Chapter 4 - 6 : Si Utol at ang Chatmate ko

By: Mikejuha

email: getmybox@hotmail.com

fb: getmybox@yahoo.com

Note: Thank you Mike for sharing your stories in LOL. 

Add michaelshadesofblue as your friend in facebook, friendster, and twitter: juha.michael@gmail.com

***************************************************

This photo is credited to Vin Cri. He is the MSOB
official model of Enzo

Sa pagkalito, dali-dali akong tumayo at walang pasabing biglang hinatak si Kuya sa isang tabi na med’yo malayo-layo sa kinaroroonan ng table namin, naiwang nakaupo si Zach na halos nakanganga at natulala sa nakitang biglang sumulpot na kahawig sa iniisip niyang chatmate. Naiwan din sa tabi ng table, nanatiling nakatayo ang girlfriend ni Kuya.

“Sino ba iyon? Ba’t kayo lang dalawa ditto? Para kayong nag-date ah! At bakit kailangan mo pa akong dalhin dito!” ang sambit kaagad ni kuya, halatang galit na hindi ako nagpaalam na aalis ng bahay at nakahalatang may hindi kanais-nais na ginawa ako dahil sa inasta ko.

“Shhh!” sabi ko, sabay takip ng hintuturong daliri sa bibig. “Huwag kang maingay baka marinig tayo ni Lani! Sige ka mabubuking tayo!” sabi ko.

Mistula namang binuhusan ng malamig na tubig si Kuya at pinigilan ang boses na tinanong ako, “Bakit sino ba iyan? Ano bang meron d’yan?!”

“A… e… ano… siya iyong kapatid ng ka-chatmate ko!” ang pagsisinungaling ko. “Di ba, dapat sana ay magkita kami ngayon, ay kayo pala… Hindi siya makarating kaya Kuya na lang niya ang pinapapunta baka daw magtampo ako este, ikaw pala!”

Biglang natahimik si Kuya. Sinilip na naman si Zach sa inuupuan nito, mistulang biglang nagkaroon ng interes. “Ganoon ba? Wow! Sa hitsura pa lang ng Kuya, ulam na!” ang bigla niyang nasabi sabay bitiw ng nakakalokong pigil na tawa. “Mukhang masarap itong chatmate mo, Tol! Kuya pa lang nakaka in love na!”

Nagsalubong naman kaagad ang kilay ko sa narinig at napatitig sa kanya. “T-type mo iyan kuya?” ang ang di sinadyang tanong na lumabas sa bibig ko, sabay turo ng pasikreto kay Zach.

“Splak!” Ang biglang pagbatok niya sa ulo ko.

“Arekop!”


“Tanga! Ang ibig konng sabihin, kung tisoy ang kuya niya, e di lalong mas maganda ang kapatid niyang babae, diba?”

“Ah.. oo naman!” ang agad ko ring sagot, kamot-kamot ang ulong natamaan. 

“Ayos! Ayos!” ang nasambit niya, mistulang may kung anong kabalabalang planong pumasok sa kukute. “Sige, puntahan mo na siya at ayusin mong pakikpag-usap baka mamaya, ma-turn off sa iyo. Kung hindi ko lang kasama si Lani ay sana ako na ang haharap d’yan!” sambit ni Kuya.

“Talaga Kuya?” 

Hindi na sinagot pa ni kuya ang sinabi ko. “Sige na balik ka na sa kanya.” 

“Tawagin mo na rin ang girlfriend mo kuya at doon kayo sa malayong mesa o… baka mamaya ma-inlove pa iyang si Lani mo sa kanya, sige ka! Tingnan mo, sikretong tinitingnan-tingnan si Zach” ang biro ko upang mapilitan din silang pumwesto sa malayong mesa.

Tinawag naman kaagad ni kuya ang girlfriend niya habang bumalik na uli ako sa mesa namin ni Zach.

Pagkaupo na pagkaupo ko kaagad sa harap niya, tanong kaagad ang sumalubong sa akin. Expected ko n aiyon. “Di ba iyon si Enzo, ang kuya mong chatmate ko? Kamukhang-kamukha eh pwera lang sa bigote at goatee.” Nagkataon din kasing hindi inahit ni Kuya ang bigote niya at ang kanyang goatee. 

“Ah… e…” ang sagot kong feeling nakokoryente na naman. “K-kuya ko nga iyon pero hindi si Kuya Enzo. K-kakambal niya iyon! Si Kuya Enzo mabait, sweet, at swabe. Iyong nakita mo kaninang kakambal niya ay salbahe iyon!” At kunyari hininaan ko ang boses at iniungos ang mukha ko malapit sa kanya, “Atin-atin lang iyan ha, baka mabugbog niya ako” ang sabi ko sabay bitiw ng kinakabahang tawa. 

Tumawa siya ng malakas. “Pilyo ka ha? Salbahe ba talaga iyon?” 

“Ay, sobra! Mukhang rapist nga, di ba?” ang dagdag ko pa.

Lalo naman siyang tumawa ng malakas. “Palabiro ka pala” sambit niya habang patuloy pa rin tumawa.

“Hindi ako nagbibiro! Palagay ko, rapist talaga ang kuya kong iyan, hindi lang narereklamo ang mga babae dahil sa siguro, naku-kyutan din sa kanya!” Ang sabi ko, ang mga mata ay lumaki, seryosong iginigiit ang punto at ang boses ay mistulang sa isang batang inosenteng-inosente sa kanyang sinasabi.

Lalo pang lumakas ang tawa ni Zach na sa tingin ko ay maluha-luha na sa sobrang pagtatawa. “Palabiro ka talaga. Kakatuwa ka palang kausap” ang sabi niya, di pa rin maawat sa kakakatawa.

Super tuwa naman ako sa narinig na compliment. Heaven kumbaga. At habang nasa ganoong ayos siyang pagtatawa, tinitigan ko naman siya. “Ang wafu talaga niya! Kahit pa manlupaypay na sa katatawa, cute pa ring tingnan!” Sigaw ng utak ko.

“O… ba’t ganyan ka kung makatitig?” Ang tanong niya noong mapansing nakatutok ang mga mata ko sa kanya.

“A… e, wala lang.” Sagot ko.

Tinitigan din niya ako. Iyong titig na nakikipagbiruan o nakikipagkulitan sa isang bata. At pagkatapos ay inilabas niya ang kanyang dila sabay sabing, “Kulit!”

“Hindi!” sagot ko.

“Kulit! Kulit!”

“Hindi! Hindi!”

“Kulit! Kulit! Kulit!”

“Hindi! Hindi! Hindi!”

Tawanan. Parang kulang na lang ay maghabulan kami at magharutan sa loob ng restaurant. At feeling ko, sobrang close na kami sa isa’t-isa. 

Maya-maya lang ay tinawag na niya ang waiter at binayaran ang kinain namin. Pagkatapos niyang magbayad, “O, ano? Uwi na tayo?”

“S-sige Kuya” Ang sagot ko. Syempre, nalungkot ako na magkahiwalay na kami ng ganoon ganoon na lang. 

Akala ko ay basta na lang siyang aalis iiwanan ako sa restaurant at hayaang mag-commute pauwi noong patungo na siya sa labasan at nilingon akong mistulang napako sa kinatatayuan, pinagmasdan siyang naglakad papalayo, bigla niya akong kinawayan, “O, tara na!” sigaw niya.

“Saan po?” sagot kong nabigla at na-excite sa tanong niya.

“Ihahatid na kita sa inyo! May motorsiklo ako. Halika na!”

“T-talaga kuya?” ang sagot ko, ang puso ay naglulundag sa sobrang tuwa.

Syempre, takbo kaagad ako sa kanya at sumabay na palabas sa restaurant. Nilingon ko si Kuya at pinagmasdan pala nito ang paglabas namin ni Zach, ang mga mata ay mistulang galit o nagpahiwatig ng malalim na katanungan sa nasaksihang tila paglalandi ko kay Zach. Sabagay, kilala ko rin ang ugali ni Kuya. Kahit naman sino ang kasama ko, kinikilatis ng maigi noon, pinagsasabihin niya ako kung sino ang dapat iwasan at sino ang hindi niya nagustuhan ang kilos. Parang over-protective ba na minsan ay wala na sa lugar? 

