ang aking kaba at mas kumalala pa ito dahil naririnig kong ginagawa nila kay Jeffrey sa di kalayuan. Di ko nakikita kung anu talaga ginagawa nila sa kanya pero natatakot ako dahil sa mga pumapasok sa isip ko hatid ng mga ungol at iyak na aking naririnig.
Pilit akong nagsisisigaw pero at nag pupumiglas para ipakita sa kanila na lalaban ako pero bigo ako dahil sa pagkakatali nila sa akin ay di ako maka galaw at di rin naman nila ako naiitindihan dahil sa busal ko sa bibig..
Ilang sandali lang ay narinig ko na si brad na nag salita
Brad: Jom... wag kang atat pwede ba... alam ko magugustuhan mo ang gagwin ng bata ko sayo... diba... naririnig mo kapatid mo?.... huh....
Sigaw parin ako ng sigaw at pinagmumura ko siya kahit na may busal ako nagbabakasakaling baka maitindihan nihya ako.
Brad: oh...oh.....oh....oh... wag kang atat.... excited ka naman eh..... pero kung gusto mo sige... pag bibigyan kita....
Sabay halik sa aking labi, di ko lubos maisip na ganito si Brad, kung gaano kabait si Joana ay siya din naman palang hayop ng kanyang kapatid, di lang hayop si Brad kundi isa siyang demonyo mas masahol pa sa demonyo....
Naririnig ko ang papalyong boses ni brad habang may mga yabag din naman ng mga paa akong naririnig na papalapit sa akin ilang sandali lang ay naramdaman ko na ang kanyang mga kamay na dumapi sa aking pisngi na tila inaakit ako, nanginginig ako sa takot at kabang nararamdaman ko ilang sandali lang ay narinig ko siyang nagsalita..
???: sayang... gwapo ka pa naman..... pero at least..... kahit......di ko masikmura ang pinapagawa saakin..... ok lang...... gwapo din naman pala...... ang mapapasukan ko.....

