Catch Me, Irwin 5

First time na makita ni Irwin ang ganoong eksena sa pagitan ng dalawang taong lalaki. Kaya naman imbes na tumalikod at iwanan si Anton at ang Kapitan na ipinakilalang si Jigo sa kaniya kanina ay itinutok pa ang mga mata sa nangyayaring mainit na tagpo sa loob ng engine room.

Kitang-kita ni Irwin kung paano dahan-dahang lalabas ang matigas na sandata ni Jigo sa bibig ni Anton hanggang lumabas ang pinakadulo saka muling papasok ng sagad sa loob hanggang ang mga labi at ilong ni Anton ay dumikit na sa malagong buhok ng Kapitan. Titig na titig si Jigo sa sariling alaga habang hawak sa may ulo si Anton na patuloy sa paglalaro ang kamay ng dalawang nakalawlaw na itlog.

Iba ang pakiramdam ni Irwin sa napapanood. Bumibilis ang tibok ng kaniyang puso gayundin ang kaniyang paghinga. Naghahalo ang kaba, takot na baka makita siya ng dalawa at ang excitement na makita pa kung paano makipagtalik ang mga tagalupa.

Todo naman sa pagliyad si Jigo habang papasok ang alaga sa bibig ni Anton, ang kaliwang daliri ay todo sa paglapirot sa sariling utong. Paulit-ulit na lalabas at papasok ang matigas na pagkalalaking iyon na halos putukan ng ugat sa kahabaan ng katawan. Base sa buka ng bibig ni Jigo na parang nagmumura at hindi malaman kung saan ibabaling ang mukha, alam ni Irwin na sarap na sarap ito sa sensasyong nararamdaman.

Sa papainit naman ang pakiramdam ni Irwin. Halos mabingi na siya sa kabog ng kaniyang dibdib pati na ang mabilis na agos ng kaniyang dugo sa kaniyang mga ugat sa buong katawan. Para na rin siyang malalasing sa amoy ng paligid. Amoy ng pagtatalik.

Mayamaya lang ay nakita niyang iniluwa ni Anton ang malaking sandata saka hinawakan sa katawan para iangat lampas sa pusod. Hinawakan naman ni Jigo sa pinakapuno ang kaniyang sandata. Napansin tuloy ni Irwin na sa pagkakasakmal na iyon, sumulong ang dugo papunta sa pinakaulo na lalong nagpapula at nagpalaki sa alaga ng kapitan. Parang puputok na ito sa sobrang taba at tigas.

Inilabas ni Anton ang dila saka sinimulang dilaan ang mga bilog na naglalambitin sa ilalim na parteng iyon. Napapaigtad si Jigo tuwing lalapat ang mainit at basang dilang iyon. Umikot ang dila sa kabuuan ng isang bilog saka lumipat sa kabila. Nagtangka pa si Anton na ipasok ang mga iyon ng sabay sa loob ng bibig pero sa sobrang laki ay hindi iyon magkasya. Minabuti na lang niyang paisa-isang isubo iyon sabay higop at animo'y buto ng santol na hinihimod habang papalabas ng bibig.

"Ahhhhhhhhh....Ohhhhhhhh...." impit na halinghing ni Jigo.

Ganadong-ganado naman si Anton sa pagpapala sa mga bilog na iyon hanggang si Jigo na mismo ang humila sa ulo nito at habang hawak pa rin sa puno ang sandata ay mabilis na ipinasak ang malaking ulo sa bibig ni Anton.

Napapatikhim naman si Irwin. Ramdam din niya ang tumigas na parte sa pagitan ng kaniyang mga hita na kagaya ng sa kapitan. Ngayon lang niya ito naramdaman bilang isang tao at sigurado siya sa sariling gusto niya ang pakiramdam lalo na nang hindi sinasadyang mahawakan niya ang kahabaan noon saka himasin ng pataas at pababa.