Noong makita ko ang motorsiklo niya, napa- “Wow!” naman ako. Ang ganda, mas malaki ang mga gulong kaysa ordinaryongmotorsiklo, pang heavy-duty talaga. Pang-karera yata, iyong klaseng kasing mahal halos ng isang kotse ang halaga. “Ganda ng motorsiklo mo kuya!” sabi ko.

Ngumiti siya. “Bigay ng papa ko. Pangkarera. Mahilig kasi ang papa ko sa motorsiklo, kaya naging hilig ko na rin ito.”

“Ah...” sagot ko naman.

Pagkatapus niya akong bigyan ng extra helmet at naka-helmet na kaming pareho, sumampa na kami sa motorsiklo niya. At habang nakaupo na ako sa likod niya, handa na sa pag-andar ng motor, napa, “Shitttt!” naman ako. Ambango kasi niya. Pakiramdam ko, ang sarap niyang halikan. 

Noong umaragkada na siya, sa balikat niya lang ako humahawak. Nahiya ako eh. Ngunit ewan kung sinadya din niya, biglang pinaharurot niya ang motorsiklo sabay tanong, “Diretso lang ba?” 

Kaya imbes na sumagot ako, napasigaw na lang ako ng, “Kuyaaaaaaa! Huwag po masyadong mabilis! Natatakot ako!!” sabay yakap sa katawan niya nang mahigpit.

“Hahahaha!” Tawa niya. Matakutin ka pala. Yakap ka lang. Pangkarera itong motor ko kaya masanay ka.” At hindi niya talaga pinahinaan ang takbo nito.

Kaya ano pa nga ba ang magagawa ko kungdi ang yumakap sa kanya ng mahigpit. At gusto ko naman. At hinigpitan ko pa talaga. Syempre, may dalang pananantsing. At hindi lang ako yumakap ng mahigpit, isinandal ko pa ang ulo ko sa likod niya. Grabe ang naramdaman ko sa sa eksena naming iyon. Dahil sa nakat-shirt lang siya, ramdam na ramdam ng mga kamay ko ang umbok ng kanyang matipunong dibdib. At kunyari, minsan ibinababa ko ang pagyakap sa may tiyan nya at nahahaplos at nasasalat ko naman ang walang kataba-tabang tiyan. Sobrang nag-enjoy talaga ako sa ginagawa ko na pakiramdam ko ay isang teddy bear ang niyayakap ko at halos mapisak na ito sa tindi ng pagkaykap ko.

At dahil sa ginagawa ko, hindi pwedeng hindi ako tigasan. Pakiramdam ko naman may naghilahan sa utak kong tantanan na ang ginawa at dumestansya dahil nakakahiya ang bukol kong bumubundol-bundol sa likuran niya, ngunit may isang parte din ng utak kong nag-udyok na ipagpatuloy lang ang ginawa dahil masarap ito.

At ang nanaig ay ang ipagpatuloy ko lang ang pagyakap sa kanya, at dedmahin ang pagbubundol-bundol ng bukol ko sa likuran niya dahil sa habang kumikiskis-kiskis ito sa kanya, lalong sumasarap ang pakiramdam ko. Alam ko, naramdaman niya ang bukol ko sa likuran niya gawa ng sobrang dikit n gaming mga katawan. Kaso, dedma lang siya.

Lampas alas-syete na iyon ng gabi at may parte sa madadaanan namin na madilim at patay ang mga ilaw ng poste gawa ng pagbabato sa mga ito ng mga bata. Ang lugar na iyon din ay may mga malalaking puno sa gilid ng kalsada. Bale masasabing bundok na maituturig at kapag ganoong gabi, nakakatakot dumaan. Kung mapaniwala ka sa mga aswang o multo, siguradong tatakbo ka sa parting iyon at tatayo ang iyong mga balahibo. 

Akala ko dire-diretso n akami at malampasan namin ang parting iyon noong bigla naman niyan ipinahinto ang motorsiklo niya sa gilid ng kalsada, sa ilalim pa ng isang malaking puno ng akasya, na siyang kinatatakutan ng mga tagaroon dahil may white lady daw na nagpapakita doon .

“K-kuya Zach... bakit tayo pumarada dito?” ang tanong ko, kinikilabutan at nabigla sa biglang pagparada niya sa sasakyan.

Ngunit hindi siya sumagot. Nanatili kami sa aming pwestong nakaupo sa motorsiklo, nasa likuran pa rin niya ako at yakap-yakap ang katawan niya. 

“Kuya... natatakot ako dito, alis na tayo.” Pagmamakaawa ko.

Ngunit imbes na tugunan ang aking hiling, hinawakan niya ang aking kanang kamay at inilapat iyon sa umbok ng kanyang tigas na tigas nang pagkalalaki...

***************************


“Waaahhhh!” Napasigaw ako sa sarili, ang mga mata ay nanlaki noong lumapat ang kamay ko sa umbok ng kanyang pagkalalaki, hindi inaasahan ang kanyang ginawa. Naturete ang utak ko sa sobrang pagka-heaven at mistulang sasabog ang dibdib ko sa matinding pagkabog. Ngunit hindi ako nagpahalata. Bagkus, “K-kuya… natatakot ako!” ang nasambit ko, kunyari dedma lang ako sa paglapat ng kamay ko sa harapan niya at hindi ako nagpakita ng ni kaunting resistance sa paglagay niya nito doon. At noong nakapatong na ang kamay ko, marahan kong ginalaw-galaw ang daliri ko dito na para bang takot na mahalata niyang nasarapan pala ako sa pagsasalat sa kanyang bukol.

Ang ibig ko lang din namang sabihin sa takot ko ay sa lugar na iyon dahil marami nga akong narinig na mga multo at engkantong nagpaparamdam daw doon lalo na sa malaking puno ng akasya kung saan kami mismong huminto. Ngunit iba pala ang pumasok sa kukute niya sa sinabi kong takot ako. “Ha?! Natatakot ka samantalang kanina lang e, enjoy na enjoy ka pa sa pagsasandal, pagyayakap at pagtsatsansing sa akin?” Ang sambit niya na marahil ang pagkaintindi niya sa takot ko ay ang pagdampi ng kamay ko sa harapan niya.

Nabigla naman ako sa linya ng kanyang pananalita. At sa inis, bigla kong tinanggal ang kamay ko sa harapan niya at napa- “Amfffff!!!” talaga ako, ramdam ang sobrang pagkapahiya sa narinig, ang pisngi koy mistulang nabanat nang husto at namula ito ng todo. Para bang nasa sa ikapitong alapaap na sana ako sa sobrang sarap, kung saan man iyon, atsaka bigla ding bumulusok sa lupa at nabagok ang ulo ko sa semento sa paglanding ko dito.

Syempre, kahit naman siguro sino kapag nabubuking ang iyong pananantsing at ipakita pa ng taong tsinantsingn mo na minamaliit ka sa ginawa mo na alam mo namang kahit papano ay nagustuhan din niya, nakakainsulto talaga. Kahit sasabihin na natin, oo, totoo ngang nananantsing ako pero naman, upang ipangalandrakan niya sa mukha ko na atat na atat ako sa kanya, nakaka-GRRRR talaga. Dapat, kahit mahuli man niya, ipalabas pa rin sana niyang demure pa rin ako. Iyon bang sa kabila ng aking kalandian, hindi pa rin nawawala ang aking pinakaiingat-ingatang dignidad. O kaya puwede rin naman niyang dedmahin na lang ang ginawa ko outright e. Hindi iyong pagsabihan pa na nag enjoy ako, at kung anu-ano pa. Ang laking “hmpt!” talaga noon.

“Hoy! Mr… Ano nga yung name mo?” kunyari hindi ko sineryoso ang pagtanda sa kanyang pangalan “At bakit mo naman nasabing nag-eenjoy ako sa pananantsing sa iyo, aber? Ambilis kaya ng pagpapatakbo mo ng motor no? Sino bang hindi mapayakap niyan sa takot? Hindi kaya ikaw ang nagplano nang lahat ng ito upang matsansingan mo ako? Siguro iyan ang mga style mo pag trip mo yung nagbabackride sa iyo!”

Napakamot sa ulo niya bigla si Zach sa narinig. “At ako pa ngayon ang pinalabas mong may pagnanasa sa iyo?” ang sagot niya.

