Midnight Blue : Part 2 (second half)

Wednesday, March 21, 2012


first part: http://bulonghangin.blogspot.com/2012/03/midnight-blue-part-1-first-half.html


Midnight Blue
by glenmore bacarro

Part 2 (second half)

Ako ang naatasan isang hapon na mag-house visit sa isang batang maysakit, sinamahan ako ng isa kong kagrupong babae. Pagakatapos naming gawin ang dapat gawin ay umalis din kami agad sa takot na baka kung anung mangyari sa amin doon. Huli na ng mapansin kong naiwan ko aking stethoscope at napagpasyahan ko na balikan ito sapagkat kakailanganin ko din ito kinabukasan sa school, wala kaming community duty kinabukasan. 

Uwian na ng maisipan kong daanan ang gamit kong naiwan at hindi nako nasamahan ni Jordan dahil sa tumawag ang kangyang mommy at magpapasama sa kung saan. Naglakas loob akong puntahan ang bahay ng batang maysakit kahit wala akong kasama, hapon na noon at papadilim na. Maayos ko naman narating ang bahay ngunit sa pagtataka ko at pagtataka ng lahat hindi namin mahanap ang nawawala kong gamit.

Nilisan ko ang bahay na namumroblema sa kung ano ang gagamitin ko kinabukasan…hindi ko napansin ang lalaking nakatayo sa di kalayuan at akmang lalagpasan ko na siya ng magsalita ito.

“Pwede makisindi?” mala musikang boses na nagpakaba sa dibdib ko, madilim na nuon at naaaninag ko ang gwapong mukha ng lihim kong iniibig.

“Ha?” ang sagot patanong ko, dahil sa bukod sa hindi ako nagyoyosi eh wala din akong hawak na sigarilyo.

Ngumiti siya at hindi ko mapigilan ang mapanganga sa nakakahipnotismo niyang mga ngiti. 

“Pwede ba kitang ihatid?” sa halip ay tanong niya at lumapit na siya sa akin at nuoy nasilayan ko ng malapitan ang napakaganda niyang mukha. 

Marahil ay umoo ako dahil ang sunod ko na lang na naalala ay sabay kaming naglalakad patungong labasan. Walang imik at tahimik lang siyang humihitit ng yosi, may dala pala siyang lighter at naghatid sa akin ng kilig ang katotohanang marahil ay paraan niya lamang iyon upang mapansin ko siya.

Nasa may labasan na kami at sa hintayan ng sasakyan ng nagsalita siya…
“Gusto mo…videoke muna tayo?” sabi niyang nakatingin sa isang videoke house sa may di kalayuan...walang tao nuon dahil maaga pa kaya umoo ako dahil na rin sa ayaw ko pang matapos ang nga sandaling iyon.

Parang kilala na siya sa lugar na yon dahil parang sanay na sa kanya ang mga tagabantay sa videoke house nayun… at sa kamalas malasan pa ng umorder siya ng inuming nakalalasing ay hard ito...wala daw stock ng beer… hindi nako nakapalag dahil sa bukod sa hindi niya ko tinanong kung umiinom ba ako ay basta nalamang sya umorder, sabay sabing “…pasensya na, wala silang redhorse.”

Maganda ang boses ni Jet, kasing swabe at lamig ng kanyang personality… nasa tono naman siyang kumanta pero hindi kagalingan. Nakailang kanta at ilang tungga din kami ng emperador ng maramdaman kong hindi na kinakaya ng sikmura ko ang alak.

Napasugod ako sa banyo dahil nasusuka na ko at nakasunod naman siya sa akin ng may pag-aalala. Dahil na rin siguro sa hiya kaya hindi rin ako tuluyang nasuka…napapikit nalang ako dahil umiikot na ang paningin ko at sumandal sa dingding. 

“Okay ka lang?” anang tinig na nag-aalala...tumango lang ako sabay yuko sa may grripo at pinadaloy ang tubig at naghilamos…naramdaman ko ang kanyang kamay na hinahagod ang aking likuran… masarap sa pakiramdam ang kanyang ginagawa at kumabog ang aking dibdib at nawala ang aking pagkahilo…inaamin ko nagkaroon ako ng malisya sa simpleng hagod lang niya. Marahil ay naramdaman niya ang aking pagkabalisa kung kayat inalis niya ang kamay sa likod ko. Tumayo ako, humarap sa kanya nakita kong titig na titig siya sa akin…

Dahan dahan niyang kinuha ang aking kaliwang kamay at dinala ito sa kanyang pisngi, pumikit siya na animoy nananaginip at masuyo niyang dinampian ng halik ang likod ng aking palad..  dumilat siya, at muli ay nakita ko sa kanyang mga mata ang lungkot, lungkot na minsan ko ng nakita… hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko ng mga panahong iyon dahil dama ko ang bigat ng pag-iisa at sakit ng kalooban na kanyang dinaranas… hinawakan ko ang kanyang mukha, pinadaan ko ang aking mga daliri sa linya ng kanyang panga at marahang pinisil ang kanyang pisngi… dahan dahan kong inilapit ang aking mukha at idinampi ang aking mga labi sa kanyang napaamang na mga labi..tamis ng halik ng tunay na pagibig,., marahan, masuyo…ngayon ko napatunayan na siya ang iniibig ko. 