Nang hugutin ni Jigo ang sandata, kita ni Irwin na sarap na sarap talaga si Anton na inilabas pa ang dila at todo sa pagdila sa palibot ng namamaga sa pulang ulo ng sandata. Hinimod din nito ang kanan, kaliwa at taas na parte saka sinilindro ang kahabaan ng katawan. Nagsimula naman si Jigo na abutin ng isang kamay ang likuran ni Anton. Himas. Pisil. Saka pilit na inaabot ang uka sa magkabilang pang-upo nito.

Nagsimula namang tumayo si Anton para iangat ang likuran habang patuloy pa rin sa pagdila at pagsipsip sa sandata. Nang maabot na ni Jigo ang dalawang pisnging iyon ay todo lamas naman ang ginawa niya na halos magpangiwi na kay Anton. Hampas. Lamas. Paulit-ulit hanggang mamula na ang mga pisnging iyon.

Pinagapang ni Anton ang dila paakyat sa maskuladong dibdib ni Jigo hanggang makarating ito sa isang utong na sinimulang sipsipin at kagatin ng pino.

"Ohhhhhh...sarappppp..." ani Jigo na ang isnag kamay na nakalamas sa isang pisngi ay tinumbok na ang lagusan ni Anton saka ipinasok ang dalawang daliri.

Nagkikikiwal naman si Anton sa pagpasok at paikot-ikot na pagkanti ng mga daliri sa kaniyang kaloob-looban.

Sa kawalan ng hangin sa loob at sa init na nagmumula sa mga makina sa engine room at maging sa mga katawan nina Jigo at Anton, hindi na mapigilan ni Irwin ang pakiramdam na parang sa isinalang sa nagniningas na apoy. Init na init talaga ang pakiramdam niya na parang sa taong nilalagnat. Napapikit siya sa patuloy na paghimas sa kaniyang alaga na hindi naman mabura sa isip nya ang ginagawa ng dalawa sa loob ng engine room.

Pagkaraan ng ilang sandali, parang kakapusan ng hininga na muling nagmulat ng mga mata si Irwin. Nakita niyang nakatuwad na ngayon si Anton patalikod kay Jigo. Ang kanang kamay ay nakahawak sa isang parte ng makina para suportahan ang katawan, ang kaliwa ay paabot na nilalamutak ang kaliwang dibdib ng nakatingkayad na kapitan. Dinidilaan nito ang butas ni Anton habang sakmal pa rin ng kaliwang kamay ang pulang-pulang sandata.

Napapasinghap pa si Anton sa tuwing babaon sa guwang ng kaniyang puwetan ang dila ni Jigo. Ilang saglit pa ay pinagapang na ni Jigo ang dila paakyat sa likuran ni Anton kasabay ng pagtayo. Nang dilaan ni Jigo ang kaliwang kili-kili ni Anton ay kitang-kita ni Irwin ang ulo ng namamagang sandata nito na gahibla na lang ang layo sa puwet ni Anton.

Lalo pang napahigpit ang sakmal ni Irwin sa kaniyang alaga nang makitang iniumang ni Jigo ang matigas na sandata sa puwetan ni Anton. Hindi niya alam kung ano ang gagawin ng kapitan kaya halos manlaki ang mga mata niya nang igalaw nito ang balakang pasulong at nawala sa paningin niya ang kahabaan ng sandata at lumapat ang hita nito sa likuran ng hita ni Anton.

Saan iyon bumaon? Nagtatakang tanong ni Irwin sa sarili. Kinapa niya ang sariling likuran hanggang matunton ng kaniyang daliri ang butas sa gitna ng dalawang pisngi ng kaniyang pang-upo. Alam na niya kung saan.

Nagsimulang umindayog si Jigo, ang mga kamay ay nakahawak sa tagiliran ni Anton na mariin ang pagkakakapit sa parte ng makina sa kaniyang harapan. Bawat ulos ni Jigo ay napapangiwi si Anton.

Halos kilabutan naman si Irwin nang maisip kung gaano kalaki at kataba noon na papasok sa maliit na butas na kagaya ng nakapa niya sa likuran kanina. Parang ramdam tuloy niya ang hapding nararanasan ni Anton sa bawat pagulos ng sagad ng kapitan.