Na dali-dali ko ring binara, “At alangan namang ako? Tingnan mo ha… Una, hindi naman ako nagpahatid sa iyo e. Bakit mo ako hinatid? Pangalawa, bakit mo binilisan ang pagpapatakbo ng motor mo samantalang sinabi ko sa iyo na natakot ako sa sobrang bilis ng pagdrive mo? At pangatlo, bakit ka huminto dito sa lugar na ito na hindi naman ito ang bahay namin? Ganyan ba ang mukha ng bahay?” Turo ko sa malaking puno ng akasya. “Ikaw, ganyan ba ang mukha ng bahay ninyo? Aberrrrr? Sagutin mo nga?”

Biglang nanlaki ang mga mata ni Zach sa narinig, hindi makapagsalita na parang nabusalan ang bibig, at marahil ay nasabi sa sariling, “Aba, hindi lang pala makulit ito kundi mataray pa!”

“At heto pa ha… Bakit mo pala inilagay ang kamay ko sa harapan mo kung wala kang planong masama? Hindi mo ba alam na puwede kitang kasuhan ng rape? Lethal injection na ngayon ang parusa sa mga rapist! Lalo na kapag ang niri-rape ay katulad kong 15 years old lang, virgin, at underage! Gusto mo bang mamatay na?”

Hindi pa rin magawang sumagot ni Zach, marahil ay sa sobrang pagkabigla sa di inaasahang pagtataray ko.

“O ano? Hindi ka makasagot? Ngayon, sino ang may pagnanasa sa atin??” Dagdag ko pa.

Sa totoo lang, hindi rin ako makapaniwala na nagawa ko sa kanya ang ganoong parang kaswal na lang na pagtataray. Nawala ang pagkamahiyain ko. Napatanong tuloy ako sa sarili kung ganyan ba talaga kapag umibig. Nababago mo ang tunay mong ugali. Ang mga kapal-muks ay naging torpe, natuturete habang ang mga mahiyain ay nawawala sa sarili o nagiging palaban.

Ewan… Ngunit may kaba din akong naramdaman sa ginawa ko kasi syempre, baka naturn-off ko iyong tao. Baka hindi na ako demure sa paningin niya.

At ewan ko ba kung sa guni-guni ko lang ang lahat pero, nakita sa dalawa kong mga mata ang biglaang pag-alog sa puno ng akasya samantalang wala namang hangin. Kahit kasi madilim ang paligid may kaunting ilaw pa ring nakakaabot sa lugar galing sa malalayong mga poste ng koryente. Nakatalikod si Zach sa puno habang ako ang nakaharap dito. Noong ibinaling ko ang paningin sa mga sanga nito, nakita ko ang maraming mga matang mistulang nagmamasid sa amin.

Nanindig ang mga balahibo ko sa nasaksihan at dali-dali akong lumapit kay Zach at yumakap nang mahigpit sa kanya, hindi alintana ang aking mga naunang binitiwang salita at pag-akusa sa kanya na siya itong nananantsing sa akin. “Kuya…” ang nasambit ko lang hindi masabi-sabi ang nasaksihan sa puno, ang boses ay animoy sa isang paslit na nagmamakaawa, nagtatadyak-tadyak ang mga paa.

Sa pagkalito, ang nasabi naman ni Zach ay, “O… hindi ka na nagbackride niyan sa akin, hindi na ako nagpapatakbo ng motor, at heto ang pangatlo…” ang pag-gagad niya sa unang mga sinabi ko sabay lingon at turo din sa puno ng akasya. “…hindi pa ninyo bahay iyan. Bakit mo ako niyakap?” dugtung niya.

Ngunit hindi ko na pinatulan pa ang pang-aasar niya sa sobrang takot ko. “Hayaan mo na kuya… Alis na tayo dito plisss?” ang sabi kong nanginginig na ang boses tinatadyak-tadyak pa rin ang mga paa..

“Ah… Sagutin mo muna ang tanong ko.” Sabi naman niya na ang tono ay mistulang namba-blackmail.

“Ano iyan, dali naaaaaa…!”

“Lethal injection pa ba ang parusa sa mga rapist ngayon?”

“Hindi na kuya!” Ang mabilis kong sagot, hindi na magawang kontrahin pa ang sinabi niya dahil sa ang nasa isip ko sa sandaling iyon ay ang bilisan niya ang pag-angkas sa motor. “Wala na pong parusa, tinanggal na nila ngayon iyan. Tara na kuyaaaaa!”

“Kahit underage pa ang ire-rape ko?”

“Kahit 15 years old pa Kuya, kahit virgin pa, ok lang po, pramis. Sige na Kuya… alis na tayo ritoooooo!”

“Ah ganoon naman pala. E di sige.” Sagot naman niyang feeling na redeem ang dignidad sa pang-aalaska ko sa kanya.

Alam ko, matalinong tao si Kuya Zach at alam ko ring alam niyang tinatakot ko lang siya. Ngunit marahil ay tinablan din siya ng awa kaya imbes na papatulan ang pagkamataray ko, sinakyan na lang niya ito. “Halika na! Ang kulit mo pala talaga!” ang sambit niya sabay angkas sa kanyang motor.

In fairness, ambait bait talaga niya.

Noong makaangkas na kaming pareho, todo yakap pa rin ako sa kanya sabay sabing, “Dalian mo ang pagpaandar kuya…”

“Opo!” Ang sarcastic niyang tugon. At pinaandar ang motor nang mabilis. Syempre, yakap to the highest level pa rin ako dahil sa takot na malaglag ako at sa takot na baka habulin kami noong mga multo sa puno ng akasya. Ako kaya ang nasa likod kaya ako ang unang mahahablot kung sakali. Hay naku… Magkahalong panginginig gawa ng takot, at panginginig gawa ng sarap ang naramdaman ko sa pagkakataong iyon, pramis. Mamatay man kayo sa inggit, hehe.

Anyway, habang umandar ang motor at med’yo malayo-layo na sa lugar na iyon, nagtanong siya. “Nand’yan ba sa bahay ang kuya mo?” sigaw niya dahil sa lakas ng ingay ng hangin at makina ng motor.

Mistula namang may humataw sa ulo ko sa narinig na tanong. Nag-isip muna kung ano ang isasagot ko. Baka kasing ipipilit niyang hanapin si Kuya sa bahay. “Ah… wala siya doon kuya.” Sigaw ko rin.

Bigla ding tumaas ang boses niya at napalingon sa akin. “Wala?? Akala ko ba may sakit siya at nagpahinga sa bahay?”

Nagulat naman ako sa tanong niya, hindi inaasahang natandaan pala niy ang alibi ko. “A, eh… baka po dinala na po siya sa ospital.” Ang naisip kong sagot.

Tumango naman siya, “Ah, OK!”

Pagdating na pagdating namin sa harap ng bahay, kinabahan na naman ako dahil sa nakita pala ng mama ko ang pagdating namin ni kuya Zach at lumabas ito. Syempre, ang alam ni kuya Zach ay ako si Erwin at si Kuya naman ay si Enzo. E, pinagpalit ko ang mga pangalan namin.

Paalisin ko na sana siya noong lumapit si mama sa amin, “Hinanap ka ng Kuya mo kanina. Nagkita ba kayo?” tanong niya sa akin.

“N-nagkita kami sa kainan sa may pier, ma… Ok na kami.” ang pag-aalangan kong sagot, natatakot na baka may mabanggit siyang pangalan ko. “Ah, ma… si Zach pala.” Dugtong kong pakilala kay kuya Zach sa kanya.

Inabot naman ni kuya Zach ang kamay niya upang makipagkamay, “Kumusta po kayo. Kaibigan po ako ni Enzo” na ang ibig naman niyang sabihin ay si Kuya Erwin.

Tumango si mama. “Ah, mabuti naman, at magkaibigan na kayo nitong anak kong si…”

“Opo ma! Kaibigan naming dalawa ni Kuya itong si Kuya Zach.” Ang bigla kong pagsingit upang di mabanggit ni mama ang pangalan ko.

“Ah, ok. Pasok ka muna sa bahay, Zach” pag-imbita ni mama.

“E… aalis na po si Kuya Zach ma.” Ang pagsingit ko na naman sabay tingin kay Zach, “Di ba Kuya Zach? May gagawin ka pa di ba?”