Ng bumitaw ako at titigan sya ay siya ring pagdaloy ng luha sa kanyang mga mata, dama ko ang lungkot…pinunasan ko ng aking mga daliri ang kanyang mga luha at muli ay dinampian ko siya ng halik, at sa pagkakataong ito gumanti siya ng halik at marahan na nagsisimula ng maglakbay ang aming mga kamay.

Sa paglapit ng aming mga katawan ay naramdaman ko ang unti unting pagkabuhay ng kanyang sandata, na sya ring naging dahilan upang tuluyan na ring tumigas ang aking ari. 

Ipinasok ko ang aking kanang kamay sa pantalon at loob ng brief niya at pinisil at piniga ko ang naghuhumindik na niyang sandata, sa ginawa kong iyon ay napaungol siya, na siyang hinihintay ko upang ipasok ang maalab kong dila sa loob ng kanyang bibig…ginalugad ko ang loob nito at nilalaro laro ko ang dila niya. 

Napaungol ako sa sarap ng sipsipin niya ng marahan ang dila ko… umatras siya ng bahagya at inilock ang pinto ng banyo, at muli ay siniil niya ako ng halik… tinanggal ko ang kanyang damit at ganun din ang ginawa niya sa akin.. ibinababa ko ang aking halik sa kanyang leeg, at iginuguhit ko aking dila pababa sa kanyang dibdib…salitang kinakagat ng marahan at sinisipsip,,, pababa sa puson habang tinatanggal ko ang kanyang pantalon kasama ng kanyang puting brief. Ibinaba ko ang aking halik hanggang sa taas na bahagi ng kanyang hindi kalaguang bulbol… hinihimas ko ang kanyang bayag at sarap na sarap siya sa aking ginagawa… nilaro ng dila ko ang ulo ng kanyang ari at napapasinghap siya sa sarap… dahan dahan kong isnubo ang kabuuan ng ulo nito at nilaro laro ng dila ko…habang patuloy ako sa paghimas sa kanyang bayag at itaas  na  bahagi ng kanyang bulbol…

Masarap siya at hindi nakakasawang laruin ang kanyang sandata… dahan dahan kong isinubo ang kabuuan nito at sinubukang sagarin ngunit hindi ko kakayanin dahil sa may kalakihan ang kanyang kargada… 

Napapalakas ang kanyang ungol habang tsinutsupa ko siya, binibilisan ko ang paglalabas masok ng aking bigbig sa kanyang ari at sinasabayan niya ito ng mala ritmikong galaw at pagkantot… sinisipsip ko at sinasagad hanggang kaya sabay ng paghigop sa kanyang ari… tanging ungol at manaka nakang pagsasabi ng... 

“Ang galling mooo…” ang kanyang nasasambit. “Ooooohhhh….”

Nang marahil ay malapit na siyang labasan ay pinatigil niya ako at nagpalit kami ng pwesto. Siya naman ang sumuso sa akin at pinagsawaan din niya ang ari ko,… halos ilang minuto lang ng ramdam kong sasabog na ako ..tumigil siya at sinabihan ako ng “ako muna” sabay palit kami uli ng pwesto at pinasubo niya sa akin ang matigas parin niyang ari..ilang saglit lang ng pagsuso sa kanyang ari sabay sa pagjajakol ko ng akin ay halos sabay kanming nilabasan…pumulandit sa loob ng aking bigbig ang mainit niyang katas at ilang ulit kong naramdaman ang pagnginig ng kanyang kalamnan sabay sa pagsabog din ng aking katas sahig ng banyo… patuloy ko siyang tsinupa hanggang nasaid ang huling patak ng kanyang tamod… 

Pinatayo niya ako at niyakap ng mahigpit.

---

Dumaan ang mga araw, ngunit hindi na naulit sa amin iyon ni Jet, though lagi ko siyang nakikita ay walang pagkakataon na wala si Jordan sa tabi ko… isang araw bago ang huling araw ng duty namin sa lugar na iyon ng absent si Jordan ay nagawa naming ni Jet na magsolo ngunit hindi na naulit ang pagtatalik namin.. 