Gusto sana niyang lapitan ang dalawa at bawalan si Jigo sa ginagawa na nagpapahirap ng sobra kay Anton nang unti-unting magbago ang ekspresyon ng mukha nito sa patuloy na pagsakyod ng Kapitan. Mula sa pagkakangiwi ay napalitan iyon ng sa parang nasasarapan.

"Ahhhhh....ahhhhh....ahhhhh....oooohhhhhh..."

Iyon na lang ang naririnig ni Irwin na pagpapalitan ng daing at halinghing nina Anton at Jigo. Walang puknat ang urong-sulong ng balakang ni Jigo. Sa papabilis ang paghinga, tagaktak na ang pawis sa nangingintab na katawan. Si Anton naman hindi alam kung saan ibabaling ang ulo sa sarap na nararamdaman. Naging marahas at sagad ang pag-ulos ng kapitan na patuloy namang tinutukan ni Irwin. Bawat kilos, bawat galaw pati na ang ritmo ay halos i-record na sa kaniyang isipan.

"Malapit na akooooo..." narinig ni Irwin na sigaw ni Jigo.

"Iputok mo sa loob," utos naman ni Anton.

Ilang sakyod pa ay sumigaw na si Jigo. "Hetoooo naaaaaaaaa...!" Iniunat ang buong katawan saka napatingalang ninamnam ang sarap ng pagbulwak ng kaniyang katas sa loob ni Anton.

Sa biglang paghugot ng sandata ni Jigo, napansin ni Irwin ang pagsirit pa rin ng kulay puting likido sa dulo ng pinakaulo nito. Naisip niyang halos kagaya rin pala sa kanilang mga sireno na may lalabas na dagta na siyang pagmumulan ng isang bagong buhay.

Tumayo si Anton saka hinagilap ang bibig ni Jigo. Marahas na hinalikan ang mga labi ng kapitan habang patuloy sa pagtaas-baba ang kamay sa kaniyang sandata na halos dikit na sa hita ni Jigo.

Kitang-kita ni Irwin ang ginagawa ni Anton. Natukso siyang gayahin ang pagsasariling sikap ng isang tao. Mabilis niyang tinanggal ang pagkakabuckle ng sinturon, ibinaba ang zipper saka inilabas ang babagong aring ipinagkaloob sa kaniya ng pagiging tao niya.

Sinabayan ni Irwin ang pagtaas-baba din ng kamay ni Anton. Naramdaman niya ang dulot na sarap ng paghagod sa sariling kaangkinan. Hnigpitan niya pa lalo ang sakmal at binilisan para sabayan ang ritmo ni Anton.

Mayamaya lang ay todo unat na ng mga paa ni Anton kasabay noon ang pagsirit ng katas ng pagkalalaki nito. Tumama sa kanang hita ni Jigo at umagos pababa sa mga maskuladong binti.

Halos kasabay din ni Irwin si Anton nang labasan. Ilang putok ang kumalat sa amba ng pinto at ilang patak sa pulang carpet ng hallway.

Naghahabol ang hininga, pawisan ang buong katawan na muling ipinasok niya sa loob ng shorts ang kaniyang bagong ari. Bago pa siya makita nina Jigo at Anton, mabilis na siyang tumalikod at tinungo ang kaniyang silid.

PAGKATAPOS NG TATLONG oras pa na paghihintay, naramdaman na ni RJ ang muling pag-andar ng Mir-a-Mar. At last , naayos din ang problema.

Nang dalhan siya ng pagkain ni Anton ay pinilit niyang alisin sa isip ang nakitang pakikipagtalik nito kay Jigo. Isa pa, personal na buhay ng dalawa iyon.

"Sir RJ, pasensiya na at itong Fresh green salad at blackened tofu lang ang maiaalok ko sa inyo. Hindi ko kasi alam na vegetarian pala kayo."

"A-anong--," muntik na niyang masabi na 'Anong vegetarian? Hindi kaya siya vegetarian' buti na lang ay naalala niya ang pagsisinungaling kanina para back-up-an si Irwin. "Ah..okay na 'yan," sabi niya.