Syempre, kapag pumasok pa si Zach sa bahay, kakausapin siya ni mama at mabubuking ang lahat ng pagkukunwari ko, ang pagsisinungaling kong may kakambal ang kuya ko, na may sakit ang chatmate niya, at na hindi pala ako si Erwin kundi si Enzo, ang tunay niyang ka chatmate. E, ang mama ko pa, ang daldal niyan. At kapag nabuking ang lahat, siguradong tapos ang mga maliligayang araw ko!

Kitang-kita ko naman sa mukha ni kuya Zach ang pagkalito, ngunit napa- “O-opo, aalis na po ako. Hinatid ko lang kasi itong si Er…”

“Sige na kuya! Alis ka na. Ako na ang bahala dito” pagsingit ko uli, sabay akbay kay mama at tumalikod na kami patungong pintuan ng bahay. Nilingon ko si Kuya Zach at nginitian. “Bye kuya!”

“Bye!” Sagot niya. “At regards kay Enzo ha!”

Pakiramdam ko ay namula ang pisngi ko sa pangregards niya kay “Enzo”. Napatingin bigla si mama sa akin, “Enzo???” sabi niya, ang mga kilay ay nagkasalubong, tila may malaking question mark na nakalambitin sa itaas ng kanyang ulo. Syempre, sumagi sa isip niya kung bakit pa ipinadaan sa akin ang regards na iyon samantalang ako naman si Enzo.

“S-style niya iyo ma. Ganyan talaga iyon magsalita pag ako ang kausap noon. Third person ang ginagamit.”

“Ah, ganoon ba. May pagka-makata pala iyon.” Ang sagot na lang ni mama sabay tawa. Napatawa na lang din ako.

At maya-maya lang ay narinig ko na ang pag-andar muli ng motorsiklo ni kuya Zach. Alam kok, matinding kamot na naman sa ulo ang ginawa noon sa di maintindihang inasta ko.

Noong nasa loob na ako ng kuwarto, nagtatalon naman ako sa sobrang tuwa sa nangyaring unang eyeball at “date” pa namin. Bagamat hindi niya alam na naka-date na pala niya ang kanyang chat-mate, para akong lumulutang sa ulap sa naramdamang euphoria. Grabe talaga! Ganyan pala ang feeling kapag nakasama mo ang iyong mahal!

Anyway, dali-dali naman akong nag online, excited sa maaaring i-comment niya sa kanyang experience sa akin. Syempre, malalaman ko kung nag-enjoy ba siya, o na cute-tan sa akin, o nabadtrip dahil sa hindi ko siya pinapasok ng bahay at higit sa lahat, hindi niya nakita ang kuya kong siyang talagang pakay niya na inaakalang chatmate niya.

May isang oras din akong naka online noong, and’yan na, nag online na ang prince charming ng buhay ko. “Ayiieeeeeeee!” Sigaw ng utak kong sinaniban ng malanding kaluluwa.

“Eyyyyyyyy!” ako kaagad ang unang nag-message sa kanya.

“Hello Enzo! How are you? Feeling ok now? You’re sick, ryt?” sagot naman niya.

“Sabi ko na nga ba eh.” Bulong ko sa sarili. “Yup, I’m OK now. Musta pagkikita ninyo ng kapatid ko?” ang pagsakay ko sa tanong niya at upang malaman ko na rin ang feeling niya sa munting “date” namin.

“Good that you are OK now! I’m happy. About your bro, makulit nga! at mataray pa!”

“Amffffffnesss!” Sabi ko sa sarili. “Pero mabait naman iyon, at cute pa di ba?” ang idinugtong ko, inaasahang magrereact siya sa “cute” na word.

Ngunit ang isinagot lang niya ay, “Mabait ba iyon? Lol!”

“OMG!!!!! Hindi niya kinagat ang salitang cute at mukhang tagilid pa ako sa salitang mabait!!” sigaw ko uli sa sarili. Mistulang sinaksak ang aking puso at niyurakan ang aking self-esteem sa di niya pagreact sa salitang “cute”. At ang naimessage ko na lang ay, “Ba’t mo naman nasabi iyan? May ginawa ba siyang hindi kanais-nais?”

“Wala naman. OK lang. He’s funny.”

“Hindi ako cute, funny pa ang mukha ko?!!! Ginawa ba akong clown???!” sigaw ng isip kong sobrang nag-ilusyon. “Paanong funny?” ang nai-type kong message.

“Natatakot daw siya d’yan sa daanan ninyo. Ewan kung anong kinatatakutan doon.”

“Oo nga matakutin talaga iyan. O nga pala nakita mo na ang bahay namin?” pag divert ko sa topic upang malaman kung ano ang reaksyon niya na hindi ko siya pinapasok sa bahay.

“Oo. Ang ganda pala ng bahay ninyo. Kaso di ako pinapasok ni Erwin. Nagtaka nga ako. Sana nabisita kita.”

“Wow... thoughtful!” sa isip ko lang. “Ah, ok lang iyon. Maayos na ang pakiramdam ko eh.” Alibi ko uli.

“Bakit kaya parang gusto ng kapatid mong umalis ako kaagad?”

Napa- “Huh!” naman ako. Syempre di ko pwedeng sabihin ang dahilan. Kaya, “Yaan mo na iyon, siguro ay may topak na naman. Lol!”

“lol. Teka… c2c tayo para makita kong ok ka na nga.”

Bigla namang kumalampag ang dibdib ko. “E… nasira ng kapatid ko ang cam tol. Nagsasayaw kasi tas nalaglag!” ang pag-aalibi ko uli, Juskopo, andami ko nang kasinungalingan.

“Ganoon ba? Sayang… Oo nga pala nakita ko ang kakambal mo doon sa resto sa pier.”

“Oo nga daw. Pero wag mo siyang pansinin kasi minsan OA yun at KJ pa.”

“Lol! At rapist sabi ni Erwin.”

Natawa naman ako sa message niya na iyon. Gawa-gawa ko lang kasi ngunit naalala din pala niya. “At hindi natatakot pumatay ng tao iyon kaya mag-ingat ka doon.” dagdag ko pa upang ma turn-off talaga siya.

“lol! Kakatakot pala kuya mo! Pero next Friday pala meet up na tayo ha? I expect it.”

Kinakabahan na naman ako sa proposal niyang iyon. Ngunit nag-aalangan man, “OK!” na rin ang nai-reply ko. Pero para makasali pa rin ako, sinabi kong, “Isama ko ang makulit kong kapatid ha, kung ok lang sa iyo?”

Na sinagot naman niya ng “Ok ba…”

So, iyon ang napagkasunduan namin, ang mag meet sa susunod na Byernes.

Sinabi ko ito kay Kuya Erwin at “OK” din naman ang sagot. Syempre, tuwang-tuwa ako kahit na alam kong malaking-malaking problema ang susuungin ko dahil ang alam ni kuya Erwin ay babae ang ka-chatmate ko at ang buong akala naman ni kuya Zach na chatmate ko, ay ang tunay na chatmate niya ay si Kuya Erwin na Enzo ang name. Ang gulo! “Bahala na!” ang sigaw na lang ng utak ko.

“Iyon ba iyong kapatid niya sa resto sa pier?” tanong ni Kuya, pag-confirm na iyon talagang kapatid niyon ang i-meet niya.

“Opo kuya…”

“Ayos. Tisoy na tisoy ang dating ng kuya. Sigurado akong tisay na tisay din ang kapatid na babae noon.” Ang sagot naman ni kuya. At sa tono pa lang ng pananalita, nakikinita kong umaandar na naman ang pagka manyak niya.

“Oo nga kuya eh.” Sagot ko na lang.

Kaya nag pm ako kay Zach at ipinaabot ko ang good news. Ayaw ko na sanang makipag chat sa kanya sa linggong iyon dahil baka hahanapan na naman ako ng c2c, e makikisuyo na naman ako sa kuya ko at natakot na rin akong mabubuking uli. At isa pa, magkikita naman kami, este sila pala, sa Byernes na darating kaya puwedeng di na muna kami mag chat.

Kaso, kinabukasan ay may pm si Zach sa akin at ang sabi, “Chat tayo bukas tol… c2c na ha? 8pm. TC!”