“Handa mo bang iwan si Jordan para sa akin?” tanong niya nung araw na iyon.

Hndi ako nakasagot dahil mahirap gawin ang hinihingi niya,,hindi ko kayang saktan si Jordan kahit hindi siya ang mahal ko..

Tumitig siya sa akin at animoy nasaktan sa tagal ng aking kasagutan..noon din ay sinagot ko siya ng oo…

Ngumiti siya sabay sabing  “Ayoko na rito, Nel…gusto ko ng magbagong buhay kasama ka.. May ipon na ako...handa na para sa bagong simula.” Tinitigan ko siya at nakita kong seryoso siya...muli ang lungkot at takot ay nababanaag ko sa kanyang mga mata..

“Sa makalawa, pagkatapos ng duty niyo...sasama na ako sa iyo.” Sabi nitong sa malayo nakatingin… 
“Kahit hindi tayo magsama sa iisang bubong… basta ayoko na rito.”

Hindi  ko siya nasagot… marahil ay dahil sa hindi rin ako handa.

“Pwede bang sa Sunday na lang? Tutal dalawang araw lang mula bukas makalawa…” ang sabi ko.

Tumango siya… “Alam mo kung san mo ko makikita…” 

----

Dumating ang araw na iyon, sa pagdadalawang isip ko ay natagalan ako bago maghanda para puntahan siya…ngunit dumating si Jordan at marahil ay alam niya na iiwanan ko na siya… nagmakaawa siya at muli ay lumambot ang puso ko sa kanya… ng gabing iyon pinagsaluhan naming ni Jordan ang sarap ng kataksilan…alam kong nagtataksil ako kay Jet sa kadahilanang siya talaga ang mahal ko. 

Hindi kami nagkita ni Jet, hindi ko siya nasipot…at mula noon nawala ang komunikasyon namin. Sa hindi ko pagsipot hindi ko na rin siya natawagan at wala siyang reply sa mga text ko…alam ko galit siya…hindi ko na siya nahanap.

---

Halos dalawang  buwan na ang nakakaraan, mula ng bumisita ako sa lugar na ito. Hindi ko alam kung ano ang dahilan ko kung bakit bumalik pa ako dito, marahil ay nagbabakasakali lang ako na makita ko siya uli.

Wala na kami ni Jordan, at gaya ng sabi ko wala na rin kaming komunikasyon ni Jet…bumalik ako sa lugar na ito upang makahanap ng kwento para maipasa sa editor namin…deadline na sa makalawa.

Sa muling pananariwa ng nakaraan sa lugar na ito ay hindi ko maiwasang mapangiti ng mapait. Nasaan na kaya si Jet? Makikita ko parin kaya siya sa poste ng meralco?

Sa paglalakad ko ay pumailanlang ang isang awitin na nagpangiti sa akin…naalala ko ang swabe at baritonong tinig ng lalaking minsan ay minahal ko, o maaaring patuloy na minamahal ko.
Hinanap ko ang pinanggalingan ng tugtog at napakunot ang noo ko ng makita ko ito. Lumapit ako at nagkaroon ng interes na maaring dito ay may mahahagilap ako ng kwento. 
Naupo ako sa isa sa mga silya doon at nakatitig lang sa harapan… marahil ay gusto ko lang magpahinga kaya naisipan kong pumasok…naramdaman kong may naupo sa tabi ko, nilinga ko siya at kita ko sa kanyang mga mata ang pagdadalamhati, may katandaan na ang aleng ito at mugto ang mga mata… 

“Kilala mo ang anak ko?” ang tanong niya sa akin na pagaralgal na boses.

Alanganing napangiti ako sapagkat hindi talaga doon ang sadya ko.

“Kung alam ko lang…” anas niya na animoy hindi alintana ang aking presensya. Nagkaroon ako ng interes na maaaring maisusulat ko ang buhay ng anak ng aleng ito.

“Maaari mo bang ikwento sa akin kung sino siya…?” ang sabi kong ininguso ang nasa harapan.
tumango siya...at inilabas ko ang aking cellphone para gawing recorder at ang aking ballpen at pad paper.

“Alam kong matagal na siyang nagtitiis…” panimula niya.. “Kung sana nakinig lang ako noon, sana ay naagapan ko pa siya. Sana hindi ito nangyari sa kanya…sana hindi ito ginawa ng hayop niyang amain…” tumulo ang kaninang luha ay pilit niyang pinipigilan.

Hindi niya natapos ang kanyang kwento dahil sa kanyang emosyon kaya naghanap ako ng makakapagkwento sa akin ng buo. At mula sa mga naipon kong salaysay ng mga naroon ay tuluyan na akong nagkaroon ng interes upang isulat ang buhay kwento nito.