Nakangiti naman si Anton na nakatingin sa kaniya. At para ipakitang totoo ang sinabi niya kanina, kumuha siya ng isang pirasong lettuce at isinawsaw sa dressing na pinaghalong ketchup at mayo saka isinubo. Hindi siya talaga kumakain ng gulay kaya naman sobrang hirap para sa kaniya ang lunukin ang lettuce.

"Masarap," sabi niya sa natutuwang si Anton. "Ikaw ang nag-prepare?"

Tumango si Anton.

"Buti naman naayos niyo na." Ang generator ang tinutukoy niya.

"Oo nga po. May loose connection doon sa control kaya ayaw umandar."

"Mga ilang oras pa ba bago tayo makarating ng San Juan?"

"In two hours time, nandoon na po tayo."

Tumingin siya sa orasan na nakasabit sa dingding. "Mga alas-diyes pala ng gabi."

Tumango si Anton. "Maiwan ko na po kayo Sir," paalam nito saka lumabas ng kaniyang silid.

Mabango ang amoy ng blackened tofu at mukhang masarap pero hindi talaga siya kumakain ng gulay including tofu na galing sa soy beans. Pineapple juice lang ang kinuha niya sa tray saka itinabi ang salad at tofu. Kumuha siya ng chocolate coated wafer sa kaniyang bag. Iyon na lang ang kakainin niya tutal dito lang naman sa yate tatagal ang pagpapanggap niyang siya ay vegetarian.

Nakasama ang pictures nila ni Baby Keno nang hugutin niya ang wafer. Pagkapulot niya sa sahig ay halos maluha na naman siya nang maisip na by this time wala na sina Ken at Saldy. Kasama na ni Cheska na umalis ng Pilipinas.

Wala na si Baby Keno. Ang baby boy niya. Wala na ang dahilan ng kasiyahan niya sa loob ng dalawang taon.

Hindi na niya nakuhang buksan pa ang wafer. Hindi na rin niya napigilang tumulo ang mga luha sa pisngi habang nakatingin sa picture nilang dalawa ni Baby Keno.

"Anak mo?"

Mabilis siyang nagpunas ng mga luha sa pisngi. Nag-angat ng tingin para makita ang mala-adonis na kagwapuhan ni Irwin. Suot na ngayon ang green tshirt na hapit sa may bandang dibdib, outlining the perfect chiselled curves of his muscles. Ang dulo ng sinturon na hindi ipinasok sa sinturera ay nakalaylay sa may kaliwang hita.

"Pasensiya ka na, nangahas na akong pumasok. Tinatawagan kasi kita pero sobrang focus mo yata sa picture kaya hindi mo ako naririnig. Kaya pumasok na ako."

Nawalan siya ng sasabihin. Handa ba siyang isiwalat sa lalaking kanina lang niya nakilala ang tungkol sa kanila ni Keno?

Kinuha ni Irwin sa kamay niya ang picture. Hindi lumusot sa pansin niya ang mga lalaking-lalaking kamay nito at mga daliri. Ano kaya ang pakiramdam ng hawak siya ng mga kamay na iyon?

"Anak mo ba siya?" inulit nito ang tanong.

Gusto sanang supladuhan ni RJ si Irwin pero nang magtama ang mga mata nila at ngitian siya nito, mukhang kahit pangalan niya ay nakalimutan na niya panandali. Grabe ang impact ng ngiti nito sa kaniya pati na ang mga expressive nitong aquamarine na mga mata na kakulay ng dagat.

Tumango na lang si RJ.

"Kamukha mo," maikli nitong sabi.

Kahit sino naman, iyon talaga ang sinasabi. Kamukha niya si Baby Keno. Sumunod na ang mukha nito at humawig na sa kaniya. Sana'y pwedeng pagbasihan ng pagiging mag-ama ang magkamukha lang. Para sana wala na siyang problema. Para sana sa kaniya na lang si Baby Keno.

Napansin ni Irwin ang pangingilid na naman ng hindi mapigilang luha sa kanyang mga mata. "Pasensiya ka na. May nasabi yata akong nakapagpalungkot sa iyo." Ibinalik sa kaniya ang picture.