“Shiittt!” Sigaw ko sa sarili. Syempre, si Kuya ay may bigote at goatee na napamahal sa kanya dahil iyon daw ang gusto ng girlfriend niyang si Lani. Paano ko i-convince na tanggalin niya ito? E,under iyon sa mahaderang Lani na iyon. Ito kasing goatee na ito ang sinabi k okay kuya Zach na kaibahan niya sa tunay niyang chatmate na “kakambal” ni kuya Erwin. “OMG!!! pagkalaki-laki talaga ng problema ko! Mababaliw na ako nito!” Sigaw ng utak ko.

Ewan ko, hindi ko malaman ang gagawin. Ngunit may pumasok din sa isip ko, at isang mapangahas na solusyon ang aking naisip.

Kinagabihan noong tulog na si Kuya, pasikreto akong pumasok sa kwarto niya dala-dala ang de-bateryang shaver ni papa. Hindi naka-lock ang pintuan niya kaya libre akong nakapasok. Dahil nakabukas ang lampshade sa gilid ng kama niya kitang-kita ko ang himbing niyang pagtulog.

Naka-brief lang si kuya at bakat na bakat ang bukol ng kanyang harapan. Alam ko, malaki ang nasa loob ng brief na iyon dahil maraming beses na rin kaming nagkakasama ni kuya sa paliligo kung saan-saang mga resort at minsan sabay kaming magbihis at naghuhubad na lang iyan basta nang walang kakiyeme-kiyeme sa harap ko.

Noong inikot ko ang paningin sa kama niya, nakita kong nagkalat ang tissue sa paligid ng kanyang higaan. At nakalatag pa sa sahig ang isang playboy magazine, nakabulatlat ang pahina nito na may magandang babaeng nakahubad samantalang ang kwarto ay nangangamoy chlorox. Alam ko may ginawang kabulastugan si kuya. Si kuya pa, sobrang napakalibog nito.

Pinagmasdan ko muna siya sa pagkahimbing. Nakapatong ang kanang braso sa noo, walang kamalay-malay sa nakaambang malagim na magaganap sa kanyang pinakamamahal na bigote at goatee. Napa-“Shittt!” naman ako sa nasaksihan. Makinis ang balat, maputi, matungis ang ilong, magaganda ang mga lips. Nakakabighani ang mukha niya. At higit sa lahat, machong-macho ang hubad na katawan. “Anlakas talaga ng appeal ng kuya ko!” sigaw ng utak ko. Marahil ay kung hindi ko lang siya kuya baka napagnasaan ko na siya.

Minsan tuloy lalo akong naiinsecure at naaawa sa sarili kapag ganoong nakikita ko ang kapogian ng kuya ko. Lalo na sa pagkakataong iyon na hayan, na-inlove ko sa isang tao na ang gusto naman ay siya samantalang siya, na kuya ko ay iba naman ang gusto, babae. Ang gulo! Kung sana ako na lang ang nagmamay-ari ng katawan na iyon ni kuya, e di sana wala nang problema pa. At bagay na bagay pa kaming magsyota ni Kuya Zach. “Hayyyyyyyy!” Sigaw ng utak ko. Parang unfair talaga ang tadhana. Di tuloy maiwasang marami akong tanong sa buhay. Minsan nga, parang gusto ko na ring magreklamo sa kataas-taasang tambol mayor e, kung saan man iyon. Ewan…

Anyway, lumapit ako sa kama niya, dahan-dahan, pinaandar ang shaver, at marahang yumuko upang gawin na ang makasaysayang pag-ahit sa kanyang bigote.

Naidiin ko na ang shaver sa bibig ni kuya at alam ko, bahagyang naahit na ang bigote niya noong biglang bumalikwas ito. Kitang-kita ko ang gulat na gulat niyang mga mata at noong tiningnan niya ako na dala-dala ang umaandar pang pang-ahit ay saka sumigaw ng malakas. “Ano ang ginagawa mooooooooo?!!

Nagulangtang ako at napaatras, hindi magkandaugaga sa sunod na gagawin

Hinipo ni kuya ang bigote niya at noong masalat na malinis na ang kalahating parte noon, saka sumigaw uli ng, “Tanginaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!” ang mga mata niya ay nanlilisik.

*********************************


Dali-daling bumalikwas si Kuya at tinungo ang salamin upang tingnan kung gaano kalaki ng pinsalang idinulot ng pag-ahit ko sa kanyang pinakaiingat-ingatang bigote. Noong makitang nakakalahati ang na-shave ko, hinarap niya ako, ang mga kamay ay nanginginig, ang mga mata ay nanlilisik at mabilis na lumapit sa akin. “Anong ginawa mo sa bigote ko! Anong ginawa mo sa bigote koooooo!!!” Arrrggghhhhhhh!!!” Sabay sakal sa akin at pagkatapos ay itinulak ako sa kama.

Natumba ako doon at nakatihaya, gulantang at hindi alam ang gagawin sa sobrang takot kay kuya.

Inupuan niya ang tiyan ko. At parang kidlat sa bilis na binitiwan ang isang malakas na suntok na tumama sa bibig ko. “Bog!”

Sa sobrang bilis ng pangyayri naalimpungatan ko na lang na umiyak na ako sa sakit na nadarama sa bibig ko. At noong pinahid ko ito, nakita kong may dugo ang kamay na ipinahid ko dito.

Natulala naman si kuya, hindi makapaniwalang nasuntok niya ako. Ni minsan kasi, kahit sinasapak niyan ang ulo ko, hindi naman ganoong kalakas na para bang gusto na niya akong patayin. Natigilan siya, hindi makapaniwala sa lakas ng suntok na pinakawalan niya at ang dugong umagos sa bibig ko.

“Tol… sorry, nabigla ako tol! Sorry! Ikaw kasi… alam mo naman kung gaano ko kamahal itong bigote ko eh. Paano na iyan, magagalit na sa akin si Lani nito.” sabay abot sa kamay ko upang tulungan akong makatayo.

Ngunit hindi ko tinanggap ang kamay niya. “Ganyan ka naman eh. Mas mahal mo ang Laning iyan kaysa akin!” ang bulyaw kong nag-iiyak ng malakas sabay tayo at tumbok sa pintuan ng kuwarto niya, hawak-hawak ko pa rin ang shaver.

“Tol… saan ka pupunta? Sorry na please!” sigaw niya.

Hindi mo ako mahal!!!! Sigaw ko sa kanya sabay bagsak ng malakas ang pagsara ng pintuan sa kwarto niya.

Dali-dali naman akong pumasok sa kuwarto ko, nag-iiyak pa rin, inilock ito at diretso sa salamin, tiningnan ang pinsalang dulot na kanyang kamao sa aking inosente, sariwa, at walasng kamuwang-muwang na mga labi.

Hindi ko pa napagmasdan ng maayos, kumatok na si kuya sa kuwarto ko. Malakas at mabibilis na katok. “Tol… papasukin mo nga ako! Please…?”

Hindi ko pa rin siya binuksan. “Manigas ka!” sigaw ko sa sarili.

Ngunit narinig pala ni mama ang aming ingay at tinawag niya si kuya. “Erwin! Anong ingay ba iyan? Nag-aaway ba kayo?!!”

Bigla din akong kinabahan kasi, baka makita ni mama ang ginawa ko sa bigote ni kuya at pagagalitan pa ako. Syempre, mali naman talaga ang ginawa ko eh. Kaya dali-dali ko ding tinungo ang pinto at binuksan ito. ”Ok lang kami ma! Naghaharutan lang!” sagot ko kay mama.

Hindi na sumagot si mama habang si kuya naman na naka-brief lang, hindi na nagawang magpantalon pa ay dali-daling pumasok sa kwarto ko at naupo sa gilid ng kama. Ini-lock ko ang pinto, nakasimangot na tiumbok uli ang salamin at pinahid ang dugo sa bibig ko.

Tumayo naman si Kuya. “Tol… sorry na.” ang sambit niyang may dalang panunuyo, kumuha din ng tissue at pinaharap ako sa kanya, itinuloy niya ang pagpahid ng dugo sa bibig ko.

“Hindi mo ako mahal. Mas mahal mo pa ang Laning iyon kaysa sa akin!” ang pagmamaktol kong sagot.

“Mahal naman kita eh…” sagot niya habang patuloy sa ginawang pagpahid.

“Mahal mo nga ako pero mas mahal mo ang Laning iyon!”

Natigilan siya s sinabi ko, napahinto sa ginawang pagpahid sa bibig ko at umupo sa ibabaw ng kama.