Alam ko na ang ibig niyang sabihin, natatakot ako sa mga oras na iyon gusto kong manlaban, pero di ko magawa dahil nga sa nakatali ako. Marami na ang pumapasok at tumatakbo sa isip ko.
???: alam mo.... kung di lang..... sa pera siguro.... di ko to kayang gawin...... pasensya na ha..... sobrang gipit lang ako..... at least..... kumita na ako...... nasarapan pa ako......
Maya maya pa ay naramdaman ko na ang kanyang kamay na idinapi niya sa aking pagkalalaki, at pilit niyang nilaro ito para patigasin, pero alam ko bigo siya dahil di ito talaga super erect at semi erect lang ang nakuha niya, sa kanyang ginagawa ay pilit parin akong kumakawala sa kanyang gianawa.
???: shhhh..... wag ka nang manlaban..... sabi nila malasa ka raw....... kaya....... wag kang mag alala.... alam ko..... masasarapan karin....
Yun ang mga katagang sinabi niya sa akin pero, nag sink in na sa utak ko na kahit anung gawin niya ay di ako masasarapan... kasi labag sa kalooban ko ang ginagawa niya sa akin... maya maya pa ay narining ko ang ilang yabag ng paa na papalapit... natatakot na talaga ako sa gagawin nila, hayop ka Brad... ilang sandali lang ay nakaramdam ako na dahan dahan nila akong kinalagan sa mga kamay at paa ko inisip kong manlaban sumipa ako sa harap ko at doon ramdam ko may tinamaan ako pero bigla na lang ako sinuntok sa siknura isa-dalawa-tatlo-apat na suntok sunod sunod kaya agad akong nanghina sa kanilang ginawa di ko na kaya pang manlaban sa kanila dahil sa sakit ng katawan ko...
Wala na akong tali sa aking mga kmaya at paa kaya nakuha nila akong hilain kung saan at doon mas lalo akong natakot dahil naka tihaya ako at ang mga paa ko ay itinaas nila sa may balikat ko tapos ay tininali nila ito sa ganoong posisyon kasabay ang mga kamay ko. Di ko na nakuha pang manlaban at pumalag pa di ako makasigaw di ako makakita kaya taimtim na lang akong nag dasal at saka isinadyos ko na lang ang mga mangyayari sa akin doon muling nag balik sa isip ko si momy wala pa rin akong alam kung anu na ang kanyang kalagayan kaya bigla na lang tumulo ang mga luha ko at palihim na umiyak. Ayaw kong magsisi na minahal ko si Jam. Katulad ng momy ko siya ang pinak importanteng tao sa buhay ko tapos nadagdagan pa ni Jeffrey na nawawla kong kakambal sila ngayon ang nagsisilbi kong lakas para ipagpatuloy ang buhay ko.
Masakit na ang mga paa ko dahil sa di ako kumportable sa pagkakatali nila sa akin sa ganoong posisyon. Ilang sandali pa ay may naramdaman na akong kamay na hinahagod hagod ang bukana ng aking lagusan, ibang klaseng kiliti ang dulot nito sa akin, unti-unitng nabubuhay ang aking laman pero pilit ko itong pinigilan gawa nang ayaw kong gawin ito. Ilang sandali pa ay nakaramdam ako ng isang matigas na bagay na sinusundot sundot sa aking butas, di ito burat kundi isang bagay na gawa sa kahoy makinis ito at makapal. Ilang sandali lang ay walang awa niya itong pilit na ipinasok sa lagusan ko.. walang kapantay na sakit ang aking naramdaman sa mga oras na iyon, gusto kong magsisisigaw dahil sa sakit pero di ko magawa dahil na rin sa busal ko sa bibig. Ilang ulos din ng kahoy na yon ay wala na akong maramdaman dahil sa pamamanhid ng aking butas. Akala ko tapos na ang aking kalbaro, pero wala pang 1 minuto ay naramdaman ko na ang pag pasok ng kanyang ari sa aking lagusan at walang tigil siyang umulos masakit ang aking lagusan gawa na rin ng ipinasok niya ang kahoy na bagay na iyon at ramdam ko ang mga sugat na iniwan nito sa loob ko. Maya maya habang patuloy niya akong ginagawan ng kahalayan ay narinig ko si Brad na papalapit at may kausap.
Brad: Gusto mo ba siyang marinig.... ooopppsss busy pala siya....
Di ko alam kung anu pinagsasabi niya pero kung may kausap man siya sa telepono sigurado akong si Jam ang kausap niya... ilang sadali pa ay muli isyang nagsalita at doon ko nakumpirma na si Jam ang kausap niya