Ngumiti ka na lang Irwin, ngingiti na rin ako, sigaw ng isang bahagi ng isip niya.

"Lalabas muna ako. Wrong timing yata ang pasok ko." Tumalikod si Irwin at humakbang patungo sa pintuan.

Ramdam naman ni RJ ang sobrang bigat ng kalooban. Ilang araw na rin niyang sinasarili ang kinasadlakang problema. Ilang araw na wala siyang mapaghingaan. "Sandali lang Irwin," sabi niya. Hindi niya alam kung bakit naisip niyang maglabas ng sama ng loob sa lalaki. O baka naman dahil wala namang iba kundi ito lang ang pwede.

Lumingon si Irwin, may ngiti sa mga labi. Ngiting nakakapanlambot ng matigas niyang puso. Ngiting nakakawala ng poblema. Ngiting sinuklian din niya ng ngiti, kahit pilit ng bahagya.

Lumapit ito sa kaniya, umupo sa kaniyang tabi. Ramdam niya ang kalakasan ng katawan nito. Ang aura nito, ang kakaibang magnetismo. At an instant, he felt so safe and secure.

Gusto umiyak ni RJ sa malalapad na balikat na iyon. Gusto niyang magpakulong sa mga bisig na iyon. Gusto niyang...gusto niyang bawalan ang sarili sa mga naiisip niya. Ano ba itong epekto ng presensiya ni Irwin sa kaniya? Daig pa niya ang ngayon lang unang nagka-crush!

Crush? Ibig sabihin crush na niya si Irwin? O baka naman love na? Toinks!

Pinigilan niya ang paglabas ng emosyon. Lalaki si Irwin. Lalaki pa rin naman ang turing niya sa sarili kahit nagmamahal siya ng kapwa lalaki. Kaya dapat sa lalaki din ang ikikilos niya sa harap nito. Hindi feeling babae.

Tumingin siya sa picture nila ni Baby Keno. "Siya si Baby Keno. Anak siya ng ex-partner ko."

Napatango-tango lang si Irwin parang naghahagilap ng sasabihin. "Nasaan na siya?"

Bumalik na naman ang pamimigat ng loob niya. Parang maiiyak. "Wa-wala na siya," nilabanan niya ang mapaiyak. "Kinuha na siya sa akin ni Saldy."

"Saldy?"

Tumingin siya sa gwapong mukha ni Irwin. Gusto niyang ma-starstruck pero nanaig ang lungkot niya sa dibdib. Base sa pagtatanong, naniniguro ito kung babae ba o lalaki ang binanggit niyang Saldy. Naisip niyang sabihin kay Irwin ang totoo. Kung isa man itong homophobe, problema na niya iyon. Ang mahalaga sa umpisa pa lang wala na siyang itatago. Mahirap kasi iyong malaman nito later na ganito siya at saka ang sisihan.

"Si Saldy ang ama ni Baby Keno. Siya ang ex-partner ko," lakas -loob niyang pag-amin.

Ini-expect niya na madisgusto si Irwin sa sinabi niya kaya naman nagtaka siya ng balewala lang ito at parang may naaninag pa nga itong itinatagong ngiti sa mga labi.

"Gusto mong mag-kwento?" tumingin ito ng diretso sa kaniya. Ramdam din nito ang bigat ng kaniyang kalooban.

Hindi niya alam kung bakit wala siyang kakayahang tumanggi. Ang gusto niya'y hawiin ang ilang strands ng wavy shiny black hair na nalaglag sa may dulo ng makapal na kilay. Idikit ang ilong sa matangos ding ilong nito. Saka halikan ang mga manipis at mapulang labi Irwin.

Naalimpungatan na lang ni RJ ang sariling nagkukwento kay Irwin ng lahat ng mga nangyari sa buhay pag-ibig niya. Ang mga lalaking dumaan sa buhay niya. Inibig niya ng todo na halos hindi na siya nagtira ng para sa sarili niya pero in the end nakuha pa rin siyang ipagpalit.