“See? Di ka makasagot eh. Mas mahal mo nga ang Laning iyon kaysa akin!” bulyaw ko uli.

“Halika nga! Upo ka dito” ang sabi niya.

Umupo naman ako sa tabi niya.

“Nasaan iyong shaver? Kunin mo.”

Tumayo ako at kinuha ang shaver, umupo naman siya sa gitna ng kama.

“Halika, upo ka dito sa harap ko.”

Walang imik naman akong umupo sa harap niya.

“Lapit ka pa dito.” Sabi niyang isa-isang itinaas ang mga paa ko, ipinatong sa mga paa at umusog akong palapit sa kanya.

Halos maglapat na ang aming mga katawan sa sobrang lapit namin. Para kaming magsing-irog na naglalambingan sa aming posisyon. Ewan, para akong kinikilig sa posisyon naming iyon. Wala siyang saplot sa katawan kungdi ang brief, ang macho-macho pa niya, makinis…Nasabi ko tuloy sa sarili na sana ay hindi ko na lang siya kuya. Ang cute kasi niyang tingnan. Tapos, lapat na lapat pa ang mga katawan namin na kulang na lang ay ang magyakapan kami at maghalikan. Tuloy, unti-unting nalusaw ang galit ko.

“Tingnan mo nga ang bigote ko?” sambit niya sabay ngiti.

Tinitigan ko. Ang guwapo-guwapo at ang kinis ng mukha tapos nasira lang sa bigoteng ang kalahati ay napanot na. Hindi ko napigilan ang matawa.

“O, tingnan mo ang pinaggagawa mo. Tinatawanan mo pa. Ahitin mo na lang.” sambit niya.

“T-talaga kuya? Ako ang mag-ahit?”

“Oo.”

“Eh, pagagalitan ka na niyan sa pinakamamahal mong Lani!”

“Hayaan mo siyang magalit. Mas mahal ko naman ang baby bro ko...”

Grabe. Di ko maipaliwanag ang naramdaman ko sa narinig. Sobrang happy ako na nalamang mahal na mahal pala ako ng kuya ko, at mas mahal pa sa kanyang kinababaliwang Lani. Pero ewan ko lang din kung masasabi pa rin niya ito kapag nabuking niya na niloko ko na nga siya, dalaga din pala ang baby bro niya. Hay buhay! Maloloka na yata ako! “Talaga Kuya?” Ang nasabi ko na lang sabay yakap sa kanya ng mahigpit. “P-puede kiss kuya?” dagdag ko pa.

“May ganoon pa talaga?” Ang sagot niyang medyo nag-aalangan, marahil ay naninibago o naiilang. Ngunit pumayag din. “Saan mo gustong ku-miss?”

“Sa pisngi, syempre!”

“O sige, sige.”

At nag-kiss nga ako. “Mwah! Mwah! Mwah! I love you kuya!” tapos nag kiss din ako sa leeg niya “Mwah! Mwah!”

“Oy, tama na! Sinabi kong mahal kita pero hindi ko sinabing magromansahan tayo!” sabi niyang pabiro. “Hindi ka na galit sa akin?” tanong niya.

“Hindi na po…”

Hinawakan ng dalawang kamay niya ang ulo ko at kiniss niya ako sa noo. “Mwah!” Tapos, tiningnan maigi ang mga labi kong natamaan ng suntok niya, hinahaplos-haplos. “Kawawa naman baby bro ko…” at kiniss uli ako sa pisngi.

Hindi ako kumibo. Mistula din akong isang batanag nagparaya.

“O, sige, i-shave mo na…” itinuro ang bibig niya sa akin.

At inahit ko ang bigote niya sa ganoong posiyon naming magkaharap at halos magkadikit ang katawan, ang isang kamay ko ay nakahawak sa shaver at ang isa ay nakahawak sa panga niya. Para siyang isang batang susunod-sunran at ipinaubaya sa akin ang kung ano man ang gusto kong gawin sa kanya. Ipinihit-pihit ko ang kanyang mukha sa kaliwa, kanan, habang inaahit ko ang makasaysayang bigote niya. At may papikit-pikit pa sya sa mata niya ha.

Syempre, gusto ko ring ahitin iyong pinanggigigilan kong goatee. Malinis kasi ang mukha niya noong naka-chat niya si kuya Zach kaya gusto ko ay kasing linis din noon upang wala talagang duda. Ngunit nagdadalawang-isip akong imungkahi iyon dahil baka magalit na naman sa akin. Alam ko, gustong-gusto rin niya kasi ito. Hinihipo-hipo daw kasi iyon ng Lani niya.

“K-kuya… itong goatee mo, ampangit. Ang dumi-duming tingnan kaya ng mukha mo…” Ang nasabi ko na lang kahit ang totoo, bagay na bagay din naman sa kanya iyon.

Akala ko magre-react siya sa sinabi ko. Ngunit, “Di ahitin mo na rin kung gusto mo” ang casual niyang sagot.

Touched naman ako. Syempre, hindi ko akalain na sa isang malakas na suntok lang pala sa bibig ko igi-give up na niya ang kanyang pinakaiingat-ingatang mga balahibo sa mukha. At wala na akong sinayang pa na sandali. Inahit at inahit ko talaga ito ng bonggang bongga.

“Hayan kuya, tapos na. Ang pogi talaga ng kuya ko kapag malinis na malinis ang mukha!” sabi ko noong matapos na ang ahitan session namin.

“Ganoon ba?” Hinipo-hipo niya ang mga na-ahit na parte ng mukha niya at pagkatapos ay, “O di sige, simula ngayon, ikaw na ang taga-ahit sa mukha ko.” and nasambit niya.

“Yeheey! Love talaga ako ng kuya ko!” Niyakap ko siya uli at kiniss sa pisngi. “Mwah! Mwah!”

Doon ko narealize, mahal na mahal pala talaga ako ng kuya ko bagamat nakalanding muna to the highest level ang kanyang kamao sa aking bibig. Pero ewan ko lang kung kaya pa niya akong mahalain kung may ma diskubre pa siyang ibang kabulastugang ginawa ko.

Pagkatapos ng ahitan, ang sunod kong nilambing kay kuya ay ang pagcha-chat naman namin ni kuya Zach. At hindi naman ako nahirapann dahil sa alam na ni kuya ang role niya palagi pag sinabi kong makikipag chat ako sa napakagandang chatmate kong ang panagalan ay Zakie na in love na in love ako, na sa totoo pala ay Zach ang pangalan. Syempre, adik kaya sa babae si Kuya, lalo na kapag maganda at sexy. Kaya sa ngalan ng kanayan gpagka manyak, “Oo” kaagad ang sagot niya.

At kinabukasan ng gabi, nagchat nga kami ni Zach. At as usual, ako ang nagmi-message gamit ang laptop ko samantalang sa isang computer naman si kuya na nakaharap sa akin (hindi niya nasisilip ang monitor ko) at nagpapanggap na nagcha-chat, at mukha niya ang naka-focus sa webcam.

“Eyyyyyyyyyyyy!!!!!!” ang bati kaagad ni Zach. “You look OK now! How do you feel?” dagdag niya.

“Smile ka na kuya! Nand’yan na siya, nakatingin sa iyo!” sigaw ko.

Nag smile naman si kuya na parang gago. Pero ang ganda ng smile niya ha, with feeling pa talaga.

“I’m ok now Zach, salamat. How about you? Pinaayos ko na talaga ang cam ko dahil lang sa request mo.”

“Talaga? Just for me? Wow! Thanks man… you deserve a big hug from me.”

“Whoaaaaa! Ibang level na to!“ sigaw ko sa sariling nakangiting-aso, sumagi sa isip na baka nabighani na ang mokong sa akin, este kay kuya pala. “Oo. Ganyan ka kalakas sa akin” ang sagot ko.

“Ano daw ang sabi?” tanong naman ni kuya na gusto nang pumapel dahil sa nakitang nakakalokang ngiti ko sa pagkabasa ko sa message na “big hug” daw. “Pogi daw ako?” dugtong niya.

“Opo! Pogi ka daw. Gusto ka raw niyang i-hug!” Sagot ko kay kuya. “Ano ba to, egocentric na manyak na kulang sa pansin” sa isip ko lang kay kuya. “Smile ka nga lang d’yan kuya! Huwag kang maingay” dagdag ko pa, di pinansin kung ano ang ginagawa niya basta concentrate lang ako sa pagcha-chat kay Zach at pagtitingin sa mukha niya sa monitor.