Mula pa pala pagkabata ay minomolestya na siya ng kanyang amain… ginawa siyang sex slave, parausan lalo na kung lulong sa droga ang kanyang stepfather. Nagsimula ang panggagahasa sa kanya nung siya ay grade six palang. Nagbulag bulagan ang kanyang ina dahil sa pagmamahal nito sa kanyang pangalawang asawa.
Hindi nagka girlfriend o walang naging kaibigan ang biktima dahil sa takot na siya ay pandirihan at takot na rin sa kanyang amain.

Papaalis na ako noon sa lugar na iyon na hindi man lang sumisilip sa biktima. Nireview ko ang mga nakalap kong data para sa isang kwentong maaaring mailathala sa aming school organ ng binigay ko ang huling katanungan… “Paano siya namatay?”

“Dahil sa bugbog, nalaman ng amain niya na makikipagtanan na siya o lalayas na siya, hindi sinipot…bumalik ayun binugbog. Halos dalawang bwang nakaratay sa ospital bago namatay.”

“Kanino siya makikipagtanan? Ang akala ko ba hindi siya nagkaroon ng kasintahan? Maari ko ba siyang makausap?” ang tanong ko.

Tinitigan ako ng babaeng kausap ko at sinabi ng pabulong. 
“Atin atin lang to, ang alam ko makikipagtanan siya sa taong nagngangalang Midnight Blue. Diba pangalang lalaki yun?” aniya na may kalakip na makahulugang ngiti. “Sino si Midnight Blue?” tanong pa nito na animoy alam ko ang sagot.

Napamaang ako, matagal bago ako naglakas ng loob na lumapit sa puting kabaong na kanina pa ay tila kumakaway sa akin. Napapalibutan ito ng mga puting bulaklak. Sa paglapit ko, nakita ko ang isang mukha na puno ng katahimikan…isang mukha na nakaaklas sa lungkot, isang mukha na payapa. Dumaloy ang isang patak ng luha sa aking pisngi.

---

Habang tinutupi ko ang liham ko sa aking editor ay  pinapakinggan ko ang pintig ng aking puso gamit ang nawala kong stethoscope. Marahil ay nagtataka kayo kung paanong naibalik sa akin ito, tulad ng pagtataka ko kung bakit hindi parin tumitigil ang puso ko sa pagtibok gayung ang pag-ibig nito ay hindi na kailanman matatagpuan dito sa ibabaw ng mundo.


Lea,
editor-in-chief
Fatima Tribune

I am sorry to tell you that I can’t provide a story for this month’s issue. I am still searching for the pieces that had been taken away from me…my heart…my love…my soul.

Yours,
Nel G.M.
a.k.a Midnight Blue




-end-


a conversation: http://bulonghangin.blogspot.com/2012/03/midnight-blue.html

a conversation...

cont.
"So that is your story?"
"I told you not to believe any single word I said."
"But how could I if my heart felt the pain?"
"Then I guess your heart had been corrupted by fiction."
"Why I don't believe you?"
"Because I told you not to believe me..."
"No. That's not what I mean---"
"Then you are confused. You doubt."
"..."
"..."
"You are Nel, am I right?"
"You knew me by name, and Nel is'nt my name."
"It's an annagram...just like what you did with the name of Karl Miing?"
"Karl Miing was fictional---"
"---but Ramil King is real."
"..."
"Are you surprised? I know him well---"
"I lied. Those were just coincidences."
"But aren't coincidences real? They aren't fiction."
"Did I ask you to promise not to believe everything I say?"
"Yes, but you also told me to doubt everything I hear."
"..."
"..."
"I am a story teller, I lie a lot."
"..."
"..."
"You are Nel. I'm sure of it."
"No."
"You are Midnight Blue."
"No."
"Will you tell the truth if I tell you a secret?"
"All secrets are lies. Dont use truth to guard it."
"But will you believe me if I'll tell you something?"
"I can't promise. I doubt whatever I hear."
"You haven't ask my name..."
"Do I need to? I know your name, and we've been exchanging messages for long."
"Of all people how come you didn't get it?"
"---get what?"
"My name...an annagram."
"..."
"..."
"..."
"Nice meeting you again, Nel. It's me, Jordan."

-end-



1 comments:

joseph March 22, 2012 at 1:23 AM  

sino ba ito si Nel? napapansin ko lang ang presence niya sa lahat ng kwento...

Thanks for the story though...nakaka kilig na nakakainis kasi nakaka inggit...hehhe

Post a Comment

Enter your comments here!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

  © Blogger template Brownium by Ourblogtemplates.com 2009

Back to TOP