Nanatiling nakikinig lang sa kaniya si Irwin. Focused sa kaniyang sinasabi. Hanggang makarating ang kwento kay Saldy at Baby Keno. Kahit anong pilit labanan ay naluha pa rin siya pagkatapos.

Inakbayan siya ni Irwin. Hindi siya tumutol kahit nang hapitin siya palapit sa katawan nito saka ihilig ang kaniyang ulo sa maskulado nitong dibdib.

Bakit nga ba hindi siya makatanggi? Bakit nga ba ganito ang reaksiyon ng katawan niya kay Irwin? Pagod ang isip at kaluluwang ibinagsak niya ang bigat ng kaniyang pisngi kay Irwin.

"Hindi naman mapapasama si Baby Keno sa nangyari. Pamilya din naman niya ang sinamahan," halos pabulong na sabi ni Irwin.

Dama ni RJ ang hininga nito sa kaniyang buhok. Pati na ang labi nito'y ramdam niyang lumapat na sa mga strands ng kaniyang buhok. Tama naman si Irwin sa sinabi nito. Kaya lang oftentimes mahirap tanggapin talaga ang katotohanan lalo na kung higit kang masasaktan.

"Hindi man siya sa akin nanggaling, higit pa sa tunay na anak ang turing ko kay Baby Keno."

Hinaplos ni Irwin ang kaniyang buhok na nagpapakalma sa kaniyang pakiramdam. "Tama ka doon. Pero kung lumaki man siya sa iyo, siguradong hahanapin pa rin niya ang kaniyang tunay na mga magulang. Kahit wala kang maging pagkukulang sa kaniya, hahanap-hanapin pa rin niya ang isang bahagi ng buhay niya na nawawala at kailangan mapunan para maging ganap ang kaniyang pagkatao."

Hindi niya alam pero napatango siya sa sinabi nito.

"Sigurado namang may dadating pang higit na biyaya sa 'yo ang pagkawala ni Baby Keno," sabi ulit ni Irwin.

Nag-angat si RJ ng mukha. Nagtama ang mga mata nila ni Irwin, ang mga labi ay halos isang pulgada lang ang layo. Amoy niya ang mabangong hininga nito gayundin ang init kasabay ang papabilis na sasal ng kaniyang dibdib.

Pakiramdam niya'y tumigil na muli ang yate sa pag-andar at nag-freeze ang buong paligid. Sila na lang dalawa ni Irwin, mata sa mata at kapwa naghihintay ng susunod na mangyayari.

Parang sa isang panaginip, bumaba ang mga labi ni Irwin. Dumikit sa kaniyang bahagyang nakaawang na mga labi, gently pushed against his. Ilang segundong nakadikit ito sa kaniya. Bawat tiktak ng segundo ng orasan ay sumasabay sa pagtibok ng mga puso nila.

Anong bang hinihintay ni Irwin? Bakit hindi nito iginagalaw ang mga labi?

Ilang saglit pa ay nagpasya na siyang ikilos ang mga labi. Idiniin niya iyon kay Irwin. Pinuntirya niya ang pang-ibaba nitong labi saka sinipsip at kinagat ng banayad.

Oh My! Ang sarap. Heto na naman siya, nakakalimot na naman sa pangako na pagkatapos ni Saldy ay wala muna. Pahinga muna siya sa mga lalaki.

Bibitaw na sana siya kay Irwin nang ito naman ang gumalaw para gayahin ang ginawa niya. Idiniin din ang labi nito sa labi niya saka sinipsip ang kaniyang pang-ibabang labi. Ang isang kamay nitong nasa kaniyang balikat ay bumaba sa kaniyang likuran at mahigpit na yumakap. Dama niya ang init sa palad nito sa kaniyang likuran na lampasan sa suot niyang damit.

First kiss ba siya ni Irwin? tanong niya sa isip.

Lalo tuloy siyang ginanahan na makipaghalikan sa lalaki. Hinawakan niya ng kanang kamay ang kaliwang pisngi ni Irwin at ang kaliwa ay ibinaon sa mahabang buhok nito. Nagsimula niyang kamkamin ang mga labi nito na siya rin namang ginagaya ni Irwin sa tuwing titigil siya sandali.