Sumunod naman si kuya. Type nang type at ngiti nang ngiti. Mukha talaga siyang gago, di ko lang masabi-sabi.

“Really… so dapat magkita na tayo in person this Friday na talaga.” Message ni Zach

“Oo naman, sure na yan” paniniguro ko.

“If I can’t still see you on Friday, I guess you won’t see me anymore.” Sagot naman niya.

Nabigla naman ako sa messge niyang iyon. Parang ma-drama kasi at may dalang pagbabanta. “Ha? Bakit?” sagot ko.

“Nothing. I just want to be sure…”

“Hmm, nagduda yata ang kumag.” Sa loob-loob ko. “Sure about what?”

“If I’m really chatting to the right person.”

“Ha?? Bakit?” tanong ko uli. “Nagduda ka?”

“Not really. It just seems that you have many chatmates. Type ka kasi ng type kahit ang message mo ay lumabas na sa screen.”

“Aba! Seloso!” sa sarili ko. “Kuya!!! Wag ka ngang type nang type diyan? Napapansin kang nagtatype pa rin kahit lumalabas na ang message ko sa screen niya.”

“E, paano ko ba malalaman kung tapos ka nang mag-type. Hindi ko naman nakikita ang monitor mo!” ang pagmamaktol ni kuya. “Kapag naiinis ako, magwa-walk out ako dito, sige ka!” pananakot ni kuya.

“Kuya naman eh…” ang sagot ko naman, ang mukha ay mistulang iiyak na sa pagtatampo dahil sa sinabi.

“Sabihin mo kasi kung kailan ako magtatype para consistent ang mga galaw natin.”

“Ganyan ka. Lagi mo akong tinatakot…” hirit ko pa, pangungonsyensiya sa kanya.

“O sya… chat ka na. Sabihin mo lang kung magtatype na ako.” Ang panunuyo naman niya.

Nahimasmasan naman ako.

Dahil sa pag-uusap naming ni kuya, natigil ang pagchat ko ng sandali at dumami nap ala ang message ni Zach sa monitor. “What happened?” “It seems you are talking with someone…” “Are you still there?” “Is there any problem?” “Heyyy!”

Marahil ay nakita niya ang mukha ni kuya sa pag-uusap namin na nakasimangot at inaamo ako kaya natanong ni Zach ang ganoon.

“Ang makulit ko na namang utol… alam mo na, nandito kasi kaya nahihirapan akong mag-chat.” ang alibi ko na lang.

“Ha? Nasaan si Erwin?” ang name ni kuya na ako ang gumamit sa pagpakilala sa kanya.

“Nalintekan na! Paano ba to?” sigaw ko sa sarili. Ang ginawa ko, nagtype muna ako ng “Heto siya o!” tapos tumayo ako at tumabi kay kuya upang makita sa cam at kumaway-kaway, at ininggit pang hinalik-halikan si kuya sa pisngi. “Mwah! Mwah!”

“Bakit? Ano ba ang sinabi at hinahlik-halikan mo ako?” ang tanong ni kuya, ang mukha ay nakasimangot na naman sa kalituhan.

“Hay naku Kuya. Nakita ka noong mag-usap tayo kaya ang sabi ko na lang na may kapatid akong makulit.”

Mukhang satisfied naman si kuya sa paliwanag ko kaya, upang hindi na lumala pa ang usapan, “Sige na kuya, smile ka na uli d’yan. Ako na ang bahala dito.”

“Ah… nand’yan pala ang makulit na duwag? Lol!” message ni Zach.

“Amfffff!!! Duwag ka jan!” sa sarili ko lang. “Nandito nga eh…” sagot ko.

“Ganyan ba kayo ka close ng kapatid mo? How I wish may ganyan din akong kumikiss-kiss sa akin.”

Natawa naman ako sa message niya. “Nainggit!” sa isip ko lang. “Gusto mo sa iyo na lang siya?” ang naitype ko, na parang gusto kong i-test kung gusto ba niyang maging little bro ako.

Ngunit “Ah, huwag na lang!” ang kanyang sagot.

“Araykopo!!!!” sigaw ng utak ko. “E, di sige. Love na love ko din naman yang baby bro ko.” depensa ko na lang din upang maredeem ang aking nasaktang pride.

“Lol!” sagot niya.

Maarte siya. Nagtatampo tuloy ako sa kanya….

Anyway, sa pagcha-chat namin, ipaalam ko kay kuya kung magta-type na ako, “Type na tayo kuya” at pag natapos na ang pagta-type, “Tapos na ang pagtatype kuya, send na!” “may message na kuya, read mode na ang mukha mo!” O kaya, “Maganda ang message kuya, smile ka!” “Nakakatawa ang message, tumawa ka!” “May sinabi akong mwah, mag mwah ka sa cam!”. At sinusunod naman niya lahat.

Para kaming mga tanga. Pero si kuya, parang uto-uto. Hay naku, kung alam lang niyang nauuto na nga siya, naloko pala siya dahil sa hindi babae ang nanunood sa kanya kundi lalaki. Isang lalaki lang pala ang pinag aaksayahan niya ng oras. Grabe, dahil sa pag-ibig ko sa mokong na Zach na iyon nagawa ko ang lahat ng kabulastugan at sa sariling kuya ko pa man din.

Anyway, ganyan ang setup ng pagcha-chat namin. At mabuti na lang at naniwala naman si Zach na utro ding nauto ko. Ah, ewan ko lang din.

Hanggang sa humantong na ang message niya sa, “Be sure to come on Friday if you don’t want me to think you’re just taking me for a ride.”

“Whoaaa! Demanding! May pagdududa ba? Mapapasubo talaga ako na ipapakita ko si kuya sa kanya.” sa isip ko lang.

Dumating ang takdang araw ng aming makasaysayang eyeball. At pumayag naman si kuya na paninindigan na siya talaga ang chatmate. Feeling ko nga, excited siya eh. Iniisip kasi niya na guwapo si Zach kaya maganda rin ang kapatid noong babae.

Syempre, natatakot pa rin ako. Hindi ko lubos maisalarawan ang tunay na naramdaman. May takot na baka mabuking kami ni kuya at kung ano ang magiging reaksyon ng pinakamamahal kong kuya kapag malaman niyang lalaki pala ang napusuan ko at ginamit ko pa siya na siyang magpanggap na si Enzo at ka chatmate. Ngunit may excitement din naman kasi makikita ko uli ang Zach ng puso ko. Basta, sobrang tuliro ang naramdaman ko sa pagkakataong iyon.

“Ano ba ang sasabihin ko doon kapag nagkausap kami?” tanong ni kuya.

“Wala. Normal lang lahat. Lahat ng detalye naman na sinabi ko ay detalye mo eh, gusto, di gusto, sports, favorite movie, singer, songs, games, artista, singers… lahat.”

“Ah, ganoon ba? O, e.. di, walang problema!” ang sagot niya. “Woohhh! Binata na talaga ang utol ko! Na in-love na sa babae.” dugtong naman niya.

“Correction! Dalaga!” bulong kong pagtutol sa sinabi niya.

“Anong sabi mo?”

“Wala Kuya. Masaya lang ako!”

Masaya naman talaga ako na pumayag si Kuya. Kaso nga lang, hindi ko kayang sabihin sa kanya na lalaki pala ang ka-chatmate ko, na papanindigan niyang siya ang ka-chatmate. Syempre, nabulabog ang utak ko, nakonsyensyan, tuliro. Pressure. Grabe.

“E… paano yan tol kung tuluyan nang ma-inlove sa akin ang babae mo… pasensyahan na lang”

Bigla naman akong nabilaukan sa narinig. “Kuya, kahit ma-inlove pa siya sa iyo, hindi mo siya magugustuhan! Promise! Kaya akin lang siya.” ang naisagot ko na lang.

“Talaga lang ha? E, di tingnan na lang natin…” ang hamon naman niya.

Akala ko, tuloy-tuloy na talaga ang plano. Ngunit 30 minutes bago kami aalis na sana papunta sa resto na venue namin, nagtext ang kontrabidang Lani niya at magpasama daw itong magshopping.

“Disgrasya na!” Sigaw ng isip ko. “Paano yan kuya? Sabihin mo na lang kayang di maganda ang pakiramdam mo?”