Brad: wag kang mag alala... binigay ko lang naman ang gusto ng mga katulad niya.. para naman mag salita na siya.... kaya Jam.. kung gusto mo pang makitang buo ang iyong pinakamamahal na Jom kuno.... punta ka sa warehouse ng mga sasakyan natin at wag kang magkakamaling magsubong sa ibang tao or sa mga pulis dahil kundi.... ako naman ay gagawa ng kahalayan kay Jom.... maghihintay ako sayo 2 araw mula ngayon sa eksatong alas 10 ng gabi... ikaw lang ang dapat na pumunta dito, kundi di mo na siguro abutan ng nasa maayos na kundisyon si Jom mo.. kada oras na na malalate ka ay mag eenjoy ang mga lalaki ditog sabik sa laman...
Kinakabahan ako ngayon pa lang nga ay sobra-sobra na ang pambababoy nila sa amin. Wala paring tigil ang hayop na lalaking ito sa kanyang ginagawa sa akin, manhid na ako wala na akong nararamdaman alam ko nagkandalasug-lasug na ang kalooblooban ko. Puro na lang niya ungol ang nagririnig ko si Jeffrey ay di ko na alam kung asan siya dinala ng hayop na to awang awa ako sa kanya wala talaga siyang kinalaman dito pero pati siya ay nadamay.
Ilang sandali pa ay kinalas na nila ang tali sa aking paa, para akong nakahinga sa loob ng ilang oras na nasa ganoon akong posisyon ay nawalang ako ng ulirat dahil sa pamamanhid ng lagusan ko at pananakit ng buo kong katawan.
Inalis din nila ang tali ko sa kamay ay saka kinaladlkad ulit ako kung saang bahagi ng warehouse na iyon. Ipinasok nila ako sa loob ng isang kwarto at pag tapon nila sa akin sa loob ay doon may tinamaan akong isang katawang walng malay. Kumuha ako ng lakas para alisin ang takip ng aking bibig at mga mata. Madilim ang paligid pero aninag ko ang taong nakahandusay at walang malay si Jeffrey. Inalis ko rin ang kanyang mga piring sa mata at busal sa bibig.
Ako: Jeffrey... Jeffrey....
Jeffrey: ayoko na..(ang mangiyak-iyak niyang tugon)
Ako: Jeffrey... ako to si Jom...
Jeffrey: Jom... binaboy nila ako Jom... walng hiya sila... ang sakit.. walang awa nilang ipinasok ang dalawang ari ng sabay. Ang sakit talaga.. Jom anu ba kasalanan natin at ginagawa nila ito sa atin...
Ako: di ko alam Jeffrey.. di ko alam.....
Pareho kami ni Jeffrey hubot hubad pero wala sa amin iyon dahil kampante kami sa isat isa at pakiramdam namin sa mga oras na iyon ay nakatingin lang kami sa salamin kaya ok lang sa amin na ganoon ang ayos naming dalawa. Niyakap niya ako at saka doon siya umiyak. Niyakap ko na rin siya para narin maramdaman niya na andito ako para sa kanya magkapatid kami at wala nang ibang magtutulungan sa mga oras na ito kundi kaming dalawa lang.
Habang kami ay nakakulong sa lugar na iyon ay di nila kami binigyan ng kahit na katiting na respeto, walang tigil nila kaming binababoy at ginahasa minsan pa ay pinapahirapan nila kami pinipilit nila kaming umamin na kami ang dahilan kung bakit tinalikuran ni Jam ang kanyang pamilya.
Di ko na namamalayan kung anung oras na ba dahil sa napaka dilim ng lugar iyon. Mahina na rin kaming dalawa dala nang mga pagpapahirap, pangaalipusta nila sa amin at di nila pagpapakain sa amin. Sa mga oras na iyon ay gusto ko nang sumuko gusto ko nang mamatay ganun din si Jeffrey pero pinilit ko siyang wag mawalang ng pag asa. Sinabi ko sa kanya na narinig kong nagusap si Brad at si Jam at pinapapunta dito ni Brad si Jam kapalit namin. Di umiimik tanda na unti-unti na siyang nawawalan ng pag asa.
Ako: Jeffrey!!! Alam ko nahihirapan ka na... please konting tiis na lang.... malalampasan natin ito.... kaya mo yan Jeffrey.... kayanin mo.... kung talagang mahal mo si Jam..... kayanin mo..... para sa kanya..... kay momy..... at saakin na rin..... Please Jeffrey..... kayanin mo.....
Pero lumingon lang siya sa akin na walang kahit anung bahid ng emosyon sa mukha at may mga luhang tuloy tuloy na tumutulo sa kanyang mga mata. Ilang sandali lang ay may pumasok at inihagis ang mga damit sa amin.
???: hoy magbihis kayo...
Dali-dali kaming nagbihis at saka nang makabihis na kami ay muli kaming nilagyan ng piring sa mga mata at tinalian ang mga kamay namin at saka kami muling dinala kung saan.. narinig na lang namin si Brad na nagsalita..
Brad: good boy... buti naman at sumusunod ka sa mga sinasabi ko...