Kung tutuusin ay dapat madisgusto siya sa ginagawa. Siguro nga kung sa ibang lalaki iyon. Pero hindi ibang lalaki si Irwin. Iba si Irwin.

Ipinasok niya ang dila sa loob ng bibig ni Irwin. Hinanap nito ang dilang nag-aabang sa kaniyang dila. Mainit ang bibig ni Irwin at kakaibang sarap ang nalasahan niya sa pagtatagpo at paghahalo ng kanilang mga laway.

Nang si Irwin naman ang nagmaniobra sa loob ng kaniyang bibig, pakiramdam niya'y halos umikot na ang buong paligid. Nang sipsipin ni Irwin ang kaniyang dila, tuluyan na siyang nagpaagos sa anomang naisin nito.

Nagkaroon na rin ng sariling pag-iisip ang kaniyang kamay nang tunguhin nito ang harapan ni Irwin. Only to find he's harder than expected.

"Hehemmmm..."

Iyon ang nagpabalik sa kanila sa kasalukuyan. Kapwa naghahabol ang mga hiningang naghiwalay ang kanilang mga labi. Gusto niyang pamulahan ng mga pisngi nang makita sa may pintuan si Anton. Nakangisi sa kanila ni Irwin.

"Bababa na po tayo sa yate. Nandito na tayo sa San Juan." Natatawang nagpalipatlipat ito ng tingin sa kanilang dalawa saka yumuko ng bahagya bilang pamamaalam.

Ilang saglit silang walang kibuan hanggang si Irwin na ang bumasag ng katahimikan. "Kukunin ko lang ang isda sa aking silid."

Gusto niya ang pagkamahiligin nito sa isda. Alam niyang ang lalaking mahilig mag-alaga ng hayop at isda ay walang kahirap-hirap na magmahal ng iba at magpakita ng emosyon.

"Sige, sa baba na lang tayo magkita."

Mabigat ang mga paa ni Irwin nang tunguhin nito ang pintuan. Ramdam ni RJ iyon dahil kahit siya, iyon din ang pakiramdam niya. Parang ayaw pa niyang umalis sila ng yate at lalo higit sa kaniyang silid.

"Saan ka nga pala pupunta niyan?" Iyon lang ang naisip niyang paraan para lumingon si Irwin sa kaniya.

Tumigil sa may pintuan si Irwin, hinintay siyang makalapit. "Tatawagan ko na lang ang mga kasamahan ko, sasabihin kong nandito na rin ako at kung maari nila akong puntahan."

Pinigilan niya ang sariling hawakan sa pisngi si Irwin. Pati na ang tulak ng sariling yakapin ito at halikang muli ang mga labi.

Ilang segundo din silang nagkatitigan.

"Magkikita pa ba tayo ulit?" lakas-loob niyang isinatinig ang nasa kaniyang isip.

Tumango naman kaagad si Irwin na sobrang ikinatuwa niya.

"Kung sakaling hindi ka nila masundo at dahil malalim na ang gabi, pwede kitang i-arrange ng isang kwarto dito sa resort," sabi ni RJ.

Hindi ba siya mukhang cheap sa pag-alok kay Irwin? Inisip na lang niyang pagmamagandang-loob na lang ang alok niyang iyon at hindi ng anupaman.

Nakita niya ang pagliwanag ng mukha ni Irwin. "Kahiya-hiya man pero tatanggapin ko na ang alok mo. No choice ako eh."

Take note, sabi ng isip niya. No choice lang si Irwin. Kung may pagpipilian lang ito siguradong iyon ang pipiliin.

At ano naman ang ibig sabihin ng halikan nila kanina? No choice din ba ito kaya hinalikan siya? Wala lang ba dito ang naramdaman niyang pagtugon nito sa kaniyang mga halik? Peke din ba ang awtomatikong pagtigas ng harapan nito sa kaniyang palad?

Pwedeng totoo lahat iyon o pwedeng libog din lang.

Dinismis ni RJ sa isip ang huling sagot na naisip.

Itutuloy