“Tange! Pupunta dito iyon. At kapag nalaman noon na nagsinungaling ako hahagisan noon ng nuclear bomb ang bahay natin. Alam mo ba na sa pagtanggal ko ng bigoteng ito, katakot-takot na explanations ang ginawa ko? Kaya mahirap kontrahin iyan ngayon.”

“Bakit kasi di mo pa hiwalayan yan! Kadami-daming nagkandarapa sa iyo d’yan ah, naghihintay lang na magkahiwalay kayo?”

“Tol, naman… hindi ganyan kadali yan”

“E, anong gagawin natin ngayon? Paano na lang ang chatmate ko? Ako naman ang malalagay sa alanganin nito?”

“Ganito na lang ha… ikaw na muna ang mauna doon at susunod ako. Maghanap ako ng paraan para makaeskapo, ok?”

“Promise na sisipot ka ha? Maghintay kami!”

“Oo! 7:00 tol. Pipilitin kong makarating.”

Alas 5:30 ng hapon nandoon na ako sa restaurant na nasabi. Dahil sa sobrang kaba ko, nag-order ako ng beer habang hinintay ang pagdating ni Zach. Delikado kasi ang kalagayan ko. Imagine, kung hindi susulpot si kuya, baka sakalin na ako ni Zach at tuluyan na niya akong iiwan. Hindi ko kakayanin ang ganoon! Mas gugustuhin ko pang tamaan ng kidlat kesa iiwanan ni Zach!

Maya-maya, heto, dumating na siya. Shiittt! Ang ganda ng porma ng kumag. Kumalampag na naman ang aking dibdib ng bonggang bonga sa nakita sa kanya. Talagang guwapong-guwapo ng Zach ng buhay ko!

At lalo akong namesmerize noong makita na niya ako at ngumiti, tinumbok ang mesa ko sabay sabing pabiro, “Ikaw na naman?” sabay hila ng silya at naupo sa harap ko.

Tangina, pakiramdam ko ay mawawalan ako ng malay sa sobrang excitement na nakita at nakasama uli siya. Para akong matatae! Grabe mga ateng. Pero nilabanan ko ito. Kunyari, parang wala lang sa akin, hindi ako natatae. “Ehem… Ok ka lang? Sinabi kaya ni kuya na ako muna ang maunang pupunta dito.”

“Oppsssss! Huwag mong sabihing wala na naman ang kuya mo dahil nagkasakit.. Magdududa na talaga ako niyan.”

“Sisipot po alas 7:30 daw. Kaya mag-order ka na ng makain natin.” Ang sambit ko. Ako pa tlaga ang nag-utos na siya ang mag-order. “Hahaha! Tawa ko lang sa sarili”

At nag-order din naman siya, beer nga lang at pulutan kasi hintayin pa raw namin ang chatmate niya at sabay kaming kakain. “Huh! Sweet!” sigaw ko sa sarili.

Kaya, nag-inuman na lang kami. Kuwentuhan ng konti, pantasya ng marami sa kanya. Basta, di ako mapakali.

“Oist! Bakit hindi mo ako pinapasok sa bahay ninyo?” tanong niya pahiwatig noong inihatid iya ako sa amin.

“E… madaladal ang mama ko! Ano, gusto mong mabuking si Kuya na lalaki pala ang type??”

“Ah… so inamain mo na ngayon na bakla pala ang kuya mo…”

“Eh… hindi ah! Ang ibig kong sabihin, na lalaki ang ka chatmate! Syempre, magdududa iyon.”

“Hindi mo alam na bakla ang kuya mo?”

“Dyos na mahabagin!” sigaw ko sa sarili ko. “Dagdag kasalanan ko na naman kay kuya to. Bakla si kuya??. Paano na to!!!”

“O bakit hindi ka makasagot?”

“Hindi bakla si kuya!” pagtutol ko.

“Kung hindi bakla, e bakit siya nakikipag-chat sa akin?”

“Eh, ikaw din naman ah. Nakikipag chat ka rin naman sa kanya ah. Ikaw kaya ang bakla!”

“Hoy, makulit.” Sambit niya na mistulang na touched ang pride. “Noon pa lang unang magchat kami, sinabi ko na sa kanya na hindi ako nakikipag chat sa kapwa lalaki. Ngunit itong kuya mo ang message ng message sa akin… O ngayon sasabihin mong hindi siya bakla?”

“Eh… malay ko ba sa kanya. Baka trip lang niya. Ang guwapo kaya ng kuya ko at madaming babae…” sabay irap sa kanya.

Napangiti na lang siya na para bang ang sinasabi sa isip ay “Guwapo pala. Ok, fine…” at ayaw nang makipag argumento. Tapos, tinitigan na lang ako na parang ewan, nakakaloka ang titig niya ha.

At hayon… mistulang nalulusaw na naman ako sa titig niya. Iba kasi ang titig niya eh. Makalaglag panty at brief. Grabe. Heaven!

Ngunit naiirita din ako sa mga tanong niya ha. Na lalo namang nagpatindi sa takot ko kay kuya. Imagine, si kuya ay bakla? Oo nga naman, bakit siya nakikipag chat at makipag eyeball pa sa kapawa lalaki kung hindi nga siya bakla? At heto pa, matatanggap kaya ni kuya na tawagin siyang bakla ni Zach? Huwaaa!!!! Naamoy kong may kamao na namang maglalanding sa aking mukha at baka mas marami pa at ito na ang ikamamatay ko!”

“Sandali, anong nangyari d’yan sa bibig mo?” pahiwatig niya sa medyo namaga ko pang labi gawa ng pagsuntok sa akin ni kuya Erwin.

“Wala yan!”

“Siguro nakikipaghalikan ka ano, at hindi nagustuhan ang halik mo kaya ka kiinagat?” pang-iinis niya.

“Woi, walang ganyanan ah! Virgin pa po ako!”

“Woo? Virgin pa daw o. Wala naman sa hitsura mo eh.” Sabay halakhak.

“Ikaw siguro andami mo nang nahalikan!”

“Mga babae, oo. Pero kapag ikaw ang nakatikim sa halik ko, mababaliw ka, hahanap-hanapin mo na ako!” biro niya.

“Waaahhhh!” Sigaw ko sa sarili, ramdam ang pamumula ng pisngi ko. “Di pa nga ako nakatikim e hinahanap-hanap ko na siya, e lalo na siguro kapag nangyari” sigaw ko sa sarili. Napayuko tuloy ako, di makatingin sa kanya.

“Woi... bibigay na yan!” dgdag pa niya.

“Ano ba tong kumag na to? Nagpaparamdam ba ito, o gusto lang niya akong asarin?” bulong ko sa sarili. Nakakainis kasi… “Hindi ako bakla no!” ang nasabi ko tuloy.

Tumawa siya ng malakas.

Anyway, kahit ninierbiyos sa hindi pa rin pagdting ni kuya, nag-eenjoy din naman ako sa pakikipag-usap at pakikipag-okrayan kay Zach. Ang siste lang, 7:30 na ng gabi at hindi pa rin sumipot si Kuya Erwin, ni hindi sumasagot sa mga text ko! Wala!

Nakita kong unti-unti nang nakasimangot si Zach, tahimik at mistulang malalim na ang iniisip. “May naaamoy talaga akong hindi maganda.” Ang pagparinig niya sa akin.

Syempre, kinakabahan na ako at di mapakali. At sa pakiramdam ko ay galing sa pamumula, nagtransform sa pamumutla ang aking mala-anghel na faace at nanginginig ang aking sariwang kalamnan. “At bakit mo naman nasabi iyan?” ang sagot ko.

“Basta…”

“Darating iyon. Hindi iyon indiyanero” pagdepensa ko pa

“Paano kung hindi??”

“Basta, darating iyon! Pramis!”

Ngunit alas 8 na lang at walang kuya ang sumipot. Hanggang sa tumayo na si Zach at umalis nang walang paalam.

“Saan ka pupunta?” sigaw ko.

Lumingon siya, bakas ang galit sa kanyang mga mata, “Sabihin mo sa kuya mo na huwag na siyang mag-expect na makipagkita pa ako sa kanya. OK?” sabay walk out at hindi na lumingon pa, nagdadabog at iniwanan akong tulala at ramdam ang matinding galit at pagkadismaya.


-itutuloy