Akala ko kung sinu ang kausap pero nang marinig ko ang boses nito doon ko nalamang si Jam ang kanyang kausap..
Jam: hayop ka brad... pakawalan mo sila wala naman silang kinalaman dito!!!
Brad: aba at matapang ka na ngayon?
Jam: alam mo bang dahil sa ginawa mo brad isang walang kinalamang tao ngayon ang nakaratay sa ospital!!!!
Para akong biglang nanlumo sa narnig mula kay Jam.. kahit di ako sigurado malakas ang kutob kong si momy ang tinutukoy niyang nakaratay ngayon sa ospital..
Brad: so... paki alam ko... ang gusto ko lang naman ay makita kang naghihirap Jam, para mabago ang isip mo bumalik ka.. yun lang...
Jam: brad.. ilang beses ko bang sasabihin na di ako ang tumalikod.... itinakwil ako.. kaya kahit anung pilit mo, kahit pagbali-baliktarin mo yun ang katotohanan!!!
Brad: ah ganun... kasi ang pagkaka alam ko... ang lahat ng ito ay dahil sa baklang ito...
Hinawakan ni Brad ang aking mukha ng mahigpit. Di ako makapalag dahil sa hawak ako ng mga tauhan niya, at sa hinang hina na ako dahil sa dalawang araw na pala kaming walang maayos na pagkain ni Jeffrey at walang tigil na pinagsasamantalahan.
Jam: Hayop ka brad... bitaawan mo siya...
Brad: Bakit.. anu ba magagawa ng isang Del Rosariong hilaw na katulad mo.. ha....
Isang putok ng baril ang narinig ko na sinundan pa, walang tigil na pag putok ng mga baril, nabitawan ako ng taong may hawak na siyang dahilan ng pagkakadapa ko. Wala akong magwa kundi ay dahan-dahang gumapang, di ko alam kung saan ako papunta di ko alam kung mas mapapahamak ako or kung anu pa man basta ang nasa utak ko sa mga oras na ito ay mailigtas ng sarili ko para kay Momy, kay Jeffrey at kay Jam...
Maya maya pa ay may dumampot ulit sa akin at saka naramdaman ko ang isang mainit na bagay na idinapi niya sa may ulo ko... bigla akong binalot ng takot sa mga oras na iyon... saka naring ko siyang nagsalita...
Brad: ibaba mo ang baril mo Jam.. kundi ay papasabugin ko ang ulo ng taong ito....
Ilang sandali pa ay may binulong sa akin si brad..
Brad: gusto mo bang makita ang pinakamamahal mo sa huling pag kakataon?
Di ako naka imik pa, siguro ay papatayin na talaga niya ako, kung anu man talaga ang dahilan niya di ko alam. Tinanggal niya ang pirig ko sa mga mata at doon ko nakita si Jam sa harap si Anton, Aelvin, si Paul at si Joana sa likod niya. Tulad ni Jam ay may hawak din baril sina Anton at Aelvin may mga pulis ding nakita ako na nakatutuok ang baril sa amin si Jeffrey nakita kong naka akbay kay Paul at Joana wala itong malay
Brad: ibaba ninyo ang baril ninyo.. kundi ay papasabugin ko ulo ng baklang ito!!!!
Joana: Kuya... Please!!! Mag hunos dili ka!!
Brad: tumigil ka!! Jo kilala mo ako, ang gusto ko ang nasusunod!!!
Ibinaba nilang lahat ang kanilang baril at saka nag salita ni Jam..
Jam: Brad.. please... pakawalan mo na si Jom... ako na lang.... diba gusto mo bumalik ako... diba nagalit ka dahil sabi mo tinalikuran ko ang ankan natin... please... ako na lang....
Nakita kong dahang dahang lumapit si Jam sa amin, nagn makalapit na ay itinulak niya ako saka kinuha si Jam...
Jam: brad andito na ako.. tama na... please....
Iniharap niya si Jam sa kanya at saka siya tumawa ng malakas.. pagkatapos niyag tumawa ay dalawang magkasunod na putok ang aking narinig. Pareho sila ni Jam natumba si brad naman ay nagkapagsalita pa sa huling pagkakataon.. habang si Jam naman ay nakahawk sa kanyang tiyan kung saan siya tinamaan ng baril
Brad: baliw.... kahit....kailan... ay...di.... ko maatim... na..... isang..... bakla.... ang...... pinsan..... ko...... mamatay...... muna..... ako..... para..... hayang...... isang.... bakla........ ang.... mamuno.... sa..... pamilya.... Del Rosario.....
Ako: Jam!!!!!
Joana: Kuya!!!!!! Insan!!!!
Anton, Aelvin, Paul: JAM!!!!!

Itutuloy.....

1 comments:

Jayson May 17, 2011 at 1:04 AM  

wow....para lang akong nanonood ng pelikula sa aking isipan. hehehe very nice Roj..keep it up!

Post a Comment

Enter your comments here!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

  © Blogger template Brownium by Ourblogtemplates.com 2009

Back to TOP